You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Babylon</strong> Beleeft<br />
BOYS MEET W RLD<br />
Wanneer de zon reeds haar laatste adem heeft uitgeblazen,<br />
zitten we al lang op het openbaar vervoer. Zwaar<br />
geladen beschouwen we het raam van onze rammelende<br />
reismobiel als een gelijkgestemde vriend die onze interne<br />
monoloog aanhoort. Het is weer zondagavond, de wegen<br />
bruisen. Figuranten van ons levensverhaal uit verschillende<br />
oorden verzamelen zich op één punt. Vanaf morgen<br />
zijn we weer gezamenlijke zuipers en eten we weer rotzooi.<br />
Vanaf morgen moeten we als notoire Kempenaars<br />
onze taal weer polijsten, om keurige en verstaanbare antwoorden<br />
te geven in de hoop dat we niet schejef bekeke<br />
worre.<br />
In dit boerengat, Zoersel genaamd, ben ik opgegroeid. Hier<br />
is nog minder te beleven dan in de Fak op zaterdagavond.<br />
Zoersel is zo bebost dat men de wegen met al die bossen<br />
kan plaveien, en dat zou niet eens zo’n slecht idee zijn, gezien<br />
de armtierige staat van de Vlaamse wegen. Ik zou nu<br />
een lange metafoor kunnen schrijven over hoeveel weiland<br />
er hier eigenlijk is, maar geloof me: ik zwaans ni. Het uitgaansleven<br />
staat hier even stil als de Fyra-treinen en om<br />
de dichtstbijzijnde nachtwinkel te bereiken, moet men een<br />
pelgrimstocht van twee dagen ondernemen. Gelukkig bood<br />
er zich na achttien lange jaren een geweldige opportuniteit<br />
aan: Leuven.<br />
Brent Bertels<br />
Al sinds ons eerste levensjaar kennen wij bossen, kortzichtige<br />
mensen en op een latere leeftijd ook luidruchtig vertier<br />
en het vurig uitstoten van maagsappen. Dat gebeurt tevens<br />
26 B-Magazine 2012-<strong>2013</strong> nr:5<br />
Club Reflex<br />
… naast een bos. Vrouwen zijn stropkes, mannen zijn Barry’s.<br />
Hoererij bekoop je met de brandstapel, dissidentie verklaart<br />
je vogelvrij. Westerlo wordt niet voor niets de parel<br />
van de Kempen genoemd. Zijn o zo geweldige, uitermate<br />
beleefde cultuur reflecteert zich ook op onze school. In ons<br />
laatste jaar humaniora moesten wij lijdzaam toekijken hoe<br />
veertienjarigen veranderden in achttienjarigen, hoe W817<br />
veranderde in Jersey Shore en hoe Flexen1 de maatstaaf<br />
voor populariteit werd. De mythe van het geweldige Leuven<br />
waar wij als Zuiderkempenaars ooit onze thuisplek van<br />
zouden maken, zagen wij als een waar utopia. We zouden<br />
dan ook niet alleen onze Kempische tongval, maar ook een<br />
groot deel van de Westelse bevolking met ons meesleuren.<br />
Arnaud Aerts en Wouter Demuynck<br />
“Het vervangen van ons eigen dialect<br />
door een universele omgangstaal is<br />
als infanticide plegen”<br />
Van Brent wordt wel eens gezegd dat hij uit Antwerpenstad<br />
komt. Met zijn gast en bangelijk is hij meestal het buitenbeentje<br />
van de groep en het mikpunt van spot. Dat is<br />
echter niets vergeleken met onze noorderbuur Adriaan, die<br />
graag tientjes legt en soms helemaal waus ² is, maar laat ons<br />
daar niet over uitweiden. Wij Zuiderkempenaars dragen<br />
eveneens de vloek van een vreemd accent. Onlangs werd<br />
ons nog de gênante vraag gesteld of wij niet uit Limburg<br />
kwamen. Toch is dat positief: opeens lijkt Limburgs niet zo<br />
1 Discotheek Reflex opende zijn deuren begin jaren 90, ten tijde van pure xtc-import en waar Jambers elk moment zou hebben kunnen opduiken om je te ondervragen over het leven als<br />
lid van de onderkant van de maatschappij. Anno <strong>2013</strong> wordt het werkwoord “flexen” pejoratief gebruikt voor het zestienjarige gespuis dat tot diep in de nacht escapeert en veinst dat het<br />
kapitaalkrachtiger is dan hun idolen op MTV.<br />
2 Helemaal van de kaart
Change language