Fusilier 2009/3 - vriendenkringbvr-5li.be

Eenheidsblad van het Regiment Bevrijding – 5 Linie
De Fusiilier
Editie 3/2009

In uw eenheidsblad
Regiment Bevrijding – 5 Linie
De Fusiilier
Editie Editie 33/2009
3 3/2009
/2009
Cover: Cover: 1Sdt Glenn De Schoenmaeker te
Grafenwöhr (MJ)
1
Inhoud Inhoud
2
Woordje Woordje Korpscommandant Korpscommandant
3
De De De nieuwe nieuwe EXO, EXO, Maj Maj Hoste Hoste
4
Het Het gevolg gevolg van van tuchtstraffen
tuchtstraffen tuchtstraffen
5-7
DINGO DINGO-2 DINGO
8
OMLT OMLT-4 OMLT
9
Transformatie Transformatie naar Mediane capaciteit 10 10 - 11
11
Showtime Showtime – Sint Sint-Jans Sint Jans Jans-Molenbeek
Jans Molenbeek 12
Beringen Beringen
13
Maaseik Maaseik
14 14 14 - 16 16
16
Thorn Thorn Thorn
17 17 - 18
18
Bevrijdingsfeest Bevrijdingsfeest Leopoldsburg
Leopoldsburg Leopoldsburg - Investituur Investituur 19 19 19 - 20 20
20
Rotselaar Rotselaar
21
Stramproy Stramproy
22 22 22 - 23 23
23
Lommel Lommel
23 23
Brussel Brussel - Leopoldsburg 24
Honor Honor the the brave brave
25 25 - 26
26
Demo Demo mediane mediane infanterie infanterie op op AIV AIV – Bezoek
Bezoek
Comd Comd Comd Eerste Eerste Brigade
Brigade
27
27
Détachements Détachements Détachements d’Agents d’Agents de de Sécurité Sécurité
28 28 - 29
29
Remember Remember BELBAT BELBAT
30 30 - 31
31
Dagboek Dagboek Dagboek van van van een een jongerenstage jongerenstage
32 32 - 34
34
Outdoorstage Outdoorstage ‘Onder ‘Onder ‘Onder Ons’ Ons’
35 35 - 36
36
Militaire Militaire Biatlon Biatlon
37
Wisselbeker Wisselbeker Wisselbeker Cdt Cdt Cdt Borrey Borrey
38
Kampioenschap Kampioenschap Interkorpsen Interkorpsen Zwemmen Zwemmen 39 39
Sniper Sniper versus versus paranormale paranormale – Wandeltocht
Wandeltocht
Evons Evons – Fusie Fusie Verbroederingen Verbroederingen 5 5 Li
Li
40
40
Personeelsnieuws Personeelsnieuws
41 41 - 42
42
Redactie Redactie Redactie
43
Achtercover: Achtercover: mediane mediane iinf
i nf nfanterie anterie te
Grafenwöhr Grafenwöhr (MJ)
44
44
De De Fusilier Fusilier is is een een intern intern informatiemiddel informatiemiddel ten ten behoeve behoeve van van het het personeel personeel van van het het
Regiment Bevrijding – 5 5 Linie. Linie. Noch Noch het het Regiment Regiment Bevrijding Bevrijding – 5
5
Linie, Linie, noch noch iemand iemand iemand handelend handelend in in haar naam kunnen verantwoordelijk gesteld gesteld worden worden voor voor eventueel verder gebruik gebruik van van de de informaties
informaties
voortspruitend voortspruitend uit uit deze deze publicatie. publicatie. Alle Alle rechten rechten voorbehouden
voorbehouden.
voorbehouden
De Fusilier 3 – 2009
02/44

‘Voorwoord ‘Voorwoord Korpscommandant’
Korpscommandant’
Beste Bevrijders/5 de Liniërs, beste collega’s militairen, beste vrienden,
Ik wens vooreerst de militairen van het Regiment te bedanken voor de bereikte resultaten en de getoonde
inzet tijdens het afgelopen jaar. Ik denk dan aan diegenen die tijdens 2009 deelnamen aan ondermeer de
operaties in Libanon en Kosovo, maar ook aan de uitvoering van de talrijke kampperiodes. Bovendien hebben
verschillende inspecties de hoge graad van operationaliteit van het Regiment nogmaals bevestigd. Hierbij deed
vooral een opmerking tijdens een logistieke inspectie mij veel plezier. Er werd geschreven : “Dit is een eenheid
waar de mensen nog fier zijn op het afgeleverde resultaat”.
