Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>WALTER</strong> <strong>BECKERS</strong><br />
OMSLAG FOTO VAN SCHEDEL<br />
OPGEGRAVEN IN<br />
FEBRUARI 1997 OP DE KORAALBERG<br />
IN ANTWERPEN<br />
VOLGENS ANTROPOLOGISCH<br />
ONDERZOEK MAN VAN ROND DE<br />
DERTIG GESTORVEN IN DE IX EEUW<br />
COLLAGE & LAY-OUT VAN DE AUTEUR
EXPERIMENTEEL SCHILDEREN<br />
MET ZINNEN<br />
DE ZUIVERE ZIN<br />
VAN<br />
ONGEZUIVERDE ONZIN<br />
<strong>WALTER</strong> <strong>BECKERS</strong><br />
1998<br />
BANANA PRESS
1/99<br />
GETEKEND DOOR DE AUTEUR<br />
WELKE ELK EXEMPLAAR BESCHOUWT<br />
ALS NUMMER EEN<br />
ORIGINELE UITGAVE<br />
NIET IN DE HANDEL<br />
BANANA PRESS 1997<br />
199 EXEMPLAREN VOOR PERS THEATER &<br />
LEZINGEN<br />
COPYRIGHT & COPYLEFT ? BY <strong>WALTER</strong> <strong>BECKERS</strong><br />
ROZENLAAN 10 2950 KAPELLEN<br />
NAARGELANG PERSOONLIJKE SMAAKGEVOELENS<br />
KAN ZWARTE PEPER OF TABASCO TOEGEVOEGD<br />
WORDEN<br />
BIJ VOORKEUR TE LEZEN TIJDENS GESPREKKEN<br />
MET LARRY KING OP CNN OFWEL MET RAP OP MTV
ZOLANG MENSEN<br />
DIEREN VRETEN<br />
ZULLEN ZIJ<br />
BEESTIG BLIJVEN<br />
W.B.
VOORHEEN VERSCHENEN VAN <strong>WALTER</strong> <strong>BECKERS</strong><br />
POEZIE<br />
1964 Onvoltooid verleden<br />
1965 Wolken<br />
1966 Nacht en dagkontanten<br />
1967 Sarabande pour un homme seul (oorspronkelijk Franse tekst)<br />
1967 Certaines multiplications (oorspronkelijk Franse tekst)<br />
1968 Mots organiques (oorspronkelijk Franse tekst)<br />
1970 Ascona 70 (oorspronkelijk Franse tekst)<br />
1970 Nuageries (oorspronkelijk Franse tekst)<br />
1971 Exit<br />
1972 De twaalf jaaggetijden van Banana (prijs van Diano Marina- 1972)<br />
1973 Realismus universalis (visuele poëzie)<br />
1974 Alpha bed<br />
1976 New Jungle book (visuele poëzie)<br />
1986-1992 La luna alla una (mixed expressions)<br />
1992 Letter-lijk<br />
1994 13 ready-mades<br />
1994 Het niets vergroten<br />
1994 Onzekere uitkomst<br />
1994 Bloed bloot gegraven<br />
1994 Woordlog en rede<br />
1995 Een november<br />
1996 La fête Raquel (oorspronkelijk Franse tekst)<br />
1997 Recto verso<br />
1997 Epitafios apostrofados (oorspronkelijk Spaanse tekst)<br />
1997 Death row talk (oorspronkelijk Engelse tekst)<br />
PROZA<br />
1967 Ingeblazen door de winter<br />
1967 Dr. A. Cula & Frank N. Stein (Prix Atlanta - Liège 1968)<br />
1968 Anno Atlantae<br />
1968 Abstract<br />
1969 Parkeerverbod<br />
1970 Ogenblik<br />
1971 Het boek A<br />
1973 Het boek dat niet bestaat<br />
1973 Moon cigarettes<br />
1974 The exhibitionist (oorspronkelijk Engelse tekst)<br />
1974 Opera Divabolica in black (2 long-playing)<br />
THEATER<br />
1984 Bloot en bloed<br />
1995 The last supper (oorspronkelijk Engelse tekst)<br />
1996 Het laatste avondmaal
KANDINSKY MALEVITCH<br />
ERIC TATIE<br />
JOHN PAGE<br />
CHARLIE MINGUS<br />
MILES DAViS<br />
JOHN COLTRANE<br />
BLAISE CENDRARS<br />
JACQUES PREVERT<br />
CAMARON DE LA ISLA<br />
PAUL KLEE<br />
PIETMONDRIAAN<br />
THE N.A.S.A.<br />
JEAN ARP<br />
ELSWORTH KELLY<br />
JIMY HENDRIX<br />
GIOTTO<br />
FERNANDO PESSOA<br />
PIERO MANZONI<br />
FRANK ZAPPA<br />
bOb VAN REETH<br />
UYLENSPIEGEL<br />
SEBASTIAN COE<br />
MIEL PUTTEMANS<br />
JEAN-MARIE DE DECKER<br />
IRON MAN LUC VAN LIERDE<br />
EL CORDOBES<br />
ANAIS NIN<br />
MAN RAY<br />
ALBERT SZUKALSKI<br />
MARGUERITE YOURCENAR<br />
MIES VAN DER ROHE<br />
PHILIP JOHNSON<br />
VINCENT VAN GOGH<br />
FELIX TIMMERMANS<br />
ANDY WARHOL<br />
CRICK & WATSON ON D.N.A.<br />
OPGEDRAGEN AAN<br />
FEDERICO GARCIA LORCA<br />
PIERRRE ALECHINSKY<br />
FEDERICO FELLINI<br />
CERVANTES<br />
BJORN BORG<br />
JEAN TINGUELY<br />
NICKY DE SAINT PHALLE<br />
LEO FERRE<br />
CHET BAKER<br />
LOU REED<br />
YVES DESMET & DE MORGEN<br />
WORLD WILD LIFE FUND<br />
GREENPEACE<br />
AMNESTY INTERNATIONAL<br />
PLUS IEDEREEN DIE IK NOOIT ZAL VERGETEN<br />
VANUIT HET INSTORTENDE BELGIE
Mijn allerlaatste maaltijd bestaat uit een bord<br />
eenvoudige risotto alla Milanese de rijst voorbeeldig<br />
al dente terwijl ik mij niet langer afvraag hoeveel volt<br />
de beul over een uur zal gebruiken om mijn geoefend<br />
lichaam te grillen terwijl ik op de BBC verneem dat<br />
Diana Spencer mij nog is voorgegaan druppelt uit mijn<br />
schriftelijk verkeer nog wat Montblanc-vulpeninkt<br />
ingegeven door Prozac-tabletten roekeloos vermengd<br />
met VSOP Armagnac waardoor de hopeloze indruk<br />
van dronken veiligheidspersoneel mij onstuimig doet<br />
schaterlachen als ik verneem dat acht miljoen<br />
schapen totally brainwashed by Elton John’s<br />
kermisliedje oorspronkelijk geschreven voor het<br />
hoertje van the Kennedy brothers verwar ik mij in<br />
verhalen van Grimm of Andersen als sneeuwwitje<br />
vermomd in Versace haute couture op Internet<br />
achtervolgd wordt door zeven cowboys van op hete<br />
Kawasaki’s beschoten met voyeuristische flashes die<br />
verwarring moeten zaaien in een op manipulatie<br />
toegespitste maatschappij waar nog meer klappen<br />
rond uw oren te verwachten zijn als u later zal<br />
vernemen dat de waarheid toch dient opgegraven<br />
want teveel is typisch democratisch nogmaals fout<br />
gegaan of zoals Alice Cooper schreeuwt I ain’t no girl<br />
as I ain’t no car ontkleed ik mij voor mijn allerlaatste<br />
stortbad om opgepoetst te sterven gebruik ik<br />
shampoo van New West wrijf mij een laatste maal<br />
droog met in gedachten de kuise vrouwen van Klimt<br />
en Vuillard badend in het zwembad van La Réserve de<br />
Beaulieu terwijl op de drieëndertigste verdieping van
het WTC mijn secretaresse in haar nieuwe Dirk<br />
Bikkembergs ' outfit naar mijn foto zit te blozen<br />
verstuur ik mijn allerlaatste faxen naar musea met het<br />
verzoek mijn muursculpturen nu maar eindelijk af te<br />
breken blijf ik als Vlaams primitief de vervuilende<br />
technocratisch-technologische inbreng druk<br />
terroriseren als de aanmaak van steeds nieuwe<br />
fobieën de wilde Westerse dierenwereld in nog meer<br />
haat en godsdienstoorlogen moet jagen naar de keel<br />
gegrepen met door het volk verkozen ambtenaren die<br />
nog even de uitgebreide chaos strompelend durven<br />
overleven nadat ik al mijn litanieën ordelijk heb<br />
verbrand in de onmetelijke droom zonder angst vol<br />
