Dagboek over de de laatste 2 maanden van ons moeder

Dagboek van de laatste 2 maanden van ons moeder
doorgenomen dat moet afgewerkt worden als ons moeder naar de Floriaan komt en heb ik
een omvangrijk boekwerk meegekregen met huishoudelijke regelingen.
Vivian kon niet het achterste van haar tong laten zien en geen concrete toezeggingen doen.
Wel zegt ze dat ons moeder heel hoog op de lijst staat en alles op groen staat voor
overplaatsing. Wel geeft ze ook nu weer aan dat spoedgevallen vanuit een thuissituatie in
principe voorgaan.
Tot slot heeft ze mij een rondleiding gegeven in de vernieuwde Floriaan die qua indeling
hetzelfde is gebleven als in 2008 toen er onze pa was. Wel ziet het er allemaal ‘spic en span’
uit. De rust die er heerste en de aanwezigheid van veel meer personeel gaf me wel een goed
gevoel.
Thijs.
Zaterdag, 28 januari 2012
We zijn vanmorgen opgeschrikt door de
toestand waar ons moeder in verkeerde.
Ik trof haar om 10.15 uur in haar kamer
aan in een diepe onrustige slaap en kon
haar bijna niet wakker krijgen. Vanuit
mijn ervaring weet ik dat dit heel
uitzonderlijk voor haar is. Toen ze een
beetje bij haar positieven kwam viel ze
weer direct in slaap terwijl ik met haar
praatte. Het door mij erbij gehaald
verzorgend personeel vond dat de
toestand van ons moeder heel
zorgwekkend was. Ons Jacqueline (die ik
gebeld had), gevolgd door ons Sjan en
Cor, waren er ook bij gekomen. We
kregen van het personeel de vraag of we
erop stonden dat ons moeder naar het
ziekenhuis vervoerd moest worden en
wat ons belijd is in zo’n situatie. Omdat
we op dat punt geen harde eisen hebben
gesteld werd besloten het nog een tijd
aan te kijken, temeer nog omdat
gisterenavond arts Vissers haar nog
onderzocht had en ook niet veel meer
kon doen dan wat extra medicijnen
voorschrijven.
Inmiddels was de familie op de hoogte gesteld en in de loop van de middag werd het ‘volle
bak’ met familieleden op haar kamer. In de loop van de middag verbeterde de situatie van
ons moeder. plotseling, hoewel ze nog steeds niets wilde eten. Ze leefde op van al dat
bezoek en kreeg op een gegeven moment zelfs het hoogste woord.
We zullen even moeten afwachten hoe het gaat verlopen maar ik verwacht wel dat het
kaarsje van ons moeder niet lang meer blijft branden nu ik weer heb meegemaakt dat het
vlammetje dreigde uit te gaan.
Thijs.
Zondagmorgen, 29 januari 2012
Vanmorgen viel de situatie was ons moeder niet tegen. Ze heeft een klein beetje gegeten
maar klaagt wel over loomheid en slapte. Haar verplaatsen vanuit haar ligstoel naar de