Wie gaat er mee met een gezellige, inhoudelijke ... - DEK Genemuiden

1
Wie gaat er mee met een
gezellige, inhoudelijke
en amusante duik
in de geschiedenis van DEK ?!
Oude tijden herleven en
nieuwe tijden breken aan.

Zwembad Bestevaer Pr Clausstraat 1b tel. 038-3856726
BESTUUR
Voorzitter Wim Visscher M.G. Simonstraat 41 tel. 038-3857148
Penningmeester Bernard van Es Lus 77 tel. 038-8500585
Secretaresse Simone Vos-Kattenberg K. Doornmanstraat 26 tel. 038-8883105
Lid Dinant van Dijk Reiger 23 tel. 06 12583806
Lid Ans Naberman Ratelaar 43 tel. 038-3855062
REDACTIE: Clubblad, Info gidsen en Jubileumkrant
Advertenties & drukwerk Wim Visscher M.G. Simonstraat 41 tel. 038-3857148
Eindredactie Ans Naberman Ratelaar 43
tel. 038-3855062
Met dank aan de gastschrijvers: Karst de Lange
Jan Diender
Henk de Lange
Snelle Bertus
En uit de oude clubbladen o.a.: Jennie Diender
Iselle Habekotté
Casper Kwakkel
Sybren Bekendam
Harriet van Weenen
TRAININGSDAGEN
Maandag 17:00 – 17:45 Sterrenplan
17:45 – 18:30 SwimKick Techniekschool
18:30 – 19:15 Zwemvaardigheid & Snorkelen
19:15 – 20:00 Wedstrijdgroep
20:00 – 20:45 Dames Trimgroep
20:45 – 22:00 Waterpolo Dames & Heren
Donderdag 18:00 – 19:00 Wedstrijdgroep (gevorderde wedstrijdzwemmers)
21:15 – 22:00 Waterpolo Dames & Heren
Vrijdag 18:00 – 19:00 Wedstrijdgroep (jongere en/of beginnende wedstrijdzwemmers)
Contributie van toen tot nu …
Jaren ‘70 Jaren ‘80 Jaren ‘90 Jaren ‘00
Jaren ‘10
Leden t/m 15 jaar: ƒ1,00→ƒ4,00 ƒ10,00 ƒ12,00 - -
Leden vanaf 16 jaar: ƒ2,00→ƒ5,00 ƒ12,00 ƒ14,00 - -
Leden t/m 12 jaar: - - - €5,50→€6,50 -
Leden vanaf 13 jaar: - - - €6,50 -
Recreatief alle leeftijden: - - - - €7,00→€8,00
Waterpolo/wedstrijdgroep: - - ƒ16,00 €7,50→€8,50 €9,00→€10,00
Bondscontributie: - ƒ6,75→ƒ10,00 ƒ12,50→ƒ17,50 €9,00→€10,00 €13,00→€15,00
→ƒ20,00 →€12,00
*Vanaf het derde lid uit een gezin is per oktober ’86 een gereduceerde contributie ingesteld.
2

Beste Zwemvrienden en vriendinnen,
Zaterdag 16 februari 2013 is het precies 40 jaar geleden, dat zwemvereniging
Beste Zwemvrienden en vriendinnen,
‘De Eerste Kolk’ werd opgericht.
In de vele jaren die daarop volgden, heeft de vereniging beslist niet stilletjes
Zaterdag 16 februari 2013 is het precies 40 jaar geleden, dat zwemvereniging
in het water liggen dobberen.
‘De Eerste Kolk’ werd opgericht.
Menigmaal zijn er nieuwe ”banen ingezwommen” om de zwemvereniging
In de vele jaren die daarop volgden, heeft de vereniging beslist niet stilletjes
steeds meer tot een gestroomlijnd én spetterend geheel te maken.
in het water liggen dobberen.
Menigmaal zijn er nieuwe ”banen ingezwommen” om de zwemvereniging steeds meer tot
een gestroomlijnd én spetterend geheel te maken.
Maar…
*Hoe is de zwemvereniging “De Eerste Kolk” eigenlijk ontstaan?
*Waar komt de naam van onze vereniging vandaan?
Maar…
*Waaruit of uit wie bestond/bestaat de zwemvereniging zoal?
*Hoe is de zwemvereniging “De Eerste Kolk” eigenlijk ontstaan?
*Hoe is het “De Eerste Kolk” vanaf de oprichting verder vergaan?
*Waar komt de naam van onze vereniging vandaan?
*Waaruit of uit wie bestond/bestaat de zwemvereniging zoal?
*Hoe is het “De Eerste Kolk” vanaf de oprichting verder vergaan?
Nieuwsgierig geworden?
Nieuwsgierig Meer weten? geworden?
Meer weten?
Laten we de longen dan eens goed met lucht vullen en een
diepe en interessante snorkel duik in de
Laten we de longen
geschiedenis
dan eens
van
goed
DEK
met
nemen.
lucht vullen en een
diepe en interessante snorkel duik in de
geschiedenis van DEK nemen.
Heel veel lees en snorkel plezier gewenst
en vergeet vooral niet de feestelijke uitnodiging op blz. 29 te bekijken.
Heel veel lees en snorkel plezier gewenst
Namens het bestuur en de redactie,
en vergeet vooral niet de feestelijke uitnodiging op blz. 29 te bekijken.
Ans Naberman
Namens het bestuur en de redactie,
Ans Naberman
3

Het allereerste begin
Aan het begin van de twintiger jaren in de vorige eeuw (omstreeks 1922), zwom de jeugd van Genemuiden
tijdens zomerse dagen in de Lie. Dit was een brede tochtsloot tussen het Tag en de Greente. Men zwom
ook aan de zuidkant van de Top, die in de volksmond 'het zwembad' werd genoemd. Dit ‘zwembad’ was een
veilig stuk strand aan de Zuiderzee. Omdat de Afsluitdijk er toen nog niet lag, monde het Zwartewater
toen nog uit in de Zuiderzee.
In het najaar van 1923 werd voor het eerst over een zwembad gesproken in de gemeenteraad.
Burgemeester Tjalma wees op de kosten van een badmeester. Hij vond dat de bevolking dan ook haar
steentje maar moest bijdragen.
Een eerste stap in de goede richting was het oprichten van de ‘Zwemvereniging Genemuiden’.
In 1932 werd een verzoek ingediend om subsidie te verlenen voor het aanleggen van een zwembad, maar
de gemeenteraad zag het, om diverse redenen, op dat moment nog niet zitten. Het verzoek werd
afgewezen.
‘De Zwemvereniging Genemuiden’ klopte toen bij de Grootburgerij aan. Dit was (en is nog steeds) een
instelling die namens een heel grote groep Genemuidenaren diverse landerijen beheerde. Men vroeg hen
om een stuk grond van 60x25 meter. Maar ook deze plannen vonden geen doorgang.
*Allang vóór 1973 was er dus al sprake van een zwemvereniging te Genemuiden*
De Ruutvoorn
Aan het begin van 1935 kozen de leden van de’ Zwemvereniging Genemuiden’ tijdens de ledenvergadering
een nieuw bestuur. De zwemvereniging kreeg tevens een nieuwe naam: ‘De Ruutvoorn’.
Het kersverse bestuur van deze zwemvereniging ging haar nieuwe plannen bespreken met het toenmalige
gemeentebestuur.
En weer werd de Grootburgerij gevraagd, om een stuk grond af te staan (nu 90x30 meter) voor de aanleg
van een zwembad. De Grootburgerij moest daarvoor toestemming vragen aan haar 'leden' en deed
daarom in de Genemuider Courant een oproep of er mensen bezwaar tegen de zwembadplannen hadden.
Er had niemand bezwaar. De bevolking was juist voorstander voor aanleg van een zwembad.
Er werden mooie plannen gemaakt. Het werk zou uitgevoerd worden door jeugdige werklozen, die daar
wat zakgeld mee zouden verdienen. De totale kosten van het plan werden geschat op 12.745 gulden.
Maar helaas……, het was toch allemaal nog te duur. Omdat de mensen in die tijd heel weinig geld hadden,
moest de contributie zo laag mogelijk worden gehouden. Echter de gemeente had in die tijd ook weinig
geld en verlangde van de zwemvereniging ‘Ruutvoorn’ een forse eigen bijdrage.
Er werden na deze afwijzing nog allerlei andere plannen gemaakt, maar ook deze liepen in eerste
instantie allemaal op niets uit.
In 1937 lukte het uiteindelijk dan toch. En op 14 juli werd het zwembad bij het Zwartewater zonder
feestelijk vertoon geopend. Het was een eenvoudig bad van 20x15 meter. Een deel ervan was 1 meter
diep, het andere deel 0,5 meter. Het zwembad stond in open verbinding met het Zwartewater en grote
tralies zorgden ervoor dat de jeugdige zwemmers niet konden afdwalen richting het Zwartewater.
Johan Barneveld werd aangesteld als badmeester.
4