van discipline vrij en verantwoordelijk voor mijn<br />
beweeglijkheid ten overstaan van de steriele burger<br />
die mij nooit lezen onmondig ingeblikt met nutteloze<br />
ziekteverzekering en sociale bijstand blijft de<br />
ondergang van groteske fabels omtrent de<br />
onbestaande ziel zich in mijn hoofd omschrijven met<br />
piloot op automatisch deert geen mist mijn monoloog<br />
als ik straks wegvlieg uit dit kapotgeschoten<br />
bedevaartsoord met door General Patton’s leger<br />
verstoten SS-troepen terug naar de embryonale staat<br />
om de bergbeklimmers van de volgende Himalaya-<br />
expeditie met het onafgewerkte kladwerk van vorige<br />
generaties mislukkelingen met Karel 's Appels te<br />
overschilderen verval ik in zwarte Hawking gaten als<br />
moordenaars van het soort Mobutu en Dutroux met de<br />
medewerking van gerecht en onrecht mij mentaal<br />
opjagen raap ik niet langer kastanjes uit het vuur zal
mijn brandend verlangen naar meer zuiverheid en<br />
inspraak naïef op houtvrij papier nog tijdelijk<br />
gebundeld blijven neem ik een slok single malt Glen<br />
Moray om mijn kussende tong te vertederen hoor ik<br />
reeds naderen de verlossende stappen in de groene<br />
gang van de dood heb geen tijd meer om de kaart van<br />
Europa nogmaals bij te werken moet mij niet langer<br />
opwinden over het cholesterol van impotente<br />
ministers uitgesmeerd op pseudo-boerenbrood zo kus<br />
ik in het vervuilde Minnewater mijn zwemmende<br />
Spaanse jonkvrouw op het hoge voorhoofd voel mij<br />
gekidnapt word virtueel verscheept free on board<br />
richting Hong Kong waar ik in het chaotische Jumbo-<br />
restaurant vermeend chocolade paasklokken voel<br />
luiden na het afscheid van mijn vrienden Marianne<br />
Von Werrefkin Paul Klee Jean Arp Italo Valenti Hans<br />
en Gerard Richter zet ik mijn risotto Milanese terzijde<br />
proef nog een stuk pizza marinara perfect gegrild op<br />
houtvuur met de vurigheid van Inter Milan slik ik mijn<br />
laatste hap langzaam door de dichtgesnoerde keel<br />
erken mij reeds opgehangen geëlektrocuteerd of<br />
kapotgeschoten het maakt niets uit mijn<br />
spermavoorraad is praktisch uitgeput in het stille<br />
halfdonker met mijn beurs vol groene Franklin dollars<br />
rijd ik roekeloos de Splügenpass nog éénmaal op en<br />
af door hobbelige schaars verlichte tunnels de lucht<br />
wat ijl wordt het dag als ik mijn bekeerde vrouw<br />
eindelijk terugzie in Katmandhu het hoofd nu<br />
kaalgeschoren met mijn watermerk en faxnummer op<br />
haar hoge voorhoofd gegrift vergaar ik in het Golden
Sunset Hotel in Nagasaki zeldzame brokstukken van<br />
de bom voor mijn antiquariaat in Palm Beach vervoerd<br />
door callgirls met monden beschilderd door Tom<br />
Wesselmann blijven mijn zinnen vervuld van nihilisme<br />
zonder grenzen nog enkel vlekkeloos inkt als het<br />
alfabet in mijn geheugen in naakt vrijende val met de<br />
zuigkracht van Deep Throat wat mijn muren verandert<br />
in een El niño-orkaan het andere ik reeds verbonden<br />
met het universele golvenlicht tussen man en vrouw<br />
op het moment van bevruchting schrijf ik de<br />
gedichten die Arthur Rimbaud na zijn achttiende nooit<br />
geschreven heeft al joggend in de mij omringende<br />
bossen begint dan een briefwisseling zonder<br />
antwoorden zoals dat mij als uitgever van ingebonden<br />
boeken en als dichter van de verwondering overvalt<br />
tijdens de zwangerschap van mijn bestoven<br />
woordenschat reeds vertrouwd met genetisch bedrog<br />
worden mijn testikels als tweelingen liefdevol<br />
gewassen met soap-opera berouwvol opgeborgen als<br />
kitsch-verleden net iets te ver van de schedelpan met<br />
ingebouwde lichtmeter Broadway-theatrale<br />
bewegingen stoer improviserend met vuurspuwende<br />
woorden loop ik rond in mijn scenario’s onder invloed<br />
van Charlie Parker en overkokende beebop herken ik<br />
zijn sax behangen met Breitling chrono’s opgelost in<br />
een zwart-wit gewetensonderzoek in ruimten van<br />
zeldzaam evenwicht zodanig dat ik zonder condoom<br />
aanvallend kan reageren als aards specimen in zeven<br />
talen ook als ik mijn fouten vergeefs bedrieg de<br />
ongrijpbare tijd die ik verhangen heb bewust met
verzen kinetisch verlicht waardoor kortsluiting<br />
binnenvaart in de magere boezem van Verlaine die<br />
mijn gedichten opwarmt verscheur ik Schubert’s<br />
Liedern om rustig te kunnen uitademen in het Louvres<br />
bij de haringen van Soutine uitgemergeld door<br />
revolutionaire honger zonder enig pepmiddel mij<br />
verslikkend tussen C.I.A.-onthullingen en bijgeloof<br />
worden mij door Bernstein & Woodward marktverse<br />
scripts voorgesteld die ik verhandel in het Rungis van<br />
de literatuur om later in de gebarsten aarde van de<br />
Parador in Granada nieuwe quantumtheorieën en nog<br />
meer groeiende gaten te ontdekken ontwerp ik op<br />
verzoek van een Andalusische hond regenbogen als<br />
neonbeelden en schrijf omwonden over het stervende<br />
vlees door botkanker bloedkanker longkanker<br />
borstkanker onherstelbaar verpakt met morfine en<br />
littekens van Baudelaire in art-ificiële paradijzen<br />
vervolgd door spleen en oceanisch sperma als het<br />
krassen zonder tanden in nachten van verval ziek<br />
plasma de oermisdaden uitzinnig kwelt met te weinig<br />
rode bloedcellen boven onze overrompelde hoofden<br />
ontdekt begin de zestiger jaren toen een Professor<br />
Fysica aan de Gentse universiteit nog durfde beweren<br />
dat men nooit draagraketten zou kunnen ontwikkelen<br />
om aan aardse zwaartekracht te ontsnappen zo blijft<br />
het mij alom vervelend met een Belgisch<br />
imbecielenpaspoort te reizen in oorden van streven<br />
blijft mijn analytische observatie een duistere erfenis<br />
vroegtijdig door een vulgaire catechismus-opvoeding<br />
verkracht ervaar ik met do-it-yourself- therapieën in de
diepvriezers van sekte-kerkelijke gebieden het<br />
besmette bloed van biddende psychopaten in zwarte<br />
nonnengewaden met zelfdestructie overladen<br />
vervormd tot wellustige bezetenen die wijn willen<br />
breken en brood drinken reeds bestraft bij de<br />
geboorte met het onduidelijk gehuil van pijnlijke<br />
