wijnpress1 schooljaar 08-09 - De Wijnpers

N I E U W S B R I E F D E W I J N P E R S L E U V E N
Jaargang 2, nr. 1
Beeldende Kunsten
in Parijs
Een dagje Parijs…dat was de prijs die de leerlingen vorig
schooljaar in de wacht sleepten door hun deelname aan een
maquette wedstrijd onder leiding van Mevr. B. Joris, leerkracht
architectrale vorming. Op zondag 5 oktober ’08 was het dan
eindelijk zover. Het vroege vertrekuur en de regen konden ons
niet tegenhouden. We deelden de bus met een andere Leuvense
school, dommelden nog wat in bij het zien van een film en
bereikten vlot Parijs. In de voormiddag kozen we voor een
De Wijnpress
december 2008
We hebben de draad weer opgenomen, je houdt de eerste krant van dit schooljaar in handen. We zijn blij verrast dat het gros
van de leerkrachten mee aan de kar duwt, als er zich nu ook nog leerlingen achter scharen, zijn we waar we willen zijn...
Prettige feestdagen en beste wensen voor een bruisend 2009!
Eind vorig schooljaar wonnen we met 4BAK één van de hoofdprijzen
van de scholenwedstrijd Mijn Eigen Silo: een city- trip
naar Parijs !
Trippen hebben we gedaan die zondag 5 oktober! Een bont
allegaartje van 5BK’ers ( laureaten aangevuld met nieuwe
instromers ) en zelfs een aantal 6 BK’ers, we mochten de bus er
gewoon mee volproppen! Alles verliep vlekkeloos onder de
hoede en het waakzaam geamuseerde oog van L. Annerel die
het maar niet beu wordt Kunstgeschiedenis te beleven en B.
Joris die haar leerlingen via Architecturale Vorming fier naar
deze overwinning loodste!
Zonder het goed te beseffen hebben we eigenlijk een beetje
mee mogen nadenken over een stuk toekomst van “onze” stad
Leuven door deel te nemen aan die wedstrijd!
Groot was dan ook onze verbazing toen we hoorden dat onze
maquette mee tentoongesteld zou worden met het eigenlijke
project zoals het zal uitgevoerd worden: tussen de echte!
Deze tentoonstelling staat opgesteld in de Molens Van Orshoven
. Je kan ze daar elk weekend bezoeken tot maart 2009
en als je eens wil snoepen van een prachtige website boordevol
informatie, surf dan naar www.tweewaters.be en geniet
van al dat moois! B. Joris.
bezoek aan het Louvre. Onbegonnen werk natuurlijk om alle
zalen, culturen en kunstwerken te bekijken. Maar aangezien we
in de lessen kunstgeschiedenis met de schilderkunst van de romantiek
bezig zijn, ging iedereen ijverig op zoek naar het Vlot
van de Medusa geschilderd door Géricault. Zelfs gewapend
met een grondplan van het immense museum was het niet voor
iedereen even gemakkelijk zich te oriënteren of de juiste kunstwerken
te vinden. In elk geval, het was een hele belevenis en
iedereen was onder de indruk van de museumcollectie. We
verzamelden buiten aan de piramide en trokken te voet richting
Centre Pompidou. Daar konden de leerlingen lunchen en
zich laten onderdompelen in de sfeer van de buurt. Het indrukwekkende
gebouw van het Centre Pompidou herbergt een
prachtige collectie moderne en hedendaagse kunst. Tevens
leveren de roltrappen aan de buitenzijde van het gebouw
prachtige panorama’s op. Er was tijd tekort om alles te zien,
om alles op te nemen en te verwerken. Wie weet welke indrukken
en ervaringen de leerkrachten beeldende kunsten straks in
hun praktijkopdrachten terugvinden. Een boeiend gegeven.
Vandaar uit vertrokken we met de bus naar Place du Tertre.
Op zondagavond verliep het verkeer heel wat minder vlot. Het
werd een kort bezoek. Na een vlotte klim op de trappen, genoten
we eerst even van het uitzicht en gingen dan op zoek
naar meester-kunstenaars…Helaas waren er niet veel, zodat
we een beetje de sfeer mistten. Maar de pret bleef niet duren,
om 19 u pikte de bus ons op en bracht ons weer veilig naar
Leuven. Daar wachtte ons de regen weer. Het was iets later
dan voorzien, maar gelukkig hadden we geen school.
Zeker voor herhaling vatbaar! L. Annerel.
WIST JE DAT
… JE TIJDENS DE MIDDAGPAUZE EEN JOGCURSUS
“START TO RUN” KAN VOLGEN ONDER LEIDING VAN
H. VAN UYTSEL? DOEN!!!
… JE TIJDENS DE MIDDAGPAUZE BREAKDANCE KAN
VOLGEN BIJ S. LUYTEN? DOEN!!!
Pagina 1

6de toegepaste beeldende kunsten
Op donderdag 6 november bezochten we in het kader van de
lessen kunstgeschiedenis en kunstinitiatie het openlucht beelden-
park Middelheim te Antwerpen. Rond 11u bereikten we het park. De 2 gidsen stonden ons al op te wachten. De herfstzon maakte
de kleuren van de bomen en van de beelden nog intenser en verdreef de koude uit onze voeten. Dat onze leerlingen voorzien
waren op natte voeten bleek toen Ellen een 2 de paar schoenen uit haar rugzak toverde…
Onze groep begon met het bekende beeld Het zotte geweld van Rik Wouters. De gids legde ons haarfijn uit hoe we naar het
beeld moesten kijken: Wat stelt het voor? Is het open of gesloten, abstract of figuratief? Wat leert het beeld mij over de tijd
waarin het gemaakt werd? Welke ideeën heeft de kunstenaar willen overbrengen? Waarom zou hij het gemaakt hebben? Welke
techniek heeft hij gebruikt? … Doorspekt met een aantal citaten en anekdotes over de kunstenaar en zijn model, zijn vrouw Nel,
bleven we allemaal geboeid luisteren. Het volgende beeld was De koning en de koningin van Henry. Moore. Hier legde de
gids uit hoe Moore met organische vormen uit de natuur werkte. Het hoofd van de koning is geïnspireerd op een steenbok. Heel
belangrijk was ook de ervaring van rond het beeld te wandelen. Zo zagen we beter de holle en bolle vormen.
Er volgden nog 2 beelden en dan maakten we de overstap naar Middelheim Laag. Daar bevonden zich nog een aantal heden-
daagse beeldhouwwerken. Onze leerlingen kregen de opdracht de beelden uit Middelheim-Hoog te linken aan beelden uit Mid-
delheim-Laag. Zo konden we de beelden in de bomen van Juan Munoz linken aan De koning en de Koningin. Daar leerden we
ook dat de marmeren beelden van Luciano Fabro in het water een ode aan de vrouw en de vruchtbaarheid waren.
Onze leerlingen schreven een poëtische bespiegeling bij het werk
Ode aan de baadsters, gemaakt door Luciano Fabro.
Een ode aan Monet.
‘4 marmeren beelden staan met hun voeten in het water. De schakeringen
van het water staan weerspiegeld in de witte en grijze kleuren van
het marmer. Het strakke van de beelden wordt gebroken door de
ronde vormen. Rust straalt het uit, ook omdat het in een rustgevende
omgeving geplaatst is. Het water straalt vruchtbaarheid uit en ook het
primitieve en het eenvoudige zijn in harmonie.’
Francisca en Dries
Weer veel te vlug stond de schoolbus klaar om ons richting Leuven te
rijden. L. Annerel
WiST JE DAT …
Pagina 2
De Wijnpress
… JACQUES COEN, LEERKRACHT TUINBOUW, DE GENIALE UITVINDER IS VAN DE APPELKAART.VOOR DEZE KAART BETAAL JE
1,50€, GOED VOOR 10 APPELS. SMAKELIJK!!!
