17.09.2013 Views

Fantasie wordt werkelijkheid

Fantasie wordt werkelijkheid

Fantasie wordt werkelijkheid

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

SK SK<br />

God brengt kleur in je leven!<br />

Deze SK werd u aangeboden door:<br />

STRIJDKREET<br />

met ‘n positieve inhoud<br />

<strong>Fantasie</strong> <strong>wordt</strong><br />

<strong>werkelijkheid</strong><br />

Veertiendaags tijdschrift van het LEGER DES HEILS • Stichter: William Booth • Jaargang 120 • nr. 5 • 3 maart 2007


SK nummer 5-2007<br />

2<br />

Het menselijk lichaam, de ziel en de verbanden<br />

daartussen blijven een populair onderwerp<br />

voor wetenschappers. Regelmatig kunnen<br />

we lezen en horen in de media welke conclusies<br />

zij trekken uit hun onderzoeken. Zo<br />

schijnt de Zweedse psycholoog Mats Larsson<br />

ontdekt te hebben dat onze ogen werkelijk de<br />

spiegels van onze ziel zijn. Volgens hem is<br />

informatie over karaktertrekken goed te zien<br />

aan onze iris. Die conclusie baseren hij en<br />

zijn collega’s op wetenschappelijk onderzoek<br />

naar de ogen van 428 studenten. Het team<br />

heeft vooral gelet op de patronen van de<br />

zogenoemde crypten (draadjes). Die kunnen<br />

vanuit de pupil naar buiten lopen, of juist<br />

om de pupil heen. De proefkonijnen kregen ook 240<br />

vragen over hun persoonlijkheid voorgelegd. Deze<br />

antwoorden werden vergeleken met de irispatronen<br />

en wat bleek? De studenten met veel draadjes vanuit<br />

de pupil naar buiten, zijn warm, hartelijk en gevoelig.<br />

Bij wie veel draadjes om de pupil lopen, treffen<br />

we eerder minder mooie trekjes als impulsiviteit en<br />

neurotisch gedrag.<br />

Het team wetenschappers uit Zweden noemt dit<br />

verband logisch. De genen die onze iris vormen, zijn<br />

namelijk dezelfde als degene die voor een belangrijk<br />

deel onze frontale hersenkwab ontwikkelen. Die heeft<br />

op zijn beurt weer invloed op ons karakter. “Onze<br />

resultaten wijzen erop dat mensen met verschillende<br />

irispatronen zich langs verschillende persoonlijke lijnen<br />

ontwikkelen”, stelt hoofdonderzoeker Larsson.<br />

Als de iris eenmaal is gevormd, verandert die echter<br />

niet meer. Het biometrisch paspoort is vanwege de<br />

irisscan een niet te vervalsen identificatiemiddel.<br />

Iedere iris is weer anders, maar als dat unieke persoonskenmerk<br />

niet verandert, is de informatie die<br />

dat patroon oplevert, misschien wel achterhaald.<br />

We maken van alles mee in het leven. Zou dat geen<br />

invloed hebben op de richting waarin ons karakter<br />

zich ontwikkelt? Niet iedereen krijgt bijvoorbeeld<br />

gelijke kansen in de jeugd, maar een warme persoonlijkheid<br />

kan toch ook later ontstaan? Dat soort<br />

veranderingen zijn niet terug te zien in onze draadjespatronen.<br />

Kunnen onze ogen werkelijk vertellen wie we zijn?<br />

Alleen als we totaal niet meer veranderd zijn sinds<br />

onze iris is gevormd. Misschien moeten we elkaar<br />

maar eens diep in de ogen kijken. Niet voor patronenonderzoek,<br />

maar om te ontdekken wie we nu zijn<br />

en wat we voor elkaar kunnen betekenen.<br />

Redactueel<br />

<strong>Fantasie</strong> <strong>wordt</strong> <strong>werkelijkheid</strong><br />

Wie zou er niet, al is het maar voor even, iemand<br />

anders willen zijn? Is het niet interessant om er<br />

slanker, jonger en aantrekkelijker uit te zien? Is het<br />

geen uitdaging om een ander leven te lijden?<br />

Dat kan nu! In de virtuele wereld Second Life die sinds 2003 op het internet te vinden<br />

is, kunnen we onszelf een andere persoonlijkheid aanmeten. Het begint met het<br />

kiezen van een nieuwe naam en een lichaam waarvan we zelf vinden dat het bij ons<br />

past. Ook onze kleding kunnen we zelf kiezen. We bepalen dus helemaal zelf wie we<br />

willen zijn en hoe we eruit willen zien.<br />

Er zijn zelfs Lindendollars te koop, de munteenheid die in deze<br />

nieuwe wereld <strong>wordt</strong> gebruikt en waarop de economie draait.<br />

We kunnen daarmee ons eigen bedrijf beginnen. We kunnen er<br />

land mee kopen, waarop we<br />

ons eigen huis kunnen laten<br />

bouwen.<br />

Avatars, zoals de bewoners<br />

heten, kunnen vliegen en zich<br />

zelfs laten teleporteren naar<br />

andere locaties. Wat in het<br />

echte leven niet kan, kan wel<br />

in Second Life. Het is zeker<br />

niet gemakkelijk om een<br />

plekje te veroveren in deze<br />

virtuele wereld. Gelukkig is<br />

er ‘The Official Guide’ waarin<br />

belangrijke tips en adviezen<br />

staan die ons helpen om onze<br />

weg in Second Life te vinden.<br />

Second Life bestaat dus al een aantal jaren, maar de laatste<br />

maanden hebben de media zich erop gestort. Bijna dagelijks<br />

staat er wel iets over in de krant en ook in actualiteitenprogramma’s<br />

op de televisie komt het fenomeen aan bod. Het is<br />

echt een hype. Het blijkt zo aantrekkelijk te zijn voor mensen<br />

om een bewoner van de nieuwe virtuele wereld te zijn, dat<br />

bijna vier miljoen mensen zich hebben aangemeld. Hiervan<br />

brengt meer dan de helft vierentwintig tot dertig uur per week<br />

door in deze fantasiewereld. Zij zien het niet als een vlucht uit<br />

de <strong>werkelijkheid</strong>, maar als een aanvulling op het dagelijkse<br />

leven, ingevuld naar eigen wensen en ideeën.<br />

Steeds meer mensen, maar ook steeds meer bedrijven, begeven<br />

zich op Second Life. De ABN-AMRO Bank heeft er zijn eerste<br />

kantoor ingericht en Zweden heeft een ambassade geopend. Er<br />

zijn restaurants, disco’s, nachtclubs, casino’s en hotels waar we<br />

gebruik van kunnen maken. Ook daarvoor is geld nodig, dat we<br />

met onze creditcard kunnen aanschaffen. Ook al bestaat Second<br />

Life niet echt, toch hangt ook daar aan alles een prijskaartje.<br />

Dat heeft al een aantal virtuele bewoners in grote financiële<br />

problemen gebracht.<br />

Het is heel bijzonder om in deze virtuele wereld rond te dwalen,<br />

die toch eigenlijk steeds meer op onze echte wereld gaat lijken.<br />

Voor sommige mensen verdrijft het misschien de eenzaamheid,<br />

maar zo’n droomwereld kan ook verslavend werken. We kunnen<br />

ons erin verliezen, maar er komt toch ook een moment dat we<br />

weer naar de realiteit moeten terugkeren.<br />

Ook al nemen we een andere naam aan en zien we er anders<br />

uit dan in <strong>werkelijkheid</strong>, we nemen wel onze eigenaardigheden<br />

mee als bewoners van Second Life. Uiterlijk zijn we wel anders,<br />

maar innerlijk niet. Een avatar is eigenlijk een verlengstuk<br />

van onszelf. Daardoor ontstaan ook de eerste problemen in<br />

die nieuwe wereld. Een wereld waarin alles kan en <strong>wordt</strong><br />

getolereerd, <strong>wordt</strong> een fiasco. We hebben nu eenmaal regels<br />

