Klik hier om het boek in te zien. - Hendriks

Tante Leen kan het poetsen niet laten
Ze was zelfs nieuws voor De Telegraaf in
maart 2008: Lenie van Dijk-Hendriks,
zuster van Lambert en tante van Lambèr
Hendriks. Lenie, binnen het bedrijf
beter bekend als ‘tante Leen’, komt in
1958 in dienst bij de toen nog geheten
Combinatie Hendriks. Het bedrijf was
destijds gevestigd aan de Kardinaal de
Jongstraat op het Industriepark-Oost.
Tante Leen verhuist in 1970 mee naar de
nieuwbouw aan de Kanaalstraat, waar zij
in 2008 haar vijftigjarig dienstverband
viert. Zij is dan reeds tachtig jaar en vertelt
in gesprekken met De Telegraaf en het
Brabants Dagblad dat dagelijks tegen vijf
uur in de middag ’haar handen beginnen
te jeuken en zij naar het kantoor móet’.
Hoewel er geen enkele noodzaak voor is,
krijgt tante Leen van haar neef Lambèr
alle ruimte en mogelijkheden om het
werk, dat zij nu meer dan een halve eeuw
144 | De derde generatie 1987 - 2012
Tante Leen met haar koffiekar. Dagelijks te
vinden op het kantoor aan de Kanaalstraat.
geleden op haar eigen wijze begon, voort
te zetten. In al die jaren dat zij zich voor
het bedrijf inzet heeft zij nooit verzaakt
en zij verzekert iedereen ‘de dokter slechts
te kennen van de jaarlijkse griepspuit‘.
Van pensionering wil zij niets weten.
‘Ik stop er pas mee als ik echt niet meer
kan’. Het is voor tante Leen een schier
onbedwingbare drang die zich dagelijks