… EEN VOLLE APPELKAART LEVERDE EEN HEUSE SINTERKLAASVERRASSING OP, GESPONSORD DOOR NONKEL BAMBOE.
...GEDICHTJES, RIJMPJES, MOPJES, APPELWEETJE E.D. STEEDS WELKOM ZIJN BIJ JACQUES COEN, DIT OM DE NIEUWE REEKS
APPELKAARTEN TE VERSIEREN? KRUIP IN JE PEN!!!
… DE LEERLINGEN EN LEERKRACHTEN VOOR DE 4DE KEER OP RIJ ZULLEN DEELNEMEN AAN DE EINDEJAARSCORRIDA TE
LEUVEN OP ZONDAG 28 DECEMBER 2008. KOM KIJKEN OF (BETER NOG) LOOP MEE!!!

Jaargang 2, nr. 1
Switch 3 oktober ’08
Een maatschappij waar iedereen elkaar begrijpt en waardeert om
zijn eigenheid is waarschijnlijk een onbereikbaar ideaal. De leerlingen
van De Wijnpers denken daar echter anders over.
Onze school heeft erg uiteenlopende studierichtingen die elk
een eigen profiel en leefwereld hebben. Soms liggen de interesses
ver tot tè ver uit elkaar. Om elkaar wat beter te begrijpen
en eens te voelen waar de andere leerlingen mee bezig
zijn, werd voorgesteld om alle leerlingen van studierichting te
laten wisselen, en dus een grote ‘switch’ te organiseren.
Op vrijdag 3 oktober ’08 was het dan eindelijk zover. Om 12u
stopten de lessen en werd de hele 2 de en 3 de graad op zijn
kop gezet voor de Switch-namiddag van het jaar! Na een
hymne aan de Wijnpers, gezongen door Vlaams talent van
Tien om te zien, ritmisch opgeluisterd door de straffe mannen
van 6 BK in aanwezigheid van een gerenommeerd internationaal
Italiaans opera-talent, stonden alle leerkrachten paraat
om “nieuwe” leerlingen warm te maken voor hun vakgebied of
praktijkvak. Zo konden de leerlingen kennis maken met de
andere studierichtingen op school.
Dat is wel eens nodig want de Wijnpers herbergt een allegaartje
van studierichtingen met dito leerlingen. Zo houden de
leerlingen van Biotechnische Wetenschappen er heel andere
interesses op na dan de leerlingen Beeldende Kunsten en kunnen
de leerlingen Nijverheid moeilijk begrijpen wat er interes-
sant is aan de richting Tuinbouwtechnieken.
Het aanbod was zeer gevarieerd. In de afdeling tuinbouw
werd o.a. machinaal inpotten aangeleerd, bloemschikken, opkleuren
van een tuinplan, steriliseren van tomaten, rijden met
de bobcat en met de tractor, … De fruitsla als afsluiter van
een fruitspel kon veel leerlingen bekoren. In biotechnieken
werd dan weer ijverig geëxperimenteerd met het bepalen van
DNA in de kiwi, het maken van badzout, het onderzoeken van
de bodem en nog wat wetenschapstrucjes. Er was ongelofelijk
veel interesse voor nijverheid (lassen, solderen, elektriciteit,
bouw, ….). In de afdeling beeldende kunsten konden leerlingen
zich eens lekker laten gaan voor een photoshoot. Anderen
trachtten de kneepjes van striptekenen, beeldtaal, photoshop
en maquettebouw onder de knie te krijgen.
Nieuw waren enkele workshops sport waarin boksen, breakdance
en klimmen op heel wat bijval konden rekenen. Ook de
leerkracht informatica liet zich niet onbetuigd. Op één-tweedrie
leerde hij leerlingen een website ontwerpen.
Om 15u30 ging de schoolbel en aan de gezichten te zien, ging
iedereen tevreden naar huis. Voor sommige was het een unieke
ervaring. Het was leuk om zien hoe sommige leerlingen met hun
werkstukjes uitpakten tegenover elkaar en tegenover de leerkrachten.
Iedereen had er zichtbaar van genoten. Switch had
dus zijn doel bereikt!!!!
Op naar de volgende editie? Annerel L en Thiry I.
Meer foto’s op www.dewijnpers.be
Uitslag van de inslag van het schoolconcert
In de categorie “meest originele”: ABBA
In de categorie “muzikaal”: Hope
In de categorie “meest ambiance”: DJ Jaimy
Pagina 3
Cynthia Van Tielen
WiST JE DAT …
… DE OOIEVAAR IN OKTOBER TOTAAL OVERWERKT
RAAKTE? WANT...
… J MINNART, LERAAR FOTOGRAFIE, WERD PAPA
VAN STOER BINKJE STAN.
… J. VAN HERCK, LEERKRACHT ZEDENLEER, IS PAPA
GEWORDEN VAN HEMELSE DOCHTER MINNE.
… J. COCHET, LEERKRACHT NEDERLANDS EN
GESCHIEDENIS, IS PAPA GEWORDEN VAN EEN
DOCHTER MET DE WELLUIDENDE NAAM ISOLDE (IS ER
EEN TRISTAN IN DE ZAAL?)
PROFICIAT !!!
Vorig schooljaar ontwierpen lln van
4 Bak tijdens de lessen ruimtelijk
werk in het atelier van Mieke Vanden
Eynde een fietsobject. De realisaties
hiervan werden tentoongesteld
tijdens onze opendeur. In september
werd de school door de directie
van de kringloopwinkels
Vlaams-Brabant gevraagd om de
werken te lenen voor de etalage in
Aarschot. Tot eind oktober 2008
staan de werken van Thomas Strypsteen,Willem-Jan
Vos, Jesse Massant,
Evelyne Dieu en Auke Smits te
schitteren in Aarschot met duidelijke
vermelding;"DE WIJNPERS-LEUVEN"
M. Vanden Eynde.

Dit jaar namen we met de leerlingen van 5BK deel aan de
wedstrijd 'Getekend door aids'. De werken van nevenstaande
leerlingen werden geselecteerd voor de tentoonstelling
“Getekend door Aids” in de Wereld van Kina in Gent. Op
woensdag 26 november om 15u opent de tentoonstelling en
maken ze ook bekend wiens inzending er geselecteerd werd
voor de kranten, tijdschriften en websites die op 1 december
één of meer van hun favorieten publiceren of plaatsen.
Sofie Graus.
343 Kasper Bogaert
345 Vincent Christiaens
346 Laura Coel
347 Dietze Demol
348 Evelyne Dieu
353 Camille Marcus
361 Elien Stuyckens
366 Mias Vleminckx
Week van het bos
Uitstap naar Heverleebos voor de eerste graad
De Wijnpress
Donderdag 9 oktober, half negen ’s morgens op de speelplaats
van Walraevens, terwijl de leerkrachten de troepen aanschouwen
speelt de zon verstoppertje met de zware, donkere wolken en
trekken de leerlingen in zeven haasten hun werkschoenen aan!
Wat ons te wachten stond was een dag vol avontuur, spel en tal
van andere activiteiten waarin onze leerlingen van de eerste
graad zich gingen verdiepen. Dit alles in het kader van de week
van het bos. Na een week theorie werd het nu stilaan tijd om met al onze kennis naar buiten te trekken. Eens alle laatkomers de
Wijnpersgronden betraden zetten we koers richting het bos van Heverlee waar onze padvinders hun vergaarde kennis de vrije
loop konden laten.
“Mens sana in corpore sano” is zowat de leuze die bij onze voormiddag paste. De leerlingen werden getrakteerd op een wandeling
door het bos onder deskundige leiding van een plaatselijke gids. Gelukkig hadden wij, het lerarenteam, de leiding over grotendeels
tuinbouwleerlingen. Zij hielpen ons door deze voormiddag van eiken, beuken en andere esdoorns. De Latijnse benamingen
van de bomen vlogen ons rond de oren zodat we zelf niet meer wisten waar Abraham de mosterd haalde. Eens alle paden
bewandeld en bomen benoemd genoten we van een heerlijke lunch, die een extra Spartaanse dimensie kreeg toen we merkten
dat we ons middagmaal mochten nuttigen in een aantal voor ons opgestelde legertenten.