Voor 2010 wachten ons opnieuw zo niet nog grotere uitdagingen. Denken we maar aan het detachement voor
Kunduz (Afghanistan) en de operatie OMLT 4 (Operational Mentor and Liaison Team) dat vanaf eind juni
met een zeventigtal militairen van het Regiment gedurende 6 maanden een Afghaanse eenheid zal begeleiden.
De eerste trainingen zijn reeds gestart (zie foto- Korpscommandant in actie-onder).
Daarnaast zal een detachement ter grootte van een Compagnie plus gevormd worden om vanaf oktober voor
vier maanden ingezet te worden op de luchthaven van Kabul (Afghanistan). Op het thuisfront zal de opbouw
van de Mediane Capaciteit met het nieuwe materieel verder een belangrijk deel van de aandacht opeisen. Dit
betekent het operationeel testen en evalueren van de Compagnie op AIV aangevuld met een peloton Direct
Vuur en indien mogelijk de opbouw per peloton verder zetten in de rest van het bataljon.
De volgende uitdaging van formaat in 2010 is wel de reorganisatie en de overgang van het Regiment naar een
Mediane eenheid met toevoeging van militairen vanuit het 2 de /4 de Lansiers en verscheidene andere eenheden.
Dit zal gradueel gebeuren en grotendeels gerealiseerd zijn voor de start van het zomerverlof. Het zal
aanleiding geven tot extra loopbaanmogelijkheden via een reeks nieuwe doorstromingsfuncties (kanonnier –
verkenner – voltigeur - …).
Om dit alles tot een goed einde te brengen zal ik opnieuw een beroep doen op jullie inzet en professionalisme
en dit in een sfeer van samenwerking en nog meer collegialiteit. Jullie hebben alvast mijn vertrouwen.
Veel leesplezier met deze Fusilier Editie 3/2009 en allerbeste wensen voor 2010 voor jullie zelf en jullie
naasten.
Bert Van Vlerken
Luitenant-kolonel Stafbrevethouder
Commandant
TROUW TROUW EN EN TROTS TROTS - VERSAGEN VERSAGEN NIET, VERSLAGEN NOOIT NOOIT
Regiment Bevrijding – 5 Linie
De Fusilier 3 – 2009
03/44

Wie ben ik?
Regiment Bevrijding – 5 Linie
De De nieuwe nieuwe EXO, EXO, Maj HOSTE Chris Chris
Sedert 14 september 2009 is er opnieuw een tweede commandant
(EXO) in functie in het Regiment Bevijding - 5Linie (Regt Bvr/5
Li). Ik wil mij via dit forum even kort voorstellen zodat iedereen
weet wie ik ben en wat ik tot op heden allemaal in mijn carrière heb
doorlopen.
Ik ben Majoor Hoste Chris en ben geboren op 15 januari 1965. Ik
ben wat men in de volksmond pleegt te noemen “een BSD product”
wat wil zeggen dat ik heel mijn jeugd in de voormalige
Bondsrepubliek Duitsland (VOOR de val van het IJzeren Gordijn)
heb doorgebracht. Dit was te wijten aan het feit dat mijn vader
beroepsonderofficier was in het toenmalige 5de Linie Regiment te
Soest. Eenmaal zestien jaar geworden, hield ik het daar voor
bekeken en gezien ik heel mijn jeugd in een “militaire samenleving”
had doorgebracht, leek het voor mij normaal om ook een carrière binnen Defensie uit te bouwen. Hierdoor heb ik
mijn humaniora afgewerkt in de voormalige Koninklijke Kadettenschool te Laken en dit in de periode 1980-1983.
