“Zorgarchitectuur vergt een wetenschappelijke basis” - Dimension

More documents

Recommendations

Info

Serge Lefevere ontvangt ons in de nieuwe kantoren die Boeckx architecture & engineering vorig jaar betrok in het centrum van Oostende. Het voormalige kantoorgebouw met woonloft werd gestript tot op het betonskelet en opnieuw ingevuld. Het materiaalgebruik is uitgesproken hedendaags, met een gevelbekleding in hagelwitte solid surface, een vloerbekleding van diepzwarte linoleum, zichtbare ruwbouw- en technische elementen op het gelijkvloers en veel glas en warme accenten op de directieverdieping. “Wij hebben gezamenlijk de grote lijnen vastgelegd en dan alles in handen van onze interieurarchitecten gegeven.” Met een jaaromzet van 8,5 miljoen euro, bijna 50 medewerkers in vast dienstverband en een staat van dienst die teruggaat tot 1979, is Boeckx een naam die klinkt als een klok in de sector van de zorgarchitectuur. Oprichter Norbert Boeckx legde zich van in de prille start op deze sector toe. Serge Lefevere (°1961) vervoegde het bureau in 1989, na zijn studies aan Sint-Lucas Gent, zijn stage, zijn legerdienst en een korte periode op het Oostendse architectenatelier Maes-Debusschere. “Ik wist na mijn studies dat ik geen zelfstandige solopraktijk wou, waar ik tegelijk typist, tekenaar en ontwerper zou zijn en zou moeten beknibbelen op mijn ereloon om de collega’s opdrachten af te snoepen. Bij Maes-Debusschere ontdekte ik mijn voorliefde voor grote projecten. Boeckx was dan ook een evidente keuze. Wie toen rondom zich keek, wist dat zorgarchitectuur een mooie toekomst beschoren was. Aantrekkelijk was en is ook dat de bouwheer de investeringskost moet beheren maar niet uit eigen zak moet opdiepen, zodat onderhandelingen nooit verzanden in een discussie over centen. Je moet natuurlijk de bouwheer blijvend overtuigen, maar als dat lukt, beschik je als architect over meer ruimte voor een eigen inbreng. Zo konden wij bijvoorbeeld in de derde fase van het project Gasthuisberg in Leuven verschillende ideeën aanbrengen die daar voor de eerste keer zijn gerealiseerd. Dat levert een mooie referentie op, vermits het gaat om het grootste universitair ziekenhuis van Vlaanderen.” Continuïteit avant la lettre In 1992 zette Serge Lefevere samen met zijn huidige vennoten Johan Cogge en Albaan Tas de stap naar een nauwere samenwerking met Norbert Boeckx, wat leidde tot de geboorte van Boeckx & Partners nv. “Norbert had een ingroeipad uitgestip- peld met het oog op zijn pensionering twaalf jaar later. Revolutionair voor die periode, denk ik. Gezien de lange doorloopperiode van ziekenhuizen, die van idee tot oplevering tien tot twaalf jaar in beslag neemt, wou hij continuïteit creëren. Wij kregen de kans om gedurende die periode in te groeien, wat de aandelenovername betaalbaar maakte en Norbert de kans bood om ons te evalueren. Eind 2004 is hij zoals gepland met pensioen gegaan en zetten wij met drie het bureau verder.” Omstreeks 2009 werd de oude stek een te krappe jas, gezien de jaarlijkse groei. “Wij overwogen om een nieuw gebouw in het Oostendse industrieterrein te ontwerpen, maar daar waren de medewerkers niet voor te vinden. Zij vinden het heerlijk om tijdens de middagpauze een frisse neus te halen op de Zeedijk of hun boodschappen te doen. Ook de slechte verbinding met het industrieterrein was velen een doorn in het oog. Omdat we prima medewerkers hebben die we graag willen behouden, was de knoop snel doorgehakt. Het gebouw kwam net op het juiste moment te koop. Oostende is geen kantorenstad, en de prijzen van de appartementen liggen te hoog om een appartementsgebouw te kopen en om te vormen tot werkruimtes. Hier beschikken we over een ondergrondse parkeergelegenheid, een mooie etalage die we als galerij willen gebruiken en, zoals al gezegd, een centrale ligging.” Een naam als een manifest Samen met de zoektocht naar een nieuwe thuishaven besloten de drie vennoten om ook het bureau een grondige facelift te geven. In samenwerking met een communicatiebureau werden een nieuwe visie en huisstijl ontwikkeld en werd gezocht naar een andere benaming. Tal van alternatieven passeerden de revue, maar toen puntje bij paaltje kwam, viel de keuze op Boeckx architecture & engineering. “Boeckx is in de markt van de zorgarchitectuur uitgegroeid tot een sterk merk. Waarom zouden we daar afstand van doen?” ASZ Aalst @HOME » DIMENSION 09