en richtlijnen nodig voor een leefbare samenleving, waarin<br />

respect is voor de ander en we de ruimte en vrijheid hebben<br />

om onszelf te zijn.<br />

Ook in onze echte wereld is het niet altijd gemakkelijk om onze<br />

weg te vinden. Door omstandigheden lukt het niet altijd om het<br />

leven te leiden dat we graag zouden willen. Dan kunnen we<br />

wel willen vluchten in een fantasiewereld, maar we ontvluchten<br />

daarmee slechts voor korte tijd de realiteit.<br />

In de Bijbel, het Woord van God, kunnen we belangrijke tips en<br />

adviezen lezen die ons kunnen<br />

helpen bij de manier waarop<br />

we in dit leven staan en hoe<br />

we met anderen om moeten<br />

gaan. Onze echte wereld verandert<br />

niet als we uiterlijk<br />

een metamorfose ondergaan.<br />

Wel als we innerlijk veranderen.<br />

Dat kunnen we niet uit<br />

onszelf. Daar hebben we Hem<br />

bij nodig, die ons gemaakt<br />

heeft. Het contact met en het<br />

geloof in God, die onze Vader<br />

wil zijn, maakt ons tot andere<br />

mensen<br />

In de de Bijbel geeft Jezus<br />

onder andere het volgende<br />

advies: “Wees barmhartig, zoals jullie Vader barmhartig is.<br />

Oordeel niet, dan zal er niet over je geoordeeld worden.<br />

Veroordeel niet, dan zul je niet veroordeeld worden. Vergeef,<br />

dan zal je vergeven worden. Geef, dan zal je gegeven worden.”<br />

Als we zo in deze wereld staan en onze naaste behandelen,<br />

dan hebben we geen fantasiewereld nodig. Dan <strong>wordt</strong> onze<br />

echte wereld de moeite waard om in te leven en te delen met<br />

anderen.<br />

Robin Schipper<br />

SK nummer 5-2007<br />

3


SK nummer 5-2007<br />

4<br />

Nieuwe eigenaren voor<br />

oude Rabobank-computers<br />

Leger des Heils deelt 550 pc’s uit<br />

Gratis soep voor dak- en thuislozen is iets dat<br />

het grote publiek direct met het Leger des Heils<br />

associeert. Computers uitdelen, is iets totaal<br />

anders. De organisatie kon begin februari ruim<br />

vijfhonderdvijftig verouderde modellen van de<br />

Rabobank Nederland verstrekken aan cliënten<br />

en andere relaties.<br />

De pc’s zijn begin februari afgeleverd<br />

op adressen in het hele<br />

land, compleet met een eenvoudig<br />

softwarepakket. Microsoft stelde hiervoor<br />

de licenties beschikbaar tegen gunstige<br />

voorwaarden. Getronics PinkRoccade<br />

maakte ze gebruiksklaar. Medewerkers<br />

en vrijwilligers van het Leger des Heils<br />

komen regelmatig in contact met mensen<br />

die een computer heel goed kunnen<br />

gebruiken, maar er geen geld voor hebben.<br />

Vanuit vestigingen in het hele land<br />

kwamen aanvragen binnen via hulpverleners,<br />

heilssoldaten en anderen die actief<br />

zijn in hulpverlening en korpsen. In die<br />

kerkelijke afdelingen worden de computers<br />

onder meer gebruikt om allerlei<br />

activiteiten te registreren. Ook worden<br />

computercursussen opgestart voor verschillende<br />

doelgroepen zoals senioren,<br />

vluchtelingen en kinderen. Korpsofficier<br />

Eric Heerlien bijvoorbeeld van de afdeling<br />

in Maassluis is enthousiast over de<br />

mogelijkheden: “Het Evangelie kunnen<br />

we er niet zo concreet mee doorgeven,<br />

maar ik zie dit puur als maatschappelijke<br />

dienstverlening. We kunnen anderen helpen<br />

nu allerlei verschillende puzzelstukjes<br />

op hun plaats vallen.” Zo stelde een<br />

school grote werkbladen beschikbaar, die<br />

nu dienst doen in het computerlokaal.<br />

Een vrijwilliger die voorheen les gaf via<br />

de stichting Vluchtelingenwerk en zes<br />

vluchtelingen hebben zich gemeld voor<br />

computerles.<br />

Ook is er veel belangstelling voor de<br />

cursussen in Dienstencentrum ’t Kompas<br />

van het Kerkgenootschap Leger des Heils<br />

in Amsterdam-Noord. Volgens coördi-<br />

nator majoor Oetie Kaspers levert deze<br />

‘service’ kansen op om relaties met<br />

buurtbewoners aan te gaan en te verstevigen.<br />

“Cursisten schrijven zich in omdat<br />

ze bijvoorbeeld willen leren mailen met<br />

familieleden en vrienden, vooral als die<br />

wat verder weg wonen. Omgaan met<br />

internet kan hun wereld verrijken doordat<br />

ze allerlei dingen leren op te zoeken.”<br />

De verouderde bankcomputers doen ook<br />

dienst tijdens kerkelijke vieringen, zoals<br />

in korps Rotterdam Centrum, geleid door<br />

kapitein Immy Hoekstra-Rondaan: “Eerst<br />

gebruikte ik steeds mijn privé-laptop<br />

om de beamer mee te bedienen voor<br />

de liturgie. Met een andere computer<br />

kunnen we een van onze vrijwilligers<br />

enorm helpen bij de opzet van haar<br />

eigen bedrijfje.” Professionele hulpverleners van het Leger des Heils krijgen ook<br />

enthousiaste reacties. Op verschillende locaties in opvanghuizen en woonbegeleidingsprojecten<br />

zijn pc’s neergezet voor algemeen gebruik. Bepaalde cliënten hebben<br />

er één gekregen voor zichzelf. Zoals een meisje uit het trainingsprogramma Enkeltje<br />

Zelfstandig in Utrecht. Teamleider Ramona Hermes: “Zij is heel gedreven om haar<br />

opleiding af te maken. De computers die iedereen mag gebruiken, staan in de hal.<br />

Als iemand ernaast een filmpje zit te bekijken bijvoorbeeld, leidt dat natuurlijk af bij<br />

haar huiswerk. De jongeren zitten veel op MSN en dat is prima. Zo kunnen ze gemakkelijker<br />

contact houden met familieleden en anderen. We helpen hen ook wel<br />

om een brief te typen, of gewoon te experimenteren.”<br />

Vanuit Leger des Heils Jeugdzorg en Reclassering Friesland gingen computers<br />

