Het levensraadsel

16 HET LEVENSRAADSEL
wanneer ze niet belichaamd zijn op het fysieke gebied, en in deze
innerlijke, onzichtbare wereld moeten we zoeken naar de krachten,
energieën en ‘mechanismen’ die nodig zijn voor de verklaring van
veel van wat er in de uiterlijke zichtbare wereld gebeurt.
Deze innerlijke werelden zijn de werelden van de oorzaken, terwijl
de uiterlijke wereld een van gevolgen is.
Het denkbeeld van zulke onzichtbare werelden is in het westen
niet vertrouwd, en zij die denken dat er niets bestaat dat niet door
onze vijf zintuigen kan worden onderzocht zullen het idee onmiddellijk
verwerpen en het als bijgeloof aanmerken of als geloof in het
‘bovennatuurlijke’.
De oude wijsheid erkent niet het bestaan van ‘wonderen’ en van
iets ‘bovennatuurlijks’, maar zegt daarentegen dat alles in de natuur,
hetzij zichtbaar of onzichtbaar, onderworpen is aan welomlijnde
natuurwetten. Maar ze bevestigt dat er aan de onzichtbare kant van
de natuur andere werelden of bestaansgebieden zijn die de mens nog
niet kent. Omdat de stof waaruit die werelden bestaat etherischer is
dan gewone grove stof en omdat deze trilt met een frequentie die verschilt
van die van de bekende materie, is deze vanzelfsprekend niet
afgestemd op onze zintuigen en kan deze daardoor evenmin worden
‘opgepikt’ als dat we een radiostation kunnen ontvangen met een
frequentie die buiten het bereik van onze ontvangstapparatuur ligt.
We kunnen daarom het bestaan van zulke gebieden noch bewijzen
noch ontkennen op basis van de gegevens die door onze zintuigen
worden verstrekt. Een poging om dit te doen zou zoiets zijn als
de aan- of afwezigheid te bewijzen van een gas door een draadscherm
erdoor te halen. Deze werelden, die buiten het bereik van de gewone
zintuigen van de mens liggen, kunnen ‘bovenzintuiglijk’ worden
genoemd, maar ze zijn niet bovennatuurlijk.
Het denkbeeld van onzichtbare werelden zal minder vreemd lijken
wanneer we even stilstaan en ons realiseren dat er in onze eigen
natuur onzichtbare elementen zijn en dat we iedere dag van ons leven
te maken hebben met en gebruikmaken van vermogens en krachten
die onzichtbaar en ontastbaar zijn, maar niettemin werkelijk bestaan.
Het centrum van bewustzijn in ons dat zichzelf herkent als ‘ik ben
mezelf en niet iemand anders’, de lerende en zich ontwikkelende
entiteit, is onzichtbaar. Gedurende het fysieke leven is deze verbonden
met het lichaam; ze drukt zich uit door middel van het lichaam,
en toch is dit centrum van bewustzijn zelf onzichtbaar.