De namiddag werd gekenmerkt door een strijd tussen verschillende groepen in rood, geel, groen en andere fuchsia kleuren, elk
aangevoerd door een teamleider. De padvinders veranderden in volleerde soldaten en toonden ons de nieuwste camouflagetechnieken
waarmee ze de vijand zouden en gingen verschalken. Wie er uiteindelijk won, deerde niet, onze leerlingen hadden alweer
een leerrijke dag achter de rug en trokken moe maar voldaan terug naar de historische site op de wijnpersberg.
Deze uitstap stond onder de deskundige leiding van: N. Langendries, M. Vandeborne, K. Van Gelder, S. Vanderborght, A. Massant, S. Heremans,
D. Castermans, W. Deputter, M. Laeremans, E. Allard, C. Massart, J. Maes, J. Van Calster, B. Vinck en W. Notebaert.
Ook alle andere leerkrachten werkten mee aan dit vakoverschrijdende project. Het thema werd namelijk in elk vak geïntegreerd!
“Wat is het fijn om leerling van de eerste graad te zijn!!!!”
W. Notebaert.
5 Bio
Woensdag 22 oktober 2008
5 Bio
Vrijdag 24 oktober 2008
6 Bio
Maandag 20 oktober 2008
6 Bio
Maandag 20 oktober 2008
6 Bio
Dinsdag 21 oktober 2008
6 Bio
Donderdag 23 oktober 2008
Van 17 tot 26 oktober 2008 vond voor de achtste maal de Vlaamse wetenschapsweek plaats.
Dit initiatief in opdracht van de Vlaamse regering heeft als doel grotere interesse en meer betrokkenheid
opwekken bij de schoolgaande jeugd betreffende wetenschap en technologie.
De leerlingen van 5 en 6 BIO waren te gast op volgende activiteiten:
Bio-sensatie: enzymen in wasmiddelen Organisatie: Groep T Leuven Hogeschool:
Campus Vesalius
Hoe veilig is ons water? Organisatie: K.U.L.
Faculteit Bio-ingenieurswetenschappen
Verstrooiing van x-stralen aan chocolade Organisatie: K.U.L. Faculteit Wetenschappen
Departement Natuur- en Sterrenkunde
Kleur, licht en lasers Organisatie: K.U.L Faculteit Wetenschappen
Departement Natuur- en Sterrenkunde
Klimaat en energie Organisatie: GROEP T Leuven Hogeschool
Mendel in de praktijk Organisatie: K.U.L
Faculteit Bio-ingenieurswetenschappen
Pagina 4
Het was een fijne leerrijke ervaring, voor herhaling vatbaar.
H. Elen.

Jaargang 2, nr. 1
Het verhaal van onze school (deel 4):
Tuinbouwschool wordt PITEL.
“Om te weten wie je bent, moet je
weten waar je vandaan komt.”
Het verhaal van een school.
Deel 1: ‘Toen De Wijnpers nog
geen school was’ verscheen in
De Wijnpress jg.1 nr 0
Deel 2: ‘Toen De Wijnpers nog
Groenten- en Moesteeltschool
heette’ verscheen in De Wijnpress
jg.1 nr.1
Deel 3: ‘Van Moesteeltschool
naar Tuinbouwschool’, verscheen
in De Wijnpress jg.1
nr.2
In 1949 wordt de oude bouwvallige
portierswoning afgebroken
en vervangen door de huidige.
De nieuwe directeur, Ir. W.Nijs,
aangesteld in 1953, zal een
nieuw élan geven aan de school.
Hij zorgde voor meer naambekendheid
en voerde het niveau
van het onderwijs erg op. Als
gevolg hiervan stijgt het aantal
leerlingen boven de 200!
Ondanks de stijging van het leerlingenaantal,
bleef de scholing
van de toekomstige tuinders en
boeren in het geheel genomen
onder peil. Wat weinig bemoedigend
is met het oog op één grote
Europese landbouwmarkt.
Het geïsoleerde bestaan van de
boer in zijn dorp behoort tot het
verleden door de snelle technologische
en wetenschappelijke revoluties.
Machines, tractoren, geneesmiddelen
en besproeiïngsstoffen
komen op de markt en het
is onmogelijk voor tuinder en boer
om aan de teeltmethodes van de
vorige eeuw te blijven vasthan-
gen. De vooruitgang, ook op
maatschappelijk gebied, is onstuitbaar.
Een steeds complexer
wordende maatschappij eist
goed opgeleide landbebouwers.
De leerkrachten moeten daarom
potentiële leerlingen gaan opzoeken
thuis en hun ouders overtuigen
van de noodzaak van
degelijke scholing.
De tweede industriële revolutie
gaat gepaard met vaak ingrijpende
veranderingen, ook op
maatschappelijk vlak: de gouden
jaren ’60 komen eraan. We kunnen
spreken van een economische
boom; deze eindigt begin jaren
’70 met de eerste oliecrisis. Voorbeelden
van grote veranderingen
zijn:een enorme economische welvaart
waardoor het gemiddelde
inkomen verdubbelt, de consumptie
- en massacultuur breekt door,
mensen kunnen luxe-artikelen kopen
en op vakantie gaan, de behuizing
verbetert ook sterk: de
meeste mensen kunnen verwarming
en sanitaire voorzieningen installeren
wat ook de gezondheid ten
goede komt. Jeugdcultus ontstaat
o.i.v. T.V., filmindustrie waardoor
er een groot raam op de wereld
ontstaat: één van de gevolgen is
het protest en contest dat onder de
studenten ontstaat. Mei ’68 en
alles wat daar bijhoort.
In België verschuift op economisch
vlak het zwaartepunt van Wallonië
naar Vlaanderen (ook met alle
gevolgen vandien). Het aantal
leerlingenin het secundair onderwijs
verdrievoudigt tussen 1957 en
1973! Deze golf van verandering
en vernieuwing voltrekt zich ook in
de landbouwsector: de oprichting
van de E(uropese)E(economische)G
(emeenschap), voorloper van de
E.U., dwingt de landbouwers tot
schaalvergroting, specialisatie en
innovatie om mee te kunnen spelen
op internationaal vlak. Vernieuwingen
op technologisch vlak hebben
een ongekend hoog rendement
voor gevolg. De gevolgen laten
niet op zich wachten: op 50 jaar
daalt het aandeel van de landbouw
in de actieve bevolking met
10%, in 2000 is er nog slechts
2% van de actieve bevolking
werkzaam in de landbouwsector,
en het landbouwareaal krimpt met
ruim 20%.
Ook in de tuinbouwsector komen
er voor de streek rond Leuven
grote veranderingen: de witloofteelt
verschuift van het Brusselse
naar de Leuvense omstreken. In
het Hageland vormt zich het nieuwe
centrum voor aardbeienteelt
(vandaar in de Wijnpers nu ‘de
dag van de aardbei). De afzet
van bloemen en sierplanten is nog
nooit zo groot geweest ‘zeg het
met bloemen’ dateert uit die tijd,
ook fruitteelt op laagstam kent
een sterke uitbreiding. Er is ook in
deze sector tegelijk een hele
evolutie op technologisch gebied
en op vlak van sproeistoffen,
teeltmethodes, kunstmeststoffen
en de ontwikkeling van nieuwe
variëteiten. Kortom: wil men mee
zijn met zijn tijd dan is er veel,
heel veel te leren zowel in de
vorming van de jongeren als in
de permanente bijscholing van de
reeds gevestigde landbouwers,
telers en kwekers.