De zwemvereniging moest 6 gulden huur per jaar betalen en er mocht op zondag niet worden gezwommen.
Er kwamen dat eerste jaar in totaal 2.644 personen een bezoek aan het bad brengen !!!
Het zwembad seizoen liep van 15 mei tot 15 september.
In oktober 1937 hield zwemvereniging ‘De Ruutvoorn’ een grote bazaar in het Weeshuis. De opbrengst
was bestemd voor uitbreiding van het zwembad met een gedeelte voor volwassenen.
Helaas ging het in de Tweede Wereldoorlog met de accommodatie hard achteruit. De badhokjes werden
tot brandhout gezaagd en de voetbalvereniging kocht de keet. Het bestuur was weer terug bij af.
Na de Tweede Wereldoorlog werd rond 1950 een vereniging ‘Ruutvoorn’ opgericht, dat toen vooral als
wandelvereniging bekend stond.
Maar…… er werd ook nog gezwommen. Dit gebeurde in een afgeschut gedeelte van het Zwartewater.
Dat dit niet bepaald veilig was voor kleine kinderen en de schoolgaande jeugd, moge duidelijk zijn.
Gelukkig kreeg het bestuur het voor elkaar, dat er in het voorjaar van 1951 een nieuwe zwemgelegenheid
werd aangelegd bij de 1e Kolk aan de Hasselterdijk.
Er werd een bad gerealiseerd voor de schoolgaande jeugd en in de aangrenzende kolk
bracht men voor de geoefende zwemmers de nodige voorzieningen aan.
Op 23 juni 1951 ging de vlag in top en werd het bad geopend.
Een aantal jaren later werd de wandelvereniging ‘Ruutvoorn’ (door het overwaaien van de populaire sport
volleybal vanuit de VS) omgezet in ‘Wandel en Volleybal Vereniging Ruutvoorn’.
Op 26 juni 1965 werd er wederom een nieuw zwembad aan de Hasselterdijk in gebruik genomen.
Heden ten dage wordt hier allang niet meer gezwommen. Maar de postduivenvereniging ‘De Snelvliegers’
heeft in de bijbehorende kleedhokjes een goed onderkomen gevonden.
Voortvloeiend uit de ‘Wandel en Volleybal Vereniging Ruutvoorn’ vormde zich midden jaren 60 een
actieve groep zwemmers, die elke week in het openlucht zwembad aan de Hasselterdijk zwommen.
5
‘De Eerste Kolk’ in de dop
Na een aantal jaren ontstond bij deze zelfde groep zwemmers het idee om een nieuwe zwemvereniging op
te richten, compleet met officiële reglementen en statuten.
Er werd een bestuur samengesteld en in één van de eerste ledenvergaderingen kon men een voorstel
doen voor een mooie clubnaam. Dit had als reden, dat ‘Ruutvoorn’, zoals uit het vorige gedeelte blijkt,
al een bestaande verenigingsnaam was. De zwemvereniging wilde liever een eigen identiteit aannemen.
Namen als: Schelpjes, Ping-yins en Goudvissen , vlogen over tafel.
Uiteindelijk werd besloten, dat het idee van Bennie Penninkhof het meest geschikt was. Hij opperde het
idee om de vereniging te vernoemen naar de plek, waar het zwembad gelegen was. Zo gezegd, zo gedaan.
‘Ons clubje’ zou ‘De Eerste Kolk’ (afgekort D.E.K. of nog gemakkelijker DEK) gaan heten.
En op 16 februari 1973 was Zwemvereniging 'De Eerste Kolk' een feit.

“Van de oude Bestuurstafel”
Karst de Lange (voorzitter De Eerste Kolk 1973-1990)
Van harte gefeliciteerd met het 40 jarig Jubileum van D.E.K.
De zwemvereniging is ontstaan door een enthousiast groepje zwemmers. +/- 8 jaar daarvoor
was het nog ‘De Ruutvoorn’, voortgekomen uit de volleybalvereniging. Badmeester Kuiper
was destijds de trainer. De ploeg bestond uit zo’n 10 zwemmers. 40 jaar geleden zijn we
overgegaan naar zwemvereniging “De eerste Kolk” of wel D.E.K. En zwemmen …… dat
deden wij…., ook als het water maar 15 graden was. “De Eerste Kolk” heeft zijn naam te
danken aan de Eerste Kolk aan de Hasselterdijk, waar toen ook in gezwommen werd. Daar
zwom je samen met de paling, die ook weleens tussen je tenen kwam te zitten. Gelukkig
ontdekten steeds meer mensen de zwemvereniging. In de wintermaanden gingen we
zwemmen in het verwarmde Stilo zwembad te Zwolle. Ik weet nog, dat ik een Volkswagen-
busje heb gekocht. Daar gingen heel veel kinderen in. Teveel. Gelukkig gingen er ook ouders
mee met auto’s en ook de oudere leden namen hun auto mee. Het aantal leden groeide
gelukkig gestaag door, zodat besloten werd de leden met de bus van de Noord West Hoek
naar het zwembad “de Kragge” te Zwartsluis te laten reizen.
Ieder jaar werd er een spelletjes dag georganiseerd. Een soort Zeskamp. Een onderdeel hierbij
was het opduiken van cijfers. Deze waren gemaakt van ijzer en dus loodzwaar.
Ik weet nog, dat er kinderen waren die teveel aan gewicht mee naar boven wilden nemen.
Kon ik vervolgens gaan naduiken. Daar hebben we dan ook weer van geleerd.
Ook zwommen we lange baan wedstrijden. Al was de watertemperatuur soms maar 15
graden. Maar leuk was het wel !!! Deze wedstrijden werden gezwommen in het
Steenwijkerdiep bij Scheerwolde. Als je onverhoopt in de verkeerde positie lag, zwom je
door de modder en dat was echt heel zwaar “zwemmen”.
Helaas was er ook weleens een probleem. Bijv. het intrekken van de subsidie door de
gemeente en door verhoging van de badhuur. De vereniging kwam hierdoor financieel in
zwaar weer! Daarom moest er gepraat worden met het gemeente bestuur. Destijds betaalde de
zwemvereniging 126 gulden badhuur per uur. De problemen zijn opgelost, door meer
werkzaamheden door de DEK leden te laten verrichten. Ook was er vanaf die tijd, tijdens de
trainingen en lessen, geen toezicht meer van het zwembadpersoneel.
Gelukkig waren er ook goede dingen, zoals bijv. het overleg over een nieuw zwembad.
Ik zat ook in de werkgroep, mede namens de zwemvereniging. In deze groep werd
opgemerkt, dat Genemuiden in het bezit is van een bloeiende zwemvereniging. In die tijd
waren er 106 leden, waarvan 80 jeugdleden. De opbrengst aan huur voor de gemeente was
maar liefst 10.000 gulden.
Ook hebben we voor Unicef gezwommen. De zwemvierdaagse stond m.b.t. het goede doel,
destijds in het teken van Unicef. Door het sponsoren van baantjes zwemmen, heeft dit veel
geld opgebracht.
Vanzelfsprekend is er nog veel meer zwemplezier geweest, bij zo’n fantastische club als
D.E.K.
Fijn dat de vereniging enthousiaste ouders en leden heeft, die positief mee helpen !
Ik zou zeggen: Zwemse en nog vele jaren zwemplezier.
Karst de Lange
“
“Even naar boven voor een hap lucht, anders wordt de duik te lang...”
6

“Uit het oude Clubblad”
Herinner je deze uit 1994 nog ?
Zijn er wel bestuursleden die deugen?
Als ze vriendelijk en aardig zijn, noemen we ze zakken.
Als ze keihard en zakelijk zijn, heten ze dictators.
Als ze ernstig zijn, zijn het zuurpruimen.
Als ze hard werken, zijn het uitslovers.
Als ze weinig uitvoeren, zijn ze waardeloos.
Als ze jong zijn, hebben ze geen ervaring.
Als ze oud zijn, weten ze het altijd beter.
Als ze met iedereen een praatje maken, zijn het kletsmeiers.
Als ze niet praten, zijn ze verwaand en lopen naast hun schoenen.
Als ze van iedereen belangstelling eisen, zijn ze doordrijvers.
Als ze het niet doen, zijn ze ongeschikt voor hun job.
Als ze hun ogen de kost geven, lopen ze te spioneren.
Als ze wat door de vingers zien, zijn ze stekeblind.
Bovendien:
Kortom: een bestuurslid moet:
Zo geduldig als Salomo zijn.
Zo sluw als een vos.
Zo moedig als een leeuw.
Zo dikhuidig als een olifant.
Zo buigzaam als en rietje.
Zo krachtig als een Eik.
Moeten ze nog kunnen praten als Brugman.
Zwijgen als het graf.
En werken als een paard.
En zo gevoelig als een kruidje-roer-me-niet.
Natuurlijk……… en dat allemaal zonder contract en vergoeding.
“En we duiken de geschiedenis weer in…adem in…daar gaan we…”
7

Doel
Doel van de zwemvereniging DEK was het beoefenen en het bevorderen van het zwemmen. Dit doel is
nimmer uit het oog verloren en houdt vandaag de dag nog steeds stand. Wel zijn de middelen om dit doel
te bereiken door de jaren heen enigszins gewijzigd en sterk uitgebreid.
!!! En dat bij het zwemmen ‘het plezier beleven aan’ …… zeer belangrijk en onontbeerlijk is,
moge bij ieder bekend zijn !!!
Jaar/ledenvergadering
De jaar/leden vergaderingen van de kersverse vereniging werden in de beginjaren in de kantine van Edel
Tapijt gehouden. Dit was min of meer het verenigingsgebouw. Voor de pauze werd er een film gedraaid
van de Dikke en de Dunne of Charlie Chaplin. De film werd bijv. ook even versneld vooruit gedraaid of
achteruit. De hele jeugdgroep lag dan in een deuk van het lachen. Na het opdrinken van het gesponsorde
flesje cola of sinas kon de jongste jeugd rond half negen vertrekken. De officiële jaarvergadering kon
hierna beginnen voor de leden van 16 jaar en ouder.
Later werd er ook vooraf aan een ledenvergadering Bingo gespeeld. Er waren altijd
veel leden bij deze vergaderingen aanwezig. Tja, hoe zou dat nu komen?! …… Nu wordt
al sinds jaren de ledenvergadering in ‘de Overtoom’ gehouden. En al sinds jaren is de
opkomst van deze vergadering zeer minimaal. Misschien moeten we het vertrouwde
Bingospel maar weer eens uit de kast halen en oude tijden laten herleven. Wie weet?!
Zwemkledij Men verwachtte destijds van de leden een gepaste zwemuitrusting; oranje badpak of
zwembroek, oranje badjas afgezet met een donkerblauwe bies en een donkerblauwe trainingsbroek met
aan weerszijden een oranje bies. Iedereen die kon zwemmen, mocht lid worden, mist ze geen last hadden
van watervrees.
Contributie Het innen van de contributie was in de beginjaren een tijdrovend werkje. De contributie
werd namelijk persoonlijk aan de deur bij de leden opgehaald. Alles werd keurig in een klein, maar
overzichtelijk contributieboekje geregistreerd. Het oudste boekje dateert (zoals te verwachten valt)
uit 1973. Alle leden van toen staan er op volgorde van woonadres in genoteerd.
De jeugdleden betaalden in de beginjaren 1 gulden per persoon per maand en leden boven de 15 jaar
betaalden 2 gulden. Maar dit werd al snel verhoogd naar resp. 4 en 5 gulden per maand.
Later ging men over op betaling via de bank en in 1996 werd het automatisch incasso ingevoerd. Een
systeem die de penningmeester een enorme tijdbesparing opleverde. Kostbare tijd die weer aan andere
(DEK) zaken besteed kon worden.
De contributie is in de loop der jaren logischerwijs geleidelijk omhoog gegaan (zie pagina 2). Maar het
streven is en blijft om de financiële drempel om lid te worden van DEK, zo laag mogelijk te houden.
Waterpolo
Al vanaf de begin jaren van de zwemvereniging werd er, naast het trekken van baantjes, ook ‘waterpolo’
gespeeld. Door Hans en Thea Kleinhout werden enkele echte waterpolo ballen aangeschaft om alles nog
professioneler te laten zijn. ’s Winters werd er getraind in Zwartsluis en ’s zomers in het buitenbad aan
de Hasselterdijk. Enkele waterpolo leden hadden eigen handig de doelen vervaardigd, die wekelijks
gebruikt werden. Het duurde tot 1977 voordat de eerste wedstrijd gespeeld werd. Dit betrof een
waterpolotoernooi in Wezep. De eerste stap in een nieuwe richting was gezet en er zouden er nog velen
volgen !!!
8

