LIEFDEWERK - Red Concepts

EEn anDERE KIJK Op GaSTVRIJhEID
er ook gebeurt, wie er ook binnenkomt, hoe men
er ook aan toe is, ik bied altijd eerst een kop kof-
“Wat
fie aan. Dat gaat natuurlijk niet echt om die koffie,
maar je zegt eigenlijk ‘je bent welkom hier’. Je wilt iemand eerst
even tot rust laten komen.” Rust, dat is het sleutelwoord in het
werk van Titia Prade (45). Zij is receptioniste/telefoniste bij de
Gastenburgh, een voorziening van de Goodwillcentra Amsterdam
van het Leger des Heils. In dit opvangcentrum kunnen dak- en
thuislozen met medische problemen rustig herstellen. Er zijn 50
bedden waar de mensen maximaal 6 maanden achtereen kunnen
verblijven. De cliënten hebben buiten hun lichamelijke ongemak,
vaak ook andere problemen zoals psychiatrische stoornissen, een
verstandelijke handicap, verslaving en schulden.
12 entree
receptioniste bij het Leger des Heils
‘Iedereen kan hier t
Midden op de Amsterdamse Wallen tussen hoeren, verslaafden
en dolende toeristen zit de Gastenburgh, opvangcentrum van
het Leger des Heils. De organisatie die soep brengt naar de
daklozen, kleren inzamelt voor de armen en een helpende hand
biedt aan wie dat nodig heeft. Gastvrijheid is hier een tweede
natuur. Titia Prade brengt die gastvrijheid in de praktijk en biedt
als receptioniste een thuishaven voor iedereen. Al is dat niet altijd
even makkelijk.
Tekst: Marique de Vries Fotografie: X
Het zenuwcentrum van de Gastenburgh is de ‘huiskamer’, de plek
waar alle bewoners overdag verblijven, hun krant lezen, koffie
drinken, eten, tv kijken, een spelletje spelen, of zomaar wat zitten
te suffen. Middenin de huiskamer staat ‘het aquarium’, een
ruimte met ramen rondom, waarin de receptie zich bevindt. Dit
is Titia’s domein. Sinds tweeënhalf jaar werkt ze op deze bijzondere
plek. “Om dit werk te kunnen doen, moet je eerst van jezelf
houden, anders red je het niet,” zegt ze beslist. “De mensen die
hier komen, hebben vaak veel meegemaakt. Hun verhalen zijn
‘Om dit werk te kunnen doen,
moet je eerst van jezelf houden,
anders red je het niet’
heftig, en je wordt niet altijd even netjes behandeld. Maar als je
sterk in je schoenen staat en respect hebt voor de ander, dan krijg
je het meestal ook terug. Wat ik ook voor rottigheid meemaak,
als je met elkaar in gesprek gaat, komt er uiteindelijk altijd een
‘sorry’.”
Geen patiënten, maar cliënten
Er passeren dagelijks tientallen mensen het aquarium en er
komen ook tientallen telefoontjes binnen. Vaak zijn die van
hulporganisaties als de GGD die willen weten of er plaats is om
een patiënt te plaatsen. Titia: “Ik noem hen eigenlijk liever geen
patiënten. Ik praat liever over cliënten. Anders plaats ik hen al
meteen in zo’n hokje. Cliënt is een vriendelijker woord.” Via de
Entree_4_2008.indd 12 07-11-2008 11:49:41