naar kinderen die onder begeleiding staan. Vestigingsmanager<br />

John Visser: “Veel kinderen krijgen weinig mee als ze uit huis worden<br />

geplaatst. Het Ministerie van Justitie geeft ons vergoedingen<br />

voor bijvoorbeeld een fiets, maar een pc zit er niet in, terwijl dat<br />

toch een goede aanvulling is om zelfstandig verder te kunnen.”<br />

Gezinsvoogd Teunie Huisman van de Zutphense vestiging voor<br />

jeugdzorg is ook blij met het initiatief. “Met deze computers kunnen<br />

we leerlingen ondersteunen. De mogelijkheden zijn beperkt,<br />

maar ze zijn prima geschikt voor tekstverwerking en eenvoudige<br />

spelletjes.” Clustermanager Truus Grooten van CWZW Overijssel<br />

wil via gezinscoaches en andere begeleiders ouders stimuleren<br />

om samen met hun kinderen computerspelletjes te doen. “Dat<br />

vinden we belangrijk, vooral als ze anders niet zo actief daarin<br />

zijn. Natuurlijk zaten we vooral vanwege het huiswerk met<br />

smart te wachten op deze modellen, helemaal als kinderen op<br />

school of in de bibliotheek steeds moeten wachten om met een<br />

pc te werken.” Zo zijn een paar honderd exemplaren inclusief<br />

beeldschermen, toetsenborden en toebehoren vanuit de bankfilialen<br />

het land in gegaan en begonnen aan een nieuw leven.<br />

Saskia van Leeuwen<br />

Goedkoopste abonnement<br />

Via het gezinsbegeleidingsproject 10<br />

voor Toekomst is een van de computers<br />

terechtgekomen in het gezin van<br />

Isa. Deze alleenstaande moeder heeft<br />

ooit een werkende computer gehad<br />

en wilde graag weer een bruikbaar<br />

exemplaar kopen voor haar kinderen.<br />

“Werkstukken moeten zij nog<br />

met de hand schrijven en thuis informatie<br />

opzoeken op internet gaat ook<br />

niet. De leraren hebben er wel begrip<br />

voor, maar kinderen onderling reageren<br />

anders. Ze halen allemaal de<br />

mooiste dingen van internet en die<br />

van mij kunnen dat niet. Al heel lang<br />

loop ik te bedenken hoe ik dat in vredesnaam<br />

voor elkaar moet krijgen,<br />

maar nu gaan we er enorm op vooruit.<br />

Alleen het internetabonnement<br />

moet ik zelf betalen en ik ben aan<br />

het uitzoeken welke het goedkoopste<br />

is.” Op de telefoonkosten hoopt<br />

ze nu te kunnen bezuinigen. “Als ik<br />

weet hoe het werkt, is het veel goedkoper<br />

om via MSN contact te houden<br />

met allerlei mensen. Niet dat ik dat<br />

ooit al geprobeerd heb, maar dat wil<br />

ik wel leren. Via internet bellen kan<br />

ook, heb ik gehoord en natuurlijk<br />

kan ik uitpluizen waar ik voor dingen<br />

goedkoper terecht kan.” Trees<br />

Edens-Dijk begeleidt het gezin vanuit<br />

de ambulante hulpverlening van<br />

CWZW Overijssel. “Als de kinderen<br />

heel vervelend zijn, weet ik af en toe<br />

niet meer wat ik moet doen. Trees<br />

geeft goede tips en oefenlijstjes en<br />

ik heb veel steun aan haar. Ze leert<br />

me om de dingen die goed gaan te<br />

stimuleren. Ik merk dat we vooruitgaan,<br />

niet met grote stappen, maar<br />

ze luisteren al wat beter”, vertelt Isa.<br />

Webkids<br />

Korps Harlingen gebruikt de geschonken<br />

computers onder meer voor ‘Webkids’.<br />

Leerlingen uit de bovenbouw van de<br />

basisschool leren in een paar weken alles<br />

wat nodig is om zelf een website te ontwerpen,<br />

in te vullen en te onderhouden.<br />

Daarvoor gaan ze ook met vrijwilligers<br />

op pad voor opdrachten zoals interviews<br />

houden en foto’s maken. Heilssoldaat<br />

John Visser is een van de vrijwilligers.<br />

“We willen graag aan zoveel mogelijk<br />

mensen de boodschap van het Evangelie<br />

doorgeven. Bij alles wat we voor kinderen<br />

organiseren, zoals een musical en andere<br />

activiteiten, proberen we die missie op<br />

een vanzelfsprekende manier duidelijk te<br />

maken. We doen dingen waar kinderen<br />

sterker van kunnen worden in hun sociale<br />

contacten. Het is alleen al waardevol<br />

om hun individuele aandacht te geven.”<br />

SK nummer 5-2007<br />

5


SK nummer 5-2007<br />

6<br />

Een mooi portret<br />

Muziek als uitlaatklep<br />

Voor Tony van Room is het bijna ongelooflijk, maar na<br />

bijna veertig jaar speelt hij weer in een band. Deze zanger<br />

en basgitarist had dit nooit meer verwacht toen hij ruim<br />

twee jaar geleden bij het Leger des Heils in Dordrecht<br />

aanklopte voor onderdak.<br />

Begin zestiger jaren was hij lid van een van de bekendste<br />

indo-rockbands uit de stad Groningen, Little Ritz en de Rocking<br />

Butterflies. In de koffiekamer van het slaaphuis vertelt hij<br />

enthousiast over die periode in zijn leven. “We hebben in<br />

1959 de VARA-talentenjacht gewonnen en toen kwam alles in<br />

een stroomversnelling.” De band trad vooral op in de noordelijke<br />

regio en Duitsland, maar er was ook een fanclub in<br />

Amsterdam. Alles leek erop te wijzen dat de indo-rockers een<br />

professionele muziekcarrière wachtte, zeker toen de Duitse<br />

Coca Cola hun een sponsorcontract aanbood. Maar de meeste<br />

bandsleden voelden zich te jong voor een vast contract en om<br />

allerlei redenen viel de band in 1963 uit elkaar. “Ik ben altijd<br />

muziek blijven maken en speelde in mijn vrije tijd op feesten<br />

en partijen.” Aan zijn enthousiasme is te merken dat muziek de<br />

passie van zijn leven is, toch heeft Tony de laatste jaren geen<br />

gitaar meer aangeraakt. Hij woonde in Amstelveen, toen een<br />

paar jaar geleden zijn huwelijk op een scheiding uitliep. Tony<br />

wil hier niet zoveel over kwijt. “Ik moest het huis uit en heb<br />

toen alles laten weghalen.” Alle platen die gemaakt zijn met<br />

de Butterflies, de krantenknipsels en foto’s uit die tijd, alles wat<br />

hij al die jaren had bewaard is op de vuilstort terechtgekomen<br />

en Tony kwam op straat.<br />

Met zijn kinderen heeft hij goed contact. “Zij zijn boos op me<br />

geweest, omdat ik toen alles heb weggedaan. Het huis moest<br />

leeg en ik had geen onderdak, dus waar moest ik heen met<br />

al die spullen?” De eerste maanden sliep hij bij een neef in<br />

Bergen op Zoom, toen een poosje bij familie in Papendrecht.<br />

“Dat kon eigenlijk ook niet en ik wilde niemand tot last zijn,<br />

dus ben ik uiteindelijk naar Dordrecht vertrokken en daar heb ik<br />

een paar maanden op straat geleefd.” Hij kwam in contact met<br />

ambulante hulpverleners van het Leger des Heils, die langskomen<br />

bij de dak- en thuislozen met soep en dekens. “Zij gaven<br />

mij de tip dat ik waarschijnlijk wel kon slapen bij het Leger des<br />

Heils.” Tony woont nu ongeveer twee jaar in het slaaphuis en<br />