“Uit de oude Waterpolo kuip”
DEK lid van het eerste uur: Henk de Lange
Het begon 40 jaar geleden. Ik was nog jong, toen ik aan de zwemclub kwam.
We zijn begonnen met vrij zwemmen. We zwommen ‘s zomers in Genemuiden en
‘s winters gingen wij naar het Stilo bad in Zwolle.
Na een aantal jaren gingen wij meedoen met wedstrijden.
De meeste wedstrijden zwommen we tegen de zwemclub van Hasselt.
Jaren later kwam de waterpolo op mijn pad. De eerste wedstrijden verloren wij altijd.
Maar door met bloed, zweet en tranen heel veel te trainen, werden wij steeds beter.
De waterpolo is een teamsport, waarbij je veel met elkaar te maken hebt. Het is een
hecht team, waardoor er veel leuke dingen gebeuren. Ik heb jaren gespeeld in het 1 ste
team van de Heren als ‘midden achter’. Nu speel ik in het 2 de team als ‘midden achter’. Ik
train/speel altijd met cab nummer 2. Ook heb ik altijd hetzelfde plekje in de kleedkamer
van het zwembad te Genemuiden. Als er iemand zijn kleren op mijn plekje legt, kan hij
deze op een andere plek weer terug vinden. Dus zoeken maar…
Als de keeper tijdens een wedstrijd hoort: ‘ daar komt ie…’, dan komt er een bal aan.
Altijd na de wedstrijd wordt er gezellig nagepraat, onder het genot van een biertje. En
als wij uit moeten spelen, weet ik altijd waar je het lekkerst kan eten.
We zijn ook wel eens een speler kwijt geraakt in Zwolle. Hij was eerder weggegaan bij
het zwembad. We hebben toen uren naar hem gezocht. Uiteindelijk hebben wij hem
gevonden bij het station van Zwolle. We spelen graag ‘uit’ in de Tijenraan te Raalte,
omdat de patat daar altijd lekker is. Maar als we in het AA zwembad te Zwolle moesten
spelen, was ik altijd bang dat ik het zwembad niet meer uit kon komen. Ze hebben mij er
een keer uit moeten trekken, omdat er geen trapje aanwezig was.
Ons streven is altijd, om voor de zondag thuis te zijn. Maar één keer is ons dat niet
gelukt. De wedstrijden liepen namelijk nogal uit, waardoor wij pas op zondag thuis
kwamen.
Dit vond onze keeper niet zo fijn.
Ik heb ook nog een tijd het Dames team gecoacht. Dat was altijd gezellig en spannend.
Nu zit ik nog steeds met veel plezier aan de waterpolo en hoop ik dat ik nog jaren plezier
heb.
9

Vervoer
Het feit dat de leden in de beginjaren gedurende de winterperiode naar het Stilo bad te Zwolle moesten
uitwijken om te kunnen trainen, geeft aan hoe gedreven de zwemmers toen ook al waren.
Later, met de komst van het overdekte zwembad 'De Kragge' in 1972, werd er naar Zwartsluis gereisd.
Het vervoer was echter altijd een probleem. Altijd te weinig auto’s. Altijd de auto’s en
de busjes overladen vol. Dit kon zo niet langer. Daarom werd de busmaatschappij
Noord West Hoek ingeschakeld en voor 75 cent kon men instappen en werd men naar
Zwartsluis gebracht. De oudere zwemmers gingen nog wel met de auto.
Was er vanaf het najaar 1981 geen vervoer meer nodig om te kunnen trainen in Zwartsluis, was er wel
weer vervoer nodig om naar de vele wedstrijd accommodaties te kunnen afreizen.
En dit was (en is nog steeds) niet altijd eenvoudig. Menig (oud)lid van de Technische Commissie weet
hierover mee te praten. Vele oproepen zijn er in de loop der jaren, o.a. via de clubbladen, aan ouders en
familie gedaan om medewerking te verlenen aan het oplossen van deze problematiek. Zodat het vervoer
naar en van wedstrijden goed op de rails (lees: rijbaan) gezet kon worden.
Gelukkig mogen we op dit moment beschikken over een stel enthousiaste ouders, die gezamenlijk de
schouders eronder zetten om de zwemmers naar en van de wedstrijden te brengen en te halen.
Hierdoor is er tevens altijd support van ouders en/of andere belangstellenden aan de badrand.
En dit heeft weer een zeer positieve invloed en stimulerende werking op het zwemplezier en de
zwemprestaties van de veelal jonge zwemmers. Een heel mooi voorbeeld van positieve coaching !!!
Ledenaantal In 1976 telde de vereniging zo’n 75 leden. Karst de Lange fungeerde al vanaf het
begin van de oprichting van de zwemvereniging als voorzitter en Jan van Kleef was de trainer van de
wedstrijdzwemmers (1976-1979).
Jan weet zich zijn eerste trainings avonden nog goed te herinneren;
Het was mooi weer, dus de avond was goed bezet. De volgende trainingsavond was het echter koud, zodat
er geen kop op kwam dagen. Zodra in oktober naar Zwartsluis werd gereisd was het volle bak. Zo’n 80
leden. Voor deze aantallen was niet genoeg Kader aanwezig, zodat de jongste zwemmers mochten
(sommigen onder protest) vrij zwemmen.
In 1994 staat de teller, na wat ups en downs, op 220 leden. Voornamelijk door het
invoeren van het Sterrenplan (zie verderop in deze krant) groeit het leden aantal
explosief. Een schot in de roos. Ook anno 2012/2013 is ditzelfde Sterrenplan nog
steeds verantwoordelijk voor veel jonge aanwas in het ledenbestand van DEK.
De landelijke tendens laat een langzame ledendaling zien, maar bij DEK is nog steeds
een gestage ledenstijging waar te nemen. We mogen ons gelukkig prijzen met rond de 250 leden, maar….
er mag nog meer bij!!! Vooral de waterpoloteams kunnen nog wel wat sportieve nieuwe spelers gebruiken.
Overdekt zwembad “Bestevaer” en Trimgroep
Op 28 oktober 1981 ging een lang gekoesterde droom in vervulling. Het nieuwe overdekte zwembad
'Bestevaer' te Genemuiden werd geopend en wel door burgemeester van der Berg. En zo was ook het
tijdperk ‘de Kragge’ in Zwartsluis verledentijd geworden. Op donderavond werd nu, zomer en winter, in
Genemuiden gezwommen en getraind.
Rond deze tijd kwam ook de Trimgroep van de grond met Jan Diender als trainer. Toen namen, in
tegenstelling tot nu, sportieve Dames én Heren aan deze zwemactiviteit deel.
“We gaan even de longen weer vol lucht zuigen…”
10

“Uit het oude Clubblad”
Trainster Jennie Diender schreef in 1993 het volgende:
De zwemmer
Een zwemmer (zwemster) heeft een sneldrogend, kreukherstellend lichaam,
chloor in zijn ogen, water in zijn oren, een trainer achter zijn vodden en vlinders in zijn buik.
Hij is een vat vol tegenstrijdige stemmingen. Als hij wint gaat hij volledig uit zijn dak. Als hij
verliest is hij zwaar depri en wil hij er het liefst acuut mee kappen.
Een zwemmer (zwemster) is dol op warm water, koude kip, langzame stopwatches, snelle
baden, korte afstanden, lange rustpauzes, grote hamburgers, meisjes (jongens) in alle soorten en
maten, soms op de coach en altijd op winnen.
Een zwemmer (zwemster) heeft een broertje dood aan extra baantjes, een nat
pak, valse starts, slechte verliezers, bluffertjes, keerpuntcommissarissen en
Kamprechters, koude douches en………………..verliezen.
Een zwemmer (zwemster) is zeer gevoelig voor oor- en ooginfecties, om van tenen maar te
zwijgen, voor talloze nog onbekende virussoorten, pepverhalen en hij raakt snel volstrekt geflipt.
Een zwemmer (zwemster) heeft een volmaakt gespleten persoonlijkheid: op
het startblok een buik vol vlinders, in het water een winnende held en een
drakendoder die zonder vrees of blaam het IJsselmeer oversteekt.
Zo is een zwemmer (zwemster): je kunt hem uit ’t water halen of hem de
toegang tot het zwembad ontzeggen, maar wat je hem nooit kunt afnemen zijn de levenslessen
die de zwemsport en zijn coach hem geleerd hebben. Je kunt hem uit het oog verliezen, maar je
krijgt hem nooit uit je gedachten of uit zijn bed op de dag na de wedstrijd.
11
“En daar gaan we weer….”