Na een eerste mislukte poging en het volgen van een jaar Voorbereidende Divisie (Intermachten) te Lier ben ik
dan mijn studies aan de Koninklijke Militaire School begonnen in de 124ste Promotie Alle Wapens van 1984 tot
1988 waar ik afstudeerde als licentiaat humane en militaire wetenschappen.
Gezien mijn roots in Soest lagen, ben ik dan ook, na het volmaken van de VKOLI (vervolmakingscursus voor
officieren in de infanterie) te Arlon teruggekeerd naar Duitsland waar ik gedurende drie jaar achtereenvolgens de
functie van pelotonscommandant en tweede commandant compagnie heb uitgevoerd.
Na de eerste grote hervorming binnen Defensie (REFORBEL (Return Forces to Belgium)) werd uiteindelijk de
4de Pantser Infanterie Brigade van Soest in 1992 opgedoekt en fusioneerde het 5de Linie Regiment met het
Bataljon Bevrijding tot de nieuwe eenheid ‘Regt Bvr/5 Li’ waar ik opeenvolgend de functies van tweede
commandant Staf en Diensten Compagnie, officier veiligheid (S2) en compagnie commandant van de Charlie
Compagnie heb uitgevoerd. In deze periode heb ik dan ook mijn eerste buitenlandse opdracht (BELBAT II van
1992 tot 1993) in de schoot van het Regt Bvr/5Li volbracht.
Na deze drukke en intensieve periode in het Regiment werd ik in de periode 1998-1999 teruggeroepen naar de
schoolbanken te Laken om mijn Hogere Stafcursus (2de MJ
MJ
Cyclus) te gaan volgen teneinde mijn kansen om hoger
officier te worden nog open te houden.
Na het slagen hierop keerde ik terug naar de Staf Eerste Brigade te Leopoldsburg waar ik gedurende zes jaren de
functie van officier logistiek (1 Bde – S4) heb uitgeoefend. Vervolgens mijn quasi verplichte tour of duty in Evere
op Staf COMOPSLAND – G4 om na vier jaren in 2009 op eigen aanvraag terug te keren naar het Regt Bvr/5Li
als tweede commandant.
Voilà, dit in het kort voor wat betreft mijn doorlopen loopbaan binnen Defensie tot op heden. Zoals jullie kunnen
lezen ben ik geen vreemde eend in de bijt en ken ik het Regiment van vroeger. De ouderen onder jullie kunnen dit
beamen. Wat is voor mij belangrijk? Loyaliteit ten opzichte van de chefs, eerlijkheid, openheid en communicatie.
Zij die iets “closer” met mij samenwerken of zullen samenwerken hebben dit reeds ondervonden of zullen het nog
ondervinden.
Tot slot nog dit: ik ben gehuwd,vader van twee zonen en woonachtig te Leopoldsburg (dus voorzichtig voor
diegenen die s’avonds Leopoldsburg centrum onveilig wensen te maken ☺).
De Fusilier 3 – 2009
04/44

“Tuchtstr “Tuchtstraffen “Tuchtstr affen hebben geen impact impact meer…”
Regiment Bevrijding – 5 Linie
En de impact op een nakende bevordering dan?
Velen onder ons zijn ongetwijfeld reeds toehoorder geweest bij een
dergelijke uitspraak, anderen hebben dit misschien zelf als idee naar
voor geschoven.
Naar aanleiding van de toelichting van de jaarlijkse richtlijnen van het
Regiment heb ik al een eerste poging ondernomen om één en ander in
een ander daglicht te plaatsen, aanvankelijk wel met enige impact doch
steeds vaker duikt bovenstaande slogan terug op.
Om deze reden tracht ik via dit kanaal terug enkele punten duidelijk te
maken.
Eerst en vooral zijn er de onmiddellijke gevolgen van de tuchtstraffen
intern de eenheid. Ongetwijfeld is iedereen inmiddels op de hoogte dat
de daadwerkelijke uitvoering van tuchtstraffen niet meer voorzien is,
de onmiddellijke impact van de ‘ballen’ (arreststraffen) op het sociaal
gebeuren intern – en buiten – de eenheid zijn echter nog steeds van
toepassing(1):
• Verbod zich naar de kantine, de rookzaal of een andere
ontspanningsgelegenheid te begeven.