Pagina 5
Met de steun van de Provinciale
Landbouwdienst van Brabant
groeit de school uit tot een belangrijk
steun- en dienstencentrum
voor alle boeren en tuinders in
Brabant. De technische leerkrachten
worden ingezet om studiedagen
en voordrachten te geven in
vrijwel alle dorpen in de wijde
omgeving, tuinders en landbouwers
komen naar de Wijnpers om
bv. witloofzaden te laten selecteren,
om grondstalen, insectenplagen
en ziekten van hun gewassen
te laten onderzoeken. Dit alles
draagt ertoe bij dat het leerlingenaantal
tot boven de 200
stijgt, en hiermee gepaard het
leerkrachtenteam en het ondersteunend
personeel.
Om al de leerlingen op tijd op
school te krijgen pleit dir. Nijs
voor het inleggen van een schoolbus,
immers, het openbaar vervoer
is nog maar weinig en voor
plattelandsgemeenten nog helemaal
niet, georganiseerd. Er
wordt één bus gekocht en ééntje
gehuurd.
September 1960: oprichting van
de studierichting landbouw. In de
streek bestaat er verder nog
geen middelbaar landbouwonderwijs,
hoewel er veel vraag
naar is. Succes verzekerd dus. Er
is geen proefboerderij op de
Wijnpers, daarom wordt de
landbouwpraktijk buitenshuis op
een geschikte hoeve onderwezen.
Landbouwmachines werden aangekocht
en de leerlingen worden
opgeleid tot geschikte bedrijfsleiders
of tot deskundige loonwerkers.
Vanaf 1 september 1963 spreken
we van ‘De PITEL’ oftewel
‘Provinciaal Instituut voor Tuin- en
Landbouw’ met een A4, een A3
en een A2-afdeling en met 241
leerlingen, een recordaantal
dankzij de algemene groei, de
welvaart én de goeie tactiek van
directeur Nijs.
(wordt vervolgd)
N.a.v. de 100ste
verjaardag van De
Wijnpers in 2011, zijn
enkele oud-leerkrachten
g e s t a r t m e t h e t
samenstellen van een
archief.
“Het verhaal van onze
school” wordt mogelijk
gemaakt dankzij teksten
en foto’s uit dit archief,
waarvoor onze dank. De
originele basistekst kun
je lezen op de website
en is opgesteld door A.
Christens, ex-leraar
aardrijkskunde.

Milieuzorg op de Wijnpers : een MUST of een JOKE ?
De muze als motor
Pagina 6
De Wijnpress
‘Een must natuurlijk !’ Is onze eerste gedachte, maar als we er een beetje meer over nadenken moeten we onze mening iets genuanceerder
formuleren : ‘Het zou een must moeten zijn, maar in de praktijk lijkt het vaak op een joke’.
Een korte inspectie van de school en haar omgeving door onze snuffelhonden van dienst drukte ons met de neus op de niet zo
propere feiten. Het is geen joke wanneer wij stellen dat er hier en daar (pessimisten zeggen zelfs ‘overal’) toch nog het een en
ander schort aan het milieu en aan de milieuzorg op de Mechelsevest. Maar wat is dat eigenlijk, ‘milieuzorg’ ?
Een korte raadpleging van ‘de dikke’ leert ons dan weer dat milieu wordt omgeschreven als ‘het geheel van uitwendige omstandigheden
die van invloed zijn op de leefomstandigheden, het milieuwelzijn van planten, dieren en mensen in een gebied’ én dat ‘bij een
goede milieuzorg moeten deze omstandigheden het best mogelijk benut worden willen we goed kunnen leven’. Milieu en de zorg
daarvoor heeft dus, om het simpel te zeggen, te maken met alles hier op aarde. Dat het met die aarde niet zo goed gesteld is,
daar kijken we al lang niet meer van op. Verbazingwekkend – en als je er goed bij nadenkt is dit eigenlijk ook angstaanjagend
– hoe mensen immuun worden voor milieurampen, dioxinecrisissen, dolle koeien, ozondrempels die overschreden worden bij de
eerste zonnestraal, … het haalt even het middagnieuws en – als de ramp of het schandaal groot genoeg is – met een beetje
geluk ook het nieuws van 7 uur.
Laat ons echter de milieuproblemen van de ‘grote wereld’ even aan de ‘grote mensen’ overlaten en terugkeren naar de milieuproblemen
van de ‘kleine wereld’, onze school. Op het gebied van milieu en milieuzorg kan er nog heel wat verbeterd worden.
Wij volgden onze neus en brachten enkele hotspots in kaart.
Hotspot 1: de toiletten. Als je aan de modale huisvrouw vraagt : ‘Hoe weet je dat een huis proper is ?’ dan antwoordt deze 9 van
de 10 keer : ‘Door de toiletten te inspecteren’. Wel, dat deden wij dus ook. Onze conclusie was dat daar toch heel wat kon verbeterd
worden. Er zijn immers zo van die leerlingen die graag de aap uithangen door wc’s te bevuilen, de muren of deuren van
hun persoonlijke handtekening te voorzien. Het kan natuurlijk niet dat zo een kleine minderheid van wc-hooligans de hele boel
verzieken voor dié leerlingen die zich wél aan de regels houden !
Hotspot 2: de speelplaats. Na een hele voormiddag les, toetsen, taken, opletten, concentratie, … is er niets mooier dan het horen
van het belsignaal. Eindelijk even ‘rust’. Hoewel, … dit is een zeer relatief begrip. Heel veel leerlingen op een (te) kleine speelplaats.
Ballen die langs je oren zoeven, decibels die in je oren fluiten … . een mens zou van minder nerveus worden. Daarbij komt
nog dat al deze mensen ook nog een hele berg afval produceren en jammer genoeg belandt dit afval niet altijd in de (juiste)
vuilbak. Daarom komen er enerzijds nog meer vuilbakken op de speelplaats geplaatst worden en zal er anderzijds (actiever)
aan afvalpreventie gedaan worden.
Onze school is recentelijk 2 jaar terug gestart met het MOS-project. Dit is zeker een goed initiatief ! Maar nu willen we vooral de
nadruk leggen dat milieuzorg een probleem is dat iedereen aanbelangt en waar iedereen actief moet aan meewerken.
Hotspot 3: de klaslokalen. Op grond van de definitie, zoals u deze hebt kunnen lezen aan het begin van dit artikel, behoren ook
de klaslokalen tot het milieu. We kunnen er niet naast kijken, ze liggen er, net als de gangen, heel vaak heel vies bij. (Vandaag
troffen wij zelfs klokhuizen van appels aan in de gangen. Het kan toch niet zijn dat zo’n ongelooflijk initiatief van onze
“fruitboeren” moet gestaakt worden omdat enkelen de moeite niet doen om hun fruitafval in de desbetreffende vuilbak te deponeren.)
Nu liggen de vuile klaslokalen en gangen ook niet alleen aan de leerlingen ! Er is hier ook een structureel probleem: door
de veelvuldige besparingen is de kuisploeg simpelweg te klein geworden! Waarschijnlijk is hiervoor niet zo direct een pasklare
oplossing, omdat dit op een hoger niveau wordt beslist. Toch moeten we niet zomaar bij de pakken blijven zitten! Wanneer iedereen
voor zijn eigen deur veegt, is de straat óók proper! En, waarom niet, in beurtrol, ieder 1 weekje een lokaal laten vegen na
lesuur 8 ? Dit vraagt niet veel inspanning en het resultaat is onmiddellijk zichtbaar !
Tot zover deze lijst met hotspots.
Algemeen kunnen we stellen dat, in onze ogen, de sleutels tot het vergroten van ons milieubewustzijn en het meer respectvol omgaan
met de natuur, de volgende 3 woorden zijn: sensibiliseren, preventie en recyclage.
