Dagboek over de de laatste 2 maanden van ons moeder
Dagboek over de de laatste 2 maanden van ons moeder
Dagboek over de de laatste 2 maanden van ons moeder
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Dagboek</strong> <strong>van</strong> <strong>de</strong> <strong>laatste</strong> 2 maan<strong>de</strong>n <strong>van</strong> <strong>ons</strong> moe<strong>de</strong>r<br />
Vandaag heeft <strong>ons</strong> moe<strong>de</strong>r veel bezoek gehad. Jacqueline, Sjan, en ik zijn een groot <strong>de</strong>el<br />
<strong>van</strong> <strong>de</strong> dag geweest en Erna bijna heel <strong>de</strong> namiddag. Ook Diny, tante Ciska, tante Toos,<br />
ome Rien, ome Peter, Sanne en Noortje zijn er geweest. Vanaf 15.00 uur zijn Annie en onze<br />
Sjak gekomen. Toen is <strong>ons</strong> Jacqueline op aanra<strong>de</strong>n <strong>van</strong> dokter San<strong>de</strong>rs naar het MMC<br />
gegaan om een foto <strong>van</strong> haar rechteron<strong>de</strong>rarm te laten maken. Hij verwachtte dat er een<br />
scheur, misschien wel een breuk in zit. Oorzaak zou haar ernstige vorm <strong>van</strong> botontkalking<br />
kunnen zijn. Ook dat kan er nog wel bij!<br />
Hopelijk brengt <strong>van</strong>avond <strong>de</strong> Reuselse pastoor met het toedienen <strong>van</strong> ‘Het Sacrament <strong>van</strong><br />
<strong>de</strong> Zieken” <strong>ons</strong> moe<strong>de</strong>r wat rust en berusting.<br />
Thijs<br />
Don<strong>de</strong>rdag, 2 februari. 2012, 21.15 uur<br />
Vanavond is <strong>ons</strong> moe<strong>de</strong>r “bediend.” Dat ze dat heel belangrijk vond bleek wel uit <strong>de</strong> moeite<br />
die ze <strong>de</strong>ed om mee te bid<strong>de</strong>n al ging dat niet <strong>van</strong>zelf. Na afloop zagen we dat het haar<br />
behoorlijk had aangegrepen Ze bleef na <strong>de</strong> plechtigheid een tijdje met al haar krachten nog<br />
doorgaan met bid<strong>de</strong>n. Dat kostte haar veel kracht. Gelukkig werd ze na een poosje rustiger.<br />
Met veel moeite zei ze dat ze heel blij was dat we er allemaal bij waren geweest. Haar met<br />
veel moeite, zacht uitgesproken woor<strong>de</strong>n; “bedankt hé,” gaf <strong>ons</strong> een goed gevoel<br />
Thijs.<br />
Zaterdag, 4 februari 2012<br />
Vrijdag zijn we heel <strong>de</strong> dag bij <strong>ons</strong> moe<strong>de</strong>r geweest. Om 14.45 uur is ze in <strong>ons</strong> bijzijn in alle<br />
rust ‘ingeslapen’. Woor<strong>de</strong>n heb ik nu even niet meer!<br />
Het hier nog 4-jarige meisje Joke<br />
Hollebekkers hebben we heel lang in <strong>ons</strong><br />
mid<strong>de</strong>n gehad<br />
Zaterdag, 10 februari 2012<br />
De afgelopen week werd het ene emotionele<br />
moment opgevolgd door een an<strong>de</strong>r emotioneel<br />
moment. Een en an<strong>de</strong>r heeft diep ingesne<strong>de</strong>n in<br />
onze gevoelens. Ik ben blij dat we het samen<br />
goed hebben gedaan en dat we kunnen<br />
terugkijken op een mooie begrafenisplechtigheid<br />
in <strong>de</strong> Reuselse kerk met mooie persoonlijke<br />
voordrachten. De koffietafel werd heel druk<br />
bezocht en na afloop werd met veel lof gesproken<br />
op het hele verloop en ook <strong>over</strong> het voorbije leven<br />
<strong>van</strong> <strong>ons</strong> moe<strong>de</strong>r. Ik ben er<strong>van</strong> <strong>over</strong>tuigd dat <strong>ons</strong><br />
moe<strong>de</strong>r en ook onze pa daar trots op zou<strong>de</strong>n zijn.<br />
Slot<br />
Op zaterdag 10 februari hebben we alle spullen<br />
<strong>van</strong> onze moe<strong>de</strong>r opgeruimd en <strong>de</strong> waar<strong>de</strong>volle<br />
zaken on<strong>de</strong>r elkaar ver<strong>de</strong>eld. Het was <strong>de</strong> <strong>laatste</strong><br />
klus die we voor <strong>ons</strong> moe<strong>de</strong>r moesten of beter<br />
gezegd kon<strong>de</strong>n doen. Het kopje koffie dat we in<br />
haar kamer dronken smaakte heel an<strong>de</strong>rs zon<strong>de</strong>r<br />
haar erbij. De <strong>laatste</strong> dagen is alles an<strong>de</strong>rs<br />
gewor<strong>de</strong>n, het gemis <strong>van</strong> haar onvoorwaar<strong>de</strong>lijke<br />
steun en thuisbasis zijn we <strong>de</strong>finitief kwijt.<br />
Toen we daarna <strong>de</strong> <strong>de</strong>ur <strong>van</strong> haar kamer voor <strong>de</strong><br />
<strong>laatste</strong> keer dicht <strong>de</strong><strong>de</strong>n hoor<strong>de</strong> we niet meer<br />
haar beken<strong>de</strong>: “Bedankt hé.” Dat we dat nooit<br />
meer <strong>van</strong> haar zullen horen is een gemis dat niet in woor<strong>de</strong>n is te vatten.<br />
Thijs.
Change language