Preventieprogramma van gewelddadige radicalisering.pdf

DE VICE-EERSTE MINISTER, MINISTER VAN BINNENLANDSE ZAKEN
EN GELIJKE KANSEN
A. De zes grote assen van het nationale preventieprogramma tegen
gewelddadige radicalisering
Het voorliggend programma maakt deel uit van het arsenaal in de strijd tegen de factoren die bijdragen tot het
proces van gewelddadige radicalisering, maar is niet het plan in de strijd tegen de radicalisering dat
grotendeels refereert aan de sfeer van de veiligheid en de strijd tegen het terrorisme (zie « plan in de strijd
tegen het radicalisme»). Het behandelt enkel de maatschappelijke
radicalisme.
Op basis van de verschillende, geanalyseerde studies, moeten de grote lijnen van de volgende principes
idealiter gerespecteerd worden, voor wat betreft de preventie-‐initiatieven tegen radicalisme ten aanzien van
diverse personen en de sociale partners van het maatschappelijke middenveld:
De vrijwillige en niet-‐opgelegde deelname van de persoon aan het preventieprogramma is wenselijk.
Het vertrouwen en het wederzijds respect tussen de persoon, belast met het preventieprogramma, en
degene op wie het van toepassing is, is fundamenteel.
De prioriteit voor de lokale actoren uit het verenigingsleven of het maatschappelijk of religieuze
middenveld geniet vaak de voorkeur om het vertrouwen te wekken en achterdocht te voorkomen.
De betrokkenheid van de religieuze gemeenschap of van herkomstgroepen is onontbeerlijk wanneer het
religieus of identitair extremisme.
Het naar voor schuiven van een visie ter promotie van de diversiteit en het respect, waarbij
verschillende identiteiten worden aanvaard maar waar ook een basis van gemeenschappelijke waarden
wordt verdedigd, is onontbeerlijk.
De methodie die gekozen wordt moet flexibel zijn, soepel, relationeel.
De interpersoonlijke dialoog en de uitwisseling van levenservaringen en van standpunten is verkieslijk
boven de ex cathedra-‐aanpak. Praatgroepen moeten de voorkeur krijgen.
Strategieën met het oog op het zonder nuances diaboliseren of ridiculiseren van het radicalisme
moeten vermeden worden, om contraproductieve effecten te vermijden.
De subtiele, genuanceerde en respectvolle aanpak is meer dan aanbevolen
De politiek van sociale preventie moet eveneens inhouden :
Algemene en vroegtijdige initiatieven voor een zo groot mogelijk aantal betrokken jongeren en
kinderen, die niet a priori als geradicaliseerd geïdentificeerd zijn;
De initiatieven moeten de jongeren en de personen beogen, die al geradicaliseerd zijn of die aan
het radicaliseren zijn;
Initiatieven die een maatschappij bevorderen met respect voor verschillen, diversiteit en
interculturele dialoog, zodat stigmatisering en discriminatie kunnen voorkomen worden bij
degenen die zouden radicaliseren.
1. Verdiepen van de kennis en de informatie over de fenomenen gewelddadige
radicalisering, uitwisseling van informatie en goede praktijken en samenstellen van
expertgroepen en netwerken.
Om zo efficiënt mogelijk te zijn, is het absoluut noodzakelijk vooreerst onze kennis en expertise van de
problematiek te versterken, wat meestal ontbreekt.
9/26