• De militair gestraft met zwaar arrest mag het kwartier verlaten
buiten de diensturen, maar moet zich in zijn verblijfplaats ter
beschikking houden van het commando. In geval van overmacht
die het noodzakelijk maakt de verblijfplaats te verlaten, zal hij
de gegradueerde van wacht waarschuwen die de feiten zal
noteren in zijn wachtverslag,
Het niet opvolgen van bovenstaande maakt een tuchtvergrijp uit en kan opnieuw het voorwerp uitmaken van een
volgende tuchtprocedure.
Het is echter geenszins mijn bedoeling om intern de eenheid te ‘jagen’ op misbruiken in dit domein. Dit is de
verantwoordelijkheid van het respectieve compagnie kader dat zijn ‘houding’ in dit domein dient te bepalen.
Veel belangrijker is echter de invloed van tuchtstraffen tijdens de beoordeling van een bevorderingsvoordracht
vrijwilligers en onderofficieren. De bevorderingsvoordracht zal de geschiktheid van de betrokken militair nagaan
in verschillende domeinen(2). De invloed van tuchtstraffen speelt hier een belangrijke rol bij de beoordeling van de
karakteriële geschiktheid.
De Fusilier 3 – 2009
05/44

De hierna vermelde tabel geeft rechtstreeks de gewogen waarde weer voor elke straf, in functie van haar aard en
tijdstip waarop zij werd opgelegd.
Straffen Straffen opgelegd opgelegd gedurende gedurende de de laatste
laatste Straffen Straffen opgelegd opgelegd tussen tussen TWEE TWEE en en VIJF
VIJF
Duur Duur van van de
de
straf straf in in dagen
dagen
TWEE TWEE jaren jaren VOOR VOOR de de datum datum van van de de in
in
aanmerk aanmerking aanmerk ing komende bevordering
Eenvoudig
Eenvoudig
Zwaar
Zwaar
jaren jaren VOOR VOOR de de de datum datum van van de de in
in
aanmerking aanmerking aanmerking komende komende bevordering bevordering
bevordering
Eenvoudig Eenvoudig
Eenvoudig
Zwaar
Zwaar
arrest
arrest
arrest
arrest
arrest
arrest
arrest
arrest
1 4 100 2 50
2 8 120 4 60
3 18 140 9 70
4 24 160 12 80
5 40 180 20 90
6 48 200 24 100
7 70 220 35 110
8 80 240 40 120
Per tuchtstraf uitgesproken tijdens de beschouwde periode kan rechtstreeks de gewogen waarde afgelezen worden
in bovenstaande tabel. De som van deze verschillende waarden geeft ons een eindresultaat dat vergeleken dient te
worden met een spilcijfer. Dit cijfer werd bepaald op:
• 120 voor de bevordering tot de graad van Korporaal.
• 240 voor de bevordering van onderofficier, Korporaal-chef of Eerste Korporaal-chef.
Indien het spilcijfer overschreden wordt, zal in principe de wijze van dienen van de betrokken militair als
onvoldoende worden beschouwd. Dit principe kan door de bevoegde autoriteit mits een voldoende motivatie
genegeerd worden. Anderzijds kan deze autoriteit ook een onvoldoende beoordeling geven – mits motivatie –
indien het spilcijfer niet bereikt werd.
Uit bovenstaande gegevens kan enkel het besluit volgen dat het oplopen van herhaaldelijke tuchtstraffen een
belangrijke impact kan hebben op toekomstige bevorderingen van de beschouwde militair. Anderzijds is het
coherent opvolgen van het personeel op tuchtrechterlijk gebied een duidelijke ‘tool’ voor de verantwoordelijke
kaderleden om ‘tucht-zondaars’ op andere gedachten te brengen.
