Nieuwsbrief GRIP - Printbare versie - VZW Marjan

de ondersteuning organiseren in afwachting van een vrije plaats in een
voorziening. Door het grote succes en het beperkte budget is er echter ook
een wachtlijst PAB ontstaan. Jaarlijks worden tot nu toe slechts gemiddeld
250 extra budgetten toegekend terwijl 3500 mensen een PAB aanvroegen.
Om toch soelaas te bieden aan wie zeer dringend ondersteuning nodig heeft,
is er in 2006 een noodprocedure ingevoerd. Mensen met bepaalde
degeneratieve aandoeningen kunnen gebruik maken van deze noodprocedure.
Net als voor de wachtlijsten bij voorzieningen klinkt de roep naar een
oplossing voor de wachtlijst PAB steeds luider.
Maar daar eindigt het verhaal van Independent Living Movement in
Vlaanderen niet. In vergelijking met het totale zorgaanbod vertegenwoordigt
het PAB maar een zeer klein deel. De doelstelling is ook om het overige deel
van het zorgaanbod zo te hervormen dat de mogelijkheden voor een
autonoom en maatschappelijk geïntegreerd leven stijgen voor alle mensen
met een beperking. Intussen is de vereniging Independent Living Movement
in Vlaanderen ter ziele gegaan. Het gedachtegoed wordt nu meegedragen
door de budgethoudersverenigingen, de klassieke ledenverenigingen van
mensen met een handicap en GRIP (Gelijke Rechten voor Ieder Persoon met
een handicap vzw).
Naar vraaggestuurde zorg via een persoonsgebonden
budget
In december 2003 organiseerde de toenmalige minister van Welzijn, Adelheid
Byttebier, een Zorgcongres. Dit congres werd door De Morgen smalend ‘de
tupperwareparty van de welzijnssector’ genoemd. Het congres werd
voorbereid door onderzoek van het CBGS en experts uit de zorgsector. Op de
congresdag zelf verzamelden 800 werknemers, gebruikers, politici en
beleidmakers zich in Brussel. Aan de zaal werden een aantal stellingen
voorgelegd over de toekomst van de zorgsector. Meer voorzieningen of meer
thuiszorg? was één van de stellingen. Via een bordje met groene en rode kant
werd aan alle deelnemers gevraagd kleur te bekennen. Veel mensen voelden
zich ongelukkig bij het concept waarin enkel ruimte leek voor zwart-wit
denken maar het werd een levendig debat.
Een beweging als Independent Living leek de sector ook te polariseren met
een tegenstelling tussen de voorzieningen en de mensen met een handicap en
hun familie. Dat die schijnbare tegenstelling soms gebruikt wordt om de
inhoudelijke discussie over de wijze waarop we onze zorg organiseren niet te
hoeven voeren is jammer. Jammer maar niet geheel onbegrijpelijk. Na het
PAB kwam er een nieuw voorstel op tafel dat nog een stuk verder gaat. Het
persoonsgebonden budget of PGB gaat over een nieuwe manier om de
gehandicaptensector te financieren. Waar het nu de overheid is die
voorzieningen erkent en hen op basis van prestaties financiert, zou de
financiering met het PGB rechtstreeks naar de mensen met een handicap
gaan. Net zoals bij een PAB is het dan de budgethouder die zelf beslist waar
hij welke zorg aankoopt en of hij hiervoor beroep doet op een voorziening,
zelf mensen aanwerft of de twee combineert.
Dit betekent een reële machtsverschuiving ten voordele van de mensen met
een handicap en hun familie, ten koste van de voorzieningen. Sommige
progressieve directies zien in dit voorstel potentieel om flexibeler te kunnen
inspelen op de vraag van mensen. De huidige manier van betalingen is zeer
log en streng omkaderd en laat weinig ruimte voor een vraaggestuurde zorg.
Maar de vakbonden vrezen ook voor een flexibilisering bij de personeelsinzet
en inrichtende machten maken zich zorgen over de zekerheid van hun
financiering en de organiseerbaarheid. In het parlement is er al sinds 2001
een ruime politieke meerderheid voor het persoonsgebonden budget. Toen
werd het decreet persoonsgebonden budget door alle democratische partijen
gesteund. Maar op uitvoeringsbesluiten is het nog altijd wachten. Niet enkel
de vakbonden en sommige voorzieningen staan huiverachtig tegenover de
uitvoering van het decreet persoonsgebonden budget. De bevoegde
administratie, vroeger het Vlaams Fonds voor Personen met een Handicap nu
het Vlaams Agentschap Personen met een Beperking, leek ook niet echt te
popelen om het decreet uit te voeren. In opdracht van Minister Byttebier werd
nog net voor de verkiezingen een rapport opgesteld als aanzet voor
uitvoeringsbesluiten. Maar de publicatie van dit rapport in 2003 was het
Easy PDF Creator is professional software to create PDF. If you wish to remove this line, buy it now.