De affaire Gariner - Buro Jansen & Janssen

dat het kamp gekrininaliseerd zou kunnen worden,
werden de overige 13 granaten aan de politie in Hoogerheide
aangeboden. In de persverklaring eisten de bewoners
van het VAK dat er een onderzoek zou komen
naar de achtergrond en de aktiviteiten van Gardiner.
Gardiner was zondags vanuit Groningen naar Toine van
Corven vertrokken om zijn verhaal aan de Nieuwe Revu
te verkopen. Hij gaf bij Toine van Corven ook de verklaring
af over de ontmoeting in de trein naar Frankfurt
met Martin Lemmon van de NSA.
Ook op parlementair gebieJ wist Gardiner voor de nodige
opschudding te zorgen. Op kamervragen wist minister
Rietkerk van Binnenlandse Zaken alleen te antwoorden
dat Gardiner "een informant voor de BVD" was geweest
en als zodanig was behandeld. Gardiner zou slechts
een enkele keer een onkostenvergoeding hebben ontvangen.
Op beschuldigingen 4at de vredesbeweging
door de handelwijze van de BVD toch onderwerp van onderzoek
was, reageerde de minister ontkennend. Volgens
de minister zou de vroegere garantie gedaan door minister
Van Thijn nog steeds gelden, "maar het is de taak
van de BVD gegevens in te winnen over personen die uit
politieke moti .even gewelddadige akties voorbereiden,
dit geld ook voor groepen die zich manifesteren binnen
de vredesbeweging".
Via de vaste kamerlkommissie voor inlichtingendiensten
kwam er een Interpol dossier in omloop waardoor Gardiner
erg gemakkelijk viel af te schilderen als een "querulant".
met een groot krimineel drugsverleden. Opmerkelijk aan
dit Interpol-strafblad is dat sommige persoonsbeschrijvingen
niet kloppen met de persoon Gardiner zoals wij
die kennen. De persoon Gardiner, Wood ... etc die in
dit Interpol dossier genoemd wordt zou tatoeages op de
bovenarm hebben. Ook de kleurbeschrijving van de ogen
klopt niet.
De terugkeer van een spion
Gardiner verdween enkele weken van Nederlands grondgebied
totdat iemand in Groningen een telegram ontving
met de tekst "John Wood hurt, he will phone when possible".
Maandag 14 mei stond Gardiner in Groningen op
de stoep. Met de ontvangster van het telegram was afgesproken
dat zij mensen van de rekonstruktiegroep (o.a.
de schrijvers van deze brochure) zou waarschuwen zodra
Gardiner weer van zich zou laten horen. Voor de tweede
maal kreeg Gardiner een ongename verrassing in de vorm
van onverwachts bezoek. Vele vragen werden ook deze
keer weer op hem afgevuurd. Dit nachtelijke bezoek leverde
niet veel konkreets op. Wel werden de twijfels
die er ondertussen waren gerezen rond de rerieusheid
21