download - randkrant

22
LEVEN EN WELZIJN IN DE RAND 2
Zorgenkinderen op de wachtlijst
van het revalidatiecentrum
Het kan je als ouder in de rand maar beter
niet overkomen een zorgenkind te hebben
met complexe leer- en ontwikkelingsstoornissen.
Deze kinderen zijn heel erg gebaat
met de begeleiding van meerdere therapeuten
in een gespecialiseerd revalidatiecentrum,
maar in de rand kampen die met ellenlange
wachtlijsten.
Evert (9) heeft het moeilijk op school. Hij haalt slechte
cijfers.Volgens de leerkrachten is hij ook erg stout. En de
andere kinderen pesten hem. Evert voelt zich ongelukkig
omdat het hem niet meezit op school. Het lijkt wel alsof
hij in een soort neerwaartse spiraal zit. De ouders van Evert
zitten met de handen in
het haar en plaatsen hem
in een andere school. Die
werkt zich uit de naad om
Evert te helpen. In de nieuwe
school merken de leerkrachten
dat de jongen een
grote leerachterstand heeft;
in het begin van het vijfde
leerjaar haalt hij amper het
niveau van het derde leerjaar.Volgens
de leerkrachten
heeft Evert de grootste
moeite om zich te concentreren.
Ze vragen zich af of
hij hyperactief is en last
heeft van ADHD (Attention
Deficit Hyperactivity Syndrome),
een disfunctie van
de hersenen. Op aanraden
van de school en de pediater
nemen de ouders contact
op met het revalidatiecentrum
in Halle om Evert
te laten testen. ‘We hebben
een lange wachtlijst’,
reageert een medewerkster.
‘Ik kan zelfs niet bij benadering
zeggen wanneer
FOTO: PASCAL VIGNERON
jullie zoon aan de beurt komt. Misschien kunnen jullie
best privé therapeuten inschakelen.’
De ouders van Evert consulteren een neuropsychiater, die
ADHD vaststelt. Kinderen met ADHD hebben last van motorische
onrust, aandachts- en concentratiemoeilijkheden
en secundaire leerproblemen met rekenen en taal. Dit vergt
een multidisciplinaire aanpak. Evert krijgt een medische
behandeling en wordt op school door een logopediste bij-
gebeend.Vandaag haalt hij mooie cijfers. Maar de contacten
in de klasgroep lopen nog stroef. Evert heeft de vele pesterijen
op zijn vorige school nog niet verwerkt; hij heeft een
laag zelfbeeld en zijn zelfvertrouwen staat op een laag pitje.
Als Evert in het revalidatiecentrum na één jaar en twee maanden
eindelijk aan de beurt is, blijkt dat hij daar niet meer
voor een behandeling in aanmerking komt. Evert heeft uitsluitend
sociale competentietraining nodig, en revalidatiecentra
begeleiden alleen kinderen die met minstens drie
verschillende therapieën zijn gebaat.
Ten onrechte in het bijzonder onderwijs
De rand telt veel gezinnen zoals Evert en zijn ouders. Door
de wachtlijsten kunnen die niet in een revalidatiecentrum
in hun eigen streek terecht. Sommige
ouders trekken met hun zorgenkinderen
naar revalidatiecentra
in Brussel, anderen zoeken hulp bij
privé therapeuten. Die laatste oplossing
kost echter veel geld. De prijs
van een multidisciplinaire behandeling
in een revalidatiecentrum is
betrekkelijk laag, maar bij een privé
therapeut lopen de jarenlange behandelingen
vaak hoog op.Veel gezinnen
met een bescheiden inkomen
kunnen dat gewoon niet betalen,
waardoor een aantal normaal begaafde
kinderen met leer- en ontwikkelingsstoornissen
ten onrechte
in het bijzonder onderwijs belandt.
‘In elke klas met 20 kinderen zit
een kind met een of andere vorm
van ADHD’, zegt psychologe Mariet
Waeben van ‘Zit Stil’, een kenniscentrum
voor ouders van kinderen
met ADHD in Wilrijk. ‘Het is van
het grootste belang dat het probleem
op school, thuis, in de jeugdvereniging,
of waar dan ook in al
zijn facetten op dezelfde manier
Mariet Waeben
wordt aangepakt. Alleen leerachterstand
bijbenen is niet genoeg. Daar-
naast moet er ook oog zijn voor emotionele en sociale
vaardigheden.’
Kinderen onder druk
Veel kinderen met ADHD, bepaalde vormen van autisme,
leer-, spraak- en ontwikkelingsstoornissen hebben een
meervoudige behandeling nodig in een autonoom revalidatiecentrum,
maar kunnen daar niet terecht omdat er een