barensweeën onze moeders de eerste levensdag<br />
reeds belast in de roekeloze bijbeltijd van ondraaglijke<br />
tien geboden in de kerkers van de Observatore<br />
Romano bevolkt door bloedende censurerende<br />
priesters adem ik uit en in mijn dichtende resten de<br />
adrenaline van de Nikkei en de Hang Seng met<br />
crashverzen bevrucht op dit papier als de rillende inkt<br />
van het fin de siècle wat mij helpt het<br />
afbraakspektakel van de rode horden te blijven<br />
misbruiken Pernod drinkend met Beardsley op het<br />
terras van Les deux Magots als bij zwoele avond de<br />
volle maan onze zilveren dromen siert bewondert het<br />
existencialisme van J.P. Sartre het elektrificerend<br />
effect van mijn hormonale dubbelzinnigheid er op<br />
duidend hoe absurd het is teevee te kijken worden<br />
dagelijks voor ons oog de meest elementaire<br />
natuurwetten onteerd door ebola varkenspest<br />
salmonella-mosselen rotte eieren dito lucht- en<br />
grondvergiftigingen als willoos sterveling op<br />
consultatie bij het tijdelijk bestaan een obsceen<br />
cholera-spektakel doorspekt met etnische zuiveringen<br />
waarbij mijn breuken en kneuzingen opgetekend in<br />
lege bierflessen verzuurd in café-walmen de<br />
verdenkingen van mijn uitgebreide gebreken voeden
gebruik ik de discipline van mijn geoefende<br />
ruggengraat en -wervels als steunpunten in mijn<br />
conceptuele kunst gegijzeld vervolg ik het executeren<br />
van corrupte ambtenaren zonder verdere verklaringen<br />
gedumpt door dappere Nieuwpoortse vissers die de<br />
laatste nucleaire garnaal uit de Noordzee ophalen<br />
terwijl gedrogeerde politiecommissarissen mij op<br />
Internet voorstellen symbolische controles uit te<br />
voeren zonder La Brabançonne te zingen lijdt ook<br />
mijn lichaam onder de lafheid van een onkundig<br />
beleid zonder regime-identiteit of wilskracht met<br />
lafheid in krantenleugens verpakt door journalisten<br />
die voor boterhammen blijven zwijgen regeer ik<br />
eigenzinnig over mijn hardlopend geraamte dat verder<br />
droomt als een voorrecht vol rammelende zegging zo<br />
zal mijn manifest toch ongehoord in gecastreerde<br />
emancipatie blijven bovendrijven bericht ik u over de<br />
Olympiade van het anarchisme met mijn denken<br />
zonder mijn eikel te laten besnijden melden ex-Mao<br />
Chinese tweeling-secretaressen mij na dagen aftasten<br />
en bepotelen nog steeds geen winkel of superette<br />
ontdekt te hebben met eetbare kippen of eieren terwijl<br />
in het opnieuw geschilderde Congo de dorpstovenaar<br />
uitgewezen werd met vunzige zweetplekken onder het<br />
sjofel jasje ter hoogte van de oksels de schouders<br />
verzakt door teveel chips en fastfood en masturberen<br />
met zwarte plastic penissen zijn melaatse vrouwen<br />
alzo ontoereikend in de top tien van Marie-Claire<br />
terwijl zij nu zonder verdriet verder dobberen in zijn<br />
Riva Acquarama in het geile Cadaques in gezelschap
van elkaar afwisselende groepjes seropositieve<br />
basketball players en drug queens optredend in de<br />
nachtshift terwijl in de ploertige haven van Antwerpen<br />
dagelijks een en ander bruikbaar voor miljarden wordt<br />
gestolen volstaat het mij kritisch de bevlekte broeken<br />
van de ordediensten te observeren de schoenzolen<br />
sjofel uitgesleten toch met medailles eervol begraven<br />
zonder bewakers in de modderige kuilen van zuigende<br />
kerkhoven overspoeld door besmet Schelde-water<br />
roep ik mij de kwetsuren van Dostojewski opnieuw<br />
voor de geest herlees zijn beste bladzijden uit De<br />
Idioot als ik vanmorgen nog vurig onder de indruk van<br />
een soeplepel Guarana uit het zachte bed spring mij<br />
op het dak van The Pierre in NYC in de ringvinger<br />
snijd roep ik je pense que mon profil est encore<br />
amoureux des flammes brûlantes d’un amour éternel<br />
zo laat mij nog even uitwaaien in dit contemplatieve<br />
leven genieten laat ons op de verloedering van onze<br />
bedorven rechten demagogisch schieten met Polmos<br />
Wyborowa 60? in mijn schrift vermengd vervoeg ik<br />
Boris Pasternak Tjekov Rachmaninov Dhiaghilev en<br />
Raspoetin om samen de mythes van de berg Golgotha<br />
opgestapeld in drie moordende kerken boven elkaar<br />
eindelijk te ontmaskeren zonder er James Ensor bij te<br />
betrekken wandelen wij warm gekleed in Kremlin-<br />
astrakan op de Promenade des Anglais met Puchkine<br />
maar het foyer van het Bolchoi un chocolat très chaud<br />
slurpend ploft onverwacht tussen mijn ribben het<br />
botte mes van de doofstomme massa gutst blauw<br />
bloed uit mijn borst vermomd als stirling silver tranen
mijn herinneringen aan het blauw van Carrol Shelby<br />
het blauw van Yves Klein het blauw van de<br />
Middellandse zee mais la Méditerranée c’est encore<br />
autre chose en onvergelijkbaar zoals verliefd zijn in<br />
Saint Tropez sur la plage de la bouillabaise er<br />
verheven vrijen in een Bentley Continental als alle<br />
onkruid wordt weggespoten naar het crematorium met<br />
de verbranding van Aids & Hepatitis-patiënten blijft in<br />
mijn geschriften alles wat ik onderneem kladwerk is<br />
niets ooit af laverend in drijfzand met de spontane<br />
hulp van Jeruzalem-extremisten laten wij solidair om<br />
vijf voor twaalf onze volksverkwanselaars spontaan<br />
verhongeren hun verraad zal ons vermaak zijn zonder<br />
Schuld noch Boete moet het Toledo-mes van Sly<br />
Stallone erin wordt elke bladzijde met Guevara-bloed<br />
vermengd in brieven aan een jonge dichter is mijn<br />
Flamenco-vrouw de nieuwe Rilke in Sevilla Boullerias<br />
dansende terwijl wij luisteren naar John Bon Jovi<br />
vluchten muggen tsé-tsé-vliegen wespen en het<br />
overgebleven afval van het bevroren Duitse leger nog<br />
steeds uit het stukgeschoten Stalingrad naar de<br />
verdoemenis verwezen alsof in Mein Kampf sterben<br />
ein Ideal bleibt zoveel is zeker wat ook het taalgebruik<br />
het gefluister het gehuil dat dondert uit volle borst als<br />
plots door waanzinnig gestotter beroerd Guido<br />
Gezelle zo plechtig stil bewogen mij opdringerig<br />
verzoekt mee te ontsnappen aan boord van dit<br />
kosmisch blad hét woord als reddingssloep verdeelt<br />
ons maïsbrood en Siciliaanse Corvo Chardonnay<br />
