You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
soort biecht af te leggen. Weer<br />
anderen gebruiken hem om te bidden<br />
voor iemand anders. Als er<br />
voor in de zaal mensen knielen om<br />
te bidden, zingt de zaal liederen<br />
en bidden anderen hardop. Alfred<br />
had aan één woord genoeg toen<br />
de kapitein de mensen in de zaal<br />
uitnodigde om neer te knielen aan<br />
de heiligingstafel.<br />
Ik volgde hem om te vragen of hij<br />
alleen bidden wilde of samen met<br />
mij. Mijn vraag was eigenlijk<br />
overbodig, omdat ik hem<br />
al van een paar meter<br />
afstand hoorde bidden. Ik<br />
ving wat gemurmel op:<br />
“...ons dagelijks brood<br />
geef ons en vergeef<br />
ons in eeuwigheid.<br />
Amen.”<br />
Alfred stond<br />
op en liep<br />
snel terug<br />
naar zijn<br />
plek. Daar<br />
stond hij een<br />
m o m e n t<br />
stil, zijn<br />
h o o f d<br />
g e b o g e n .<br />
Plot seling<br />
draaide hij<br />
zich met<br />
een ruk om<br />
en zag dat er<br />
nog mensen<br />
geknield aan<br />
de heiligingstafel<br />
lagen. Hij<br />
maakte onmiddellijk<br />
van de<br />
g e l e g e n h e i d<br />
gebruik:<br />
“Onze Vader,<br />
die in de hemelen<br />
zijt...”<br />
Alfred liet nooit een<br />
gelegenheid voorbij<br />
gaan en bad talloze Onze<br />
Vaders. Op gepaste en<br />
ongepaste momenten. Op elk<br />
mogelijk en onmogelijk moment<br />
in de samenkomst klonk zijn stem.<br />
Geen van de Onze Vaders die hij<br />
bad, was ooit volledig. De overige<br />
samenkomstbezoekers reageerden<br />
verschillend op Alfred. Sommigen<br />
ergerden zich aan de, in hun ogen<br />
lastige, onderbrekingen. Sommigen<br />
schudden hun hoofd en anderen<br />
lachten stilletjes om Alfreds onbeholpen<br />
pogingen. Ik hoorde de ene<br />
keer bij de ene, de andere keer bij<br />
de andere groep. Het lukte me echter<br />
telkens weer om mezelf opzij te<br />
zetten en de dingen vanuit Alfreds<br />
perspectief waar te nemen.<br />
Dan merkte ik<br />
verbaasd dat deze jongeman met<br />
al zijn psychische beperkingen een<br />
oprecht verlangen had om met God<br />
te spreken. Hij had alleen maar één<br />
gebed geleerd en kende ook dat niet<br />
helemaal, maar zijn hart was, hoe<br />
moet ik het zeggen, van een heilige<br />
eenvoud. Zijn hart was bij God.<br />
<strong>SK</strong> nummer 3-2009<br />
13