'Ik neem alleen zelfgebakken koek bij de koffie'

e v a i n b e e l d
Zonder
suiker
Voeding heeft ongelooflijk veel invloed
op ons lichaam en ons welbevinden.
Veel meer dan we vaak denken.
Drie portretten van vrouwen die
bewust kozen voor minder suiker, melk
of andere voedingselementen, omdat
zij én hun gezin er baat bij hebben.
Tekst: Monique BooM (BooM TeksTprodukTies) Beeld: ruBen TiMMan
Beeldstyling: Geraldine liGTharT Visagie en kleding: Vera TiMMan
Benita Blokland (36):
‘Ik neem alleen
zelfgebakken koek
bij de koffie’
e v a i n b e e l d
“Na de geboorte van onze jongste zoon,
vier jaar geleden, bleef ik moe, lusteloos,
het gevoel dat je een berg over moet. Alles
was me te veel. Ik sliep tien uur en was nog
moe als ik wakker werd. Ik was prikkelbaar
en had bijna geen sociaal leven meer.
Vergaderingen of gesprekskringen van de
kerk waren niet meer mogelijk. Een orthomoleculaire
arts vertelde mij dat ik veel gist
in mijn bloed had. Het zou verstandig zijn
om suiker te laten staan en probiotica te
slikken. Dat hielp goed, maar na een poosje
begon ik weer te snoepen. De moeheid
keerde terug, samen met allerlei vage gezondheidsklachten.
Toen heb ik me serieus
verdiept in onze voeding, en wat bleek?
Werkelijk in alles zit suiker. In pakjes,
zakjes, vleeswaren, groenteconserven. Ik
begon alle verpakkingen te lezen en verzamelde
veel informatie op internet. Een
goede website is: www.carolavanbemmelen.nl.
Daar vind je veel tips en recepten.
Ik besloot voortaan anders te gaan eten. En
mijn gezin doet daar deels aan mee. Ik kook
nu alles vers. Ik gebruik bijvoorbeeld zilvervliesrijst,
volkorenpasta en zoveel mogelijk
biologische producten, waaraan beduidend
minder suiker is toegevoegd. Omdat in
brood ook suikers zitten, koop ik biologisch
zuurdesembrood dat gezoet is met appelstroop.
Mijn gezin hoeft dat allemaal niet
te eten, hoor! Het is immers mijn keus om
een ander voedingspatroon te volgen. Zij
mogen gewoon snoep en koek op z’n tijd.
Het is vooral dat ze met het avondeten eten
wat de pot schaft. Bij de koffie neem ik alleen
zelfgebakken koek en cake. Ik gebruik
stevia (zoetstof) of fruit in plaats van suiker.
Het resultaat? Mijn moeheid is verdwenen.
Zelfs na een slechte nacht voel ik me energiek!
Soms kan ik de verleiding niet weerstaan
en neem ik toch een gebakje. Maar
dan stort ik weer helemaal in. Ter plekke
kan ik me zelfs niet meer concentreren op
een gesprek. Ik krijg het warm en benauwd
en moet ervan zweten. Waarschijnlijk
omdat mijn bloedspiegel even enorm piekt
en dan in elkaar klapt. Dus na het toegeven
aan de verleiding komt meteen de spijt!”
22 eva 2 eva 2
23

e v a i n b e e l d
“In ons gezin eten we zo min mogelijk
suiker en kleurstoffen. Ikzelf heb ADHD
en ons zoontje van drie heeft die diagnose
ook gekregen. De jongste van anderhalf
gaat automatisch mee in dat voedingspatroon.
We zijn ertoe overgegaan omdat
onze zoon ontzettend druk wordt als hij
te veel suiker binnenkrijgt. Dan wordt hij
boos en agressief, en is niet meer te stoppen.
