Memoranda van mijn diensttijd in Ned. Oost Indie ... - Ouwe Raman

20
op repen en
sigaretten waren
ze tuk. Ze gaven
in ruil onbenullige,
maar ook goede
dingen. Vooral
oranje appelen
(sinasappels),
waarvan er aan
boord duizenden
in grote manden
werden op
gehesen.
Wat bedelarij
betreft, staat de
stad op een zeer
hoog peil, vooral
door jongens van
7 tot 30 jaar, in
lompen gekleed.
Ze ruilen vooral in champagne, wijnen en foto’s
van de omtrek.
De politiemannen zijn niet kinderachtig, want af
en toe joegen ze de menigte uiteen, waarbij ze
met een stok hout op hun ribbenkast sloegen.
Ook gooiden ze ze nog met stenen na. De negers
lachten er om, maar waren wel bang en ondanks
dat ontzettend brutaal. Ze probeerden barrevoets
door medelijden zo veel mogelijk los te krijgen.
Na water, olie en sinasappels te hebben
geladen, werden we door een sleepboot om ±
6 uur (donker) de haven uit gesleept. Het was
fantastisch al die lichten en lichtreclames in dat
aarde donker langzaam te zien verdwijnen.