KNZB In 1982 werd de vereniging verbonden aan de Koninklijke Nederlandse
Zwem Bond (KNZB). Na een grondige voorbereiding van de TC, konden er vanaf
die tijd wedstrijden gezwommen worden, die in samenwerking met de KNZB
georganiseerd waren. Trainer van de zwemclub was Jan Diender uit Kampen.
Trainer Jan zette destijds een selectiegroep op poten, die aan deze KNZB
wedstrijden mochten deelnemen. Op 8 januari ’83 werd, in KNZB verband, de
eerste 4 Kamp wedstrijd gezwommen te Hattem. Tegenstanders van DEK waren
verenigingen uit Kampen, IJsselmuiden en Hattem.
KNZB officials Het volgende probleem diende zich aan. DEK beschikte niet over de noodzakelijke
officials. Van de KNZB moest DEK verplicht bij iedere wedstrijd, waar zij aan deelnamen, officials
(bijv. tijd- en keerpuntwaarnemers) gaan leveren. Daarom gingen de eerste vrijwilligers/leden van DEK
op officialcursus te Genemuiden. De cursusleider was dhr. De Munnik, die samen met zijn vrouw op een
prettige wijze de theorie en praktijk wist over te brengen aan de gemotiveerde deelnemers.
Het mondeling examen werd, na 5 cursusavonden, in Nijverdal afgelegd. Op zaterdag 23 april vond nog
een praktijkexamen plaats tijdens een Limietwedstrijd te Kampen.
En hoera……de eerste officials van DEK waren een feit. Dit waren o.a.: H. van der Kolk, Kl. de Lange,
K. de Lange, B. Penninkhof, R. Withaar, G. van der Haar-Penninkhof, B. Sollie-de Lange,
J Visscher-van der Haar, A. Winters-Tuinman, J. Naberman-Schaapman en D. van der Linde.
In de loop der jaren is er wel het één en ander veranderd in de ‘official wereld’. Zo draagt men nu een
witte broek i.p.v. een grijze. Ook is (gelukkig) het blauw/rood/witte sjaaltje afgeschaft en hoeft men
niet meer verplicht geabonneerd te zijn op een één of ander blad van de bond. De taken van de officials
zijn langzamerhand wel wat uitgebreid, maar dit heeft de functie alleen maar interessanter gemaakt.
Anno 2012/2013 beschikt DEK over 12 enthousiaste officials met verschillende bevoegdheden. Mede
dankzij deze officials kan het wedstrijdteam deelnemen aan rond de 25 wedstrijden per seizoen.
!!! En mensen…..de official-vacature-bank staat altijd open…… Ook voor het seizoen 2013-2014 zijn we
naarstig op zoek naar nieuwe enthousiaste mensen, die het official-schap wel zien zitten !!!
Clubblad Juli 1982 kwam het eerste clubblad van de grond. Er werd een 2 e -hands stencilmachine
aangeschaft en later ook een 2 e -hands inbrandmachine. In het clubblad werden, per wedstrijd,
de gezwommen tijden gepubliceerd. Andere vaste rubrieken waren bijv.: *Van de redactie tafel,
*bestuur mededelingen, *onze jarigen, *moppen en natuurlijk….. *Snelle Bertus.
De eerste redactieleden waren: Jos van Dalfsen, Johannes Last, Grietje van der Haar, Sjacco van
Dalfsen en Eddie Penninkhof. De eerste gastschrijver in het clubblad was Jan van Kleef.
DEK logo… In 1983 was men bij de redactie van het clubblad door de voorgedrukte voorbladen heen.
Na een tijdje geïmproviseerd te hebben, besloot men een ontwerpwedstrijd te houden voor een nieuw
voorblad. Er werden mooie kunstwerken ingeleverd, die één voor één als voorblad van het clubblad
verschenen. Uiteindelijk werd er een voorblad gekozen, waarin het logo (vis) van de vroegere vereniging
‘Ruutvoorn’ verwerkt was. Ontworpen door Henriette v.d Linde.
Rond 1989/1990 heeft de toenmalige redactie deze vis in twee kringen geplaatst en heeft
men tevens een waterpoloër en een zwemmer aan de afbeelding toegevoegd. Dit laatste
ontwerp dient al jaar en dag als logo van DEK en is alom bekend.
“En even weer naar boven om wat zuurstof tot ons te nemen…”
12

“Uit het oude Clubblad”
Puzzels uit de tachtig en negentiger jaren
De volgende zinnen moeten worden afgemaakt door het
invullen van een Nederlandse plaatsnaam.
1.Er zijn vele wegen die naar Rome……..
2.Toen de dief weg rende, riep de juwelier…..
3.Toen de klei op was, kon men gelukkig nog met..
4.Een koekoek vroeg zich af, waar zal in mijn……..
5.Als ik bij hem niet slaag, kan ik altijd nog bij….
6.Mijn was is wit, maar die van mijn buurvrouw is….
7.Wat zien die dames er fraai uit, dat zijn echt mooie..
8.Ik schaak slecht, maar ze weten dat ik nog……
( Alle antwoorden elders in deze jubileumkrant)
13
Woordenboek
1.Kind van een inbreker………?
2.Pedicure zonder werk………..?
3.Politie in een Daf……………...?
4.Kok die met pensioen gaat…?
5.Luis op de kerktoren…………?
6.Achterwerk van een kip……..?
7.Een stel boeven op een rij……?
“Genoeg zuurstof ? Dan gaan we weer verder…”

In één van de jaren die daarop volgde, werd er door de redactie van het
clubblad een offset machine aangeschaft. Deze stond in de kantine van
Edel tapijt. In 1992 moest echter voor deze machine een nieuwe locatie
gezocht worden. Er werd een schuur gevonden, maar dit bleek bij nader
inzien toch niet zo’n goed idee. In de winter maanden bleef, door de koude,
de inkt aan de rol kleven, wat logische wijs geen goed resultaat opleverde.
Omdat de schuur niet verwarmt kon worden, werd naar een beter geschikte locatie gezocht. Deze werd
gevonden in de kelder van zwembad Bestevaer. Na een kleine opknapbeurt werd aldaar een leuk hoekje
gerealiseerd, waar het clubblad gedrukt kon worden. Maar helaas bleek de offset machine niet tegen de
hoge luchtvochtigheidsgraad in de kelder bestand te zijn en begon danig te roesten. Weer moest er
naar een andere locatie gezocht worden, want het clubblad moest natuurlijk wel zo veel mogelijk
doorgang vinden.
Vanaf maart ’93 werd het drukken van het clubblad daarom uit handen gegeven, ook mede vanwege het
feit dat de offset machine te duur was in onderhoud en doordat er geen vrijwilligers meer beschikbaar
waren om het blad zelf te drukken. Personeel van ‘De Driester’ aan de Kamperzeedijk nam deze taak
over. En toen deze er mee ophielden, heeft de Stichting jeugdwerk het drukwerk een tijd op zich
genomen. Rond het jaar 2000 werd het clubblad, nadat de redactie het nodige voorwerk had verricht,
uitbesteed aan verschillende drukkerijen . Maar omdat dit toch wel een kostbare aangelegenheid bleek,
werd dit weer spoedig stopgezet.
Nadat er een periode geen clubblad was uitgegeven, haalde Wim Visscher de oude kopieermachine van
stal. Maanden van demonteren, bestuderen, repareren en monteren waren het gevolg, maar alle
inspanning werd rijkelijk beloond. Wim kreeg het oude beestje weer aan de praat en het clubblad kreeg
een verdiende herkansing. Na een toch nog moeizame start zijn we onderhand twee kopieermachines en
twee laserprinters verder.
In de nu 31jaar clubblad (met ups en downs) is de animo onder de leden, om een
bijdrage te leveren aan het clubblad, helaas nooit zo heel groot geweest. Maar de bijdragen
die binnen kwamen, waren zeer de moeite waard. Zo hebben we door de jaren heen volop kunnen
genieten van rubrieken als “Snelle Bertus” en “Slome Japie”, allerlei Wist je datjes… (over de
leden), de pen door… en bijv. het schrijverstalent van zwemster Harriet van Weenen, die in 1984
haar “Vliegreis naar Emlicheim” (een droom) prachtig in een gedicht wist te verwoorden.
Laatst lag ik ’s nachts hardop te dromen…hoe we met de zwemclub in Emlicheim moesten komen. De één wilde op de fiets, de
ander wilde lopen…en Karst wilde er zelfs een helikopter voor kopen. En opeens gaf Ellen duidelijk te verstaan…dat ze maar het
beste met het vliegtuig konden gaan. Nou, dat was een lumineus idee…en iedereen wilde natuurlijk mee. Maar Annie riep toen
nogal streng…mij krijg je er niet in, veel te eng! Och, kom, zei mevrouw Fiat, laat je niet kennen…als je erin zit zal het heus wel
wennen. Dat vliegtuig lijkt me heus niet zo erg, zei haar zoon (Evert)…zo’n modern ding is tegenwoordig heel gewoon. Pff, pufte
Else, dat is allemaal goed en wel…maar hoe komen we in vredesnaam aan zo’n toestel? Robbie bromde: zo’n ding is wel te
huur…maar dat is natuurlijk vreselijk duur. Ome Jan-Dirk gilde: daarom moeten we niet gaan dralen…en bood spontaan aan om
de helft te betalen. Toen zei Sjoko (Sjaco) dan doe ik de rest…en dat vond iedereen opperbest. Martin was natuurlijk ook van de
partij…en riep: dan kunnen Freddie en Cor(nelis) er ook nog wel bij. Als ze ons dan hier komen halen…hoef ik natuurlijk niets te
betalen. Voor zover was alles nog voor elkaar…maar er was toch één bezwaar. Ze wilden dapper een vliegtuig huren…maar wie
zou dat ding besturen? Toen riep Bennie spontaan:…o, dat heb ik wel vaker gedaan. In vliegen had hij een geweldige zin…en
iedereen stemde ermee in. Vegien echter was totaal verslagen…Bennie is het je nou helemaal in je bol geslagen? En van Jan
kreeg Bennie nog te weten…dat hij nog nooit in zo’n ding had gezeten. Maar Bennie is een doodgoeie vent…die alle foefjes van
een vliegtuig kent (?)……. .( = eerste deel van het gedicht )
En in deze Jubileumkrant nog één keer “Snelle Bertus” (en Slome Japie) aan het woord…
14

