Dorpskrant 2.4 sept. 2007.pdf - Mildam

Jouke wie der dan ek tige mei op ‟t skik, al wie it foar him fansels wol
efkes wenne. Dochs like hy tige lokkich. It koste fansels mear dan doe‟t
er by mem thús wie. Jouke wie in man dy‟t hold fan oarder en regel en
hy krige dan ek it behear oer de sinten. Wypkje krige dan ek alle wiken
it húshâldjild taparte. Dat wie Wypk wol goed, want se krige de earste
wiken ek wol genôch. Hja hâlde sels oer en lei dit apart, yn in potsje.
Mar ja, de earste wiken kinne jo ek wol fan de leafde libje, mar dat
bliuwt net sa.
Jouke soe Jouke net wêze as hy him der net mei bemuoide. Hy liet
Wypkje de earste wiken har gong gean, mar doe kaam er ta dyn doel.
Hja moast rekkenskip dwaan fan har útjeften, Jouke woe witte wêr‟t it
jild bleau. Sneontejûns moast se har húshâldboekje oan Jouke sjen litte.
Hy beseach de sifers en koe tefreden wêze, want Wypkje joech gjin sint
ûnnedich út.
It libben waard djoerder, mar dêr hie Jouke gjin each foar. It barde sels
dat Wypkje net mear mei har húshâldjild ta koe. Dit sinnige Jouke net
en al hoe‟t se ek prate, se krige net mear. Hja hie noch wat yn har reserve-potsje,
want oars hie se sels skulden meitsje moatten. Se hâlde
noch wol fan Jouke, mar syn berop-blinens wie wol wat in argewaasje.
Ynwindich wie hja duvels, mar se doarst har net te uterjen. Doe‟t Jouke
oan „e ein fan de wike „t húshâldboekje kontrolearre, seach er frjemd
op, want wat stie der yn? Neist de gewoanlike útjeften oan bakker,
slachter en winkelman stie der in post fan wol hûndert gûne.
Jouke seach der oandachtich nei mar koe der net útkomme, want der
stie: ”s t d f g” f 100,-. Jouke waard lilk en easke fan har in ferklearring,
mar se wegere en sei: “Do moast dit sels mar útsykje”.
Hy woe en soe it witte en doe‟t eameljen en seuren neat joech, begûn
er mei in moai praatsje. Mar Wypk joech gjin belies en sei neat. It wie
dan ek al jûns op bêd dat Jouke it gewaar wurde.
En wat betsjutte de letters “s t d f g”:
Samar Troch De Fingers Glûpt
Jouke hie syn leske leard en sei dan ek, nei‟t er syn Wypk yn syn earms
sletten hie, wy hâlde op mei it húshâldboekje, do bist mei mear wurdich
as al myn jild!
Mildamster Brêge 32
F. Krekt