Nieuwsbrief GRIP - Printbare versie - VZW Marjan

Een autismevriendelijke benadering houdt ondermeer in dat mensen zonder
expertise erop letten consequent te zijn in hun communicatie en gedrag, de
ruis (abstracte begrippen en zintuiglijke toeters en bellen) in de
informatieoverdacht beperken, en correct omgaan met bepaald
contextvreemd gedrag, dat zou kunnen irritant of onbeschoft overkomen.
Zo’n omgeving elimineert in veel gevallen de handicap(situatie) en wordt ook
meteen duidelijker en minder stressvol voor iedereen (ook voor hen zonder
autisme). Net als bij andere handicaps betekent dit natuurlijk niet dat autisme
‘genezen’ of verholpen is. Autisme – de ervaring van autistisch denken en
voelen - behoort onlosmakelijk tot de handicap-identiteit en – cultuur.
Bovendien staat de persoon nog altijd centraal, niet het ‘ding’ autisme.
Autisme Centraal in Gent heeft het begrip ‘autismevriendelijkheid’ uitgewerkt
tot een project, waar ook een aantal bekende Vlamingen zich bij aansluiten.
Zelf ben ik betrokken bij dit project, en ga ook frequent op stap met
autistische mensen, met verschillende vormen van autisme en begaafdheid.
Ik wil erbij vermelden dat er geen enkel terrein is waarop ik me deskundige
noem, en dus zeker niet op vlak van autisme.
De studiedag is alvast boeiend geweest, zij het lang niet drempelvrij of
drempelarm.
Eerst en vooral is het niet eenvoudig, na een vermoeiende treinreis, als leek
de weg van het station te Leuven naar het provinciegebouw te vinden.
Op de uitnodiging merken dat de studiedag doorgaat in dit gebouw, is
trouwens ook niet echt evident.
In plaats van de chaos aan promotionele tekst, is het aangenamer in één
oogopslag concrete en terzake doende informatie te vinden. Wat, wanneer,
hoe er te geraken en hoe we ons kunnen voorbereiden (bijvoorbeeld door de
slides beschikbaar te stellen vooraf in plaats van achteraf) … Concrete
communicatie die heel wat irritatie zou kunnen vermijden.
De locatie dan … Er zit weliswaar een plannetje bij de uitnodiging, maar dat is
toch verre van duidelijk. Sommige mensen weten dat de B op het gebouw
staat voor de Provincie Vlaams Brabant. Als Westvlaming is die connectie niet
zo eenvoudig gemaakt. Ik zie me dan ook genoodzaakt een week vooraf al
eens naar het verre Leuven reizen om de weg te vinden, om de stress de dag
zelf toch al iets te beperken.
Eenmaal het provinciegebouw gevonden, is het nog flink zoeken naar de
onthaalbalie van de studiedag. Die staat namelijk niet aan de ingang, maar
achterin en zijdelings, wat met een kleine maar vooral onduidelijke pijl wordt
aangeduid. Gelukkig is de vrouw aan de algemene balie zo vriendelijk om
duidelijk te zeggen waar we moeten zijn, en hoe er te komen. Onderweg een
hele reeks folderrekken, gewemel van informatie en mensen, muziek op de
achtergrond … We houden de weg in gedachten.
Over het onthaal zelf geen kwaad woord, dat gebeurt concreet en correct,
vriendelijk en duidelijk. Jammer alleen dat die verdomde badge opspelden
weer zoveel tijd kost, en de vestiaire, het toilet en de zaal waar de lezingen
plaatsvinden weer zo moeilijk te vinden zijn.
We hebben nog even tijd om de standjes op de beurs te bezoeken. Al gauw
blijkt vooral de fysieke dimensie en de architecturale logica te domineren.
Wanneer we informeren naar de verstandelijke of zelfs autisme-dimensie
verkrampt keer op keer het gezicht van de standhouder. De persoon die zich
ermee bezighoudt is net niet aanwezig, in het beste geval, en anders een
overvriendelijke glimlach met een ‘nee’ daaraan toegevoegd. Sommige
standhouders denken zelfs niet ‘categoriaal’, in doelgroepen dus, maar in het
teken van ‘de mens in het algemeen’. Als ik om uitleg vraag, krijg ik een
boekje toegestopt. Gelukkig zijn de mensen van Toegankelijk Reizen en Yves
Verschaeren van het TOV wel behulpzaam. Ze erkennen de leemtes, dat is al
heel wat.
Easy PDF Creator is professional software to create PDF. If you wish to remove this line, buy it now.