is overdag vaak in de Laag Drempelige Opvang (LDO) van het<br />

Leger. “Daar ontmoette ik Jan en Anita de Visser.” Deze vrijwilligers<br />

zijn hier regelmatig te vinden. Zij zorgen voor koffie en<br />

thee, doen een spelletje met de bezoekers en proberen hen<br />

op die manier zichzelf ‘mens’ te laten voelen. “In de opvang<br />

hingen twee gitaren aan de muur en op een dag pakte Jan één<br />

van de twee en ging zitten pingelen.” Natuurlijk kon Tony het<br />

toen niet laten en pakte de tweede gitaar. “Zo is het eigenlijk<br />

begonnen en heb ik mijn uitlaatklep in de muziek weer gevonden,<br />

maar dat is niet het enige.” Tony geeft gitaarles en wil<br />

zelfs muziekworkshops gaan geven. “Ik wil laten zien dat het<br />

leven uit meer bestaat dan alcohol en drugs alleen. Met Jan<br />

speelde ik vaak samen en zo zijn we op het idee gekomen om<br />

een band op te richten.” Naast Jan, Anita en Tony spelen de<br />

dakloze Chris en Peter ook mee en zorgt Fowler voor het geluid<br />

van de LDO-band. “We moeten nog wel een andere naam<br />

verzinnen, misschien ‘Evergreens’”, bedenkt Tony al pratend.<br />

Het eerste optreden was tijdens een huwelijksfeest van een<br />

medewerker van het Leger des Heils vorig jaar september. De<br />

band heeft daarna ook gespeeld op de negenenzestigste verjaardag<br />

van Tony en met Kerst. Voor de toekomst heeft hij een<br />

heleboel plannen. “Ik hoop binnenkort toch een eigen woning<br />

te krijgen. Het liefste met twee slaapkamers, want dan kunnen<br />

mijn kleinkinderen komen logeren.” Ook voor de band heeft<br />

hij grote verwachtingen. “Als we goed op elkaar ingespeeld<br />

zijn en iedereen eraan toe is, kunnen we ieder weekend wel<br />

ergens optreden”, meent hij. “Bij het Leger des Heils, maar<br />

misschien ook op de muziekavonden van de Indische Stichting<br />

en bij bruiloften en dergelijke.”<br />

Attie van Wagtendonk<br />

W<br />

e kijken hier in een<br />

typisch Balinees<br />

huis. In de tropen is<br />

alles open. De tuin is<br />

vol met weelderige planten en<br />

vruchtbaar geboomte. Er zijn<br />

dertien mannen aanwezig,<br />

allemaal in de typische kleurige<br />

Balinese kledij. Maar welke<br />

geschiedenis uit de Bijbel<br />

heeft de schilder hier in beeld<br />

gebracht? Ze zijn bij elkaar<br />

gekomen om de maaltijd te<br />

gebruiken. Er staan al schotels<br />

en kruiken klaar. Maar<br />

eerst moeten volgens oosters<br />

gebruik de voeten gewassen<br />

worden. Je ziet wel waarvoor<br />

dat nodig is als ze samen aanzitten<br />

en aanliggen. Meestal<br />

verzorgt een bediende de voetwassing.<br />

Maar hier zien we<br />

hoe Jezus is neergeknield en<br />

water in de waskom giet. De<br />

dichtstbijzijnde van de twaalf<br />

apostelen maakt een afwerend<br />

gebaar: niet Hij moet de voeten<br />

wassen, maar zij. Jezus zei:<br />

Jullie zullen later begrijpen<br />

waarom ik dit doe... ( Johannes<br />

13 vers 7).<br />

Daarna zei Hij ter verklaring:<br />

Geloof t of niet<br />

Een goed voorbeeld op Bali<br />

‘<br />

“Ik heb een voorbeeld gegeven.<br />

Wat ik voor jullie heb<br />

gedaan, moeten jullie ook voor<br />

elkaar doen” (vers 15). Het was<br />

dus een oefening in nederigheid<br />

en dienstbaarheid. Maar<br />

er staat ook dat Jezus diepbedroefd<br />

werd. Hij moest<br />

bijna afscheid nemen van zijn<br />

leerlingen. Hij zou verraden<br />

worden. Hij moest gekruisigd<br />

worden. Hij zou opstaan uit<br />

de dood en terugkeren naar<br />

zijn hemelse Vader. Er gingen<br />

grote dingen gebeuren,<br />

terwijl de twaalf daar nog in<br />

alle gemoedelijkheid bij elkaar<br />

waren, zonder te beseffen wat<br />

er ging gebeuren.<br />

Wat is Jezus groothartig! Dat<br />

is een prachtwoord, net als<br />

de woorden ‘openhartig’ en<br />

‘ruimhartig’. Van één van de<br />

leerlingen van Jezus <strong>wordt</strong><br />

gezegd dat hij ook groothartig<br />

was. Dat was Judas, niet<br />

Iskariot. Hij werd ook Taddeüs<br />

genoemd, die naam betekent<br />

zelfs: groothartig. Hij viel op<br />

doordat hij niet opviel. Hij viel<br />

op door zijn bescheidenheid.<br />

Echt een volgeling van Jezus<br />

dus. Hij is een onbekende leerling<br />

gebleven. Hij heeft volgens<br />

het Evangelie eenmaal<br />

een heel directe vraag aan Jezus<br />

gesteld. Hij vroeg (Johannes<br />

14:15-26) hoe het toch komt<br />

dat er zoveel mensen zijn die<br />

het geloof missen. Hoe kan<br />

dat toch? Onbegrijpelijk, vond<br />

Taddeüs, die zelf drie jaar met<br />

Jezus door het land gereisd had<br />

en alle wonderen had gezien<br />

en alle wonderlijke woorden<br />

had gehoord. Dan móét je wel<br />

geloven. En ook wij mogen<br />

het Evangelie horen, de blijde<br />

boodschap, het grote nieuws...<br />

en gelóven!<br />

Geen wonder dat de kunstenaar<br />

dit onderwerp schilderde.<br />

Als oosterling kent hij de oosterse<br />

omgangsvormen en hij<br />

moet sterk getroffen zijn door<br />

de ongebruikelijke dienstbaarheid<br />

die de ‘Meester’ hier ten<br />

toon spreidt. Dat moeten de<br />

Balinezen weten, vindt hij, en<br />

dat moeten we allemaal weten,<br />

wie we ook zijn.<br />

Sipke van der Land<br />

Toen hij bij Simon Petrus kwam,<br />

zei deze: ‘U wilt toch niet mijn<br />

voeten wassen, Heer?’ Jezus antwoordde:<br />

‘Wat ik doe, begrijp je<br />

nu nog niet, maar later zul je het<br />

wel begrijpen.’<br />

Joh. 13:3-7<br />

De Bijbel op Bali<br />

De kunstschilder Ketut Lasia is<br />

opgevoed als hindoe. Toen hij<br />

volwassen was koos hij heel<br />

bewust voor het christelijk<br />

geloof. Hij komt uit het kunstenaarsdorp<br />

Ubud, dat bekend<br />

is van de typische houtsnijwerken<br />

en schilderijen. Hij werd<br />

daar verstoten, ook door zijn<br />

familie, vanwege zijn nieuwe<br />

geloof. Hij vestigde zich in de<br />

hoofdstad Denpassar en zette<br />

zijn werk voort. Daarin wil hij<br />

ook getuigen van zijn geloof.<br />

Hij begon bijbelse onderwerpen<br />

te schilderen, maar dan alsof ze<br />

op Bali gebeurd zijn. Ketut Lasia<br />

is oprichter van een christelijke<br />

kunstenaarsbond in Indonesië<br />

SK nummer 5-2007<br />

7


SK nummer 5-2007<br />

8<br />

In de gang naar de Begane Grond in het Post (CS) in Amsterdam komt luide<br />

muziek de bezoekers al tegemoet. Overal liggen rode ballonen en hier een daar<br />

hangt een rood hart. De videoclip ‘Geef Kleur!’ <strong>wordt</strong> gelanceerd tijdens het<br />

Valentijnsfeest voor bewoners, cliënten en medewerkers van de verschillende<br />