handig verpakt in Aqua Source life tabletten met algen
uit 2 miljoen jaren oude meren versterk ik mij met<br />
Aphanizomenon als vorm van sublieme<br />
kunstmatigheid is nu het natuurlijke verboden alle<br />
leven vergiftigd door onze mensenhand die schuldig<br />
pleit de mens dat vleesverslindend dier ook Helmut<br />
Kohl Bill Clinton en Jacques Chirac zijn vleesetenden<br />
en te mijden als hun nucleair afval te ver verspreid<br />
over alle aardse grenzen van ons vruchtbaar-<br />
vruchteloos denken schrijf ik met twee handen een<br />
antisociaal beeld stel mij tentoon met niet-<br />
geschilderde TABL-EAUX aan tafel redetwistend bij<br />
Hermann Hesse beschrijf ik mijn onkundig alter ego in<br />
The Bold and the Beautiful gehuld in gedichten van<br />
Emile Verhaeren en Paul Van Ostaijen versierd met<br />
Converse basketball shoes en Chrome Hearts<br />
napavesten blijft rappen een spel met woorden gemixt<br />
met water en tafels met canvas en verf met metaal en<br />
taal als ik land op Palermo dadelijk met de Aliscaffo<br />
doorschuif tot op Volcano door brandende lava en<br />
vuur verlicht zoemt mijn marginale overleving<br />
doorheen wat tafelspringers een waardevolle<br />
beschaving voor onze kinderen durven noemen hoeft<br />
ook museumkunst voor mij niet meer kan ik bestaan<br />
zonder surrogaat zonder bedrog zonder geloof als een<br />
primitief die wartalig ploegt met een oude Olympia-<br />
schrijfmachine mijn beschilderde vrouwen onterf met<br />
ogen vol Kruger-goudstukken vergeet ik voluit de<br />
verdroogde vagina’s met Jean Cocteau Bellini’s<br />
drinkend in Harry’s bar zonder de vervuilde laguna te<br />
eerbiedigen beweegt een clichématig komen en gaan
mijn doorprikt wat versleten schrijflint dat elke<br />
nefaste ervaring verblindt neemt mijn<br />
claustrofobische werkelijkheid alle creatieve kansen<br />
ernstig ook als ik blijf zappen op ondubbelzinnige<br />
hellingen een hypothetische afstand verder loop met<br />
soepele Nike’s hoog boven de giftige grond<br />
strompelend naar het sterven toe oogt mijn afscheid<br />
in algemene vervuiling mijn witte wolken verlaten mijn<br />
letterlijk offer vervormd in potente zonnebloemen die<br />
groeien in verwoestende geraamten met blue jeans en<br />
anarchie verweven stel ik lijfelijk vast dat enkel utopie<br />
het onbestaande nog even mag regeren bij gebrek aan<br />
geestelijk voedsel de consumptiemens nog meer<br />
burgers zonder ham zal vreten het radioactief afval<br />
blijft opstapelen in het vuil- zijns-aanschijns kan ik mij<br />
niet overtuigen nog aanwezig te willen blijven zo rust<br />
ik uit op de geheim gehouden grenzen van mijn<br />
verlegde onmacht waar leegte een uitverkoren materie<br />
vol verlangen wordt om nutteloos te blijven<br />
ondernemen een stimulans die de geest bedrinkt<br />
terwijl ik verder schrijf over open deuren ondanks het<br />
binnenwaaien van vervallen karkassen voorzien van<br />
lichtgekookte GSM’s stuwt mijn conceptuele<br />
vragenlijst eisend af op verheldering ondanks labiele<br />
vergunningen welke de armen en benen van geest<br />
evenmin zullen motiveren zonder onbestaande<br />
waarborgen door te knippen<br />
op- en neergaand als jojo’s zij mij getuigen dat alleen<br />
het normale abnormaal is reageer ik onomkoopbaar<br />
door in het Opéra de Paris te filmen terwijl ik op mijn
walkman naar Camerón de la Isla blijf luisteren<br />
vormen zich hiërogliefen van Chagall’s homofiele<br />
engelen dreigend voor mijn ogen als was het een<br />
leesbare obsessie door sirocco-winden neergeslagen<br />
beleef ik bastaardverbeelding op amper enkele<br />
centimeters van mijn netvlies terwijl mijn strelende<br />
handen de hersenpan van Friedrich Nietzsche silk<br />
screenen op 13 genummerde exemplaren speelt de<br />
betalende toeschouwer rond irrationele voetbalvelden<br />
met plastic gras extra kort afgereden fax ik afspraken<br />
naar kosmische databanken gestuurd door popart-<br />
veronderstellingen offert mijn beleven alle tradities op<br />
liquideer papieren kredieten blijf mijn innerlijk<br />
panorama verrijken met 1964 Weber-carburatoren &<br />
C-type dry-sump harmonisch afgesteld om dramatisch<br />
verder te acteren als met groene benzine de oerpijn<br />
zich vakkundig laat verdelen tussen motorblok en<br />
overbrenging wat versnellend en opbouwend oogt<br />
ondanks gasmaskers in petroleumoorlogen verander<br />
ik mijn Jeruba-beelden regelmatig van plaats als was<br />
het John Travolta in Urban Cowboy nu vermomd in<br />
Pulp Fiction om zonder glitter de primitieve waarheid<br />
te ontdekken mijn aanvallen op de mythe te<br />
ontsmetten ondanks Hollywood-kruisigingen in volle<br />
crisis valt de Euro-foetus beslist in de afvalbak van<br />
stakende communisten in figurantenrollen waar<br />
opruitaal mijn poëzie nooit kan besmetten loop ik<br />
zonder nostalgie in roekeloze verrukking nog wat<br />
rondjes in het uitstervende bos wat later uitgeput<br />
beland mijn fictie bij de ruïnes van Hadrianus ’ villa
als onkruid vol relatieve gekheid met verdelgers<br />
bewerkt bleek ook voor deze keizer geestelijke<br />
materie een explosieve wanorde om irrationeel te<br />
bewegen blijven mijn barstende bedenkingen zoeken<br />
naar de broer van Hyronymus Bosch acteer ik in de<br />
slanke lichamen van mijn masturberende vrouwen<br />
met leugendetectors voel mij na elk antwoord één<br />
stap dichter bij Babylonië wat dronken van teveel<br />
Mouton-Rothschild bewaken wij in kerngebieden van<br />
vertwijfeling onze liefdeszone overgoten met make-up<br />
afgestraft in flitsende scenic-railways beitel ik<br />
grafschriften met Ein Stein stenen blijft ruimte nog<br />
even als woorddadig woord aanwezig koel<br />
opgespaard in ijsblokjes door de atmosfeer<br />
opgenomen in een ruimtestation heroverd door<br />
Watergate plummers met teveel aan melkzuur<br />
overrompeld door gesteriliseerde afluisterapparaten<br />
maak ik Nixon’s valse Vietnam-stellingen ongedaan<br />
schep verse controversiële ideeën als ik de<br />
instortende steden vol dode bomen mijn brede rug<br />
toekeer het gras opgerookt stort ik mij in vijfhonderd<br />
miljard jaren vermoeden overvol verbeelding bewaard<br />
in de diepvriezer van Apocalypse Now omdat<br />
