Charismata - Stromen van Kracht

weinig formele van de dienst en het feit dat de mensen hun
handen ophieven, vond ik interessant. In het Grieks wil "aanbidden"
zeggen "de handen uitstrekken naar". Dit hield me
bezig, omdat ik duidelijk kon vaststellen dat deze mensen
niet allemaal Grieks kenden en toch God op deze wijze aanbaden.
Na de samenkomst waren wij naar huis gegaan, elk met onze
eigen gedachten. Er waren vreemde dingen, die wij graag wilden
overdenken. De volgende morgen spraken we samen over
de samenkomst. Geen van beiden had goed geslapen en wij
schreven dit toe aan de opwinding van de vorige avond. Het
bleek overduidelijk dat deze dingen slecht op onze zenuwen
in werkten en wij wilden er dus niet meer over spreken.
We wisten niet dat onze aanwezigheid opgemerkt was en men
voor ons was gaan bidden. Zonder twijfel was dit de reden
dat, toen het avond geworden was, we beiden van mening waren
dat het toch wel belangrijk zou zijn om nog eens te gaan
kijken. Er zou op die avond voor de zieken gebeden worden
en dat wilde ik zien.
De kerk was weer stampvol en wij zaten achterin. Na de prediking
vormde een aantal mensen een gebedslijn en de een na de
ander werd met olie gezalfd en voor hen gebeden. Sommigen
getuigden genezen te zijn. Ik herinner me hoe dit alles een
ontzettend onwetenschappelijke indruk op me maakte. Ik bekritiseerde
in mijzelf het feit dat er geen dokter was om de
patiënten en de resultaten te controleren. En wat wisten deze
mensen, die leken waren, van geneeskunde?
Aan het einde van de dienst werd gebeden voor een kind met
krukken dat zonder die krukken wegliep. Onmiddellijk stonden
alle mensen op en loofden God met hun handen omhoog
en zodoende kon ik niet meer zien wat er gebeurde. Ik drong
me naar voren om beter te kunnen zien en kwam halverwege
Yoder tegen die vooraan was gaan staan en gezien had wat er
gebeurd was, hij had alles van nabij meegemaakt.
We stonden stil naast een kleine man die hardop bad in volmaakt
Duits. We keken elkaar in stomme verbazing aan. Op de
een of andere manier wist ik dat dit iets bovennatuurlijks was,
maar ik wilde niet teleurgesteld worden.
Teruggekeerd op mijn stoel boog ik mijn hoofd en vroeg God
of Hij ons door deze dingen iets wilde zeggen en indien dat
46