“Snelle Bertus even terug”
(van lang en ver weggeweest)
Beste lezers, beste DEKkers,
Dat bestuur of eigenlijk de redactie van het clubblad van jullie zwemvereniging moet je in de
gaten houden. Die zijn vanwege het jubileum van de zwemclub in het verleden gedoken. En
niet door oppervlakkig de notulen of oude clubbladen te lezen, was dat maar waar. Dan
hadden ze mij nooit gevonden. Er zit een LEK bij DEK! Ik weet het zeker, jaren wisten ze niet
het bestaan van Snelle Bertus. Ik had daar vrede mee, jarenlang was ik verborgen en was ver
ondergedoken uit de buurt van Geallemuun.
In de jaren dat ik als Snelle Bertus en later ook als Slome Jaap lollige stukjes schreef in het
clubblad, wist bijna niemand binnen de zwemclub wie ik was, zelfs mede-redactieleden niet.
Tegenwoordig heb je programma’s op televisie als: Wie is de mol? Hebben jullie vast weleens
gezien of van gehoord. Met Snelle Bertus was het eigenlijk ook een beetje zo. De boel om de
tuin leiden en op het verkeerde been zetten. Nee, dan de huidige clubbladredactie, die is
nauwgezet in het verleden gedoken, vooral die van de pompe moest perse Snelle Bertus
vinden. En het is haar gelukt………. proficiat, proficiat, proficiat!
Maar eerst wil ik jullie als zwemclub feliciteren met dit jubileum, eigenlijk wel een moeilijk
woord JUBILEUM,
weet je ……….we zeggen gewoon verjaardag.
Ik wens DEK een prettige verjaardag! Dat snapt toch iedereen?
Toen het pompvrouwtje mij via via via via via via via via een mailtje stuurde, sloeg van schrik
mijn computer op hol. Dagenlang kon ik niet internetten, twitteren, LinkIn-nen, Skypen,
mailen, what’s App’en etc. Gewoon helemaal van slag! Ik was weliswaar DEK nooit vergeten in
al die jaren, maar leefde wel in de veronderstelling dat Snelle Bertus (en zeker Slome Jaap)
al lang waren vergeten. Een redactie en bestuur van de zwemclub wisselt toch om de zoveel
jaren van samenstelling? Maar ja, vanwege dat jubileum of beter gezegd vanwege die
verjaardag ging dat pompvrouwtje zoeken in de historie van de zwemclub en stuitte ze ook op
de naam van Snelle Bertus. Ja, en dan laat ze natuurlijk niet los, die terriër, voordat ze de
onderste steen boven heeft en voordat ze weet wie er achter die rare naam schuil gaat. Dus
wat ik eerder schreef: pas op! Er zit een LEK bij DEK. Ik weet het zeker dat het LEK zit in
de Vogelbuurt van mijn geboortestad, want Snelle Bertus woont al jaren niet in DEK-city
maar ergens in een dorp in de polder. Uiteraard blijf ik op de hoogte door familie, vrienden,
de digitale krant Genemuiden Actueel, dus ook van berichtjes over zwemclub DEK.
Nogmaals DEK van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Hopelijk volgen er nog vele.
Met vriendelijke zwemgroet,
Snelle Bertus (en Slome Jaap)
Ps. Badpak te huur. Maat 58 extra lang, ook te gebruiken als tent.
Tot slot nog een oud mopje:
Doortje drinkt voor het eerst karnemelk. Zegt ze: ‘zeg moeder, ik geloof dat de koe nog niet
rijp was!”
“Voor de minder geoefenden even weer naar de oppervlakte…”
15

“Uit het oude Clubblad”
In 1986 memoreerde Iselle Habekotté over twee soorten van wedstrijdtrainers……
(Toch liever maar een beetje van dit en een beetje van dat ?)
De IJzeren Tiran
De ijzeren Tiran wordt ook wel de trainer van de oude stempel genoemd. Er
zijn er honderden. In ieder zwemclub vind je er minstens twee. Je herkent
ze aan hun kaarsrechte ruggen, het nauw sluitend tenue, de altijd gereed
gehouden stopwatch (en zweep). De ijzeren Tiran kent alle regels. Je hoeft
hem niets wijs te maken. Hij weet zeker, dat je tijden altijd beter kunnen.
Geen training is te zwaar. “Slappelingen”, zie je hem denken. De ijzeren
Tiran kent geen genade.
Enkele voorbeelden van zijn optreden als trainer:
-“Wat! Jullie zijn moe? Oh, dan gaan we lekker uitzwemmen met 200 meter sprint!”
-“Ik had jullie gezegd 10 km aan één stuk door! Waarom hangen jullie na 3 km al in de kabels?”
-“Je deed meer dan 1 minuut over deze 100 meter?
Met zo’n waardeloze startduik? En laten we het over de keerpunten maar niet hebben. Ik zwom toen ik
van jouw leeftijd was 45 sec. over 100 meter. Dat wordt dus harder trainen. En dat geldt voor jullie
allemaal! Neem allemaal de volgende training een slaapzak mee.
We blijven overnachten (ahum) om de conditie wat bij te schaven!”
De Sukkel
We zijn nu bij een triest trainers type aanbeland. Je herkent ze meteen
op het eerste gezicht. Gewoon, gevoelsmatig.
“Hé!”, denk je. “Laten we eens kijken hoever we met deze kunnen gaan”.
En niet alleen jij denkt dat, de hele ploeg denkt hetzelfde. Je weet best
dat het zielig is, dat je het niet zou moeten doen, maar je begint toch
keet te trappen! Als ie slim was, zocht ie een rustig baantje (bijv. in de
redactie), maar niks hoor. Hij blijft.
Hoe behandel je een Sukkel?
Eigenlijk zou je heel aardig moeten zijn, want de Sukkels zijn vreselijk lieve mensen. Ze hebben een hart
van goud. Ze doen geen vlieg kwaad en dat is ’t em nu juist. Er wordt gezegd, dat je voor hun eigen
bestwil ze zo snel mogelijk weg moet pesten, Wij weten niet of dat nou de oplossing is…. In ieder geval
hoef je dat maar te doen en het wordt een puinzooi in het bad. Zonde van de kostbare tijd. Kan je beter
een paar baantjes gaan zwemmen. De Sukkel zal je er dankbaar voor zijn.
“Een volgende duik is in aantocht…”
16

Activiteiten In de begin jaren van DEK werd er jaarlijks een leuk uitje voor de leden georganiseerd.
Ook was er aan het einde van het zwemseizoen een zogeheten familiedag om het seizoen feestelijk af te
sluiten. Nog steeds kennen we o.a. een jaarlijks vrijwilligers uitje, met als doel de mensen te bedanken
voor hun inzet in het voorbije seizoen. Ook de Sinterklaasviering was toen, en vandaag de dag nog
steeds, jaarlijks op de kalender terug te vinden.
Zwem4daagse Op initiatief van de toenmalige chef badmeester Jan van kleef werd in 1976 in
Genemuiden de eerste zwem4daagse gehouden. De locatie was het buitenbad aan de Hasselterdijk.
De DEK leden verleenden hierbij hand- en spandiensten. In 1982 was de zwem4daagse voor het eerst in
het nieuwe overdekte zwembad ‘Bestevaer’. Vanaf het jaar 1983 wordt de zwem4daagse geheel door
bestuur en leden van DEK georganiseerd. DEK mag voor deze activiteit, zonder verdere kosten, van de
zwemlocatie ‘Bestevaer’ gebruik maken. Naast het baantjes trekken, werden en worden er ook neven
activiteiten georganiseerd. Zoals autobandenrace, spijkerbroek hangen etc. Tevens is er alle jaren de
mogelijkheid om te Sponsor zwemmen. Goede doelen zoals Unicef, het Ronald Mc Donald-kinderfonds en
plaatselijke goede doelen hebben al vele guldens en euro’s mogen ontvangen.
Zwemonderdelen vanaf de jaren 80 In 1982/1983 telde de club rond de 176 leden en waren
er al verschillende zwemonderdelen gevormd. O.a. een Dames/Heren Trimgroep onder leiding van Jan
Diender, zwemmen voor de jongsten onder leiding van Kaderleden en maar liefst 2 Heren waterpoloteams
onder ‘gezag’ van Herman Gerardus. Het waterpoloteam was in ’82 te groot geworden en omdat de
discipline en inzet onder de leden sterk uit één liepen, besloot men twee teams te vormen. Vanaf sept.
’83 werd er één uur per week getraind. Voor een Dameswaterpoloteam was helaas nog niet genoeg animo.
Het zou nog 1,5 jaar duren, voordat er een Dames waterpoloteam in zicht kwam.
Selectiegroep De selectiegroep (zwemmers met
startvergunning) ging op 23 september ’82 van start. Door de
Technische Commissie (TC) werd onder de leden een selectie
gemaakt. Hierbij werd o.a. gekeken hoe snel men kon zwemmen.
Maar ook hoe goed men de been- en armtechniek beheerste en
of de manier van ademhalen correct was. Na een bepaalde
periode beoordeelde de trainer Jan Diender (later natuurlijk de
trainers van latere tijdvakken) of men wel of niet geschikt was
voor het wedstrijdzwemmen bij de selectiegroep.
Recreatieve wedstrijdgroep Naast de selectiegroep was
er ook de recreatieve wedstrijd groep. Ook voor deze groep
zwemmers werden er allerlei wedstrijden georganiseerd. Zij hadden geen startvergunning nodig.
Kaderleden In 1984 werd een begin gemaakt met het opleiden van Kaderleden door de trainers
Jan Diender en Jan van Kleef. Kaderleden zijn vrijwilligers, die een bepaalde basiskennis bezitten. Zij
streven naar het geven van een zo goed mogelijke onderwijzing en begeleiding aan hun ‘eigen groepje’
jonge zwemmers bij de verschillende zwemonderdelen. Het was (en is nog steeds) niet altijd even
eenvoudig om voldoende én kundige Kaderleden rond het bad te verzamelen. Richtlijnen zoals;
zwemervaring , sociale vaardigheden en een bepaalde leeftijd grens (ouder zijn dan…) blijven
ongeëvenaard belangrijk.
Anno 2012/2013 mogen we ons gelukkig prijzen met een stel enthousiaste Kaderleden, die fantastisch
‘werk’ verrichten
17
Op de wijs: Oh, Champs
d’Elysee
Clublied (in de tachtiger jaren)
Oh, D.E.K. ta da ta ta da
Hé D.E.K. ta da da da da da
Je zwemt je “dood”,
de lol is groot
en verder nog een hele zoot.
We zijn niet meer te remmen,
met D.E.K.