centra van het Leger des Heils in Amsterdam.<br />

Rond half acht heet operationeel directeur<br />

van het Kerkgenootschap Leger des<br />

Heils, majoor Hans van Vliet iedereen<br />

welkom. “Het is niet voor het eerst dat<br />

ik in een kroeg kom en daar lijkt het<br />

hier wel een beetje op”, begint hij. “Een<br />

kroeg is voor heilssoldaten een plek<br />

waar contact gelegd kan worden. Daar<br />

begint soms de mogelijkheid om door<br />

hulp en aandacht kleur in mensenlevens<br />

te brengen.” De majoor vertelt hoe<br />

het Leger bijna honderdtwintig jaar in<br />

Nederland werkt en steeds naar wegen<br />

heeft gezocht om aansluiting te houden<br />

met de veranderende maatschappij. “Als<br />

we de boodschap van het Leger over<br />

willen brengen naar jongeren, moeten<br />

we gebruik maken van hun muziek en<br />

hun media.”<br />

Het idee voor de videoclip ontstond toen<br />

de studenten Hans Schepp en Abby van<br />

de Berg meegingen met de soepbus van<br />

het Leger des Heils in Amsterdam. Tijdens<br />

hun afstudeerperiode aan de opleiding<br />

Media & Entertainment Management aan<br />

de Haarlem School of Communication,<br />

Media & Music produceerden zij, onder<br />

de naam Tosca Films de videoclip om<br />

het Leger des Heils-werk bekend te<br />

maken bij jongeren.<br />

In het interview tijdens de lancering<br />

vertellen producers Abby en Hans hoe<br />

ze een onderzoek hebben gedaan onder<br />

de jeugd in de vier grote steden. De<br />

Helpen<br />

geeft kleur<br />

uitkomsten vonden zij verrassend. “De<br />

jeugd heeft het gehad met al dat bloot<br />

en bling-bling in videoclips en wil meer<br />

realiteit, dans en verhaal. Hiphop is<br />

muziekstijl nummer één en een clip<br />

moet niet te dramatisch zijn opgezet”.<br />

Als een van de meewerkende artiesten,<br />

Steven Engel, <strong>wordt</strong> gevraagd of hij nu<br />

een rapper of hiphop-artiest is reageert<br />

hij: “ik ben muzikant en student.” Hij<br />

kende Abby en Hans omdat hij dezelfde<br />

opleiding volgde. Soulzangeres Femmy<br />

Fisscher komt uit Zoetermeer. Ze heeft<br />

gezongen in de Haagse Hiphopfunk-band<br />

‘New Groove Habits’ en speelde in het<br />

theaterstuk Zo zijn ze. Zij las de oproep<br />

voor dit project op internet en was<br />

een van de honderd inzenders van een<br />

demo. “Het project sprak me gewoon<br />

aan, omdat ik zo iets kan betekenen<br />

voor andere jongeren. Dat het voor het<br />

Leger des Heils is, was voor mij niet zo<br />

belangrijk.” Voordat de daadwerkelijke<br />

opnamen begonnen, zijn Abby, Hans,<br />

Steven en Femmy op bezoek geweest<br />

in de crisisopvang Perspectief in Almere<br />

en bij Enkeltje Zelfstandig in Lelystad.<br />

Daar kwamen ze onder de indruk van<br />

de levensverhalen van die jongeren. De<br />

productie heeft voor hen niets te maken<br />

met de christelijke achtergrond van het<br />

Leger des Heils. “Mensen helpen is niet<br />

gebonden aan geloof”, vindt Steven. “De<br />

clip moet in de eerste plaats toegankelijk<br />

zijn voor de doelgroep. Het is een clip die<br />

jongeren meer bewust moet maken van<br />

de problemen van leeftijdsgenoten.”<br />

De opnamen zijn gemaakt op het<br />

Museumplein in Amsterdam en in<br />

Zuiderburgh, een sociaal pension van het<br />

Leger in Amsterdam. Abby van den Berg:<br />

“Al de partijen kwamen hun afspraken<br />

netjes na. Er was duidelijk animo voor<br />

het helpen van de medemens. Naar mijn<br />

mening hielpen ze daar niet alleen een<br />

ander mee maar ook zichzelf. Het voelde<br />

goed om wat voor elkaar te doen.”<br />

Muziekproducenten Daniël Baay en Jan<br />

van Wieringen werden ingeschakeld voor<br />

het verzorgen van de sound, die door<br />

de combinatie van soul en hiphop uniek<br />

is. In samenwerking met componist en<br />

muzikant Jeroen Rosbeek en de artiesten<br />

werd het nummer Kleur geproduceerd.<br />

Robert Tromp van BP Productions voegde<br />

zich bij het gezelschap om de videoclip<br />

te realiseren. Hij was de assistent-producer<br />

en heeft zich beziggehouden met de<br />

animatie, de verhaallijn en de website.<br />

Bij de opnamen was hij ook regisseur.<br />

“Je zou kunnen zeggen dat dit een uit de<br />

hand gelopen hobby is, die mijn werk is<br />

geworden.” Blijkbaar heeft hij een paar<br />

fans in de zaal, want zijn opmerkingen<br />

worden met gejuich door een aantal<br />

cliënten van het Leger begroet. “Het<br />

was ook leuk om te zien hoe cliënten<br />

zich wilden inzetten tijdens de opnamen.<br />

Ik kende het Leger een beetje, want ik<br />

breng er altijd mijn oude kleren. Dit gaf<br />

me een kans om wat extra’s te doen<br />

voor de organisatie en te laten zien dat<br />

mensen helpen heel leuk kan zijn.” In<br />

de clip heeft hij er bewust voor gekozen<br />

om zwart-wit beelden naar kleur te laten<br />

verlopen. “Op het moment dat iemand<br />

geholpen <strong>wordt</strong>, verandert het beeld.<br />

Daarmee hebben we zichtbaar gemaakt<br />

dat het leven kleur krijgt als de één de<br />

ander helpt.”<br />

Hans Schepp: “Het was een lang en<br />

spannend traject waarbij verschillende<br />

versies van het nummer onder de loep<br />

werden genomen en moesten worden<br />

hergeproduceerd.<br />

Het Leger en Tosca Films hielden regel-<br />

matig vergaderingen over de inhoud<br />

en smaak van de single. Na maanden<br />

van intensief werk door tientallen vrijwilligers<br />

werd het nummer afgerond.”<br />

Voordat het publiek echt<br />

kan gaan luisteren naar<br />

Steven en Femmy als zij<br />

live het nummer Kleur!<br />

brengen, met op de achtergrond<br />

de videoclipbeelden,<br />

krijgt lt.-kolonel<br />

Ine Voorham, directeur<br />

W&G nog het woord. Zij<br />

overhandigt aan de initiatiefnemers,<br />

artiesten en<br />

andere medewerkers een<br />

oorkonde, waarbij ze nog<br />

eens de nadruk legt op<br />

de boodschap van de clip:<br />

“Als je oog hebt voor<br />

de ander krijgt het leven<br />

kleur.”<br />

Attie van Wagtendonk<br />

De single Kleur! met bijbehorende video is alleen als<br />

mp3, samen met een wallpaper en ringtones, te downloaden<br />

via www.geefkleur.nl.<br />

SK nummer 5-2007<br />

9


B o e k b e s p r e k i n g<br />

Dansvoorstelling<br />

SK nummer 5-2007<br />

10<br />

Allerlei<br />

Vriendschap is een gouden schakel<br />

in de ketting van het leven.<br />

Verslaving aan goedkeuring<br />

Waardevol zijn… de wens van ieder mens van Robert S. McGee vind ik<br />

geen verrassend nieuw boek. Wel vond ik het weer boeiend om te<br />

lezen over Gods antwoorden op prestatiedrang, verslaving aan<br />

goedkeuring, schuldgevoel en schaamte. Dat zijn hoofdstukken<br />

waar de Bijbel ronduit spreekt en richting geeft. Hierdoor is het<br />

boek vooral de moeite waard als deze thema’s spelen in je leven.<br />

Het boek is door zijn opzet helder en duidelijk. De ondertitel luidt veelzeggend:<br />

