Voorwoord - Raad van Deelnemers SPEO

Indien het huwelijk of geregistreerd partnerschap van een (gewezen) deelnemer aan een
pensioenregeling eindigt, ontvangt de gewezen echtgenoot of partner een premievrije aanspraak
op weduwen- of weduwnaarspensioen. Dit volgt uit artikel 8a van de Pensioen- en
spaarfondsenwet. Een dergelijke pensioenaanspraak wordt in de praktijk meestal aangeduid
met de term bijzonder weduwen- of weduwnaarspensioen. Artikel 8a is van regelend recht; de
(ex-)partners kunnen desgewenst een afwijkende regeling overeenkomen.
B-POLIS
De Pensioen- en spaarfondsenwet kent een beperkt aantal mogelijkheden om een
pensioentoezegging uit te voeren. Eén daarvan is het sluiten van een
levensverzekeringsovereenkomst met een wettelijk toegelaten levensverzekeraar
(artikel 2, vierde lid, sub B: vandaar de naam B-polis). Bij deze
levensverzekeringsovereenkomst is de werkgever degene die de verzekering afsluit; hij heet de
‘verzekeringnemer’. De werknemer, die is verbonden aan de onderneming van de werkgever, is
de verzekerde. Op B-polissen is een krachtens de Pensioen- en spaarfondsenwet uitgevaardigde
beschikking van toepassing, namelijk de Regelen verzekeringsovereenkomsten Pensioen- en
spaarfondsenwet.
BOON/VAN LOON-ARREST
Voor scheidingen die plaatsvonden tussen 27 november 1981 en 1 mei 1995, waren regels van
kracht met betrekking tot pensioenen, die voortvloeiden uit dit arrest van de Hoge Raad. De op
de scheidingsdatum opgebouwde pensioenaanspraken maakten deel uit van de te scheiden
boedel bij echtscheiding en bij ontbinding van het huwelijk na scheiding van tafel en bed. Deze
zogenaamde verrekening van pensioenaanspraken vond plaats indien al of niet overeengekomen
huwelijkse voorwaarden daartoe aanleiding gaven. Er diende sprake te zijn van enige mate van
vermogensgemeenschap.
Als gevolg van de Wet verevening pensioenrechten bij scheiding is dit arrest van de Hoge
Raad (27 november 1981, NJ 1982, 503) niet meer van toepassing voor scheidingen na 1 mei
1995.
BOVENMATIG PENSIOEN
Zie onzuivere pensioenregeling.
BRANS-TAFEL
Bij het berekenen van de financieringskosten van pensioenen en levensverzekeringen worden
tabellen met sterftekansen gebruikt. Hiermee is het mogelijk om de verwachte levensduur van
verzekerden te berekenen. De meeste sterftetafels zijn gebaseerd op waarnemingen over de hele
bevolking uit het verleden. Toekomstige ontwikkelingen met betrekking tot sterfte zijn er niet in
opgenomen. Ook het feit dat mensen met een hoog pensioen gemiddeld langer leven, is er niet in
opgenomen. Watson Wyatt Brans & Co heeft een eigen sterftetafel ontwikkeld: de Brans-tafel.
Bij deze Brans-tafel wordt op basis van prognoses van het Centraal Bureau voor de Statistiek op
geleidelijke wijze rekening gehouden met toekomstige verbeteringen in de levensverwachting
van de Nederlandse bevolking en met de afwijkende ervaringssterfte van de Nederlandse
beroepsbevolking.
18