NTOG 2011 02

68
02
Nederlands tijdschrift voor Obstetrie & Gynaecologie vol. 124, maart 2011
namelijk respectievelijk 0,024 en -0,013. Dit suggereert
dat er geen relatie is tussen morfologische embryoparameters
en de viability-score.
Met behulp van een receiver operating characteristic
(of ROC)-curve werd een afkapwaarde berekend
voor de viability-score. Nagegaan werd of embryo’s
die een viability-score hadden boven de afkapwaarde
van 0,3 een andere zwangerschapskans hadden dan
embryo’s met een score daaronder. De groep van
304 embryo’s werd tevens opgedeeld in vier morfologische
klasses: A tot en met D, waarbij A de morfologisch
beste embryo’s waren en D de morfologisch
slechtste embryo’s. Binnen elke morfologische groep
was te zien dat embryo’s met een viability- score boven
de afkapwaarde van 0,3 een hoger zwangerschapspercentage
hadden dan die met een score
daaronder (figuur 2).
Validatie voorspellende formule
De resultaten van de externe validatie staan weergegeven
in figuur 3. Ook hier hadden de groep embryo’s
met een hogere viability-score een hoger
doorgaand zwangerschapspercentage.
Gecryopreserveerde embryo’s
Over het geheel was het percentage levendgeboren
kinderen per embryotransfer 30,7% (39/127). De gemiddelde
viability-score van de embryo’s die niet implanteerden
(0,48 ± 0,17), was significant lager dan
de gemiddelde viability-score van de embryo’s die
Percentage levendgeboren kinderen
50
45
40
35
30
25
20
15
10
5
0
19,4
< 0,450
tot een levendgeboren kind leidden (0,57 ± 0,13; p
=0,002). Een multivariate logistische regressieanalyse
toonde dat de viability-score en de morfologie
van het embryo significant geassocieerd waren met
het percentage levendgeboren kinderen. Het al dan
niet hervatten van de celdeling na ontdooiing, ICSI-
of ivf-behandeling in de verse cyclus, duur en indicatie
van de subfertiliteit, de leeftijd van de vrouw bij
de eicelpunctie en het gebruikte stimulatieprotocol in
de verse cyclus hadden alle geen significante invloed
op het percentage levendgeboren kinderen. De lage
correlatie van 0,20 tussen embryomorfologie en de
viability-score suggereert opnieuw dat er bijna geen
relatie bestaat tussen deze twee parameters.
In figuur 4 staan de viability-scores van de 127 gecryopreserveerde
embryo’s geanalyseerd per kwartiel.
Bij embryo’s met een hogere viability-score was
het percentage levendgeboren kinderen hoger (p =
0,02). In figuur 5 staan de viability-scores van de 67
embryo’s in compactiestadium en de 60 blastocysten
geanalyseerd per kwartiel. De viability-scores van
embryo’s met een gelijkwaardige morfologische score
toonden een trend van meer levendgeboren kinderen
bij een hogere viability-score (compactiestadium
(p = 0,11) en blastocyst (p = 0,08)).
Beschouwing
Het is mogelijk om met NIR-spectroscopie verschillen
in samenstelling van kweekmedium te meten
welke door het ontwikkelende embryo zijn veroor-
28,1 28,1
0,450-0,530
Viability-score
0,530-0,578
Figuur 4. De relatie tussen het percentage levend geboren kinderen en stijgende viability-scores. Viability-scores
van 127 gecryopreserveerde en ontdooide embryo’s zijn per kwartiel uitgezet, met 31 embryo’s in het eerste
kwartiel en 32 embryo’s in de laatste drie kwartielen (p = 0,02).
46,9
> 0,578