Scorsece met teerlingen speelt ontdek ik in de<br />
prehistorie Warhol’s beschilderde bananen als een<br />
essentiële oogst aan gevitamineerde antwoorden<br />
behoef ik niet bij kaarslicht van mijn verliefde<br />
herinneringen te scheiden blijf in hemelen en hellen<br />
oude Ferrari’s berijden in gezelschap van Al Pacino<br />
met Hamlet’s macrobiotisch bloed ondergedoken in
Copacabana verander ik mijn allerlaatste tikkende uur<br />
in aluminium donderwolken wind mij zonder Rolex op<br />
door alle slaven de vrijheid te schenken kan ik hun<br />
ongeloof als luxe beleven doorspoel met twijfelachtig<br />
mineraal water wat nog buigzaam is overweeg een<br />
huisvlijt Stradivarius te bespelen als gebed bij<br />
slapende vulkanen die mijn arrogante monden moeten<br />
motiveren ook als mijn zelfbeheersing vragend naar<br />
buiten schrikt lijkt het nuttig omringd te zijn door<br />
made in Japan fetisjen op Vlaamse kerkhoven<br />
teruggevonden waar verzakte grafstenen met<br />
gescheurde prostaten misnoegd het vrouwelijk<br />
donker verdrinken bij het bekijken van La Perla- bh’s<br />
met bijbehorende string op foto’s van Helmut Newton<br />
in La Villa d’Este lijkt het er wel op dat ik met of<br />
zonder diapositieven toch virtueel zal overleven<br />
vooral als ik de oester nog kan opsporen die Sigmund<br />
Freud zou hebben vermoord begeleid ik met Ry<br />
Cooder en Cubaanse mambo de uitvaart van de<br />
Weense professor in de Dassault-helikopter van Nicky<br />
Lauda zie ik beneden bij de uitlopers van de<br />
Dolomieten blauwe nomaden de hobbelige weg van<br />
het exhibitionisme verlaten terug het verbrande<br />
woestijnzand in dat hun onafhankelijkheid tracht uit te<br />
buiten zonder spuitwater als ruilmiddel voor oude<br />
Mercedessen blijf ik verliefd op het overgevoelige<br />
beeld van de eenmalige Muze die in mijn schrift verder<br />
beeft ervaar ik dat mijn creatief potentieel zich verder<br />
ontplooit zelfs in Antwerpse Chernobyl-gebieden als<br />
was het nogmaals de Gestapo die mijn vrije taal
estraft het ongelovig geloof vermoordt ledige graven<br />
doorboort als ik nachtelijke regenbogen fors belicht<br />
zie ik dat elke aanval machteloos doolt doorheen<br />
gerecycleerde stormen mijn strofen opnieuw het<br />
linkeroor van Vincent afhakken met nog meer<br />
onzekerheid mijn creatieve drang rondzwerft in koel<br />
beschilderde Provençaalse luchten met als gevolg de<br />
dollar stijgt het aantal anonieme werklozen<br />
indrukwekkend blijft door zich goedschiks te laten<br />
vernederen terwijl ik met een oververhitte<br />
broodrooster in mijn dromen opbrand voel ik de<br />
provocatie van vagina’s met afstandsbediening voor<br />
mij openwaaien onder Pirelli Scorpio-banden met<br />
zand in de ogen ontwaak ik slaperig van teveel sake<br />
op een congres van Japanse uurwerkfabrikanten met<br />
gespleten bewustzijn en turbovermogen die mij met<br />
vanille-ijs van weggesleepte ijsbergen proberen te<br />
conserveren ondanks een contract dat mij nog aan<br />
Nike runningshoes bindt blijf ik dankbaar dat mijn<br />
witte bladen verder lopen met woorden om uiteindelijk<br />
toch te verrotten als te duur betaald hormonenvlees<br />
besef ik schuldig te zijn aan teveel water drinken als<br />
ik mij onbeschermd opstel tussen baksteenmuren<br />
gemetseld met constructieve soberheid in Bauhaus<br />
demonstratief contrast het ijdele barok naar geil<br />
recept overspoten met P.P. Rubens-cellulitis gaan<br />
mijn gedreven vragen op zoek naar inhoud zonder ziel<br />
maar wat is dat een ziel iets rond of hard of<br />
onbetaalbaar om voor te bidden op de knieën om voor<br />
te bieden bij Christie’s als heilig hart maar wat wordt
dat als de adoratie immer het banale verzacht met<br />
Noorse kreeft lauw geserveerd zie ik mijn nieuwe<br />
Duchamp- concepten altijd op 6 december met vuur in<br />
de ogen gericht op marsepeinen monumenten slaapt<br />
Ein Stein in het Muhka in mijn stenen bed als de<br />
relatieve weerspiegeling van een cementen dood zo<br />
zijn wij als dubbelgangers van The Blues Brothers<br />
The Marx Brothers The Warner Brothers om het even<br />
die ons in bezwete nachten met schizofreen Munch-<br />
geschreeuw van verdere aanbidding zullen verlossen<br />
veel te ver van mijn vermiste kinderjaren zie ik in de<br />
blikken van mijn androgene vrouwen niets dat op<br />
toeval duidt bij het eten van tarwebrood verwijs ik<br />
naar het surrealisme van André Breton in Chantilly te<br />
bespuiten met slagroom zonder suiker en Geisha-<br />
schandalen om Japanse keizers te bedriegen laat ik<br />
mij niet afleiden door ingevroren Sushi en verwijl bij<br />
mijn zoomen verzameld in het fotografisch brein van<br />
Nikon vervuld met extra dosis testosteron en<br />
ingewikkelde flash-voordelen om nog meer<br />
onafhankelijke stellingen te projecteren gravend naar<br />
de oorsprong van alle streven een high-tech<br />
spitsvondigheid made by Sharp L.A. met virtuele<br />
afspraken ondanks de actualiteit die mijn vonnis op<br />
de seconde volgt onderteken ik een onmogelijk<br />
verdrag met Fidel Castro’s claustro-gedachten verpakt<br />
in dieettabletten voel ik mij een uitgehongerde<br />
alligator als ik in brasserie Brasseurs jonge advocaten<br />
zonder reden geld zie opeten snel ik naar de<br />
bitterpeeën luister naar Patrick Selinger zonder piano
spelen eten wij friet met handgemaakte mayonaise om<br />
door te zakken tot bij den Boer van Tienen rond<br />
halftwee valt Szukalski binnen om na uren twisten<br />
over het verschil tussen zappen en zappen te beloven<br />
nooit meer te zeveren keer ik terug naar mijn<br />
monologen met nog meer vragen vol onbegrip bij<br />
dagelijkse porties genocide bedoeld als ontspanning<br />
bericht tijdens het teeveejournaal die de<br />
slapeloosheid van de beste kijkers moet activeren met<br />
cafeïne bij zwaar bewolkte hemel wanneer de<br />
weersvoorspellingen mij in het stervende regenwoud<br />
mijn volgende Soho-show inspireren zoek ik naar de<br />
reden die mij schuld moet bekennen wat niemand mij<br />
kan verbieden ben ik haastig bij Fernando Pessoa<br />
aangelopen zonder bellen proefde ik meteen de<br />
verfijnde Fado-smaak na twee kleine tasjes hete koffie<br />
d’A Brasileira in stokoud Chiado reageren mijn<br />