“Van een oud Trainer”
Mooie club met leuke mensen
Ik was zes jaar trainer van de Deltazwemmers in IJsselmuiden toen DEK me vroeg. Lang
heb ik niet getwijfeld. Het leek me een mooie uitdaging om een wedstrijdgroep van de
grond af op te bouwen. Zomers trainden we in de Kolk; ’s winters in Zwartsluis.
Na de opening van het zwembad in Genemuiden kwam er veel nieuwe aanwas. Als ik het
me goed herinner was de eerste wedstrijd waaraan DEK met een selectie meedeed de
Zwartewater wedstrijd, met de zwemclubs van Hasselt, Zwartsluis en toen dus ook
Genemuiden. Daarvoor hebben ze me bij de zwembond in Utrecht nog op het matje
geroepen. We mochten daar niet aan meedoen omdat we nog geen lid van de bond waren.
Ik kreeg te horen dat ik bovendien geen training mocht geven aan een ‘ongeorganiseerde
vereniging’. Dat is allemaal snel opgelost door lid te worden van de bond.
We moesten in die tijd niet alleen zwemmers klaar stomen voor wedstrijden maar ook
juryleden. Daarvoor zouden we met twintig mensen, vooral ouders van leden, naar een
cursus in Zwolle moeten. Dat leek me onzin. Die cursusleider kon in mijn ogen beter naar
Genemuiden komen. En dat is ook gebeurd.
DEK was altijd een recreatieve vereniging geweest. Er was geen zwemselectie. Maar
mijn stelling is altijd geweest: iedereen die kan zwemmen, kan wedstrijdzwemmer
worden. Voor het succes gaat het vooral om doorzettingsvermogen en kracht. Daar moet
je dus aan willen werken.
Mijn filosofie als trainer was, je moet de capaciteit van het kind gebruiken en niet jouw
wil als trainer opleggen. Meters maken, hier en daar corrigeren en als een kind het leuk
vindt, komt de rest van zelf.
Als ik terugkijk, was het echt een heel leuke tijd. Een mooie club met leuke mensen. Ik
kon goed met de mensen opschieten en heb het reuze naar mijn zin gehad. Maar je doet
het nooit alleen. Ik trainde één keer in de week met de ploeg, ging op zaterdag mee naar
wedstrijden en leidde het recreatiezwemmen voor dames. De tweede training deden
anderen.
Door mijn drie dochters ben ik met de zwemsport in aanraking gekomen. Zo werd ik
uiteindelijk ook trainer, al met al zo’n twintig jaar. De langste tijd was bij de
Deltazwemmers en DEK, beide zes jaar. Ik was in het begin te fanatiek. Toen ik daar
commentaar op kreeg, heb ik op Papendal een cursus recreatie-zwemleider gevolgd.
Het is allemaal al heel lang geleden. Ik denk nog vaak terug aan de rondleiding van
voorzitter Karst de Lange door zijn tapijtfabriek. Op de fiets. Wat een mooi bedrijf en
wat een ideeën had die man. Ik herinner me ook, dat bij het recreatiezwemmen een
vrouw een epileptische aanval kreeg. Dan kun je gelukkig teruggrijpen op wat je op de
cursus allemaal hebt geleerd.
Na zes jaar stond Urk op de stoep. Ze kwamen met een delegatie naar het bad in
Genemuiden. Vonden ze niet leuk bij DEK maar ik ben uiteindelijk vertrokken. Na zes
jaar leek het me wel leuk verder te kijken.
Jan Diender (78)
18

In 1984 kwam het eerste Dames waterpoloteam van de grond.
Ging het bij de Heren waterpolo rond 1983 nog om oefenwedstrijden zonder
waterpolo achtergrond (background), vanaf 1986 werd het steeds meer een team mét
background en begon zich langzaam maar zeker een hechte club te vormen inclusief
‘teamgeest’. Een onmisbare ingrediënt voor een goed (samen)spel.
KNZB Competitie Na een gedegen voorbereiding kwam vanaf september 1984 de zwemvereniging
met de selectie wedstrijdgroep uit in de District Competitie van de KNZB.
De deelnemende zwemmers moesten vooraf een PSMO sportkeuring ondergaan of een schooladvieskaart
aanvragen, voordat er toestemming gegeven werd in Competitie verband te mogen zwemmen.
Tot 1988 was er een Jeugd- en een Verenigings Competitie. Vanaf seizoen ’88-’89 werd door de KNZB
de Competitie opzet gewijzigd en kon er alleen nog aan de Verenigings Competitie deelgenomen worden.
W-officials Ook het Waterpoloteam nam vanaf 1984 deel aan de Waterpolo Competitie van de
KNZB. De trainer Gerardus had de Dames en Heren met een ‘commando dril’ hiervoor klaargestoomd.
Ondanks deze ‘harde’ aanpak heeft het nog vrij lang geduurd, voordat er een wedstrijd gewonnen werd.
In navolging van de wedstrijdgroep, moest ook de afdeling Waterpolo van DEK officials gaan leveren.
Dit, om mee te mogen blijven doen aan de Competitiewedstrijden. Er werd gezellig met een aantal leden
op cursus gegaan. De eerste vier officiële W-officials van DEK waren: Klaas de Lange, Eelco Haagsma,
Eddie Penninkhof en Dirk van de Linde.
Zodra de vereniging met meer dan één waterpoloteam zou gaan deelnemen aan de Competitie, moest men
ook voor scheidsrechter(s) gaan zorgen. Dit blijkt later in de tijd ( bijv. in 1988) een groot zorgenkindje
te worden. Want het vinden van een liefhebber hiervoor, was en is nog steeds lastig. Gelukkig zijn er in
de loop der jaren verschillende scheidsrechters van DEK de revue gepasseerd. We noemen er enkelen:
Guido Kwakkel, Jan Dirk Kattenberg, Liane Kwakkel en heden ten daags nog steeds in functie:
Wim Visscher, Adri Kwakkel en Patrick Bakker. Deze laatste drie leden zorgen ervoor, dat DEK op dit
moment met maar liefst 3 waterpoloteams (2 Heren en 1 Dames) kan meespelen in de Competitie.
In de loop der jaren is er nog meerdere malen in aantallen van waterpoloteams gewisseld. Altijd naar
gelang de animo en discipline in de betreffende tijdvakken waren. Toch kent DEK ook ware dieptepunten
in haar waterpolo team bestand. In het seizoen 1988/89 had DEK bijvoorbeeld geen competitie spelend
Damesteam en rond ’92 zijn de Herenteams er een tweetal jaren tussenuit geweest, omdat er te weinig
animo onder de heren was.
Zwembrevetten In 1984 deed het zwemmen voor brevetten zijn intrede bij de zwemvereniging.
Doel hiervan was de mogelijkheden te verruimen, om de regelmatig trainende leden
(van alle zwemonderdelen) te stimuleren en hierdoor het zwemmen in de breedte te bevorderen. Er
waren 6 zwembrevetten te behalen. Ieder jaar aan het einde van het seizoen kon er voor een brevet
afgezwommen worden.
Ook werden de trainingsuren verder uitgebreid. Er kon nu op dinsdag én donderdag getraind worden.
In de daarop volgende jaren werd er nog menigmaal aan de trainings uren en dagen ‘geknutseld’.
De laatste wijziging heeft onlangs in 2012 nog plaatsgevonden. DEK blijft voortdurend in beweging.
“Na deze lange snorkel duik even naar de oppervlakte…
19

“Uit het oude Clubblad”
En ook in de oude tijd was het al lachen, gieren, brullen…
“We vervolgen de snorkel duik in de geschiedenis….”
20

Algemene financiën
Toen eind 1987 de veel besproken sleutelregeling (bad huren zonder badpersoneel)
eindelijk van kracht werd en er tevens reclameborden in het zwembad opgehangen
mochten worden, dacht men wat meer financiële armslag te krijgen.
Helaas was de sleutelregeling hiervoor niet voldoende. De kosten van DEK bleven
stijgen door o.a. uitbreiding van de zwem uren en de daarbij behorende trainers
kosten, het zwemmen in competitieverband met de daarbij behorende verplichte
kosten, het afdragen van sociale premies etc. Om deze redenen werd er extra goed op de centen gelet
en werden er allerlei acties georganiseerd om de financiële situatie van de vereniging op te vijzelen.
Rond 1992 kwam de vereniging financieel eindelijk in wat rustiger vaarwater.
Helaas is de sleutelregeling afgeschaft, zodra de zwembaden van Zwartewaterland in januari 2008
opgingen in de Stichting Zwembaden Zwartewaterland ( SZZ ) en de bemoeienis van de gemeente
verleden tijd werd. Ook al huurt DEK vandaag de dag het zwembad nog steeds zonder badpersoneel en
wordt er net als voorheen, nog steeds door de leden zelf het nodige schoonmaakwerk verricht.
Het ophangen van reclameborden is vanaf 2008 ook niet meer toegestaan.
Financieel behoorlijke aderlatingen voor DEK, die we proberen op te vangen door jaarlijks verschillende
acties te organiseren. Tientallen leden zetten zich hier keer op keer weer belangeloos voor in.
Een dank aan al deze mensen is dan ook wel op zijn plaats.
Vele acties zijn in de loop der jaren de revue gepasseerd zoals: sponsorzwemmen, sparen bij de was
(wasmiddel), bonnenactie van de plaatselijke keurslager, verkoop van kerstkaarten, grote clubactie,
donateurs actie, dropverkoop, eurowissel actie, Biestemerkt acties, Bingo avond, Zwem4daagse en
opbrengsten snoep/smulkraam tijdens thuiswedstrijden van de wedstrijdgroep etc.
Voorselectie groep
In 1985 werd gestart met een voor selectiegroep. Deze groep werd in het leven geroepen om de
(jonge) zwemmers wat meer aandacht en daardoor meer zwemscholing te kunnen geven.
Er werd voor deze groep niet op leeftijd geselecteerd, maar op het wel of niet bezitten van bepaalde
zwemvaardigheden. Vanaf september 1999 spreken we bij DEK niet meer van een recreatie, voor en/of
selectie groep. De wedstrijdgroep bestaat vanaf deze tijd uit één groot team, samengesteld uit alle
wedstrijdgroep zwemmers. Leden, die ieder op eigen niveau zijn/haar wedstrijden mogen en kunnen
zwemmen. Wel is er in 2012 een splitsing in trainings dagen gemaakt. Er traint nu een deel van de groep
op donderdagavond en een deel op de vrijdagavond. Op maandagavond wordt er gezamenlijk getraind.
In september 1988 werd er een jeugdbestuur opgericht. Met o.a. als doel de
jongere jeugd wat meer te betrekken bij allerlei zaken binnen de vereniging.
De eerste vergadering werd op 10 oktober gehouden. Voorzitter was Henk
van der Linde en de secretaresse Wieke Bekendam. Het jeugdbestuur zorgde
voor activiteiten, die niet zozeer met zwemmen te maken hadden en had mede
ten doel het onderling contact tussen de verschillende zwemmers te
vergroten. Men leerde elkaar zodoende ook eens zonder natte haren kennen.
Het jeugdbestuur organiseerde vossenjachten, playbackshows, instuiven etc.
Deze bestuursvorm heeft t/m seizoen ’92-’93 standgehouden. Doordat er een aantal bestuursleden
stopten, viel het hele jeugdbestuur uiteen. In april 1996 werd er spontaan nogmaals een jeugdbestuur
opgericht, maar ook deze werd na een poosje weer opgeheven.
“Ja…, je mag even boven komen…”
21