De natuur, het milieu, de zorg ervoor is iets dat inherent zou moeten zijn aan ons leven. Het probleem is dat we de natuur altijd
als iets vanzelfsprekend hebben beschouwd, als iets waar wij altijd maar van mogen nemen zonder er ooit iets aan terug te geven.
‘Niets is voor altijd’, zegt het spreekwoord echter. En inderdaad, stilaan betalen wij het gelag.
Het toenemend aantal jonge mensen met allergieën, diabetes, kanker, … is echt geen toeval. Het is goed dat de school hierop
inspeelt. Projecten zoals Mos, Groene School en project “propere school”dragen bij tot de bewustwording van jonge mensen. En
het zijn de jongeren van vandaag, die de bouwstenen zijn voor de maatschappij van morgen.
Milieuzorg op school is geen joke? Het is echt een must!
Thomas Lemmens voor het milieu team.
In oktober trokken we met de leerlingen van 2BA, 2 BB, 2AA, 2AB en 2AV naar het tentoonstellingsparcours omtrent Marcel
Broothaers. We gingen kennis maken met conceptuele kunst. In de Sint-Pieterskerk kregen we werken te zien van Jumana Emil
Abboud, Mark Manders en Oksama Pasiaco. Daarna gingen we naar Tweebronnen, maar onderweg konden we nog werken van
Boris Ljugov bewonderen. In Tweebronnen zagen we werk van Joëlle Tuerlinckx. De leerlingen mochten daar zelf een kunstwerkje
maken met hetzelfde materiaal dat zij gebruikte. Het was een leerrijke uitstap.
Karine Van Gelder.

Jaargang 2, nr. 1
Groene weetjes
Om de mannen van het 7de een hart onder de riem te steken (en ook al die anderen die worstelen met ongekende planten die
ze toch moeten kennen…)
♦ Determineren van planten is niet steeds gemakkelijk niettegenstaande ze niet weglopen:van sommige planten hebben wij
nu eenmaal en blad en bloem nodig om een juiste determinatie te stellen. Probleem is dat bvb. wilgen bloeien wanneer er
nog geen blad te zien is.......
Er zijn 3 manieren om een plant te determineren:
1. De botanische sleutel: een lijst van karakteristieke eigenschappen zoals: 'Hebben de bloemen 4 of 5 kroonbladeren? Zijn het
er 4 ga dan naar X; zijn het er 5, ga dan naar Y' enz. Goed toepasbaar maar blijkbaar omslachtig.
2. De ultramoderne manier is met behulp van DNA. Nadere uitleg daarover uitgebreid te bekomen bij Mvr. Elen of Mvr. Finné.
3. Gewoon de naam van de plant weten. Herkenning gaat onbewust, en het onderbewuste heeft geen lijst van kenmerkende
eigenschappen nodig. Wat is daar dan voor nodig? Interesse voor de planten en dagdagelijks oefenen. Vandaar dus de
vele naambordjes op school. Bij het voorbijlopen even die naam bekijken en je leert de planten zonder veel inspanning.
♦ Over eiken gesproken:
Echte eiken behoren tot het geslacht Quercus in de familie van de Fagaceae. De Tasmaanse eik is echter een eucalyptus, Eucalyptus
delegatensis, behorende tot de familie van de Myrtaceae.
De zijde-eik is Grevilla robusta , een soort uit de familie van de Protaceae.
Vandaar dus het gebruik van die" moeilijke" botanische namen: overal bruikbaar en herkenbaar .
♦ Gezondheid:
Verrijkt hars van de Indiaanse wierookboom ( Boswellia serrata) verlicht de symponen van artrose al na een week. Het middel
doet al duizenden jaren dienst in de ayurveda, een hindoeistische gezondheidsleer.
Het preparaat geeft geen noemenswaardige bijwerkingen in tegenstelling tot conventionele middelen en is ook op langere termijn
bruikbaar. Evenwel bevatten ayurvedamiddelen uit India ,die ongecontroleerd uit India zijn ingevoerd, giftige kruiden en
zware metalen ", wat niet direct bevorderlijk is om het evenwicht in het lichaam te herstellen.
♦ Literatuur:
Het boek :"Plantenvinder voor de lage landen ",zal nu zowat aan de 7de editie zitten. Dit is het naslagwerk voor tuinliefhebbers
en professionals en munt ook uit door zijn correcte nomenclatuur. Het bevat ca.46000 planten verkrijgbaar bij 116 kwekerijen in
België en Nederland. Vele in deze plantenvinder vermelde kwekerijen zijn echt gespecialiseerd.
We vinden er oa. kwekerij Mandragora (Rotselaar) in terug van oud-leerling Luk Danhieu .
Oudere edities zijn dikwijls voor een prikje te vinden bij bvb. " De Slegte".
Guido Crabbé
WIJNPERSROCK '08
Na een lange periode van voorbereidingen
was het op vrijdag 24 oktober 2008
eindelijk zover, in onze school, de Wijnpers
ging de eerste editie van Wijnpersrock
van start. Op dit vrij podium werden
alle leerlingen en leerkrachten in staat
gesteld om hun eigen artistieke kunstjes
te vertonen. Gedurende de voormiddag
zorgden 5 en 6 TTB voor de opbouw van
de drankenstand, de backstage, de
persruimte en het podium. Het evenement
begon om 12u50 en werd ingeleid door
twee korte toespraken, van mevrouw de
directeur en de burgemeester van Leu-
De heer Tobback zorgde
ervoor dat met zijn
speech het jeugdige
publiek enthousiast gemaakt
werd voor dit
optreden. De presentatoren
van dienst waren
Thibaut (6TTB) en Ellen
(6 BK). De eerste groep
die optrad was Wer1
van mijnheer Willems
die ons verbaasde met
zijn eigentijdse alternatieve
rockstijl. Hierna
volgde DJ Jaimy die ons
liet meeswingen op enkele dancenummers.
Vervolgens trad onder groot enthousiasme
van het publiek Alexander
Laarmans uit 5TTB op met zijn Rock en
Bleus- groepje. Zij speelden meerdere
nummers. Dan was het de beurt aan de
leerlingen van 2 BA en 2 BN die ons
lieten meezingen met het nummer “het
zit vanbinnen” van Clouseau. Vervolgens
bracht “Alles naar de vaantjes” (6 Bio)
een leuke dansact. De muziekgenres die
gebracht werden varieerden enorm. Zo
bracht Rhythm and blues artiest van
dienst Alexander Tielemans ons twee
mooie nummers. Ook de leerkrachten
lieten zich van hun creatiefste kant zien.
Zo was er mijnheer Luyten, leerkracht LO,
die ons een breakdance act toonde. Zelfs
ABBA was van de partij! Zo dosten enkele
leerkrachten zich uit in een typische
discostijl en toonden ons hoe zich uit te
leven op echte ABBA muziek via onder
andere het liedje mamma mia. Dit werd
gevolgd door het nummer Fate dat in
een duet werd gezongen door Morgane
en Aurélie (3 BAK A). Ook werd het nummer
Hottentotten van Urbanus gebracht
door de grappige leerkrachten van de
Kom Bek. Het festival werd vervolgens
afgesloten door DJ Bram Fontaine.
Gelukkig bleef doorheen het gehele
optreden het weer goed. Een jury die
bestond uit leerkrachten en leerlingen
vrolijkten het geheel op. Tevens werden
er prijzen uitgereikt aan de deelnemers.
Nogmaals wensen wij de directie van
harte te bedanken voor het idee om een
eigentijds evenement te organiseren
waarop wij als leerlingen ons muzikaal
talent naar voren konden brengen. Ook
danken wij alle vrijwilligers, deelnemers
en ouderraad (die instond voor de soep),
voor de mooie vrijdagmiddag.
Pagina 7
De leerlingen van 5 TTB.
De foto's van dit evenement kun je op de schoolwebsite
bezichtigen op www.dewijnpers.be of de
wijnpersrocksite www.dewijnpers.be/wijnpersrock

Interview met ...
