'κουκουλοφοροι' als pdf - Get a Free Blog
'κουκουλοφοροι' als pdf - Get a Free Blog
'κουκουλοφοροι' als pdf - Get a Free Blog
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
45<br />
We gingen allemaal goed gekleed, erg formeel, Ik droeg een pak, dure<br />
schoenen, een erg nette broek. En we hadden er ook voor gezorgd dat<br />
iedereen iets bij zich had om te dragen, een folder, een CD, een stapel papier,<br />
iets zodat het leek <strong>als</strong>of we allemaal wat af te geven hadden bij een<br />
of ander kantoor, zodat het leek <strong>als</strong>of we met een reden daar rond liepen.<br />
Ik zat in het team dat naar de hoofdkamer ging en ons team moest snel zijn en <strong>als</strong><br />
het nodig was, ik zou niet zeggen agressief, maar we moesten duidelijk maken<br />
dat we wisten waarom we daar zijn en dat dit geen grapje was. Het doel was dus<br />
om naar binnen te gaan, te zorgen dat ze hun handen van de controlepanelen<br />
af hielden. Er waren wat flinke kerels in dit team, we moesten er intimiderend<br />
uit zien. Ik voerde het woord: daar niet aankomen, weg blijven, blablabla.<br />
Het doel was om vijf minuten in de lucht te blijven, erg ambitieus.<br />
En we hoopten dat dan de helikopters nog niet gekomen waren en<br />
we genoeg tijd hadden om het gebouw te verlaten. Er was een grote<br />
kantine op de eerste verdieping en daar zouden we allemaal samenkomen<br />
om samen het gebouw te verlaten, zodat we niemand zouden<br />
achterlaten. Ieder team was verantwoordelijk voor haar eigen leden.<br />
Ik kwam rond twee uur bij het gebouw aan en ging met een andere<br />
teamgenoot naar binnen. We gingen via de zij-ingang naar binnen en rechtstreeks<br />
naar de kantine waarvan we de locatie kenden door de kaarten.<br />
We wisten al hoe we daar moesten komen, waar we heen moesten, etc.<br />
Rond half 3 denk ik dat iedereen daar was in die kantine en we deden allemaal<br />
<strong>als</strong>of we elkaar niet eens kenden. Rond kwart voor twee waren alleen<br />
wij nog de kantine. Daarvoor waren er enorm veel mensen uit het hele<br />
gebouw omdat het echt een enorm gebouw is. Maar we acteerden allemaal<br />
uitstekend, we deden normaal en sociaal. We besloten om niet rond drie<br />
uur naar binnen te gaan maar lieten ze tien minuutjes uitzenden. Iedereen<br />
had eerst even de kamers bekeken waar ze heen moesten om zeker te zijn<br />
dat de kaarten klopten en kwam daarna terug naar de kantine. Flink wat<br />
mensen gingen naar het toilet omdat iedereen gestrest was en moest pissen.<br />
Rond zes of zeven minuten na 3 stond iedereen voor hun kamer. Om 9<br />
over 3 deed ik mijn handschoenen aan omdat ik geen vingerafdrukken<br />
wilde achterlaten, staken we de hal over en gingen we naar binnen. En<br />
toen was er een probleem, we vergisten ons op het laatste moment of deze<br />
kamer wel de juiste was of dat we een andere moesten hebben en daarom<br />
waren we een paar seconden te laat. Toen we de hoofdkamer binnenkwamen<br />
was het tweede team al in de controlekamer, een paar seconden eerder.