De Beer
Er was eens een beer. Op een dag zei hij: Ik wil
honing. Hij ging gelijk naar de bijen toe. En zei: ik wil
honing. Maar we hebben geen honing meer. Dan ga
ik wel naar de bloem toe. De beer zei: ik wil honing.
De bloem zei: ik heb geen honing. De beer zei: ik weet
wat, ik ga naar de winkel toe.
Hij ging naar huis en vroeg geld en ging toen naar de
winkel. Hij kocht een pot honing en ging weer naar
huis. Toen ging hij gelijk eten maar het was zo op,
want hij had honger. Toen ging hij naar bed. De
volgende ochtend was hij vroeg op.
Verhaal uit eigen werk van:
Casper Kwakkel (1988)
DR’OP OF ER DR’ONDER
Terug in de tijd:
“Uit het oude Clubblad”
22
Belevenis van een zwemmertje
Maandag 12 februari heb ik een
ongelukje gehad. Ik kwam met mijn
been tusen de muur en de trap. Daar
door kreeg ik een wingkel haak in
mein kuit. Toen viel de stroom uit.
Wat een toestand Ik bloede heel erg
en batmeester jan moest mei
verbinden bij het light van de
zaklamp. Iedereen van de swemklup
was heel aadig voor mei. Wilie heeft
me naar de dokter gebragt. Die zij
dat ik naar het sikenhuis moest en
daar heben ze 12 hegtengen in me
kuit gedaan.
Ik wil iedereen bedangken die me
geholpen heeft:
Jantine, willy, batmeester jan en
wilvred.
Sybren bekendam (1996)
Een pallet vol (1 meter hoog) met drop. Dat werd enkele weken voor
de dropactie bezorgd in de Klaas Fuitestraat. Voorgaande jaren (lees voor 2003) stond dit tot de verkoopdatum bij
Wim Visscher in huis die dan, met de hulp van enkele DEK leden, een paar avonden bezig was om het drop te mengen
en in zakken te doen. Dit jaar (lees 2003) was er gekozen voor een andere aanpak en werd er met wat extra hulp
gedurende één avond alle drop gemengd, gewogen en in puntzakken gedaan. De “zakkenvullers” hadden aan het einde
van de avond plakkerige handen en een enkeling was bijna misselijk van het “proeven” van de drop. Op 18 maart werd
een groot gedeelte van de drop huis-aan-huis verkocht. Maar helaas waren nogal wat leden ziek in die week, zodat er
ook nog een tweede verkoopavond nodig was. Het kleine groepje doorzetters had tegen het einde van de tweede
avond zo vaak moeten zeggen: “Goedenavond, wilt u drop kopen voor Zwemvereniging DEK?” , dat er allerlei
versprekingen te horen waren. Zoals “Goedenavond, wilt u zwem kopen voor de dropvereniging?” of “Goedenavond,
wilt u DEK kopen voor de zwemvereniging?”
Maar goed, het is weer gelukt en de kas van de zwemvereniging zit weer vol met drop…….eh, geld natuurlijk !!!
“En daar gaan we weer de diepte in…”

Commissies
In navolging van de Wedstrijdgroep, die al enige tijd met een Technische Commissie draaide
(taak: organiseren van thuiswedstrijden, wedstrijdsecretariaat, officials en regeling vervoer etc.),
werd in 1987 ook bij de Waterpolo een water Polo Commissie (PC) ingesteld. Dit met als doel de
organisatie rondom het pologebeuren beter te laten verlopen. In die tijd was een voornaam streven van
de PC; het mogelijk maken van gescheiden trainingen tussen de Dames en de Heren en het werven van een
scheidsrechter in opleiding binnen de eigen vereniging. Zoals al eerder vermeld, beschikken we op dit
moment over een 3 tal scheidsrechters. De Dames en Heren trainen sinds 2011 weer gezellig samen, met
tot gevolg dat de beschikbare trainingstijd voor alle waterpolo leden verruimt is.
Basiszwemplan
In het seizoen 1987-1988 kon, na de nodige voorbereiding, een start gemaakt worden met het
basiszwemplan. Een viertal leden volgden een cursus om de fijne kneepjes van het plan onder de knie te
krijgen. De opgedane kennis werd vervolgens weer aan de andere Kaderleden overgedragen.
Het basiszwemplan was bedoelt voor zwemmers met een A en B diploma. Het basiszwemplan leidde op tot
een veelzijdig zwemdiploma, met als doel de kinderen helemaal vriend-van-het-water te maken.
Op zaterdag 18 juni 1988 werd er voor de eerste keer door een 30 tal kinderen afgezwommen.
EHBO
In en rond het water kan helaas van alles mis gaan, daarom werd besloten een aantal leden op EHBO
cursus te sturen. Op 21 maart 1988 werd deze cursus d.m.v. een examen met succes afgesloten en had
DEK de eerste vijf EHBO‘ers tot haar beschikking, die op een verantwoorde wijze eerste hulp konden
verlenen. Dit waren: Annie Klaver, Grietje van der Haar, Henriette en Dirk van der Linde en Henri
Winter. Na hen volgen er in de loop der jaren nog velen, die de cursus met succes zouden doorlopen en
afronden.
Zwemvaardigheid
Vanaf het seizoen 1988-1989 deed ook de mogelijkheid tot het behalen van de Zwemvaardigheids
diploma’s zijn intrede. Snorkelen, baltechnieken, van alles kwam aan de orde. De lessen waren bestemd
voor de al wat oudere jeugd.
Anno 2012/2013 kan er nog steeds voor drie Zwemvaardigheids diploma’s afgezwommen worden.
Weliswaar in een wat andere vorm gegoten, maar er zijn ook nog veel overeenkomsten.
Het Zwemvaardigheid onderdeel Snorkelen is nu in een drietal aparte diploma’s te behalen.
Sterrenplan Vanaf het seizoen 1993-1994 werd er naast het basiszwemplan en de
zwemvaardigheid, voor de zwemmertjes die net hun A (en B) diploma gehaald
hadden, het Sterrenplan ingevoerd. In dit plan werd op een speelse wijze kennis
gemaakt met de 4 takken van de zwemsport. Te weten: Wedstrijdzwemmen,
Waterpolo, Synchroon zwemmen en Schoonspringen. Sinds 2012 wordt er
volgens een geheel vernieuwd Sterrenplan gezwommen, maar de basisprincipes
komen nog steeds overeen met het ‘oude’ plan.
Klauterladder
Begin jaren ’90 introduceerde de toenmalige trainster Jennie Diender het ‘Klauterladder zwemmen’.
Een aantal keren per seizoen werd deze wedstrijd georganiseerd, met als doel de deelnemers zijn/haar
eigen tijd op steeds dezelfde zwemslagen en afstanden te verbeteren.
23

Wie zijn/haar (bij elkaar opgetelde) tijden het meest verbeterd had, klauterde het hoogst op de ladder
en mocht zich de winnaar noemen.
Deze klauterladder wedstrijden worden nog steeds georganiseerd. Vooral omdat het leuk is en tevens om
de zwemmers ongedwongen in aanraking te laten komen met het wedstrijd element van de zwemsport.
Ik Zwem Plan
Daar de eerste Sterrenplan deelnemers hun 5 Sterren hadden behaald, werd in seizoen ’94-’95 een
begin gemaakt met het “Ik Zwem Plan”. In dit plan leerden de kinderen de verschillende zwemslagen,
zoals borstcrawl, rugcrawl, schoolslag zich eigen maken. Daarnaast kregen ze ook weer met oefeningen
van het Sterrenplan te maken, zodat de kinderen deze niet zouden verleren.
Jeugdwaterpolo
In september 1996 kwam er een jeugdwaterpolo groep van de grond voor kinderen vanaf 6 jaar. Om dit
jeugdteam te promoten werden in het najaar van 1997 de groepen 5 en 6 van het basisonderwijs
uitgenodigd voor (per school) een tweetal gratis trainingen. Deze actie leverde een 6 tal nieuwe leden op,
zodat deze pologroep flink groeide. Met dit polo team werd volgens het nieuwe jeugdplan gewerkt.
Dit plan hield in, dat er al vanaf 6 jarige leeftijd mini-waterpolo gespeeld kon worden, weliswaar met
aangepaste regels; zoals een kleiner speelveld en het ontbreken van een keeper. Het streven was om met
dit jeugdteam in een KNZB Competitieverband te gaan spelen. Maar toen alles qua organisatie in kannen
en kruiken was, moest eind negentiger jaren het jeugdwaterpoloteam helaas weer worden opgeheven.
Er was in het nieuwe seizoen te weinig animo overgebleven om een voltallig team te kunnen vormen.
Zwem ABC Rond 1999 veranderden de zwemdiploma’s A, B en de
basiszwemdiploma’s in het Zwem ABC. Zwemvereniging DEK ging allicht mee in
deze ontwikkeling. Vanaf begin 2000 kon er voor diploma C geleerd en
afgezwommen worden. De kinderen werden opgeleid door een aantal kaderleden
onder leiding van Jan van Kleef. Na een succesvol begin kon het C-diplomazwemmen
in 2001 helaas niet gecontinueerd worden. Het deelnemers aantal was te laag, met
tot gevolg dat het financieel niet meer rendabel was.
Een nieuwe basis Dit was de benaming van de nieuwe visie die de KNZB vanaf het seizoen 1999/
2000 voerde over het zwemonderdeel wedstrijdzwemmen. In hoofdlijnen kwam het er op neer, dat er
geen verschil meer werd gemaakt tussen recreatieve- en selectie zwemmers. Er werd nu gesproken over
‘zwemmen op niveau’. Niveau A voor de snelsten t/m niveau E voor de minst snelle zwemmers. D.m.v.
limiettijden werden de niveaus van een zwemmer op de verschillende zwemslagen en afstanden bepaald.
Iedere wedstrijd werd op een bep. niveau gezwommen, zodat er altijd een gelijke competitie ontstond.
Alle wedstrijdzwemmers kregen vanaf die tijd tevens een persoonlijk startnummer toegekend. Voor de
zwemverenigingen en dus ook voor DEK had dit organisatorisch grote gevolgen. Vandaag de dag wordt er
nog steeds op niveau gezwommen. Wel is de indeling van de niveaus rond 2010 ietwat gewijzigd.
SwimKick techniekschool Rond 2006 werd het “Ik Zwem Plan” vervangen
door het lesprogramma “SwimKick techniekschool”. Ook in dit programma worden
de verschillende zwemslagen op een leuke en speelse wijze aangeleerd.
De SwimKick techniekschool is nu nog steeds van toepassing.
“Nog eenmaal een hap lucht…”
24