smaakpapillen in alarmtoestand op de door<br />
verkrachtende en moordende sovjetlegers gestolen<br />
kunst opgestapeld in de schatkamers van de Ermitage<br />
waar bij de ingang een brutale Jean-Claude<br />
Vandamme hoog tussen de benen staat te stampen<br />
valt meteen een Rus zonder antivries als bevroren<br />
hond op de grond wat Jean-Claude de kans biedt<br />
verder te schoppen zodat ik onmogelijk kan<br />
inschatten wat er aan testikels nog overblijft na nog<br />
een paar dreunen op het smoelwerk is eindelijk alles<br />
dichtgeslagen verheug ik mij tussen Leningrad en<br />
Sint-Petersburg op de pijn die alle zwakke gevoelens<br />
verblindt in de concentratiekampen van het menselijk
lijden wordt reeds bij de geboorte ons gedachtegoed<br />
misleid door verborgen verleiders de verkwanselde<br />
jeugd meteen gedrogeerd met smaakmakers van post-<br />
industriële melk het verderf van uitgekookte<br />
spaghetti-affaires te bekampen met de hoge eisen die<br />
ik het ethisch leven stel zo zal de stank op<br />
onschendbare roodfluwelen banken van<br />
marionettenparlementen mij niet laten versagen blijf ik<br />
bereikbaar het verschil dat elke creatieve twijfel<br />
aanmaakt om in doorschijnend marmer een<br />
onuitstaanbare steen vol aanstoot te zijn verwerkt in<br />
een duik vol kosmische energie die mij in ritmische<br />
cyclussen drijvende houdt om mij te ontdoen in zeeën<br />
van lust met Macumba-dansen van proletarische<br />
vakbondsleiders vies beplakt met het braaksel van<br />
suffende terminale patiënten in de vervallen fabrieken<br />
van de chemotherapie de maniakaal kuchenden en de<br />
rochelenden al opgebaard dankzij de staatsschuld<br />
vervolgd met het showen van nepcowboys en<br />
halfblote wijven in monstercampagnes voor<br />
kankersigaretten wordt eens temeer het voorlopig<br />
einde u opgelegd zo wees verdoemd zwijgende<br />
meerderheid overvol minderwaaardigheidscomplex<br />
pijnigt u mij zeer zonder ethiek noch verzet vervolgd<br />
door Amerikaanse legers die Saddam Hussein niet<br />
meer durven bombarderen angstig voor zijn<br />
chemische wapens die naar ruwe schatting<br />
honderden miljoenen aardbewoners kunnen<br />
vernietigen zonder schieten in amper zeven dagen<br />
moeten wij ons wel afvragen waarom Bush dan
Schwarzkopf niet liet begaan trappelend voor de<br />
poorten van Bagdad omdat allicht het sprookje van<br />
Uncle Sam ook verder moet bestaan met nog meer<br />
moordwapens te verkwanselen om handig over ons<br />
als dissidenten te regeren nu zelfs Theo Van Gogh<br />
computers verkoopt voor Bill Gates worden mijn<br />
ideeën werkelijkheid kan ik mijn inzet verdedigen en<br />
in The Caesar’s Palace voor de wereldtitel boksen<br />
toegejuicht door de lesbische atleten van het<br />
Australische triatlon-team worden mijn verzen<br />
gesponsord en gratis verdeeld door een Taiwanese<br />
cosmeticagroep gespecialiseerd in vochtregulerende<br />
crèmes die u met mijn gedichten zullen verleiden met<br />
voorstellingen van eeuwige jeugd ontdek ik door op te<br />
branden aan vier kanten nieuwe thermostaten en<br />
schokbrekers die mijn manier van kussen door<br />
Michael Douglas opgelegd in de nabije toekomst<br />
dramatisch moet verbeteren werk ik verder met amper<br />
26 letters om nieuwe doolhoven van betekenis te<br />
vormen als ik zonder regenscherm mijn overtuiging in<br />
de woestijn uitschreeuw veroordeelt Dorian Gray mijn<br />
zelfportret niet meer verfoei ik badkamers met namaak<br />
gouden kranen wordt na het ontdekken van verse<br />
hemellichamen dit geschrift nooit een uitgave met<br />
sociale gevolgen als niemand behalve ik daarover<br />
wakker ligt tussen Marathon en Athene 42 kilometer<br />
en 195 meter wat gelijk is aan het verschil tussen<br />
Seurat en Lichtenstein in het Guggenheim van Peggy<br />
met smeerolie Castrol GT verzacht zodanig mijn<br />
verdere massa’s mythen u zonder komma’s zonder
punten blijven berichten in conceptueel bewezen is<br />
men over miljarden neuronen afgezonderd met<br />
neurotransmittoren die mij geen menselijke emoties<br />
kunnen bezorgen storten mijn wildste penetraties<br />
voldaan in bij het slaapwandelen zonder tatoeages<br />
lijkt niets mij veranderd aan de kiezelsmaak van<br />
Château Margaux terwijl op internationale vliegvelden<br />
echte terroristen en valse toeristen ongestoord blijven<br />
circuleren bevrijd ik gegijzeld door mijn taal drie<br />
jongverliefden die tongkussen met de smaak van<br />
gambas a la plancha tussen de tanden ontzeg ik mij in<br />
stervende steden van elke commerciële reden bewijs<br />
u een paradoxale vrede als te midden van Algerijnse<br />
bloedbaden mijn microgolf ontploft kies ik voor<br />
verklarende woordenboeken verlicht met<br />
halogeenlampen ervaar ik gesloopt het verlies van<br />
George Sand’s ambivalente liefdes als gebalsemde<br />
wervelwinden belast met onduidelijke kortsluitingen<br />
ondergaat mijn zwaartekracht de peren en appels<br />
ideeën van Isaac Newton terwijl de Dow Jones bij<br />
hoogten en laagten de wereldcrisis ontleedt<br />
speculaties verkondigt de rentevoet bespringt lijdt<br />
ons verhit bloed aan verfrissende waanzin begeleid<br />
aan de Bernstein-piano door Chick Corea als in de<br />
voetbalstadions van de beestige hooligans de<br />
opgestapelde lijken van alle leeftijden en stand<br />
worden verbrand zie ik dat de jonge Dante de bodem<br />
van de vervuilde Arno nogmaals aftast op zoek naar<br />
Aziatische virussen die Beatrice hebben besmet<br />
experimenteert de dichter verder met klonen om mijn
vermagerde woordenschat aan zinvol te helpen wat de<br />
redenen voor het bestaan nooit kunnen verklaren<br />
zoeken wij samen verder in La Mancha naar<br />
Cervantes’ biseksuelen die elkaar met Slazenger<br />
tennisballen bespelen eten wij Lolita-bananen om<br />
homofielen te shockeren verandert het Bois de<br />
Boulogne onder het filmen in obsceen celluloid terwijl<br />
ik begerig ijs met limoen lik voel me plots bevangen<br />
door claustrofobie als hoog in NYC de CIA met<br />
zelfmoorden experimenteert in de liften van The<br />
Chrysler building is Tarzan zonder lianen vervangen<br />
door beautiful bodyguards in Gucci suits terwijl de<br />
