Duurzame Beplantingen.indd - Overzicht folder

4. Het duurzame beplantingsplan
In dit hoofdstuk wordt het duurzame beplantingsplan toegelicht. Als eerste licht
ik daarvoor in het kort de groeiplaats toe. Vervolgens wordt er ingegaan op het
daadwerkelijke gebruik van de beplantingen, toegespitst op bomen en vaste
planten. Daarna ga ik dieper in op het gebruik van vaste planten in het openbaar
groen. Als laatste vindt er een casusuitwerking plaats om het een en ander te
verduidelijken.
4.1. De groeiplaats
Duurzaamheid wordt ondermeer gevonden in een lange levensduur van een
product. Of een plant lang mee gaat, is afhankelijk van de standplaats en de
soortkeus. Door een verkeerde keuze worden bijvoorbeeld veel bomen binnen
twintig jaar al gekapt omdat ze ziek zijn, te groot zijn geworden of te lastig zijn door
schaduw, te veel onderhoud, vruchtval, enzovoort, enzovoort.
De kreet ‘de juiste plant op de juiste plek’ is voor mensen die bezig zijn met planten
geen nieuws meer. Door het zetten van de juiste plant op de juiste plek kan deze
zich namelijk beter ontwikkelen, ouder worden en minder onderhoud vragen.
Het kijken naar de bodem is één van de sleutels tot succes, de soort moet immers
wel kunnen gedijen op die standplaats. Het is van belang om te weten met wat
voor bodemopbouw je te maken hebt. Heb je te maken met zand, klei, veen of
soms löss? Wat zijn de eigenschappen van deze bodem: is deze nat, voedselrijk,
zuur of zijn er soms storende lagen aanwezig? Allemaal bekende vragen die een
belangrijke rol spelen bij de keuze van de plantsoorten.
Een gezonde bodem met een grote diversiteit aan micro-organismen kan het
gebruik van bemesting, beregening en gebruik van bestrijdingsmiddelen overbodig
maken. Planten groeien van nature in symbiose met bodemorganismen. Hieronder
vallen diverse schimmels, bacteriën, eencelligen, aaltjes en bodemdiertjes als
wormen. Zij zetten plantresten en mineralen om in stoffen die opneembaar zijn
voor de plant. In ruil daarvoor geven de planten een deel van hun suikers af.
Daarnaast biedt het bodemleven bescherming aan de plant tegen ziekten en
plagen. Mycorrhiza voorkomt bijvoorbeeld dat ziekteverwekkende schimmels
de plant binnen dringen. Aaltjes voeden zich met dode organische stoffen of
plaaginsecten als snuitkevers en naaktslakken. En alsof dat nog niet genoeg lof
voor bodemorganismen is, scheiden bacteriën slijm af waardoor bodemdeeltjes
aan elkaar kleven, hierdoor wordt vocht gebonden en kan er meer lucht in de
bodem dringen.
Als laatste doen wormen daar nog een schepje bovenop door gangen te graven
om nog meer lucht aan de bodem te geven en de vochtdoorlaatbaarheid te
vergroten. Zo kan een gezonde bodem tegelijkertijd water vasthouden en een
teveel aan water afvoeren.
30