Web 2.0 binnen het veld van netwerktheorie - NetworkTheory.nl

Web 2.0 en haar geïmpliceerde sociale exponenten: de plaats van de prosumer Stephan Verheul
toegankelijk (minder scherp afgetekende machtsstructuren) is. Bij het gebruik van diensten die
de mogelijkheid bieden om een virtuele gemeenschap te vormen (YouTube, hyves, flikr,
del.icio.us, last.fm etc. ) is er een sterkere mate van gebruikersparticipatie benodigd als feitelijke
voorwaarde voor het ‘beter worden’ van de applicatie.
De groep aan technologische oplossingen die zogenaamde Rich Internet Applications
(uitgewerkt in de introductie van deze journal) als deze mogelijk maken, worden aangeduid als
Ajax (Asynchronous Javascript and XML). De term probeert zowel de benadering voor de
manier van werken met het web te omschrijven als de specifieke technologische benaderingen
die ermee gepaard gaan (Anderson 2007, p. 27). Ajax is niet alleen dynamischer dan het
aloude HTML dat gebruik maakt van een beperkt aantal vaste tags (vaste programmaregels),
maar zorgt er ook voor dat kleine delen van een website in real-time herladen kunnen worden,
dus zonder lange laadtijden.
Op topologisch vlak zien we een opvallende verschuiving in vergelijking met peer-topeer
programma’s. De bekendste applicaties draaien namelijk op een overwegend
gecentraliseerde server waar alle data die door de gebruiker opgeslagen en/of opgevraagd
wordt op één centrale server zijn geposteerd. Met overwegend bedoel ik dat er in sommige
gevallen net als bij peer-to-peer ook hybride oplossingen gebruikt (kunnen) worden bij een
specifieke dienst, maar wel altijd met een te achterhalen server (of servers). Een hybride-ring
topologie kan bijvoorbeeld ook achter een bepaalde applicatie zitten, omdat de gebruikers dan
uiteindelijk ook altijd bij een centrale entiteit terechtkomen, maar er wel meer serverruimte en
processorkracht ingezet kan worden.
Figuur 4: Een gecentraliseerde en een hybride-ring topologie gevisualiseerd
Journal of Network Theory: Web 2.0 Issue 23