Visum voor Rusland - Fred Händl - JAZZAPPA

16
ben en mezelf aldus enorm zielig vind, zo anderhalve
dag voor het nieuwe jaar. En dan wordt er ook nog van
mij verwacht dat ik mij morgen in gezelschap vervoeg in
het prachtige restaurant Trapeza te Smolensk (Russische
Federatie).
Zoals u uit de vorige paragraaf heeft kunnen opmaken,
bevind ik mij thans in het mooie Smolensk (400 kilometer
ten westen van Moskou en tegelijkertijd zo’n driehonderd
kilometer ten oosten van Minsk (Wit Rusland). Ergens
tussen Minsk en Moskou, dus. Daar ligt de stad Smolensk.
Nog bezocht door Napoleon. Nou, dan weet ik het wel.
Van de vestingmuur om de stad heen, staat nog een groot
gedeelte overeind. Een muur van een meter of 20-25 hoog
en om de zoveel meter een poort en een toren. Het is
waarlijk een genot voor het oog. Imposant is een woord
wat mij te binnen schiet. Helaas kan ik momenteel niet
genieten van deze wonderschone bouwwerken, omdat ik
achter een Russische PC zit, waarop ik deze column aan
het tikken ben. Op een Russisch toetsenbord, inderdaad.
Gelukkig ziet dat er hetzelfde uit als de toetsenborden die
wij allemaal kennen. Met het verschil, dat er allemaal
tekens opstaan waarvan de honden geen brood lusten.
Ik daarentegen, lust deze tekens rauw, omdat zij het
Russische alfabet vertegenwoordigen. En als er iets is wat
ik onder de knie heb, is het het Russische alfabet wel. Mocht
ik de volgorde nog wel eens door elkaar halen, ik weet hoe
elke letter moet klinken en kan zelfs de woorden lezen.
Vloeiend, als ware het water. De betekenis van woorden
geschreven met Cyrillische tekens is me echter nog steeds
duister. Graag wilde ik het daar voor nu bij houden.