Om de ‘hardnekkigen’ onder ons echter te overtuigen, dienen we het echter ongetwijfeld ook over de financiële
impact te hebben. Vooruit dan maar…
Het is duidelijk dat het wegvallen van een bevordering niet alleen een impact heeft op de financiële verloning van
de daaropvolgende maand, maar op deze van de volledige carrière.
Conform de richtlijnen van de betreffende SPS (Specifieke Procedure Spécifique) zal in geval van niet bevordering
een volgend pas plaatsvinden:
• Na 21 maanden voor een vrijwilliger.
• Ten vroegste na 12 en ten laatste na 24 maanden voor een onderofficier.
Regiment Bevrijding – 5 Linie
De Fusilier 3 – 2009
06/44

Ingaan op ‘pittige’ details van de desbetreffende SPS’s als het tweede onderzoek ook ongunstig blijkt, is niet de
doelstelling van deze informatie. Geïnteresseerden verwijs ik naar de betreffende richtlijn.
Daar de berekening voor elkeen verschillend is, is het niet mijn bedoeling in te gaan op een gedetailleerde opgave
van de mislopen sommen. Wel wil ik nog vermelden dat het ‘loonverlies’ ook zijn gevolgen heeft voor (geen
beperkende lijst):
• Vakantiegeld,
• Eindejaarspremie,
• Vergoedingen tijdens intensieve dienst,
• Bestaande vaste vergoedingen (meesterschapstoelage,…),
• Pensioenberekening.
Als algemeen besluit van dit artikel zou ik willen vermelden dat het oplopen van tuchtstraffen wel degelijk zijn
impact heeft, ook al zijn deze misschien niet onmiddellijk zichtbaar. Het dient dus voor eenieder een
‘bekommernis’ te zijn het oplopen van tuchtsancties te vermijden.
Anderzijds blijft het een ‘tool’ die door de verantwoordelijken op elk echelon met de nodige omzichtigheid kan
gehanteerd worden om een ‘correcte’ beloning te verlenen aan hen die zich in het domein van de tucht niet aan de
gestelde eisen houden. In hun situatie kan het zeker geen kwaad om hun tijdens een ‘passage’ mee te geven waar
zij zich bevinden met hun ‘cijfer’ ten opzichte van het te beschouwen spilcijfer indien een bevordering nakend zou
zijn.
Ik hoop naar aanleiding van dit artikel alvast deze misvatting uit de wereld te hebben geholpen.
Regiment Bevrijding – 5 Linie
Carlos Delvaeye
Commandant
Officier Human Resources
De Fusilier 3 – 2009
07/44

DINGO-2
HET VERSCHIL !!
DINGO DINGO-2 DINGO 2 FUS FUS BE
BE
MPPV:Multi Purpose
Protected Vehicle
Biedt plaats aan 8 pers
5 versies in het leger
Bewapening : MAG of .50
Mits aanpassing
BUSHMASTER BUSHMASTER BUSHMASTER (AUS)
(AUS)
Gemaakt in Australië
Verschillende versies
Gebuikt als battlefield taxi
Momenteel wordt er een
OWS-systeem op geplaatst
MAV MAV-5 MAV 5 (ITAL)
Gepantserde versie van de
WM-40-10
Biedt plaats aan 10
Verschillende versies
- 2-assige voertuigen
Regiment Bevrijding – 5 Linie
- verschillende luiken voor materiaal
- 3 hoekige zijruitjes aan weerszijden
- Grille airco
- Brandstoftank vooraan
- Voetsteunen aan weerszijden
- Centraal geplaatst ROSS-systeem
- Schuin aflopende motorkap
- Afgescheiden cargomodule
- Zijdeuren met kogelvrije ruit
- 2-assig
- 1 deur aan elke zijkant
- 3 vensters aan de zijkanten met
schietluiken
- V-vormig onderstel
- Achteraan bovenop een wapenring
De Fusilier 3 – 2009
08/44

Dit betekent concreet dat we ze zullen bijstaan in hun
planningsproces op niveau bataljon en compagnie,
gedurende ZES (onafgebroken) maanden.
