Bijbelleesrooster Veertigdagentijd - uitgebreide versie - De Kandelaar
Bijbelleesrooster Veertigdagentijd - uitgebreide versie - De Kandelaar
Bijbelleesrooster Veertigdagentijd - uitgebreide versie - De Kandelaar
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
22 Terwijl ze aten, nam hij een brood, sprak het zegengebed uit, brak het brood,<br />
deelde het uit en zei: ‘Neem hiervan, dit is mijn lichaam.’ 23 En hij nam een beker,<br />
sprak het dankgebed uit en gaf hun de beker, en allen dronken eruit. 24 Hij zei tegen<br />
hen: ‘Dit is mijn bloed, het bloed van het verbond, dat voor velen vergoten wordt.<br />
25 Ik verzeker jullie: ik zal niet meer van de vrucht van de wijnstok drinken tot de dag<br />
komt dat ik er opnieuw van zal drinken in het koninkrijk van God.’<br />
lezing: Jesaja 25: 6-9 // lied: Psalm 91, coupl. 4<br />
overdenking<br />
We lezen deze verzen meestal meteen als ‘de instelling van het avondmaal’. Dat is<br />
begrijpelijk en terecht, omdat Jezus de opdracht heeft gegeven deze maaltijd te<br />
blijven vieren om Hem te gedenken. Maar Marcus wil vooral onze aandacht vestigen<br />
op de betekenis van wat in de nacht van het verraad gebeurde: Jezus die leed en<br />
stierf voor wie in Hem zouden geloven. Voor zijn tafelgenoten zal wat ons vertrouwd<br />
in de oren klinkt een schok zijn geweest: ‘dit is mijn lichaam’, ‘dit is mijn bloed’.<br />
Eeuwen lang had<br />
Gods volk jaarlijks teruggekeken op de bevrijding uit de slavernij van Egypte waaraan<br />
ze hun vrijheid en hun bestaan als volk te danken hadden. Nu wijst Jezus vooruit naar<br />
de bevrijding die aanstaande was, uit de slavernij van de zonde, ten koste van zijn<br />
eigen leven. Met als verder vooruitzicht niet maar een beloofd land ergens op aarde<br />
maar het blijvende rijk van God op een totaal nieuwe aarde. Waar Hij met nieuwe<br />
wijn voorgoed<br />
het feestmaal zal gaan vieren met Gods complete Familie. Wij zijn ook uitgenodigd!<br />
donderdag 17 maart<br />
dagtekst: Marcus 14: 26<br />
26 Nadat ze de lofzang hadden gezongen, vertrokken ze naar de Olijfberg.<br />
lezing: Psalm 113 // lied: Psalm 91, coupl. 5<br />
overdenking<br />
Jezus en leerlingen hadden samen een bijzondere paasmaaltijd gevierd. Zoals<br />
gebruikelijk in de joodse traditie speelde tijdens de grote feesten zoals pesach, het<br />
‘Hallel’ een speciale rol. Het gaat dan om de psalmen 113 tot 118 die tijdens de<br />
viering gezamenlijk werden gereciteerd of gezongen.<br />
Het zijn bij uitstek bevrijdingsliederen. Over God die vanuit zijn hoogte omziet naar<br />
zijn volk (113), die tijdens de reis door de woestijn zorgde voor water uit de rots<br />
(114), die zijn volk redt waar afgoden het af laten weten (115), die de grote koning<br />
belooft die ‘tot ons komt in ‘s Heren naam’ (118). In de mond van Jezus die in eigen<br />
persoon die beloofde koning is, krijgt die ‘lofzang’ de diepgang van vervulling. Jezus<br />
gaat het ‘lofoffer’ van zijn leven brengen. Halleluja. Prijs die Heer!<br />
vrijdag 18 maart<br />
dagtekst: Marcus 14: 27- 31