Pagina 8
… de directeur
Eind oktober (na de doorlichting !) hebben de leerlingen van 5 bio directeur Lut Lambert
uitgenodigd in hun klas voor een ‘ondervraging ‘ .
U bent directeur van beroep, welke opleiding heeft u hiervoor gevolgd en
was het uw bedoeling directeur te worden?
Ik heb 6 jaar pedagogische universitaire opleiding gevolgd. Ik deed ook aan vormingswerk
en coördinatiebeleid. Ik heb nog les gegeven in het volwassenenonderwijs
maar toen dacht ik er nog niet aan om directeur te worden. Ik ben wel graag onder
de jongeren en ik kan nu zelf ook iets zeggen over wat er moet gebeuren.
Heeft iemand u overgehaald om directeur te worden of heeft u zelf gesolliciteerd
voor de baan?
Ik was gevraagd om directeur te worden maar ik heb daarvoor wel een examen
moeten afleggen samen met andere mensen.
Hebt u uw vorige baan moeten opgeven voor in de Wijnpers te komen
werken?
Ja, ik heb spijtig genoeg mijn baan moeten opgeven.
De Wijnpress
Was u vroeger een voorbeeldige leerling?
Ja en nee, ik studeerde goed en haalde goede cijfers maar als er kattenkwaad werd uitgestoken deed ik graag mee.
Wat wou u in uw studententijd worden?
Toen wou ik graag dokter worden en naar het buitenland reizen.
U werkt nu al een jaar in de Wijnpers. Hoe is dit meegevallen?
Als directeur moet je heel hard werken, de werkdruk is dus hoog.
Je moet rekening houden met verschillende dingen (bv. materiaal, het gebouw, de leerkrachten).
Contact met leerlingen is altijd leuk, maar ik moet ook afrekenen met heel veel papierwerk.
Zijn er al problemen geweest?
Er zijn elke dag wel problemen, dat hoort bij de job: conflicten, foute afspraken, bussen die te laat komen, sleutels die niet worden
terug gevonden, ….Als niemand nog een oplossingweet, komt het probleem uiteindelijk bij de directeur terug.
Hebt u al belangrijke beslissingen moeten nemen?
Ja, voor de doorlichting heb ik heel wat knopen moeten doorhakken en er zijn altijd praktische en inhoudelijke zaken die vragen
om beslissingen.
Waren er momenten dat u het niet meer zag zitten?
Ja, en dan dacht ik “waar ben ik mee begonnen?”, maar dat hoort erbij.
Hebt u een goede band met de leerlingen?
Te weinig, ik heb er nauwelijks tijd voor, als ik kon zou ik samen mee op de speelplaats gaan staan, maar ik heb teveel werk om
zo iets te kunnen doen.
Waar steekt u het meeste tijd in als directeur?
Vooral met praten met mensen, overleggen, dingen uitpraten en vergaderen. Ik werk samen met verschillende partijen buiten de
school, zoals de provincie, andere scholen en met nog andere sectoren.
Heeft u veel tijd voor uw gezin?
Ik probeer zo goed mogelijk een grens te trekken tussen privé en werk. Dit is zeker niet evident omdat er veel van mij verwacht
wordt. Het is een continu gevecht om een evenwicht te behouden.
Wat doet u in uw vrije tijd?
Eén van mijn hobby’s is joggen. Een voordeel hiervan is dat je het op elk vrij moment kan doen, je moet er niet in een groep voor
zijn. Het werkt als een mentale uitlaatklep, het opent de geest en ik kom ervan tot rust.
Ik dans ook, meestal tijdens het weekend samen met mijn man.
Literatuur is voor mij ook belangrijk en ik verslind vooral romans.
Ook zeg ik geen nee tegen een leuk avondje uit eten, theater, een goed (dans)optreden of concert.
We vonden dit een zeer boeiend gesprek waardoor we onze directeur beter hebben leren kennen. We hebben eveneens inzicht gekregen
wat het beroep ‘schooldirecteur’ inhoudt en wat de taken zijn die horen bij dit drukke beroep !
De leerlingen van 5 bio

Jaargang 2, nr. 1
Heldenverhaal in de Wijnpers.
Op een koude herfstdag staat 5BK te trillen op de speelplaats, wachtend
op hun leerkracht wiskunde. Kato en Laura beven eerder van
angst dan van de kou, want zij hebben het grote geheim van mijnheer Nice ontdekt. In de loop van de jaren zijn er al
verscheidene leerlingen van De Wijnpers op merkwaardige wijze verdwenen, en telkens waren het leerlingen uit het
vijfde of het zesde jaar, in de jaren dat ze les van mijnheer Nice kregen.
Op weg naar het klaslokaal, in het oude vervallen kunstgebouw, staart Kato naar de boekentas van de leerkracht. Vanaf
dat moment wist ze dat daar zijn moordwapen inzat. Het lesuur gaat traag voorbij, Kato schrijft op een toetsenblad haar
vermoedens over de mysterieuze inhoud in de tas van mijnheer Nice, waardoor Laura haar een verbaasde blik toewerpt.
Het uur is voorbij, de sfeer wordt weer iets beter, en Kato en Laura beramen een plan om het geheim van mijnheer Nice
aan het licht te brengen. Uren strijken voorbij, en dan is het eindelijk middagpauze, het perfecte moment om hun plan te bespreken
en hulp aan een paar van hun vrienden te vragen. Ze hebben besloten om de tas te stelen en naar de kerkers van hun
kunstgebouw te gaan in de hoop dat ze daar niet betrapt zullen worden. Jan en Kristof slagen erin de tas op subtiele wijze uit
de leerkrachtenkamer weg te halen en deze op de speelplaats door te geven aan Evelyne en Charissa. Zij wandelen rustig
door naar het kunstgebouw tot ze een afschuwelijke kreet horen. Charissa gaat terug om te kijken. Evelyne blijft het plan volgen
en brengt de tas verder naar de kerkers. Bloed komt Charissa op de berg tegemoet en dan ziet ze Jan en Kristof lig- gen,
helemaal bebloed en met een ijzeren baar naast hun lichaam. Charissa snelt hen ten hulp, maar tevergeefs. Op dat mo- ment
wordt ze door iets onbekend aangevallen en zo belandt ze naast Jan en Kristof. Evelyne is ondertussen al in het kunstgebouw
aangekomen, en rent nog gauw naar het toilet voor ze naar de kerkers gaat. De stress is op haar blaas geslagen. Opeens
hoort ze voetstappen die haar richting uitkomen, ze stoppen recht voor haar toiletdeur. Evelyne raapt al haar moed bij
elkaar, kijkt onder haar deur en ziet mannenschoenen. Ze slaat de deur open zodat deze tegen haar aanvaller vliegt, en rent
gauw naar de kerkers. Ze geeft de tas door aan Laura en maakt zich snel uit de voeten zodat haar aanvaller de geheime kerker,
waarin ze zich bevinden, niet kan vinden. Ze wil net de hoek omlopen als ze plots een bijl door haar hoofd krijgt, ze slaat
een kreet en valt dood neer op de grond met haar ogen wijd opengesperd. Laura negeert de kreet en rent vlug naar Kato met
de tas. Ze leggen deze op de grond en openen hem vol spanning. Op dat moment wordt er een deur opengegooid en staat mijnheer
Nice bebloed naar de meisjes te kijken. Hij lacht gemeen en vraagt vriendelijk om de koffer terug te geven zodat hun niets
zou overkomen. Natuurlijk weigeren ze dit. Laura krijgt opeens een mes in haar lichaam geplant en valt dood voor de voeten van
Kato neer. Kato’s ogen lichten rood op van haat en ze haalt het wapen van mijnheer Nice uit de koffer. Het is een geladen 50AE
Desert Eagle.
