Dorpskrant 2.4 sept. 2007.pdf - Mildam

De nijlgans is een echte nieuwkomer.
13
SAMENLEVING
Je ziet ze steeds vaker, nijlganzen. Een paar jaar terug, in de Tjongervallei,
zag ik ze voor het eerst. Twee exemplaren, vrij grote okerkleurige
vogels met iets roestbruins erin en een donkerbruine oogvlek. Wat zijn
dat, vraag je je af, nooit eerder gezien! Bij het opzoeken in een vogelgids
blijkt dan dat het geen spectaculaire zeldzaamheid is om twee nijlganzen
te zien. Het zijn afstammelingen van exemplaren, ontsnapt uit
particuliere vogelcollecties.
Begin augustus van dit jaar zag ik naar schatting enkele honderden
exemplaren bij de zandwinput bij Nijbeets.
De nijlgans is een prachtige vogel,
met een verenpak dat verloopt van
lichtgrijs en oker naar roodbruin.
Duidelijk zichtbaar is vaak de roodbruine
„bril‟ rond de ogen. De iris is
rood; de poten en snavel zijn roze.
Als ze opvliegen zijn er op de vleugel
grote stukken wit zichtbaar.
De lengte van de vogel is rond de
70 cm, het gewicht meestal iets meer dan 2 kilo. De Nijlgans is geen
echte gans, maar eigenlijk een gansachtige eend, verwant aan de
bergeend.
Oorspronkelijk komt de nijlgans alleen voor in de Jordaanvallei,
Egypte en ten zuiden van de Sahara. Ze zijn al lang geleden in Europa
ingevoerd als siervogel; in de vrije natuur komen ze in Nederland
sinds enkele tientallen jaren voor. Het gaat om dieren die uit gevangenschap
zijn ontsnapt en zich op hun vrije vestigingsadressen succesvol
hebben voortgeplant. De laatste jaren is het aantal sterk toegenomen.
De vogels trekken in de winter gedeeltelijk weg, maar zijn al vroeg weer
terug; ze beginnen al in januari met broeden. Hun nesten roven ze van
andere vogels, vooral van grauwe ganzen, maar ook van kraaien en
eenden. Ze leggen zes tot acht eieren en de meeste kuikens (pullen)
worden groot.
Mildamster Brêge