Agrificatie en de biobased economy - Welkom bij Groene Grondstoffen

14
Figuur 3. Zetmeelplastics, één van de agrificatieproducten die wél in de jaren negentig
de markt bereikten. (Foto: Bert Annevelink)
producten. Tijdens de jaren negentig werden naast de ministeries van landbouw ook andere
delen van de overheid, bijvoorbeeld verantwoordelijk voor energievoorziening en milieu,
betrokken bij het beleid voor groene grondstoffen.
Ondanks deze wijziging in focus bleek rond de millenniumwisseling dat pas een handjevol
nieuwe ontwikkelingen de markt bereikt hadden (figuur 3). Gezien de oorspronkelijk zo hoge
verwachtingen was de trage introductie van nieuwe producten zo teleurstellend, dat binnen de
Nederlandse overheid het algemene gevoel ontstond dat agrificatie één grote mislukking was,
en dat het gebruik van groene grondstoffen voor non-food toepassingen nooit zou gaan
werken. Andere partijen, met name binnen de industrie en de kennisinstellingen waren minder
negatief over de effecten van het agrificatiebeleid, zij zagen meer de nieuwe mogelijkheden
die wel degelijk waren gecreëerd door het agrificatieonderzoek, en zij verwachtten dat deze
op termijn tot nieuwe marktintroducties zouden leiden (zie ook hoofdstuk 3).