Visum voor Rusland - Fred Händl - JAZZAPPA

Hier ziet u mij, terwijl ik een niet te minne slok uit een
glas gevuld met bier neem. Het smaakte prima. Het was
niet de eerste van de avond en zeker de laatste niet.
Om 02.00 werd het hoofdgerecht geserveerd. Kip met
garnituur voor mij en varken met garnituur voor de
anderen aan tafel. De anderen zijn natuurlijk niemand
minder dan mijn vrouw en haar ouders. Ik eet geen varken.
Niet omdat Toon Kortooms ooit schreef: mijd het varken,
maar gewoon omdat ik geen varkensvlees meer eet. Ik
houd dat al lang vol, weet ik. Wat zal het zijn? Bijna een jaar
nu? Okay, een uitzondering heb ik gemaakt in Oostenrijk.
Ik moest en zou mijzelf een Wiener Schnitzel verorberen
en heb dat toen ook gedaan. Spijt heb ik daar maar een
klein beetje van. De heerlijk ogende schijfjes chorizo liet ik
echter zonder problemen liggen. Nadat ik nog een aantal
halve liters bier via mijn slokdarm naar binnen kegelde,
werd het zomaar 03.45 en om 03.45 vonden we het welletjes
en besloten we de warme beddezak op te zoeken. Ik werd
daarbij ondersteund, omdat ik over het centimeters dikke
en gebobbelde ijs waarmee alle trottoirs bedekt zijn, maar
moeilijk in mijn eentje staande kon blijven. Eind goed, al
goed, begin goed. Het nieuwe jaar is weer begonnen!
To zover gisteren. Nu vandaag.
Ontbijt om 12.00, met champagne uit Beslan, verse ananas,
toastjes, kaas, kaviaar en voor de liefhebbers zachte
leverworst. Nu is het bijna 16.00 en iedereen ligt te slapen,
terwijl ik op mijn gemakje luister naar Annihilator, een
biertje drink en wederom in dit stomme dagboek tik.
31