DIMENSION 10 @HOME Jan Yperman ziekenhuis, Ieper De nieuwe naam is meteen een manifest, dat aangeeft dat bouwheren voor een totaalpakket kunnen aankloppen bij het Oostendse bureau. “Het luik engineering geven wij uit aan studiebureaus voor technieken en stabiliteit, die we kiezen op basis van welbepaalde criteria zoals het project, de locatie en de opdrachtgever en met wie wij een ontwerpteam vormen. De rest doen we zelf, dus ook het interieur, de landschapsarchitectuur, de infrastructuur en de stedenbouw. Al die disciplines worden gebundeld in het ontwerpteam.” Stuk voor stuk zaken die bij het ontwerp van een ziekenhuis of een groot woonzorgcentrum erg belangrijk zijn. Daarmee zitten we meteen bij het kernthema van ons gesprek. Een ziekenhuis is een complexe puzzel, beaamt Serge Lefevere onze voorzet. “Het moet functioneel zijn, aangenaam zijn om in te werken voor het personeel, aantrekkelijk zijn voor de patiënt en goed scoren inzake totale life cycle cost. Gezien de krappe budgettaire situatie kan geen enkele ziekenhuisdirectie het zich veroorloven om meer mensen op een dienst tewerk te stellen dan strikt noodzakelijk is. Loopafstanden, organisatie, compactheid en onderlinge situering van de verschillende diensten die met elkaar gerelateerd zijn, zijn dus essentieel. Verpleegkundigen vormen een knelberoep. Je moet ze als directie weten aan te trekken en te houden via een aangename werkomgeving. Patiënten kiezen hun ziekenhuis, en kijken daarbij naar de kamer, de sfeer, het eten, de dienstverlening. Ten slotte is er de terugverdienbaarheid van de investering, die mee wordt bepaald door de keuze van technieken en materialen en door de duurzaamheid van het volledige concept.” Evidence based design Hoe vertaal je al die criteria naar de praktijk? Zorgarchitectuur moet geënt zijn op evidence based design, aldus onze gesprekspartner. “Evidence based betekent dat je zaken moet kunnen aantonen met cijfermateriaal. Neem nu de patiënttevredenheid. Bepaalde zaken kun je meten. Hoeveel tijd brengt een patiënt door in een wachtzaal als hij een bepaald onderzoek moet ondergaan? Kan hij zelf vanuit het bed de zonwering bedienen als de zon te fel schijnt? Hetzelfde geldt voor de verzorging. Je kan verpleegkundigen filmen tijdens hun meest courante bezigheden, hen een stappenteller geven en ga zo maar door. Zo kom je soms tot verrassende resultaten. Architecten hebben bijvoorbeeld de neiging om kamers te spiegelen omwille van de technische kokers. In hotels vormt dat geen probleem, maar in een ziekenhuis maakt dit dat verpleegkundigen in de helft van de gevallen om een bed heen moeten lopen omdat de badkamer aan de foute zijde zit. Als je dat alles meet en de verschillen tussen het ene ziekenhuis en het andere kunt verklaren, kun je er ook op ingrijpen. “Voor onze bouwheren zijn wij strategische partners die meedenken over het beleid op lange termijn.” Over al die zaken bestaan tal van overwegend universitaire studies, zeker in de Verenigde Staten. Het komt er dus op aan die te lezen en ze te vertalen naar onze specifieke situatie. Uiteraard valt er, gezien de complexiteit, nog een hele weg af te leggen. Dat maakt ook dat er soms assumpties worden gemaakt die niet of onvoldoende op harde feiten en cijfers berusten. Niet alles wat in het kader van het zogenaamde healing environment wordt geclaimd, is even goed gefundeerd.” “Al de opgesomde criteria gelden evenzeer voor een woonzorgcentrum. Wat zie je vandaag? Mensen gaan pas de laatste twee jaar van hun leven naar een WZC, voordien trachten ze in hun eigen woning te blijven of zoeken ze tussenoplossingen zoals aanleunwoningen. Door die evolutie weegt het aspect zorg in een WZC zwaarder door dan het aspect wonen. We kunnen ons vandaag misschien bepaalde ideeën vormen over hoe we op ons negentigste willen wonen, maar de harde realiteit is dan dikwijls dat het wonen zich afspeelt tussen bed, toilet en het uitzicht doorheen het raam. Daarom sta ik een beetje huiverachtig tegenover een te grote nadruk op het »
Page 1: © Studio Dann Dann DIMENSION 08 @H
Page 5: 2012 van start gaan. Het attractiev

“Zorgarchitectuur vergt een wetenschappelijke basis” - Dimension

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?