Je identiteit vinden in Gods aanvaarding,<br />

niet in de goedkeuring van mensen. Om<br />

dat te geloven en zelf te ervaren, kan<br />

een lange weg zijn. Misschien is het<br />

goed om hierbij hulp te zoeken binnen<br />

een (korps)gemeente of de (christelijke)<br />

hulpverlening. Dat is zeker<br />

aan te raden als de problemen ernstig<br />

zijn of verder gaan dan onzekerheid.<br />

Wilhelm van de Brug<br />

Titel: Waardevol zijn<br />

Auteur: Robert S. McGee<br />

Uitgever: Gideon, Hoornaar<br />

ISBN: 9060678834<br />

Prijs: 1 13,50<br />

Pandoras Legend<br />

De Turkse dansgroep Fire of<br />

Anatolia brengt de voorstelling<br />

Pandoras Legend. Daarin<br />

<strong>wordt</strong> de doos van Pandora geopend<br />

en nemen vijfenveertig dansers en<br />

zes muzikanten de bezoekers mee<br />

in de magische sferen van 1001<br />

nacht. Prinsen, prinsessen, sultans,<br />

zwaardvechters en buikdansers<br />

bevolken het podium in een show<br />

die allerlei emoties laat zien: liefde,<br />

haat, vertwijfeling en hoop.<br />

De voorstelling gaat in de eerste<br />

plaats over het gloeiende en reinigende<br />

passievuur en de drang naar<br />

vrijheid.<br />

Handig<br />

Speellijst Maart<br />

8 Schouwburg Orpheus, Apeldoorn<br />

9 Schouwburg De Kring, Roosendaal<br />

10 Theater aan het Vrijthof, Maastricht<br />

11 Stadsschouwburg, Nijmegen<br />

12 Westlandtheater De Naald, Naaldwijk<br />

14 Schouwburg De Lawei, Drachten<br />

15 Theater Gooiland, Hilversum<br />

16 Theater de Flint, Amersfoort<br />

17 Chassé Theater, Breda<br />

18 Rai Theater, Amsterdam<br />

De site www.9292ov.nl kan<br />

een handig hulpmiddel zijn<br />

voor reizigers met het openbaar<br />

vervoer. Via deze site is<br />

het mogelijk uw reis van deur<br />

tot deur te plannen. Verder<br />

kunt u lezen over geplande<br />

werkzaamheden en is er de<br />

mogelijkheid om tijdens uw<br />

reis geïnformeerd te worden<br />

over vertragingen of omleidingen.<br />

Ook worden er tips<br />

gegevens voor leuke uitstapjes.<br />

TV-Tip<br />

De VARA zendt<br />

vanaf zondag 18<br />

maart het nieuwe<br />

t v - p r o g r a m m a<br />

Comedytrain presen- Nederland te koop<br />

teert uit.<br />

Comedytrain is al<br />

meer dan vijftien<br />

jaar het middelpunt<br />

van de<br />

stand-up comedy Comedytrain presenteert<br />

in Nederland.<br />

Comedians zoals Hans Teeuwen, Theo Maassen, Najib<br />

Amhali en Jan Jaap van der Wal leerden er de fijne<br />

kneepjes van het vak en zijn er nog regelmatig te zien.<br />

Voor het eerst zijn er nu televisieopnamen gemaakt. In<br />

totaal worden er vijf afleveringen uitgezonden, waarin<br />

telkens een andere comedian centraal staat.<br />

Wekelijks te zien vanaf zondag 18 maart om 22.10 uur bij de<br />

VARA op Nederland 3<br />

I n t e r n e t t i p<br />

Mensenrechten De winnaar van de puzzel uit SK 3 is: J. Staman,<br />

Vroomshoop<br />

De oplossing van de puzzel uit SK 4 is: Sadduceën<br />

L e z i n g<br />

De onderzoekers Leslie Lefkow en<br />

Diederik Lohman van de mensenrechtenorganisatie<br />

Human Rights Watch (HRW)<br />

geven een lezing over het werk van<br />

de organisatie in Tsjetsjenië en Darfur.<br />

Dat doen zij op woensdag 14 maart<br />

om 19.30 uur in het Verzetsmuseum<br />

in Amsterdam. HRW richt zich op het<br />

voorkomen en bestrijden van misdaden<br />

tegen de menselijkheid en oorlogsmisdaden.<br />

De lezing is in het Engels.<br />

De toegang is gratis, maar reserveren<br />

is gewenst.<br />

Voor meer informatie:<br />

tel. (020) 620 25 35 of<br />

info@verzetsmuseum.org<br />

Vergeten is<br />

een vorm van vrijheid.<br />

Boswachterij de Amerongse Berg<br />

kent grote hoogteverschillen en<br />

steile hellingen. De Amerongse<br />

kop is met 69,5 meter boven NAP<br />

het hoogste punt van de Utrechtse<br />

Heuvelrug. De boswachterij <strong>wordt</strong> van<br />

oorsprong gevormd door twee landgoederen:<br />

het Amerongse bos en<br />

het Zuylensteinse bos. U vindt hier<br />

naaldbossen, afgewisseld met loofbomen.<br />

In de uiterwaarden van de<br />

Rijn ligt de Amerongse Bovenpolder.<br />

Staatsbosbeheer heeft in dit gebied<br />

enkele wandelroutes uitgezet van drie<br />

tot tien kilometer. De meeste paden<br />

zijn redelijk begaanbaar voor rolstoelen<br />

en wandelwagens. De Zuylensteinroute<br />

start op de parkeerplaats aan<br />

de Scherpenzeelseweg in Leersum. De<br />

route door het Amerongse bos begint<br />

op de parkeerplaats aan de Bergweg<br />

in Amerongen.<br />

W a n d e l t i p Amerongse Berg<br />

Beleefdheid kost niets,<br />

De Dijk<br />

Al eeuwenlang staan de Hollanders<br />

bekend vanwege hun vermogen<br />

om van water land te maken. Aan<br />

het begin van de twintigste eeuw werd een<br />

nieuwe stap gezet door de drooglegging en<br />

inpoldering van de voormalige Zuiderzee.<br />

Mijlpaal was de voltooiing van de<br />

Afsluitdijk, die de provincies Noord-<br />

Holland en Friesland met elkaar verbindt.<br />

Het Zuiderzeemuseum biedt ter gelegenheid<br />

De routekaart van de Utrechtse Heuvelrug<br />

(nr. 25) is voor 1 4,95 te koop bij de<br />

bezoekerscentra van Staatsbosbeheer en<br />

de ANWB- of VVV-kantoren.<br />

maar koopt alles<br />

van het 75-jarige bestaan van de Afsluitdijk<br />

tot eind mei de tentoonstelling: De Dijk.<br />

Centraal staan de schilderijen en tekeningen<br />

van de Rotterdamse kunstenaar Johan<br />

Hendrik van Mastenbroek (1875-1945), die<br />

de aanleg van de Afsluitdijk heeft vastgelegd.<br />

Geflankeerd door eigentijdse foto’s,<br />

machines en stoomfluiten <strong>wordt</strong> een overzicht<br />

gegeven van deze turbulente periode.<br />

Locatie:<br />

Zuiderzeemuseum, Wierdijk 12-22, Enkhuizen<br />

tel. (0228) 351 135<br />

www.zuiderzeemuseum.nl<br />

Openingstijden:<br />

dagelijks van 10.00 – 17.00 uur<br />

Entree :<br />

1 5,- van 4 t/m 12 jaar<br />

1 10,- vanaf 13 jaar<br />

Recept <br />

Kip met honing en citroen<br />

Allerlei<br />

Nodig:<br />

• 1 kg kipdrumsticks • 60 ml olijfolie • 80 ml citroensap<br />

• 1 el honing • 1 el rozemarijn • 1 tl oregano<br />

• 4 teentjes knoflook in dunne schijfjes<br />

• 1 kippenbouillonblokje (verkruimeld)<br />

• 2 tl maïzena • 1,25 dl water<br />

Bereiding:<br />

Was de drumsticks, dep ze met keukenpapier droog en leg<br />

ze in een schaal. Meng olie, citroensap, honing, kruiden<br />

en knoflook en giet deze over de kip. Laat die enige uren<br />

afgedekt in de koelkast staan en laat die daarna uitlekken.<br />

Bewaar de marinade. Braadt de kipsticks een half uur op<br />

het rooster in een voorverwarmde oven (180º C) (éénmaal<br />

keren). Houd het gerecht daarna warm in een ondiepe<br />

ovenschaal. Doe het braadvocht met de marinade en het<br />

bouillonblokje in een pan. Roer de maïzena en het water<br />

tot een glad papje en doe dit ook in de pan. Verwarm het<br />

mengsel al roerend ongeveer vijf minuten tot de saus dik<br />

<strong>wordt</strong>. Giet de saus over het vlees en zet het geheel nog even<br />

tien minuten in de oven.<br />

<br />

Tentoonstelling<br />

SK nummer 5-2007<br />

11


SK nummer 5-2007<br />

12<br />

Een mens maakt wat mee...<br />

oftewel de lotgevallen van de familie Toemaer<br />

Vader (Albert) Toemaer is 55, werkt als ambtenaar op het stadsdeelraadkantoor. Moeder<br />

(Nellie, geboren Bakker) is zeven jaar jonger, maar dat is niet het enige verschil. Vader is<br />

nogal recht toe, recht aan. Moeder is gevoeliger en dus gecompliceerder. Dat geldt ook<br />

voor hun geloof. Vader dogmatisch, moeder meer emotie, meer met het hart.<br />

Twee kinderen zijn er. Zoon Jack is negentien jaar en absoluut geen studiekop. Vandaar zijn<br />

baan: assistent in een doe-het-zelf-zaak. Op weg naar bedrijfsleider. Hij heeft sinds kort een<br />

Turkse vriendin. En dan de dochter: Wilma. Achttien. HAVO diploma op zak, maar nog zonder<br />

toekomstplannen. Ze heeft wel een vriend. Bas van twintig. Hij volgt de opleiding HBO<br />

SPW. Tenslotte de moeder van Nellie, die tijdelijk in huis is omdat ze wacht op opname in<br />

een verzorgingshuis. Begin zeventig en beginnend doof. Vandaar haar op onverwachte en<br />

