2000 I t - Tento.be

Spel van de Wildemannen
Rijnland, ca. 1425, wol en zijde, 114 x 385 cm, inv. 433
Dit archaïsch en decoratief wandtapijt beeldt in vier taferelen de
legende van de wildemannen en -vrouwen uit. Aan sluitend bij hun
voorko men in de middeleeuwse cornavalspelen, worden zij
voo rgesteld als met haren bedekte figuren. De zedenles die wo rdt
gegeven door een kluizenaar aan de koning van de wildemannen
luidt dat de zi nnelijke geneugten weinig inhouden. Het verhaal kan
worden gevolgd door de gesp rekken weergegeven op de
banderollen. De onderste boord is versierd met taferelen uit het
dagelijks leven. De gelaatstrekken van de figuren waren oorspronkelijk
op het wandtapijl gesc hilderd en geborduurd. Het tapijt draagt een
geborduurd merkteken. WA
Wandtapiiten
De wandtapijtkunst was vanaf de 15de eeuw een der
bloeiendste kunstnijverheden in onze gewesten en ze
verschafte werk aan duizenden spinners, ververs, wevers
en tekenaars. De honderden karners wandtapijten,
geweven in de ateliers van Doornik, Brussel, Brugge,
Oudenaarde, Edingen en elders, behoorden tot onze beste
exportproducten.
Een wandtapijt is een weefsel van schering- en
inslagdra den, waarbij de ongekleurde wollen schering- of
kettingdraad volledig wordt bedekt met fijnere inslagdraden
die de onderwerpen weergeven. De inslagdraden, die
vóór het weven geverfd werden met plantaardige
kleurstoffen, zijn hoofdzakelijk van wol, maar ook van
zijde en voor de kostbaarste stukken zelfs van wol
omgeven door ziJver- of goudblaadjes. Op het aan de
wand opgehangen weefsel lopen de bedekte kettingdraden
horizontaal. Het aantal kettingdraden, en dus de breedte
van het weefgetouw, bepaalde bijgevolg de hoogte van
het wandtapijt. In de Zuidelijke Nederlanden werd
voornamelijk een horizontaal getouw gebruikt, de lage
schering. Iedere arbeider weefde op een breedte van 50 tot
70 centimeter ketting en hij produceerde 150 tot 200
strekkende centimeter per jaar.