Het Belgische OMLT is in KUNDUZ gekoppeld aan
de 2 de ANA kandak (bataljon). Dit 2 de ANA bataljon
staat onder bevel van de 2 de ANA Brigade, die op haar
beurt onder bevel staat van het 209 de ANA Korps; dit
verklaart de benaming 2/2/209.
Regiment Bevrijding – 5 Linie
OMLT OMLT OMLT I/4 I/4
I/4
Het Regiment Bevrijding – 5 Linie kreeg het waarschuwingsorder dat zij
pilooteenheid zijn voor de opdracht OMLT-4. De voorbereiding zal
onmiddellijk starten in het nieuwe jaar. De uitvoering van de opdracht is
gepland van juni tot en met december 2010. Kapitein Madile, officier
operaties tijdens deze opdracht, werd gevraagd om een kleine toelichting te
geven (nvdr).
De oprichting van een Afghan National Army (ANA) moet leiden tot een
veilige situatie in Afghanistan en draagt uiteindelijk bij aan de exit-strategie
van de NAVO.
Het Operational Mentor and Liaison Team (OMLT) is noodzakelijk om de
juiste condities te creëren voor dit succes. De opdracht van het OMLT luidt
dan ook als volgt: “Support the development of a self sufficient, competent
and professional 2/2/209 (ANA) Infantry kandak”
Om deze opdracht zo goed mogelijk te kunnen vervullen is het Belgische OMLT georganiseerd in ZES aparte
teams: DRIE infanterie teams, EEN team zware wapens, EEN team staf en diensten en EEN team
bataljonsstaf. Gelijktijdig met onze opdracht, zal een Belgisch detachement instaan voor een gelijkaardige
opdracht op niveau brigade: het OMLT II/2.
De voorbereiding voor deze opdracht zal starten op 04 januari 2010 en zal eveneens ZES maanden in beslag
nemen. Teneinde ons detachement autonoom te laten functioneren, worden elementen van 10 de Groepering
Computer en Informatica Systemen, Centrum Medische Operaties 1 en 18 de Bataljon Logistiek ‘Onder Bevel’
gesteld vanaf 20 januari 2010. Zodoende zal het detachement een 80-tal man sterk zijn.
Het belooft een zeer uitdagende en unieke opdracht te worden; maar slechts een deel van ons bataljon behoort tot
de gelukkige!
Kapitein Claudio MADILE
De Fusilier 3 – 2009
09/44

De De transformatie transformatie naar naar de de Mediane Mediane Capaciteit Capaciteit van van de de A A Cie Cie op op AIV
AIV
Dit is de letterlijke betekenis in de VAN DALE woordenboek voor “transormatie”:
trans for ma tie (v.)[

De eerste kampperiode heeft plaatsgevonden in het oefendorp “TIN CITY” in het Britse kamp te Sennelager
(DEU). Daar heeft de nadruk hoofdzakelijk gelegen op alle technieken MOUT (Military Operations in Urban
Terrain) waarbij op elk niveau stevig getraind werd in de verschillende technieken en procedés in wijken zoals we
die bij ons in Europa terugvinden, maar vooral in een omgeving zoals we die kennen uit het Midden-Oosten. De
medische component werd in de oefening geïntegreerd voor het medische aspect, waaronder het grimeren en
afvoeren van gekwetsten. Als synthese heeft de Compagnie een Search operatie uitgevoerd in deze “Afghaanse
wijk” om alle getrainde technieken aan bod te laten
komen in EEN actie zoals die mogelijk zou kunnen
uitgevoerd worden in het buitenland.
Amper twee weken later stond de volledige
compagnie volledig operationeel in het Zuid-Duitse
Beieren in het Amerikaanse kamp van Grafenwöhr
na een zeer vermoeiende rit van 750km op AIV. Dit
is een schietkamp met uiteraard standen naar
Amerikaanse normen. Big, Bigger, Grafenwöhr. Alle
wapensystemen en uitgestegen elementen hebben hier
tegelijkertijd en in eenzelfde scenario met scherp
kunnen vuren. Als meest markant feit voor dat kamp
en als kers op de taart voor het jaar 2009, heeft de
Compagnie de eerste “Live Fire exercise” of in mensentaal het eerste Compagnie manoeuvre met oorlogsmunitie in
de nieuwe configuratie en met de nieuwe voertuigen AIV zeer succesvol uitgevoerd!
