De Herculaan 4 (Augustus 2006). - Hercules

‘DE WEE-KAA’ MET EEN LACH EN EEN TRAAN
Wanneer u dit leest is de voetbalgekte c.q. het voelbalvirus langzaamaan
weggeëbd. De kampioen is bekend! Een ieder loopt
gewoon weer in de tredmolen van het huisje, boompje, beestje.
Tijdens onze vakantie op Kos (Griekenland) heb ik heerlijk relaxed
op het strand alles van de zijlijn kunnen bekijken. Die ‘zijlijn’ was
noodzakelijk, want ik moet eerlijk bekennen dat ik niets van voetbal
weet. Of het nu technisch of tactisch allemaal klopte? Heeft die Van Basten het
nou wel of niet goed gedaan? Zou het niet weten!
Ik heb ook niet alle wedstrijden gevolgd. Alléén (en nu komt het)…wanneer Nederland
moest spelen komt er toch een soort chauvinisme bij me boven en zat ik rustig naar het
‘edele’ voetbalspel te kijken. Want (bijna) in elk restaurant of strandtent stond wel een
levensgroot scherm of sowieso een TV. In oranje uitgedoste mensen liepen in lange slierten
door de Griekse straten om toch maar het mooiste plaatsje te bemachtigen. Ik moet
eerlijk zeggen het-had-wel iets.
De volgende dag las ik in De Telegraaf (Nederland had weer gewonnen) dat de voetbalgekte
rondom het WK ook merkbaar was bij de schadeverzekeraar. Het grote
enthousiasme leidt tot opmerkelijk veel oranjeschade, zo las ik. Bij een familie brak de
bank dwars doormidden toen ze en masse opveerde en ze gedrieën erdoor
zakte….(overgewicht?). Je zal maar ontroerd naar het volkslied zitten luisteren en de
vlammen slaan plotseling uit je TV. Nu gebeurt dit natuurlijk wel vaker, daar heb je geen
WK voor nodig.
En wat denkt u van het verhaal dat buren massaal van die vrolijke vlaggetjes over de
straat spanden. Een vrachtwagen bleef er achter haken, waardoor een van de raamkozijnen
eruit vloog (waarschijnlijk achterstallig onderhoud!).
Ook de echtgenoten van de voetballiefhebbers hadden het zwaar te verduren. Een man
was zo blij met het doelpunt voor Nederland, dat hij een servies van de kast maaide! Het
zal toch je mooie Wedgwood servies zijn wat je tijdens je verloving en trouwen bij elkaar
hebt gespaard en dat in één klap aan barrels op de grond ligt.
En wat te zeggen van een enthousiaste partner die de bril van zijn vrouw stripte en in de
‘feeststemming’ gelijk aan gort werd getrapt…
Gelukkig hebben wij in Nederland van die leuke brillenmensen, die zo’n actie hebben
van ‘zeg maar nee, dan krijg je er twee’, dus dat probleem is dan meteen opgelost.
Anders lag het bij een familie die bezoek kreeg van gasten met veel schmink op gezichten,
armen en benen en fel oranje gespoten kapsels. Die kregen na het gezellige
avondje de schrik van hun leven. Hun meubels zaten vol met niet te verwijderen vlekken!
Tsja……als ze nu maar gewonnen hadden, dan heb je het er nog wel voor over!
Volgens de verzekeraar gaat het per geval tot 5000 euri kosten (of je een emmer…..). Ik
kan me nog goed herinneren dat wij bij een vorig WK een leuk ‘incident’ hadden wat
overigens niets kostte! Bij een doelpunt voor Nederland waren wij uitzinnig van
vreugde. Onze hond (een boxer) bleef even stokstijf staan en begon toen keihard te
blaffen…..
Uh……het moet niet (nog) gekker worden!
Dag!
Met sportieve groeten,
Joke van Schie
Kos, juni 2006
Van de zijlijn!
13