Erasmix jg 16

Liefhebbers van exotische dieren zakken weg in illegaliteit
BIG BUSINESS VS. HOBBY
In een land waar Max en Minou met ijzeren poot over woonkamers en tuinen regeren en waar cavia’s
en hamsters met duizenden tegelijk de tanden slijpen, kijken wij eens hoe het zit met hun wat meer
exotische collega’s. In een land als België, waar regeltjes uitvinden haast een sport lijkt, kan het
voor de liefhebbers van exotische dieren vrij moeilijk worden om hun hobby uit te oefenen. Door de
tegenwind van dierenrechtenorganisaties moesten ze jaren geleden al een stap terug zetten om niet
in de illegaliteit terecht te komen. Wij vroegen ons af hoe de situatie nu is.
Arno Baeté, Maxime De Coster en Stéphanie Sassen
Na wat research komen we terecht bij Chris Bienvenu, uitbater van de strop der wetgeving rond het houden van zulke dieren. “In het
het Herne Breeding Center, die van zijn hobby zijn beroep maak- begin mocht alles”, zegt Bienvenu. “Je moest net als iedereen die
te en elke hobbyist groen van jaloezie doet uitslaan. Tijdens een een exotisch huisdier wilde houden, een milieuvergunning aanvra-
wandeling door zijn tuin zien we de prachtigste pluimbeesten en gen. Dat lijkt niet moeilijk, maar als je vandaag een milieuvergun-
grootste roofvogels ter wereld. Van de iconische Amerikaanse zee- ning wil bemachtigen, wens ik je veel succes. Er komt tegenwoor-
dig heel wat bij kijken.”
vijf stappen verder zijn we getuige van een epische veldslag tus-
Op de vraag of hij niet bang is dat er ooit iemand voor zijn deur staat
dieren zat er van kindsbeen af al in”, vertelt Bienvenu. “Toen ik tien die zegt “gedaan ermee”, antwoordt hij rustig: “Natuurlijk, die dag
jaar was, kreeg ik twee grasparkieten en zo is het begonnen. Mijn zal komen. De bitsige strijd duurt al jaren. Ik heb zelfs al eens een
eerste dierenboekje kocht ik in de GB en heb ik nog steeds”, zegt klacht ingediend bij de Europese Commissie tegen de Belgische
hij met lichte trots. “Ongeveer twintig jaar geleden is het idee ont- Staat. Het Vlaams Gewest verbood dat een handelaar als ik Eurostaan
om er meer dan een hobby van te maken. Ik heb architectuur pese vogels verhandelde en ging ook niet akkoord met de manier
gestudeerd en geen biologie zoals veel mensen zullen denken. Het van chippen. Ze wilde alleen maar gesloten ringetjes rond de po-
maakte mij niet uit om mijn arm in het gat van een koe te steken. ten, en geen microchips die onder de huid worden ingebracht. Als
Ik wilde gewoon met dieren bezig zijn.” Het merendeel van de die- je dus van een zoo in Duitsland twee sneeuwuilen kocht, volledig in
ren koopt Bienvenu van en verkoopt hij aan buitenlandse dieren- orde maar met microchip, werd dat hier niet geaccepteerd. En dat
tuinen en parken. “Geen rijke Russen of Arabieren, zoals sommige druist in tegen het Europese vrije handelsverkeer, iets waar Europa
mensen denken. Was het maar waar”.
prat op gaat. Ik heb dat aangevochten en ook gewonnen.” Volgens
CITES, een Europese instelling die het planten- en dierenwelzijn in
BITSIGE STRIJD
Europa probeert te garanderen, is Chris met alle vergunningen in
Dat hij de enige is in België met een dergelijk arsenaal aan roofvo- orde en doet hij niets illegaals. Toch blijft het heen-en-weergetrek
gels en vleesetende zoogdieren ligt vooral aan het feit dat hij er op tussen verschillende instanties en organisaties moeilijkheden en
tijd mee is begonnen. Naargelang de jaren verstreken, vernauwde hoofdpijn veroorzaken.
magazine
4
© Elisabeth Callens