ook niet altijd juiste momenten geuite kreet: “Een mens maakt wat mee...”<br />

“Ma, wil je koffie of thee?” Meestal<br />

reageert moeder direct, maar<br />

nu krijgt Nellie geen respons.<br />

Misschien dat ze in haar stoel in<br />

slaap is gevallen. Nellie loopt op<br />

haar moeder af en tikt haar op de<br />

schouder. Het lijkt of ma uit een<br />

diepe slaap ontwaakt, maar ze kijkt<br />

zo afwezig en haar gezicht is zo<br />

anders. Zo scheef...<br />

Direct heeft Nellie in de gaten dat<br />

er iets niet goed is met ma. Ze heeft<br />

het spotje al meerdere keren op de<br />

telelevisie gezien. Van die vrouw op<br />

dat schip die vertelt dat ze een herseninfarct<br />

heeft gehad en dat het<br />

zo goed was dat ze zo snel mogelijk<br />

naar het ziekenhuis is gebracht.<br />

“Ma, kun je me horen?” roept ze<br />

terwijl ze de telefoon pakt. Ze drukt<br />

1-1-2 en krijgt een telefoniste aan de<br />

lijn. “Ik heb met spoed een ambulance<br />

nodig. Ik denk dat mijn moeder<br />

een hersenbloeding of iets dergelijks<br />

heeft gehad.”<br />

De telefoniste vraagt het adres en de<br />

woonplaats en antwoordt kalm: “Ik<br />

zal u doorverbinden met de meldkamer<br />

van de GG&GD.”<br />

“Ambulancedienst. Kan ik u helpen?”<br />

zegt de stem aan de andere<br />

kant van de telefoon. Nellie raakt<br />

niet in paniek en legt rustig uit wat<br />

er aan de hand is. De vriendelijke<br />

stem stelt gelukkig geen ellenlange<br />

vragen, maar is heel direct en zakelijk.<br />

Nadat Nellie zo goed mogelijk<br />

de zichtbare symptomen van wat<br />

er met moeder is gebeurd, heeft<br />

beschreven, krijgt ze te horen dat er<br />

binnen tien minuten een ambulance<br />

voor de deur zal staan.<br />

Nellie houdt intussen ma goed in<br />

de gaten, die iets probeert te zeggen<br />

maar alleen maar stotterend een<br />

aantal woorden kan uitbrengen. Als<br />

vanzelf pakt Nellie de hand van haar<br />

moeder, om haar te laten weten dat<br />

ze er voor haar is. Dan sluit Nellie<br />

haar ogen en bidt hardop: “Vader in<br />

de hemel, mag ik U om een zegen<br />

voor ma vragen? Maak haar alstublieft<br />

beter. Geef haar wat ze nodig<br />

heeft. Dank U dat U van ons houdt<br />

en voor ons zorgt.”<br />

De tien minuten lijken wel tien uur,<br />

maar uiteindelijk <strong>wordt</strong> er toch<br />

gebeld en komen de ambulance<br />

medewerkers met een brancard<br />

de kamer binnen. Snel maar voorzichtig<br />

leggen zij oma erop, slaan<br />

de deken om haar heen trekken de<br />

riemen strak. Vijf minuten later<br />

spoedt de ambulance zich met oma<br />

en Nellie erin, naar het ziekenhuis.<br />

Nellie hoort hoe de man in het geel<br />

en groen de eerste hulp afdeling<br />

informeert over de toestand van ma.<br />

Tijd is essentieel bij de behandeling<br />

van een beroerte. Hoe eerder een<br />

scan kan worden gemaakt en hoe<br />

eerder medicijnen kunnen worden<br />

toegediend, hoe groter de kans is op<br />

volledig herstel.<br />

Door John van Zeeland<br />

Geen haast<br />

Bij aankomst op de eerste hulp<br />

staat de neuroloog klaar om oma te<br />

onderzoeken. De scheve mond en<br />

de rechterarm die ze bijna niet kan<br />

bewegen, moeten wel het gevolg<br />

van een hersenbloeding zijn. Om<br />

daar zeker van te zijn, <strong>wordt</strong> oma<br />

van de brancard op de onderzoekstafel<br />

gelegd en direct doorgereden<br />

naar de röntgenafdeling. Het is een<br />

nieuwe procedure in dit ziekenhuis,<br />

waar alles in het werk <strong>wordt</strong> gesteld<br />

om een patiënt met een beroerte<br />

binnen vier uur behandeld te hebben.<br />

Nellie blijft alleen achter op de eerste<br />

hulp. Een gevoel van machteloosheid<br />

overvalt haar. Ze moet vertrouwen<br />

op de kennis van de artsen<br />

en de uitwerking van de medicijnen.<br />

Ze is gewend om zelf de touwtjes in<br />

handen te nemen en nu lijkt het of<br />

ze de regie kwijt is. Ze kijkt om zich<br />

heen en ziet opnieuw een patiënt<br />

op een brancard naar binnen worden<br />

gereden. Direct staat er een<br />

aantal verpleegkundigen en artsen<br />

rondom de patiënt. Ze hoort iets<br />

van ‘ongeval’ en ‘ernstig letsel’ en<br />

ze beseft hoe broos het leven is.<br />

“Gezondheid waardeert men pas<br />

als men haar verloren heeft”, zei<br />

haar vader altijd. “Vergeet niet God<br />

te danken voor elke dag die Hij je<br />

geeft”, was de wijze les die hij zijn<br />

kinderen heeft meegegeven. Toch<br />

betrapt Nellie zich erop dat ook zij<br />

het bijna vanzelfsprekend vindt om<br />

elke dag gezond op te staan. Maar<br />

een dag duurt vierentwintig uur<br />

en er kan altijd iets gebeuren. Kijk<br />

maar naar ma. Zo is ze nog goed, zo<br />

ligt ze hier in het ziekenhuis. Als ze<br />

er maar niets aan overhoudt, denkt<br />

Nellie. Ze kan zich haar moeder niet<br />

voorstellen als hulpbehoevend oud<br />

vrouwtje. Wat als...<br />

Ze krijgt geen kans om verder te<br />

piekeren. De verpleegkundige rolt<br />

de brancard met moeder erop de<br />

onderzoekskamer weer binnen.<br />

“De neuroloog komt zo bij u”, zegt<br />

ze met een warme glimlach. “Hij zal<br />

u vertellen wat er is gebeurd en wat<br />

de verwachtingen zijn.”<br />

Moeder is al meer aanspreekbaar.<br />

“Ik voelde mij opeens zo raar in<br />

mijn hoofd worden”, vertelt ze aan<br />

Nellie. “Daarna kan ik me niet veel<br />

herinneren.”<br />

Nellie schuift haar stoel dichterbij.<br />

“Ik vond je in de stoel en heb<br />

meteen de ambulance gebeld. Ik<br />

denk dat je een beroerte hebt gehad.<br />

Ik weet niet precies wanneer het<br />

gebeurd is, maar ik geloof dat het<br />

allemaal goed komt.”<br />

“Goedemiddag, mevrouw Bakker”,<br />

zegt een donkere mannenstem. “Ik<br />

ben Hans de Wit, de neuroloog. U<br />

bent?” vraagt hij terwijl hij Nellie<br />

aankijkt.<br />

“Ik ben de dochter van mevrouw<br />

Bakker”, antwoordt Nellie.<br />

“Hallo, aangenaam. We hebben<br />

een scan gemaakt en uw moeder<br />

heeft inderdaad een herseninfarct<br />

gehad. We hebben haar al medicijnen<br />

toegediend. We willen haar<br />

nog een paar dagen ter observatie<br />

hier houden. De kans is heel groot<br />

dat ze er geen nadelige gevolgen<br />

aan zal overhouden. Ze <strong>wordt</strong> weer<br />

helemaal de oude. Wel zal ik bloedverdunners<br />

voorschrijven, zodat we<br />

de kans op een tweede herseninfarct<br />

zoveel mogelijk verkleinen.”<br />

Drie dagen later is oma weer thuis.<br />

Ze is wonderwel opgeknapt en lijkt<br />

weer zo gezond als een vis. “Ja,<br />

de ouderdom komt met gebreken”,<br />

had ze tegen de familieleden<br />

rondom haar bed in het ziekenhuis<br />

gezegd. “Ik begrijp heel goed dat<br />

mijn tijd hier op aarde steeds korter<br />

<strong>wordt</strong>. Ik geniet nog steeds van<br />

het leven, zeker als ik geestelijk en<br />

lichamelijk gezond blijf. Het was<br />

wel even schrikken, maar ik kom er<br />

wel weer bovenop. Het is duidelijk:<br />

God wil me nog niet hebben. Hij<br />

heeft ongetwijfeld nog wel iets voor<br />

mij te doen.”<br />

Ook dominee Reinhart brengt<br />

een bezoek aan oma thuis. “Mag<br />

ik nog een gedeelte uit de Bijbel<br />

voor u lezen, mevrouw Bakker?”,<br />

is zijn vraag aan oma die daar geen<br />

bezwaar tegen heeft.<br />

De dominee slaat de Bijbel open en<br />

citeert uit Romeinen 14: “Zolang<br />

wij leven, leven we voor de Heer;<br />

en wanneer wij sterven, sterven we<br />

voor de Heer. Dus of we nu leven of<br />

sterven, we zijn altijd van de Heer.”<br />

“Een mens maakt wat mee. Als het<br />

mijn tijd is, dan merk ik het wel”,<br />