De Compagnie acties tijdens de kampperiodes van het najaar leiden het nieuwe jaar in. De transformatie is nog
niet voltooid. De eerste helft van 2010 staat in het teken van de validatie voor de volledige Compagnie in de
maand mei. Dit zal de bekroning zijn van anderhalf jaar zwoegen, ontdekken en verbeteren. Hopelijk kunnen we
ons dan uitroepen tot de eerste gecertificeerde mediane Compagnie op AIV om ons aansluitend klaar te stomen
voor de opdracht ISAF 24 in Kaboel, Afghanistan (Foto’s MJ).
Regiment Bevrijding – 5 Linie
EERSTE EERSTE STEEDS STEEDS EERSTE
EERSTE
Greg TEULINGKX
Kapitein
Commandant Alfa Compagnie
De Fusilier 3 – 2009
11/44

Regiment Bevrijding – 5 Linie
‘Showtime’ Showtime’
Het najaar is traditioneel ‘Showtime’ voor onze eenheid. Onze voorgangers, zowel het 5de Linie als de Brigade
Piron leverden meerdere historische bijdragen in deze periode. Als traditiedrager kunnen wij (behalve bij
heirkracht, cfr Normandië) niet ontbreken op deze herdenkingsmomenten. Zo waren wij aanwezig op volgende
plechtigheden: Sint Sint-Jans Sint
Jans-Molenbeek
Jans Molenbeek (04 Sep), Beringen (06 Sep), Maaseik (09 Sep), Thorn (NED) (10 Sep),
Leopoldsburg Leopoldsburg (11 Sep), Rotselaar (11 Sep), Stramproy Stramproy (NED) (19 Sep), Lommel (18 Okt), Gravenbezoek
Antwerpen Antwerpen (25 Okt), Brussel (10 Nov), Leopoldsburg (11 en 15 Nov) en Gravenbezoek Limburg (20 Nov).
‘Sint ‘Sint-Jans ‘Sint Jans Jans-Molenbeek’
Jans Molenbeek’ Molenbeek’: Molenbeek’
Jaarlijks organiseren de anciens van de Brigade Piron
een ceremonie te Sint-Jans-Molenbeek. Deze
plechtigheid vindt plaats in het Muzenpark aan de Brigade
Pironlaan waar het Nationaal Monument van de Brigade Piron
zich bevindt. Dit monument werd opgericht ter nagedachtenis van
de bevrijding van Brussel op 04 september 1944. Op die dag reden de
Britten samen met de Brigade Piron doorheen Brussel.
In het kader van de vijfenzestigjarige herdenking in Molenbeek namen tal van genodigden en detachementen deel
aan deze ceremonie. Voor onze eenheid (als traditiedrager van de Brigade Piron) nam een detachement van de
Bravo Compagnie, onder bevel van Luitenant Lewandowski deel. Voorts nam ook een detachement van de 10
Compagnie Transport eraan deel. Verder namen het Vaandel van het Regiment Bevrijding – 5 Linie, het Vaandel
van 1A (traditiedrager van de Batterij van de Brigade Piron), het Vaandel van 1JP/G (traditiedrager van het
Pantsereskadron van de Brigade Piron) en het vaandel van de 10 Compagnie Transport (traditiedrager van de
Groeperingstrein van de Brigade Piron) deel aan deze ceremonie. Voor de muzikale omlijsting zorgde de
Muziekkapel van de Luchtcomponent. Onze korpscommandant, Luitenant-kolonel Stafbrevethouder Bert Van
Vlerken beval het ganse detachement. Daarnaast namen ook het Gemeentebestuur, Oud-strijders en
Vaderlandslievende Verenigingen deel aan deze plechtigheid (RV).
BB
De Fusilier 3 – 2009
12/44

‘Beringen’ Beringen’
Beringen’: Op 06 september
2009 werd, naar aanleiding van de
vijfenzestigste verjaardag van de
bevrijding van Beringen, de
jaarlijkse herdenking georganiseerd
door het stadsbestuur en het
Comité Bevrijding van Beringen.