“Uit het oude Clubblad”
Als je traint, bouw je een huis.
(Wijze lessen van een trainer uit 1996)
Elke training verzamel je bouwstenen voor je huis.
Zwem je bijvoorbeeld 9 x 100 meter,
dan heb je 9 stenen verzameld.
Sla je een stuk over of zwem je te langzaam, dan heb je minder stenen.
Het cement om met de stenen een muur te bouwen, maak je thuis. Als je goed eet en voldoende rust
krijg je super goed cement.
Eet je veel te veel snoep en patat en kijk je nog laat t.v. , dan krijg je slecht cement en je
muur kan instorten.
Er moeten ook ramen in je huis en er moet geschilderd worden. Let je op techniek, dan
zitten alle ramen recht (met dubbel glas!) en zit alles mooi in de verf.
Zwem je er maar wat erop los, dan vergeet je een raam, kliedert de verf ernaast
en de verf zal snel afbladderen.
Train je goed en regelmatig, dan zal de ene na de andere kamer afgebouwd
worden.
Train je een tijdje niet of word je ziek, dan staat de bouw stil. Dan worden er stenen gestolen en
muurtjes die half af zijn vallen om. Je moet weer opnieuw met die kamer beginnen.
Zo zal de één maar door bouwen, kamer na kamer, de ene nog mooier en groter als de andere. Er
ontstaat een waar paleis.
De ander sukkelt maar raak met z’n krakkemikkelige stenen en
slechte cement. Telkens moet hij opnieuw beginnen en aan het
eind van het seizoen staat er een wankel hutje.
Wat doe jij?
Maak je een wankel ding of een pronkstuk ?!
25
“Laatste keer naar beneden…”

Clubkampioenschappen
De eerste Clubkampioenschappen werden gehouden op 9 november 1974. Dit evenement
vond destijds plaats in Zwartsluis. Clubkampioenen van het eerste uur waren
bij de Dames: Wilma Visscher en bij de Heren: Jaap van Dalfsen.
Helaas is niet na te gaan of er sinds 1974 ieder jaar een clubkampioenschap is geweest.
Sinds er in het overdekte zwembad gezwommen wordt, is het in ieder geval wel een jaarlijks terugkerend
evenement geworden. Het is altijd weer een reuze gezellig gebeuren met als hoogtepunt de familie
estafettes én niet te vergeten de uitslag van de Clubkampioenen bij de Dames en de Heren. In de loop
der jaren hebben tientallen snelle zwemmers deze bijzondere titel op hun naam mogen schrijven.
Dames Trimgroep In 1982 bestond de Trimgroep uit Dames én Heren.
Het is de redactie niet helemaal duidelijk, wanneer en waarom de Heren het
hebben laten afweten.
Maar een feit is dat anno 2012/2013 de groep alleen
nog uit Dames bestaat. Vandaar de naamswijziging. Maar….. deze naam kunnen we
natuurlijk zo weer aanpassen, zodra zich gezellige, sportieve en enthousiaste Heren
bij de groep aanmelden. De Dames doen iedere week op een ontspannen manier
allerlei oefeningen in het water. En echt…deze oefeningen zijn ook heel geschikt
voor de Heren !!!
Website Door de komst van internet waren er naast het
clubblad ineens nieuwe mogelijkheden om de leden te informeren.
Zo rond begin 2002 werd door Klaas Jan Bolhuis en Lennart
Rietman een start gemaakt met de eerste DEK website.
Vervolgens hebben ook Rudi van Zandwijk, Helmich Lubberts en
Piet Goossen hun medewerking verleent aan het up to date houden
van de website.
Momenteel wordt de site beheerd door Wim Kanis. De website
van DEK bevat alle informatie over de club, zoals adressen, tijden,
verschillende zwemonderdelen van DEK, uitslagen en standen.
Door middel van clubbladen en infobladen krijgt men natuurlijk
ook wel de nodige informatie binnen, maar de website kan veel
sneller op de actualiteiten inspelen en is daarom vooral de plaats
waarop alle uitslagen etc. gelezen worden.
26
www.dekgenemuiden.com
Ook staan er veel foto’s en filmbeelden op de DEK site, zodat er een heel goed beeld van de vereniging
verkregen kan worden. Neem zelf maar eens een kijkje op de site en ontdek de verscheidenheid aan
informatie. www.dekgenemuiden.com En mocht er toch nog informatie gemist worden, laat het dan
even aan ons weten. We staan altijd open voor goede ideeën.
Tevens bestaat er een Facebook- (DEK genemuiden) en een Hyves pagina (De Eerste Kolk Genemuiden)
van de zwemvereniging en is er de mogelijkheid DEK te volgen op Twitter (DEKinfo).
Antwoorden raadsels van blz. 13
Zinnen: 1. Deden, 2. Kom mensen, 3. hengel omhoog, 4. Wij hebben, 5. Kamp en, 6. naar de Noordzee, 7.douchestraal te, 8. Lapjeskat wijkt,
9. Put te neuzen.
Woordenboek: 1.Krakeling, 2. Voetzoeker, 3. Kip in blik, 4.Uigekookte, 5. Hoge piet, 6. eitunnel, 7. Rijtuig.
Gebroken dierennamen: Ka-bel-jauw, Pa-pe-gaai, Her-me-lijn, Pe-li-kaan
Zinnen aanvullen met plaatsnamen: 1. Leiden, 2. Houtem, 3. Zandvoort, 4. Eibergen, 5. Utrecht, 6. Goor, 7. Drachten, 8.Rotterdam

Vrijwilligers
Om alles binnen de zwemvereniging kwalitatief goed en succesvol te
laten verlopen, beschikken we over een grote groep vrijwilligers.
Zij verrichten heel veel fantastisch werk.
Het werven van een groep enthousiaste, gemotiveerde en kundige
trainers, kaderleden, officials en vrijwilligers die met andere taken
belast zijn, is door de jaren heen geen eenvoudige taak gebleken.
Ook anno 2012/2013 worden voortdurend alle zeilen bijgezet om de ‘open vacatures’ kwalitatief goed
opgevuld te krijgen. We zijn dan ook reuze content met de leden én niet leden, die zich week in week uit,
maand in maand uit, jaar in jaar uit, geheel belangeloos inzetten voor ‘ons clubje’.
…Samen de schouders er onder… Geweldig !!!
(Maar…… nieuwe vrijwilligers zijn altijd welkom…)
De DEK vrijwilligers vind je terug in het bestuur, de trainers, de kaderleden en hun coördinators,
de technische commissie, de waterpolo commissie, de redactie van de club/info bladen en internet site,
de wedstrijdgroep officials, speakers, computertijden inbrengers, kaartjes lopers en hun coördinators,
ploegleiders, aanvoerders, W-officials, scheidsrechters, het Smulkraamteam, bezorgers van de club-
en infobladen, drop/lotenverkopers, allerlei activiteiten commissies zoals de zwem4daagse- en
jubileumcommissie etc.
Kortom een heel netwerk van mensen, die gezamenlijk de zwemsport zo aantrekkelijk mogelijk proberen
te maken voor de leden van DEK uit Genemuiden en daarbuiten.
En…last but not least…, de Sponsors van zwemvereniging ‘De Eerste Kolk’
Sponsoring en adverteerders
Door de jaren heen hebben vele bedrijven en middenstanders
de zwemvereniging gesponsord of d.m.v. een advertentie in het
clubblad financieel gesteund. Hiervoor onze hartelijke dank.
We hopen ook in de toekomst op de broodnodige steun van deze
(en andere,,,) bedrijven en middenstanders te kunnen rekenen.
Want goed leren zwemmen én goed blijven zwemmen is in ons
waterrijke Zwartewaterland van levensbelang !!!
“Kom maar weer boven…we zijn er…”
Was de duik de moeite waard ?
We hopen het !”
27

“Uit een oude Stadskoerier”
De Vrijwilliger
Veertig jaar bestaat D.E.K. door vrijwilligers.
Regelen, runnen, rennen.
IJverig bezig voor de club.
Wie doet wat, waar en wanneer?
Iedere keer is er wel iemand om te helpen.
Leden, ouders, familie en zelfs vrienden worden opgetrommeld.
Lastig soms om mensen te motiveren.
In deze drukke tijd.
Gelukkig lopen er altijd wel wat fanatiekelingen rond.
En daar is de vereniging heel blij mee.
Reden temeer om de vrijwilligers af en toe in het zonnetje te zetten.
28

Geachte Leden en vrijwilligers,
Onze zwemvereniging DEK bestaat op 16 februari a.s. 40 jaar.
Dit willen we graag samen met u vieren door middel van een feestavond.
Deze avond zal worden gehouden op zaterdag 16 februari 2013
in en om zwembad Bestevaer.
( ’s Middags zal hier het Clubkampioenschap plaatsvinden,
die natuurlijk ook feestelijk getint zal zijn)
De feestavond begint vanaf 19:30 uur.
Wij stellen het zeer op prijs als u hierbij aanwezig wilt zijn.
U bent bij deze van harte uitgenodigd.
Ongetwijfeld zult u bij deze avond oud (bestuur)leden en trainers ontmoeten,
waarmee u herinneringen kunt uitwisselen.
Vanwege enige organisatie van onze kant, willen wij u vragen zich van te voren
op te geven voor deze avond.
Dit kan bij de leden van de jubileumcommissie tot 1 februari 2013 d.m.v. het strookje.
Met vriendelijke groet,
U KOMT TOCH OOK?
29
De Jubileumcommissie:
Bernardine Hammer
Natasja van Luyk
Alice Ruijg
Simone Vos-Kattenberg
Naam:……………………………………………………………………………………
Met / zonder partner (doorhalen wat niet van toepassing is).