Kato laat mijnheer Nice op zijn knieën zitten om te smeken voor zijn leven terwijl ze het wapen als een professional vasthoudt. Als
straf moet hij verscheidene moeilijke wiskundeoefeningen oplossen. Per gemaakte fout schiet Kato een keer in één van zijn ledematen.
Na 5 fouten schiet Kato mijnheer Nice door zijn hoofd, ze raapt Laura op en verlaat de school, op weg naar het ziekenhuis.
Geschreven door Laura Coel (5 BK) in opdracht van Mevr. A. Lefever, leerkracht Nederlands.
Gisteren kreeg ik een mailtje van Mathias Vandenbempt , oudleerling van 6 bio – vorig jaar afgestudeerd. Het bericht kwam helemaal
uit Austalië waar hij een jaartje verblijft in een gastgezin. Paulette Wouters
Good day
En hoe gaat het daar in het kleine Belgenlandje?? Ik zal maar is wat info geven over mijn leven hier. Ik woon
hier in een klein dorpje (het duurt only 5 min. En je bent het helemaal gepasseerd ), en de school is een uur
rijden. Ik zit hier in een fantastisch hostgezin. De vader is een jager, wapenfreak, bushwalker,...en we gaan dus veel schieten en
camperen. De moeder is meer het huishoudtype. De kids zijn echt fantastisch. Ze hebben veel huisdieren: 2 honden, 2 katten, 2
fretten (stinkende ;p), en een hele hoop kippen. Leven is hier zeer "relaxed". Er zijn veel minder "stomme regeltje" down under,
ook op school. Het tempo op school is traag, en daardoor vaak ook saai. Teachers hebben amper argumenten om de leerlingen
kalm te houden, en er is veel meer gebabbel en gespeel hier (wat fantastisch is voor een babbelaar als ik ;p). Voor maths ben ik
de beste van de klas, zelfs voor de examens. En ik had de leerstof alleen maar gelezen, met 1 oog naar tv (hahaha). Ik heb hier
maar 6 vakken: English, maths, modern history, photography, art and health. Zoals je ziet totaal verschillend van de wetenschappelijke
vakken die ik gewoon was, en wat meer gericht op mijn artistieke toekomst. Hier leer je wat echte vrijheid is: amper regels,
veel open plaatsen en gewoon "chillen" met vrienden of familie: awesome. Onlangs heb ik mijn verjaardag goed gevierd:
18 is hier DE verjaardag van je leven (omdat je dan allowed bent om alcohol te drinken). Mijn vrienden gaven dus een party
voor mij, net zoals mijn hostfamilie. Een paar maand geleden ben ik gedurende 2 weken naar Central Australia geweest (ik woon
in Oberon, New South Wales). 2 weken woestijn, en een paar van die beroemde plaatsen bezocht die ver buiten Australia bekend
zijn (zoals Uluru [Ayers rock]). De kleurverandering van de zonsondergang van Uluru was echter een ontgoocheling. De kleuren
kwamen maar niet. Spijtig genoeg. En tijdens de zomervakantie gaan we naar de kust. Oppassen voor haaien dus ;p. Het is
hier overdag al zeer warm, en we zijn nog niet eens aan de zomer begonnen, dus het zal bakken worden aan de kust. Ik hoop
dat dit hier niet vol staat met schreiffauten (schrijffouten ;p), maar waarschijnlijk is dat valse hoop. Ik moet met schaamte zeggen
dat ik moet nadenken om iets te formuleren in het Nederlands. Mijn Engels is wel verbeterd (kon ook moeilijk slechter). Ik realiseer
mij nu dat ik eigenlijk wel deftig Engels kon, maar dat de goesting om het goed te spreken ontbrak. But those times are
over ;p. Hope you have as much fun as I have,
Matt Vando (mijn naam hier)
Pagina 9

Interview met ...
...Sofie Van der Borght
en Koen Thijs
Dinsdag 4 en donderdag 6 november
Pagina 10
door L. Annerel en A. Lefever
De Wijnpress
Hoe was jij als leerling? Was je een goede leerling?
SOFIE: Ik was een deugniet en een speelvogel, maar ik wist me altijd goed uit de slag te
trekken want de leerkrachten geloofden mij altijd. Bovendien waren mijn punten goed, dus ze
konden mij niets maken.
KOEN: Ik was een dromertje. Ik viel veel uit de lucht maar was altijd in orde omdat ik na
de lessen aan medeleerlingen hun notities vroeg en zo alles kon bijwerken. Mijn resultaten
waren dus altijd goed.
Welke richting volgde je op school?
SOFIE: Ik begon in de tuinbouwschool in Merchtem in het eerste jaar in de A-stroom. Omdat
ik op het einde van mijn eerste jaar teveel tekorten had, werd ik doorverwezen naar de BSO-afdeling. Dit was een foute zet! Ik zat
eigenlijk niet op mijn plaats in de BSO-afdeling en omdat ik me verveelde, nam ik elke gelegenheid te baat om wat onrust te stoken. Ik
heb mijn schoolloopbaan tot het zesde jaar in de BSO-afdeling doorlopen, maar heb achteraf gezien spijt dat ik niet terug naar de TSO
-afdeling overgeschakeld ben (maar dan had ik een jaar moeten overzitten).
KOEN: Ik zat op internaat in de tuinbouwschool in Sint-Truiden. Ik heb op deze school gedurende 6 jaar de studierichting TSO Tuinbouw
gevolgd. Volgens mijn moeder was dit de geschikte richting voor mij omdat ik graag met plantjes bezig was. Vanaf het derde
jaar werd ik plots schoolmoe, maar het leven op het internaat was zo aangenaam en boeiend dat ik doorzette. In het vijfde jaar kreeg
ik terug de smaak te pakken en konden de lessen me terug boeien.
Wat waren je lievelingsvakken? Wat waren je gehate vakken?
SOFIE: De vakken waar ik het minst van hield waren vooral de algemene vakken. Wiskunde lag me helemaal niet, de taalvakken
konden me wat meer boeien. Mijn lievelingsvakken daarentegen waren alle tuinbouwvakken. Ik koos bewust voor deze richting omdat ik
het niet zag zitten om volledige dagen stil te zitten.
KOEN: Ik hield het meest van alle tuinbouwvakken, maar vooral van bloementeelt. Het vak uitrusting was voor mij het meest gehate
vak. Inhoudelijk viel het nog wel mee, maar de leerkracht maakte het voor mij tot een onaangenaam vak. Daarnaast had ik een erge
afkeer van alle taalvakken.
Welke memorabele momenten zijn in je geheugen blijven hangen? Welke leerkrachten zijn je bijgebleven?
SOFIE: De studiereis naar Londen in het zesde jaar was voor mij een fantastische ervaring. We hebben daar natuurlijk veel tuinen
bezocht, maar avonden op hotel waren de hoogtepunten van de dag, want daar viel wel altijd iets te beleven. Tijdens een les praktijk
kwamen we op het ludieke idee om de snoeischaar van de leerkracht te begraven. De boeren uit de omgeving van de school droegen
hun steentje bij om ons schoolleven zo aangenaam mogelijk te maken. Tijdens de lessen LO pikten ze ons op met hun kar zodat we van
pijnlijke spieren na een oriëntatieloop gespaard bleven en ze gooiden flesjes bier in de gracht naast de school waardoor we tijdens
onze praktijklessen zeker geen dorst leden. Er zijn me geen leerkrachten bijgebleven. Mijn huidige collega’s daarentegen staan in mijn
geheugen gegrift en zijn niet te overtreffen.