fuga van Bach mij dreunend achtervolgd hoor ik<br />
Marlon Brando als the Godfather uitroepen dat<br />
moorden ook een kansspel is zo moet de burger in de<br />
rij maar witte suiker blijven eten terwijl Miles Davis tot<br />
vervelens toe het Concierto de Aranjuez op CD laat<br />
opnemen torpedeert Francis Coppola nozems junkies<br />
drugsdealers killers en een Dutroux-rotzooi aan<br />
kinderverkrachters in een gele onderzeeër die met<br />
doofpotten vol gewassen geld de pathologische<br />
burger verder afmaken ook niet kan verhelpen als u<br />
wordt neergeblaft met een FN uit Herstal hoeft Sharon<br />
Stone niet langer met gespreide benen te acteren niet<br />
meer verbonden aan Godot kies ik voor zwarte<br />
zwaargewicht-boksers die toch zo overvloedig kunnen<br />
zweten zo sexy overkomen na knock-out theatraal<br />
afgevoerd doet big boss Trafficante mij nooit vergeten<br />
dat hij toch JFK heeft helpen verkiezen dewelke in de<br />
slachtpartij van de varkensbaai met Fidel Castro bij
voorkeur dubbel spel speelde om achteraf in de<br />
casino’s van Las Vegas met de hulp van Sinatra’s<br />
golden voice Marylin in zijn Cape Cod bed te<br />
verwennen haar achteraf aan broer Bob door te<br />
spelen in een nieuwe Shakespeare geregisseerd door<br />
FBI en CIA moest blijkbaar iedereen kapot zo ook<br />
Malcom X en Luther King dan nog Bob nu blijkt dat de<br />
dorpsbeenhouwer ook schuld heeft met al dat<br />
hormonenvlees als compensatie zijn vrouw gratis<br />
uitleent worden in België de moordenaars door<br />
begrijpende psychologen gestoord bevrucht in de<br />
universiteiten van het credo is seponeren zo laat de<br />
vuiligheid achter gesloten deuren wegkeren is zelfs<br />
Greenpeace overbodig geworden als krijgers zonder<br />
tanden met plakkaten moeten jongleren leest de<br />
sensuele stem van Fanny Ardant in La Coupole un<br />
Blanc de Blanc uit mijn gedichten vol metaforen ga ik<br />
uit de bocht op Hockenheim in de regen breekt mijn<br />
schedel symmetrisch middendoor vinden mijn<br />
vallende hersenen geen zondaars meer noch<br />
weesgegroetjes en onzevaders om mijn taal te<br />
verloederen lijd ik als Aristoteles metafysisch in mijn<br />
keizerlijk bed zonder gynaecoloog met the day after-<br />
pillen bloot and fasten my seatbelt tienduizend meter<br />
hoog in uitzonderlijk misogyne wolken en hallucinante<br />
golven de rustgevende werking van eeuwenoude<br />
beuken bevolkt met hip-hop-gesprekken van<br />
drukdoende zwarte kraaien spelen wij in La Fenice<br />
demagogische rollen als blaffende robots na de<br />
volgende Biënnale astraal vervoerd stel ik mijn
zingende palmbomen tentoon opgeluisterd door<br />
magere pianohanden met extra lange vingers die<br />
sprankelende improvisaties van Erik Satie in olijfolie<br />
weergeven ontvouw ik mijn Startrek lichamen als<br />
piratenvlaggen wapperend in het eindeloze spel van<br />
dood lust en beleven danst Neil Armstrong op de<br />
maan met mijn ruimtelijk karkas onbelemmerd verder<br />
zonder wortels zal mijn vrij woord ont-ART in de<br />
kosmos rotten in wezen niet verschillend van Buffalo<br />
Bill-verhaaltjes vervoerd in gele taxi’s en groene<br />
tractors om Mao’s geest te interviewen betreffende 45<br />
miljoen doden teveel om te begraven zijn Frank Zappa<br />
en John Cage levende idolen gebleven hoef ik mij<br />
nooit meer te kleden als aquariumvis zonder lidkaart<br />
mogen zwemmen zal ik zeker nooit nog groene<br />
tomaten eten met verpleegsters aan de Costa Brava<br />
opgescheept tussen defilerende nazi-nudisten fors<br />
opgewonden door de hoge zwarte laarzen van de<br />
sexy-vissers om zonverbrand ladingen Bertelsmann-<br />
toeristen te beschrijven met lekkende hartkleppen in<br />
George Orwell’s 1984 voelt alleen Milena het vochtige<br />
paranoia diep in haar slipje verborgen hoe een<br />
gluiperige boa constrictor het scrotum van Kafka<br />
binnendringt om later in zijn proces verkracht te<br />
worden door Big Brother als letterkundig voyeur<br />
dagelijks verse oesters slurpend bij Prunier in La ville<br />
lumière nadenkend over het verschil tussen een<br />
druipende penis en een lekkende vulpen om niet<br />
zonder handschoenen aan te pakken zal Franz toch<br />
weer vroegtijdig ejaculeren wordt de schuld
hypocritisch verwezen naar de hoge dosis chlorofyl in<br />
zijn tandpasta dit terwijl analfabete mondaine<br />
saloncommunisten Roederer Cristal blijven zuipen op<br />
kosten van de werkman wordt mij verteld dat de<br />
Venus van Botticelli met de lotto heeft gewonnen<br />
wordt het duidelijk dat ook Kant en Hegel beslist bij<br />
mij onder contract willen blijven om de wereldbrand<br />
opnieuw literair aan te wakkeren exposeren wij bij<br />
Miró in Barcelona met gebeeldhouwde auto’s wordt<br />
het hoog tijd dat geen mens nog Marcel Proust wil<br />
lezen analyseer ik zo tragisch mogelijk Napolitaanse<br />
begrafenissen van Cosa Nostra-contracten met<br />
meerderwaardigheidsgevoel voed ik het idyllisch<br />
zuchten van mijn Florentijnse beelden zonder armen<br />
in wit marmer als Dante Aleghieri dan toch eindelijk<br />
zijn Beatrice Portinari gezond terugvindt bij de kassa<br />
van de Interamerican Bank in Manhattan vervoert mijn<br />
letterrijke uitdrukking mij zonder concessies naar de<br />
Max Ernst van de twijfel bedenk dat ook Armani-<br />
ondergoed debiel overkomt zal ik mij verder<br />
verwarmen met maatwerk van Yamamoto terwijl op<br />
het late uur Cheops Chefren en Micerinos afwisselend<br />
mijn gedichten voordragen op Internet door veel te<br />
schrappen vermager ik nog steeds de essentie<br />
besparen mijn afgeslankte teksten inkt papier en te<br />
hoge bloeddruk zo zal ik mijn volgende Broadway-<br />
show door inktvissen laten schrijven ontmaagd<br />
ondergedompeld in Evian-water koel opgediend met<br />
nitroglycerine die nog lang legioenen Madame<br />
Bovary’s zullen prikkelen tijdens groteske seksuele
ontploffingen met zwart leder als gevolg van<br />
gerimpelde biologische drempels ondanks miljarden<br />
dollars omzet van serotine-regulators blijft natte angst<br />
nog steeds een vorm van dierlijke bevrediging met<br />
zuchtende dokteressen zuchtend als opgespoten<br />
Demi Moore’s de adrenaline in laboratoria vakkundig<br />