Voor mij geldt dat minder omdat ik
ouder ben. Maar vroeger was mijn moeder
ook al spaarzaam met suiker, omdat ze
wist dat ik er erg druk van werd. Mis-
schien is dat allemaal niet wetenschappelijk
bewezen, maar het helpt bij ons
wel. Zelf heb ik gewerkt met kinderen
en sommigen kwamen met snoep in hun
hand 's morgens aanlopen. Dan was het
ook niet zo gek als ze daarna begonnen te
stuiteren. Kijk, we zijn niet zo streng dat
er bij ons helemaal niets mogelijk is. Als er
een traktatie is op school, mag onze zoon
gewoon meesnoepen. Pakjes drinken
zijn net zo funest, maar af en toe een
pakje is geen probleem. Door de week
eten we gezond, maar in het weekend
mogen onze kinderen een boterham
met hagelslag of chocoladepasta. Soms
zeggen mensen: 'Ach, wat maakt het uit,
een extra snoepje meer of minder!' Maar
voor ons maakt dat wel uit, want wij zitten
vervolgens thuis met een kind dat niet
meer te houden is. Hij reageert gewoon te
sterk op te veel suiker. Het maakt mij ook
niet meer uit wat onze omgeving zegt en
of ze het belachelijk vinden omdat het niet
wetenschappelijk is bewezen. Wij zijn er
immers bij gebaat. En wie durft te beweren
dat het wel goed is voor je lichaam?”
Marije Mazier (27):
'Het maakt mij niet meer uit
wat mijn omgeving zegt'
Marijte Boekema (49):
‘Opeens
legde ze
haar hand
in mijn
hand'
“Op mijn vijfentwintigste kreeg ik ME, en
via de ME-stichting verdiepte ik me in mijn
eetgewoonten. Ik had mijn lichaam uitgeput
door een verkeerd voedingspatroon.
Ik at weinig volkorenproducten en bleek
slecht melkeiwitten te kunnen verdragen.
Door veel te rusten en goed te eten, kwam
ik mijn vermoeidheid te boven. Toen onze
tweede dochter werd geboren, was ze een
waanzinnig lieve baby. Maar na driekwart
jaar, toen ze overging op vast voedsel, veranderde
dat compleet. Ze werd heel druk,
onvoorspelbaar en luisterde slecht. Veel
mensen zeiden dat ik haar harder moest
aanpakken, consequenter moest zijn. Elke
nacht tussen één en drie was ze wakker en
stond ze in haar bedje te springen en te zingen.
Na enkele jaren smeekte ik de huisarts
of ik haar een slaaptablet mocht geven.
We waren doodop en helemaal wanhopig.
Maar zelfs slaaptabletten hielpen niet. In
de loop van de dag werd ze steeds wilder
en maakte andere kinderen ook heel druk,
waardoor ze minder vaak mocht komen
spelen. Je vindt het erg voor je kind, maar
je voelt je ook zo’n slechte moeder! Ik
merkte de afkeuring van mensen om me
heen en dat maakte me onzeker. Voordat
we bij de kinderpsychiatrie terecht
kwamen werden we geattendeerd op het
Pelsser RED-centrum, dat een relatie legt
tussen voeding en ADHD. Met een streng
dieet kwamen we binnen een week in een
andere wereld terecht. Mijn dochter, die
altijd wegliep, legde ineens haar hand in
mijn hand. ‘Mama, ik ben bang dat ik je
kwijtraak,’ zei ze. Ik heb gehuild van blijdschap!
En ze sliep ’s nachts door! Daarna
kwamen we in een moeilijke fase. We
moesten diverse producten uitproberen:
e v a i n b e e l d
Wat eten met je kan doen...
hierover praten Tom Herlaar
en Yvonne Sprunken met
gasten in Eva-radio.
Zaterdag 16 maart, 9.03 uur,
Radio 5. Of beluister
de uitzending via
www.eo.nl/eva.
wat had wel invloed op haar en wat niet?
Dat kan namelijk per kind ontzettend verschillen.
Dat ging gepaard met de nodige
ups en downs. Nu weten we dat zowel bij
mij als onze dochter (en onze zoon) vooral
melk en suikers het probleem zijn. Dankzij
sojamelk, sesamzaad en groenten krijgen
we toch voldoende calcium binnen. We
zijn ook voorzichtig met fruit als sinaasappels
en aardbeien. Mijn dochter volgde
vanaf haar vierde tot twaalfde jaar een
streng dieet. Maar wat was het heerlijk om
als een normaal, gezellig gezin te kunnen
functioneren! Mijn dochter is inmiddels
uitgegroeid tot een fijne veelzijdige meid
die veel talenten heeft. Maar wat kan ik
me nog schuldig voelen dat we haar straf
hebben gegeven op momenten dat ze er
eigenlijk weinig aan kon doen.”
24 eva 1 eva 2
25