KOEN: Chrysostomus was een fijn moment in mijn schoolcarrière, gewoon al door het feit dat we met de zesdejaars de dag voordien
zo stevig doorgezakt waren dat we de dag zelf amper bewust beleefd hebben. Als je geen zin had om een bepaalde les te volgen,
dan spijbelde je door gewoon op je kamer in het internaat te gaan zitten en er was geen kat die dat opmerkte. Dat vond ik gewoon
fantastisch! Ik kon het me ook veroorloven om te pas en te onpas ‘delicate’ vragen aan leerkrachten te stellen (“Mevrouw, draagt u ook
jarretellen?”) of opmerkingen te maken, want ze werden nooit kwaad op mij. Ik was de onschuld zelve! Domme, slechte leerkrachten en
leerkrachten die te intelligent waren om normaal te functioneren, zijn me het meest bijgebleven. Zij zijn dan ook de reden dat ik ervoor
gekozen heb om leerkracht te worden. Als leerkrachten leerlingen kleineren, hun vak niet beheersen, geen enthousiasme of motivatie
meer tonen, alleen maar met hun eigen ding bezig zijn, in een andere wereld leven … dan vind ik dat slechte leerkrachten.
Wat was je indruk van de school en van de leerkrachten toen je hier begon?
SOFIE: In de Wijnpers heerst er meer een stadsmentaliteit dan in de tuinbouwschool in Merchtem en dat ligt me wel. De leerlingen zijn
veel mondiger en mijn aandacht werd onmiddellijk getrokken door een aantal fijne collega’s. Het werd hoog tijd dat hier zo’n ‘zot’ geval
binnenkwam om voor wat leven in de brouwerij te zorgen!
KOEN: Het viel me meteen op dat mijn collega’s geen doorsnee-leerkrachten waren. Je hebt hier zeer uiteenlopende types en dat
boeit me wel. Door het feit dat er geen directie was toen ik hier startte, had ik het gevoel dat er hier veel fout liep. Iedereen deed zijn
eigen ding en er was weinig structuur. Nu gaat alles veel beter. In het begin heb ik de kat wat uit de boom gekeken en ben ik goed
opgevangen door een aantal leerkrachten. Nu voel ik me hier goed thuis! Ik geef vooral les in de tweede graad van de BSO-afdeling
Tuinbouw en de leerlingen zijn echt aangenaam en aanhankelijk. De afstand tussen leerkracht en leerling is klein en dat vind ik goed.
Welke opleiding volgde je na het secundair onderwijs? Hoe verliep je verdere schoolcarrière?
SOFIE: Ik volgde een regentaatopleiding Land- en Tuinbouw in Groep T te Leuven. Elk jaar was ik geslaagd en mijn buitenlandse stage
naar Zuid-Afrika was een zeer leerrijke ervaring. Het was jammer dat we maar met 3 studenten deze opleiding volgden want daardoor
viel er weinig te beleven en vond ik moeilijk een dankbaar ‘slachtoffer’ om wat deugnieterij mee uit te halen. Gelukkig was er nog
een leven na school en op die momenten maakte ik van de gelegenheid gebruik om met docenten op stap te gaan.
KOEN: Ik volgde eveneens een regentaatopleiding Land- en Tuinbouw in Groep T te Leuven. Ik volbracht deze studies ook zonder te
moeten overzitten en kon ook een buitenlandse stage naar Zuid-Afrika meepikken. Nadien heb ik nog een opleiding Groen landschapsmanagement
in Diepenbeek gevolgd. Mijn carrière in het onderwijs begon eigenlijk in het buitengewoon onderwijs (in Sint-Ferdinand te
Lummen). Dit was een zeer leerrijke ervaring. Bovendien kreeg ik ondertussen nog de kans om mijn diploma van milieucoördinator te
behalen.

Jaargang 2, nr. 1
Wat is je houding ten opzichte van het huidige onderwijs?
SOFIE: Er komt veel te veel papierwerk bij kijken! Het maatschappelijk aanzien ten opzichte van leerkrachten is duidelijk gedaald en
dat vind ik jammer! Ook de leerlingen tonen nog te weinig respect voor leerkrachten, zijn veel te mondig en permitteren zich vanalles.
Dat stoort me enorm!
KOEN: Leerkracht zijn is een nobel beroep. Het is fantastisch als je ervaart dat je leerlingen iets kan bijbrengen (ook al zijn het er
maar enkelen). Je moet als leerkracht je energie op de juiste manier spenderen, werk en privé goed gescheiden houden en je ervoor
hoeden dat je niet uitgeblust geraakt. Wat je ook bereikt, wees tevreden met het resultaat! Dat het maatschappelijk aanzien ten opzichte
van leerkrachten gedaald is, dat merk je duidelijk aan de manier waarop sommige ouders reageren als hun zoon of dochter terechtgewezen
wordt. Ik vind ook dat
leerlingen vandaag de dag te weinig respect voor hun leerkrachten hebben.
Waarom heb je als leerkracht voor deze school gekozen?
SOFIE: Ik heb een aanbieding in de tuinbouwschool in Merchtem afgewezen omdat ik de sfeer hier toffer en losser vind. Ik kende de
school omdat ik hier ooit stage gelopen heb.
KOEN: De Wijnpers bood mij het meeste zekerheid en dat heeft voor mij de doorslag gegeven. Nu ben ik erg tevreden met mijn keuze
want hier word ik geaccepteerd door leerlingen en collega’s en dat is een fijn gevoel!
Wat waren de tot nu toe de hoogtepunten in je carrière op de Wijnpers?
SOFIE en KOEN: Het project zee van de eerste graad in mei 2008 was een toffe ervaring! De dikketruiendag (februari 2008) is zeker
voor herhaling vatbaar. Switch (oktober 2008) was een leuk initiatief, zowel voor de leerlingen als voor de leerkrachten. Het freepodium
in oktober 2008 zorgde voor leven in de brouwerij. Naast deze grootse activiteiten en evenementen vinden we de lessen zelf
soms al memorabel genoeg. Leerlingen zijn recht voor de raap en leerkrachten verspreken of vergissen zich al eens en dat zorgt voor
hilariteit genoeg!
Zijn er nog bedenkingen die je als afsluiter zou willen formuleren?
SOFIE en KOEN: Als jonge leerkracht stel je jezelf regelmatig wel eens in vraag. Het is leuk om regelmatig een schouderklopje te krijgen
of te horen dat je goed bezig bent. Voor de leerlingen zou het wenselijk zijn dat alle leerkrachten van alle afdelingen er werk van
maken om voor hun leerlingen uitstappen te organiseren en activiteiten te plannen. Nu vallen er klassen uit de boot en dat is jammer!.
Een toffe sfeer onder de collega’s is natuurlijk ook belangrijk!
We bedanken Sofie en Koen voor hun tijd en voor het interessante gesprek. Het is leuk om te zien hoe nieuwe leerkrachten zich
hier thuis voelen en tot aangename collega’s evolueren. We wensen hen dan ook veel succes in hun verdere (school)carrière.
Uitgelezen
Titel: Het tunnelkind
Auteur: Sonya Hartnett
Uitgegeven bij Houtekiet
Australië 1930. Tijdens
de lange jaren van de
Grote Depressie kijken
we mee door de heldere
kinderogen van Harper
Flute naar een gezin
dat probeert te overleven
in een warm en armoedig
landschap.
Op een dag geraakt
Harpers broertje Tin bedolven onder een modderstroom
waar hij zich eigenhandig uit kan werken. De
volgende dag graaft Tin een schuilplaats onder de
veranda. Hij gaat steeds dieper en dieper. Na een
paar weken wil hij niet meer naar boven komen...
De Wijnpers
Mechelsevest 72
3000 Leuven
(016) 236951
dewijnpers@vlaamsbrabant.be
www.dewijnpers.be
Werkten mee aan dit nummer: 5 BIO, 5 TTB, L.Annerel, A.Christens, G.Crabbé, C.Crombé, H.Elen, R.Goorts, B.Joris, T.Lemmens, W.Notebaert,
I.Thiry, M.Vanden Eynde, R.Vandermotten, K.Van Gelder, M.Verboven, P.Wouters.
Pagina 11