afgesteld als gold het rebounds van Michael Jordan<br />
voel ik hazewinden over 400 meter horden in mijn<br />
dromerige tegenstellingen met neon verlicht verkies ik<br />
voorlopig in San Miguel de Allende pikante tortillas<br />
spoel mijn nervosismen weg met Corona als dagelijks<br />
de werklust mij zoveel gekruide voldoening schenkt<br />
mijn progressief zenuwstelsel op de schrijfmachine<br />
verder tikt met arendsblik vol crawl-zwemmende<br />
woorden een protagonistisch archipel ontdekt zo kan<br />
ik eindelijk uitgeput maar rustig aanspoelen op 30<br />
september 1659 met het planten van rijst en soja<br />
beginnen om met Robinson Crusoë en Vrijdag op ons<br />
privé-eiland Chinees eten onder impuls van<br />
uitwisselende gedachten Herbie Hancock-variaties<br />
opsmukken met steel-drums worden onze akkoorden<br />
tussen orgels van bamboe en palissander opgedist<br />
springen met geweld uit ons bloot lijf dat mit Sturm<br />
und Drang met Fly-tox bespoten tot diep in de nacht<br />
Jules Verne’s middelpunt der aarde doorboort<br />
vervolgens mijn bouwvallige verhalen bekladt met<br />
ketchup alsof Andy García zijn Browning op Richard<br />
Gere leeg schiet laat ik mijn weloverwogen<br />
bevindingen verder groeien in de catacomben van het<br />
relatief waarnemen graveer ik E = mc? op mijn Omega
als reispas voor onbepaalde bestemmingen in de<br />
onduidelijke tijd van kloppende slagaders die mij<br />
verder leiden als gevolg van malicieuze hormonen<br />
sinds Galileo zich heeft vergist is het overduidelijk dat<br />
de USSR na Chernobil uit elkaar gevallen is waardoor<br />
voor de volgende 1000 jaar Europa schizofreen belast<br />
is zonder Berlijnse muren ook al drinken mijn jongste<br />
tendensen alleen bier van hoge gisting maakt mijn<br />
euforie warme Gibli-winden in roestige Maserati’s<br />
terwijl op de slakkensnelwegen de wildgroei zonder<br />
kuisheid ons in het asfalt verstikt groeit mijn<br />
schrijnende inktvis verder in oliesjeikprojecten<br />
schakelend met 6,7 liter weggedrukt in Connolly-leder<br />
vervuld van platonische arrogantie na geheim overleg<br />
met Scotland Yard-agenten wordt de hondenpoep van<br />
dagjesmensen aan zee voorzien van ziekenkas-<br />
regenschermen en plastic thermosflessen beschouw<br />
ik mijn terdoodveroordeling een nuttig voorbeeld een<br />
vorm van Socrates waarmee ik kan schermen als<br />
wereldwijd UN-leden nog meer moordtuig blijven<br />
produceren met explosieve leukemie en aids in<br />
poedervorm experimenteren nog 100 miljoen mijnen<br />
uw benen kunnen afrukken of een volgende Pol Pot<br />
weer eens 2 miljoen onderdanigen kan liquideren laat<br />
dan mijn onzin zinvol revolte blijven aanboren met<br />
telegrammen aan Georges Braque kubistisch<br />
rondrijden in twijfelachtige richting verzuren met<br />
afgescheurde ligamenten nog steeds aangetrokken tot<br />
Alfred Jarry word ik afgelost door Chris Amon net als<br />
Johnny Scheckter’s Ferrari P3 voorbij flitst kijk ik in
de spiegel en visualiseer totaal verbaasd het<br />
bijbeloude struikelpunt tussen man en vrouw in dat<br />
idyllisch pretpark verkleed als Adam en Eva om<br />
virtueel Bulgaarse drugkartels te bestrijden zijn de<br />
markies de Sade en Georges Bataille nooit dood toch<br />
begraven geweest in macabere toestanden<br />
onkreukbaar gemaakt als achter vergulde Napoleon<br />
de derde deuren Che-militanten hoog in het plafond<br />
van de Sixtijnse kapel schieten verzeilt Michelangelo<br />
opnieuw in het homofielencircuit voel ik mij knock-out<br />
uitgeslagen door Broodthaerts-mosselen<br />
voorafgegaan door Warhol’s Campbell soepen wordt<br />
ik nooit opgeborgen tussen de kreupele krukken van<br />
onze scheve rechtstaat beleef ik de ijstijd in een<br />
Veuve Clicquot ijsemmer na enkele romers licht<br />
bruisend genot kust Rodin mijn zinnen voel ik zijn<br />
marmeren handen op mijn schouders stukgeslagen<br />
met bronzen hamers van Picasso beklaagt Francis<br />
Bacon mijn gegriepeerde keel bij het strelen van haar<br />
pikante banaanneus kijkt Marie-Thérèse Walther in<br />
mijn kille ogen kleeft er nog rijst op haar zwangere<br />
buik loop ik langs de Seine koop een nooit voorheen<br />
teruggevonden collage van Velazquez met duidelijke<br />
invloeden van Man Ray voor appels en eieren die de<br />
onvoorwaardelijke bron van inspiratie van Marcel<br />
Duchamps met objets trouvés dienen voor zwarte<br />
raven krijsend op het afgemaaide koren bij het huis<br />
van Monet in Giverny sla ik nog altijd barbaars op mijn<br />
azerty-klavier blijft alles mogelijk ook de tijdbom<br />
zonder ons weten wanneer Marguerite Duras’
paddestoel opnieuw ontploft is al onze illusie bij Paul<br />
Delvaux stuurloos geworden in de treinen die nooit<br />
meer vertrekken ligt als op geïmproviseerde<br />
hospitaalbedden ons laatste gebed vol van genade<br />
plus lafheid zonder S.O.S. is er geen hulpdienst meer<br />
geen antwoord niets meer en meer en meer worden<br />
mijn laatste minuten een tabula rasa als zondvloed<br />
overspoeld door de onbevlekte ontvangenis welke<br />
met kapotte brandblusapparaten de originele versie<br />
van Karl Marx’s testament beluisterd oogt de dode<br />
ernst van mijn ultieme bloeding zonder Tampax<br />
volmaakt fataal wordt in mijn hersenen de hartzak<br />
doorboort is niets meer te stelpen het laatste vuil<br />
bloed al opgehoest met nog enkele fluimen slijmerig<br />
etterig van zweren aan de maag is in de<br />
twaalfvingerige darm nu ook de bloedkleurstof door<br />
maagzuur aangetast nadat het uit mijn vaten treedt<br />
uitgebraakt als kanker verteerd om weldra door de<br />
anus pikzwart ontlast te worden als zwarte olie een<br />
gevolg van gezwellen opgeluisterd door braken<br />
bewustzijnsverlies na hevige hartkloppingen overvalt<br />
mij een immense vermoeidheid de hersenen reeds<br />
zonder bloed splijt de ultieme beul met gratie mijn wit<br />
hoofd bekijkt de dood eindelijk tevreden mijn schedel<br />
breuk
CR ASH
ORIGINELE UITGAVE<br />
NIET IN DE HANDEL<br />
BANANA PRESS 1997<br />
199 EXEMPLAREN VOOR PERS THEATER & LEZINGEN<br />
COPYRIGHT & COPYLEFT ? BY <strong>WALTER</strong> <strong>BECKERS</strong><br />
ROZENLAAN 10 2950 KAPELLEN
NO END<br />
NEVER ENDS
Change language