lacht oma. “Bang om dood te gaan,<br />

ben ik niet, maar ik heb ook geen<br />

haast.”<br />

SK nummer 5-2007<br />

13


SK nummer 5-2007<br />

14<br />

Alles kids?<br />

Lees: Genesis 4<br />

Vind jij het wel eens moeilijk<br />

om te kiezen? Nou, ik<br />

wel. Als ik ’s morgens opsta<br />

begint het al: dan moet ik<br />

kiezen wat ik aantrek, wat<br />

ik ga eten als ontbijt en<br />

dat gaat zo de hele dag<br />

door. In het weekeinde<br />

is het nog erger, want<br />

dan moet ik kiezen uit<br />

heel veel dingen, die ik<br />

kan gaan doen: uitslapen,<br />

zwemmen, winkelen, of<br />

lezen bijvoorbeeld.<br />

Dat zijn eigenlijk allemaal<br />

maar simpele dingen.<br />

Soms is het heel serieus<br />

als we moeten kiezen,<br />

omdat we de rest van<br />

ons leven zullen merken<br />

wat de gevolgen van onze<br />

keus zijn.<br />

In het bijbelverhaal uit<br />

deze strip wisten Kaïn en<br />

Abel allebei heel goed<br />

wat ze moesten doen.<br />

God wilde dat ze Hem<br />

belangrijk vonden en dat<br />

ze het allerbeste van de<br />

opbrengst van hun werk<br />

zouden geven. Abel gaf<br />

God graag zijn mooiste<br />

dieren, maar Kaïn wilde<br />

het op zijn eigen manier<br />

doen en het beste voor<br />

zichzelf houden. Hij wilde<br />

helemaal niet naar God<br />

luisteren, want hij dacht<br />

dat hij zelf beter wist wat<br />

goed voor hem was.<br />

Maar toen ging het allemaal<br />

mis. God was niet<br />

blij met zijn offer en waarschuwde<br />

Kaïn nog dat<br />

het weer beter zou gaan<br />

als hij wel naar Hem zou<br />

luisteren. Hij had altijd zijn excuses<br />

kunnen aanbieden en het weer goedmaken<br />

met God, maar hij bleef kiezen<br />

voor de verkeerde dingen. Hij was zo<br />

boos geworden, dat hij zelfs zijn eigen<br />

broer Abel heeft vermoord! God was<br />

daar erg boos om en Hij strafte Kaïn<br />

God’s schepping<br />

Twee broers, Kaïn en Abel, waren<br />

boer...<br />

Die groente kan ik<br />

bijna oogsten<br />

Op het oogstfeest...<br />

Alstublieft<br />

Zelf Kiezen<br />

Mijn schapen worden<br />

mooi en dik<br />

Speciaal voor U: mijn<br />

beste schapen<br />

Waarom is<br />

Abel Gods<br />

lievelingetje?<br />

Ik weet wat je hebt gedaan<br />

O nee, wat gaat er nu<br />

gebeuren?<br />

Op deze grond<br />

hier kun je geen<br />

eten meer kweken.<br />

Je moet hier weg.<br />

door hem weg te sturen uit het gebied<br />

waar hij was geboren.<br />

Hoe kunnen we nu eigenlijk weten<br />

of we voor het goede kiezen? God<br />

belooft ons te helpen. We kunnen er<br />

in de Bijbel veel over lezen. Daar staat<br />

niet altijd precies in wat we moeten<br />

Het beste van de oogst moesten ze offeren om<br />

God te bedanken<br />

Is dat<br />

even hard<br />

werken!<br />

Kom maar<br />

hier!<br />

God was blij met Abel, maar niet met Kaïn<br />

Waarom doet<br />

God zo?<br />

’t Is niet<br />

eerlijk!<br />

Zo,<br />

net goed!<br />

Kaïn,<br />

waar is<br />

je broer?<br />

Als je zou doen<br />

wat goed is,<br />

gaat het<br />

beter<br />

Dat<br />

weet ik<br />

niet!<br />

Kaïn koos niet voor God en ging<br />

verderop in Nod wonen.<br />

doen. Als we er goed over nadenken,<br />

kunnen we wel begrijpen wat God zou<br />

willen, bijvoorbeeld dat we goed met<br />

andere mensen moeten omgaan. Als<br />

we twijfelen mogen we altijd vragen<br />

of Hij ons wil helpen om voor de<br />

goede dingen te kiezen.<br />

Uit: Kids Alive, Justin Reeves/Roy Mitchell<br />

Colofon<br />

MAGAZINE VAN HET LEGER DES HEILS<br />

Stichter: William Booth<br />

Internationaal leider: generaal Shaw Clifton<br />

Landelijk leider Nederland: commissioner<br />

Wim van der Harst<br />

Hoofdredacteur: Ruud Tinga<br />

ISSN 0167-1006<br />

ADRESSEN<br />

Internationaal Hoofdkwartier:<br />

P.O. Box 249<br />

London EC4P 4EP, England<br />

Nationaal Hoofdkwartier:<br />

Spoordreef 10, 1315 GN Almere<br />

Telefoon (036) 539 81 11<br />

Postgiro 120120<br />

Internet adres: www.legerdesheils.nl<br />

E-mail adres: redactie@legerdesheils.nl<br />

REDACTIE<br />

• Saskia van Leeuwen<br />

• Majoor mw. Attie van Wagtendonk-Slagter<br />

• Majoor Simon van der Vlugt<br />

FOTOVERANTWOORDING<br />

• Ruud de Graaf, pag. 10/11<br />

• Kadir van Lohuizen, pag. 10/11<br />

• Martin Oudshoorn, pag. 10/11<br />

• Gert Nijenhuis, pag. 5<br />

• Ruud Tinga, pag. 4/5, 6, 8/9, 16<br />

GRAFISCHE VORMGEVING<br />

• Henriëtte van den Hurk<br />

• Studio Denkwerk, Krijn Hendriksen<br />

• m.m.v. Marko Mellema<br />

ILLUSTRATIES<br />

• Mariska Baan, pag. 12/13<br />

ADMINISTRATIE ABONNEMENTEN<br />

Adres: Spoordreef 10, 1315 GN Almere<br />

Telefoon: (036) 539 81 51<br />

Telefax: (036) 539 81 72<br />

Postgiro 420000<br />

Jaarabonnement 1 20,40<br />

De abonnementsperiode begint op<br />

1 januari van het nieuwe kalenderjaar.<br />

Opzegging, uitsluitend schriftelijk, zes<br />

weken voor het einde van de abonnementsperiode.<br />

DRUK<br />

Senefelder Misset BV, Doetinchem.<br />

Alle bijbelgedeelten zijn overgenomen uit<br />

De Nieuwe Bijbelvertaling tenzij anders<br />

<strong>wordt</strong> vermeld.<br />

WAT IS HET LEGER DES HEILS?<br />

Het Leger des Heils is een internationale<br />

beweging en behoort tot de universele<br />

christelijke Kerk. Zijn boodschap is<br />

gebaseerd op de Bijbel. Zijn dienst-<br />

verlening <strong>wordt</strong> gestimuleerd door de<br />

liefde tot God. Zijn opdracht is het<br />

Evangelie van Jezus Christus te prediken<br />

en in zijn naam menselijke nood te lenigen<br />

zonder enige vorm van discriminatie.<br />

W o o r d s u d o k u<br />

Stuur uw oplossing vóór 17 maart naar: redactie SK, Spoordreef 10, 1315 GN Almere.<br />

Uit de inzenders van goede oplossingen trekken wij een winnaar.<br />

Je bent pas iemand<br />

als je lid bent van<br />

een golf club<br />

Bijbelleesrooster<br />

za<br />

zo<br />

ma<br />

di<br />

wo<br />

do<br />

vr<br />

za<br />

zo<br />

ma<br />

di<br />

wo<br />

do<br />

vr<br />

Job 28:12-28<br />

1 Korintiërs 13:1-13<br />

Job 29:1-25<br />

Job 30:1-19<br />

Job 30:20-31<br />

Job 31:1-12<br />

Job 31:13-23<br />

Job 31:24-40<br />

1 Korintiërs 8:1-13<br />

Daarom ben ik lid<br />

geworden van de<br />

duurste golf club<br />

- heel exclusief!<br />

1 Korintiërs 9:1-14<br />

1 Korintiërs 9:15-23<br />

1 Korintiërs 9:24-27<br />

1 Korintiërs 10:1-13<br />

1 Korintiërs 10:14-22<br />

© Van Besouw Productions, Heerlen<br />

te pakken krijgt<br />

Geef u op als abonnee en bel:<br />

(036) 539 81 51 of vul de bon<br />

in en stuur deze in een envelop<br />

zonder postzegel naar:<br />

Naam:<br />

Straat en nr.:<br />

Postcode:<br />

Plaats:<br />

Ik kan wel<br />

niet<br />

spelen...<br />

Rekeningnummer:<br />

Voor de rest van dit jaar betaalt u 215,40<br />

De woordsudoku<br />

is een puzzel<br />

waarbij 9 verschillende<br />

letters<br />

moeten worden<br />

ingevuld. Op elke<br />

horizontale en<br />

verticale regel<br />

én in alle negen<br />

vierkantjes van<br />

3x3 vakjes dienen<br />

negen verschillende<br />

letters<br />

komen te staan.<br />

Als dat is gelukt<br />

vormen de letters<br />

in de gekleurde<br />

balk twee bijbelse<br />

namen.<br />

...maar ik kan wel hun<br />

sticker op mijn auto plakken<br />

Administratie SK<br />

Antwoordnummer 209<br />

1300 WJ Almere<br />

Betaling kan alleen via automatische incasso.<br />

Nadere informatie ontvangt u via een bevestigingsbrief<br />

✁ Zorg dat u óók de volgende SK<br />

SK nummer 5-2007<br />

15

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!