Layout 5 - Stad in Bedrijf

4
AAN DE KEIZERSKROONTAFEL MET…
Stad in bedrijf | 19 e jaargang | nr 3 | maart 2012
GERTJAN MULDER (AANNEMINGSBEDRIJF MULDER): ‘JE MOET DE MOED ERIN HOUDEN’
Gevulde orderportefeuille luxe
Zijn vrouw kijkt er niet van op als hij een avondje weg is, want Gertjan Mulder (39), directeur van het middel-
grote Aannemingsbedrijf Mulder, bezoekt in goede tijden doorgaans drie avonden per week particulieren om
bijvoorbeeld een verbouwing of renovatie door te spreken. Tijd om lekker aan te schuiven voor een diner bij
De Keizerskroon, heeft hij nu wel. Lachend: ,,Mijn vrouw zegt wel: wat doe je thuis? Door de recessie komen
minder aanvragen binnen, waardoor ik nu meer thuis zit”.
Een grapje kan er nog af, hoewel het
naar verwachting een moeilijk jaar
wordt voor de bouw en dus ook voor
het familiebedrijf waar al de vijfde generatie
aan het roer staat. Mulder: ,,Je
moet de moed erin houden. We hebben
kritisch naar onze organisatie gekeken;
de boel op scherp gezet, iets gereorganiseerd
en we zijn er klaar voor”. De
eerste maanden ziet Mulder met vertrouwen
tegemoet. ,,Het jaar is goed
begonnen met een tot maart/april gevulde
orderportefeuille en dat is tegenwoordig
een luxe. De prijzen staan wel
erg onder druk. We worden gelukkig
nog wel door vaste klanten gebeld die
zeggen: het moet gewoon gemaakt
worden”.
- Was het een een-tweetje dat u in de
zaak zou komen?
,,Ik ben gek genoeg nooit gepusht, van:
je moet de zaak overnemen. Mijn vader
zei eerder: denk er goed over na. Vanaf
een jaar of zes wist ik dat ik timmerman
zou worden. Ik vind het nog steeds leuk
om met mijn handen te werken. Toen ik
in de zaak kwam heb ik gemetseld, getimmerd,
meegelopen. Ik had ook niet de
intentie om directeur te worden. In 1996
kwam ik op kantoor omdat daar een vacature
was en toen merkte ik dat ik het
contact met mensen toch wel leuk
vond. Vervolgens heb ik ’s avonds de
aannemersopleiding gevolgd.’’
,,Van origine deden we veel in de plaatselijke
industrie: wasserijen, papierfabriek
en ook wel kantoren. In die
plaatselijke industrie is mijn opa groot
geworden, maar daar is niet veel meer
van over. Toen ik in de zaak kwam zag ik
dat wel gebeuren en daarom heb ik
Gertjan Mulder (l) aan de Keizerskroontafel met hoofdredacteur Fernande Leeflang.
erop aangestuurd ook particulier werk
te gaan doen, wat inmiddels 65 procent
van de omzet bedraagt”.
- Van de voorgaande generatie werken
nog steeds uw tante, vader en
oom in de zaak. Uw tante is in de zeventig,
uw vader 67 en uw oom verzorgt
de logistiek en rijdt op een
vrachtwagen. Wat is uw geheim dat
dit allemaal goed gaat?
,,Mijn tante en vader zijn gepensioneerd,
staan niet meer op de loonlijst
maar dragen wel hun steentje bij. Mijn
tante is echt elke dag aanwezig. Ieder
heeft zijn eigen taak, je gunt het elkaar.
Met dat gunnen gaat het bij anderen
vaak mis. Verder weet ik het niet, daar
is het een geheim voor… Ik ben ook
geen driftkikker, niet heel fel, dat helpt
ook mee”.
- Werkt uw vrouw ook in het familiebedrijf?
,,Nee, het is een echte Mulder-aangelegenheid.
Mijn vrouw heeft haar eigen
winkeltje Bloemerz aan de Asselsestraat.
Daar knapt ze meubeltjes op,
met bijvoorbeeld steigerhout”.
- Ook een kolfje naar uw hand, met
uw achtergrond als timmerman.
Lachend: ,,Ik ben vaak de klos op zaterdag.
Dan ga ik zaterdagochtend de
werkplaats in. En zij zit altijd in onze
containers te struinen naar hout”.
- De bouw is in zwaar weer. En de
winter maakte het er niet beter op
qua werk. Hoe houdt u uw mensen
aan het werk?
,,Er werken nu 25 man bij ons, vorig jaar
hebben we van vier afscheid genomen.
Gelukkig hebben we nog genoeg binnenwerk.
We zijn nu ook bij een school
bezig en dat is deels nieuwbouw en
deels renovatie. Binnen kun je nu door.
Je zorgt ervoor dat je in de winter
onder de kap zit en kunt afbouwen en
daarnaast doen we veel onderhoud en
renovatiewerk bij particulieren. Een
timmerman kan – mits het niet te hard
vriest – prima vooruit. Het is natuurlijk