Beringen is de peterstad van ons
regiment, zodat wij niet konden
ontbreken op deze ceremonie. Het
detachement werd geleverd door
twee pelotons van de Alfa
Compagnie, onder bevel van
Luitenant-kolonel Stafbrevethouder
Bert Van Vlerken.
Omwille van operationele verplichtingen kon het detachement van ons Nederlands zusterbataljon, het 17 de
Pantserinfanteriebataljon Gardefuseliers ‘Prinses Irene’ uit Oirschot niet aanwezig zijn. Een kleine delegatie
onder leiding van Kolonel Harold Jacobs, waarnemend commandant van de 13 de Gemechaniseerde Brigade nam de
honneurs waar.
Om 15.00 uur begon een herdenkingsmis in de parochiekerk Sint Pietersbanden. Na de kerkdienst verplaatsten de
opgestelde troepen zich naar het monument aan de Brugstraat, vlak naast het Albertkanaal. Dit monument
herinnert aan de zware strijd die werd geleverd om de brug over het kanaal te veroveren in september 1944.
Omstreeks 16.30 uur had een bloemenhulde plaats waar tal van prominenten hun kransen neer legden. Luitenantgeneraal
Vlieger Van Caelenberghe was op de plechtigheid aanwezig als vertegenwoordiger van de Koning.
Frankrijk, Frankrijk, 02 02 September 1944 1944: 1944
Kolonel Piron werd op het hoofdkwartier van het XXX Corps te Beaumetz-les-
Loges, ten zuidwesten van Arras, ontboden. Hij liet zijn voorthollende Groepering achter en meldde zich bij
Generaal Horrocks, die hem laconiek zij: “Morgenavond wil ik Brussel binnentrekken. Onze tanks zullen de weg
vrij maken, u zult ons volgen en elke weerstand opruimen die we onderweg tegenkomen.” Op 03 september 1944
reed de Brigade Piron, in het kielzog van de Guards Armoured Division, via Rogny, België binnen. De opmars
ging ’s anderendaags verder naar onze hoofdstad. Terwijl onze Brigade zich oprolde in de regio van Brussel,
stootte de Guards Armoured Division verder door. Op 06 september 1944 plande deze Divisie een aanval over het
Albertkanaal. De 5th Brigade waagde bij Kwaadmechelen een verrassingsaanval. Doch toen de eerste voertuigen
van de Household Cavalry de brug naderden, vloog deze de lucht in. Meer naar het oosten, in Beringen, had de 32
Brigade wel succes. De brug over het kanaal bleek slechts gedeeltelijk vernield. Luitenant Shuldham en zijn
Second Platoon probeerden eroverheen te kruipen. De brug lag echter onder hevig Duits vuur. Er werd reeds een
aanval met stormboten gepland, in samenwerking met de tanks van het Third Squadron van de Welsh Guards,
toen een burger kwam vertellen dat de Duitsers zich terugtrokken. Luitenant Buchell van het Carrier Platoon stak
als eerste de brug over, gevolgd door Majoor Miller en de Prince of Wales Company. De Third en Fourth Company
verstevigden het bruggenhoofd. Het bruggehoofd werd mede verdedigd door de infanteristen van de Nederlandse
Prinses Irene Brigade. Beringen werd pas op 11 september volledig bevrijd.
Diezelfde dag om 13.30 uur stak de Brigade Piron het Albertkanaal te Beringen over om vervolgens zijn opmars
verder te zetten naar Leopoldsburg (RV).
Regiment Bevrijding – 5 Linie
MJ
De Fusilier 3 – 2009
13/44

Maaseik’ Maaseik’: Maaseik’ :
: Op 09 september 2009 hield onze eenheid een herdenkingsplechtigheid op de markt te Maaseik.
Deze plechtigheid kadert in de jaarlijkse herdenking van de bevrijding van de stad Maaseik door de Brigade Piron.
Onze eenheid is traditiedrager van deze roemrijke Brigade.
Historiek
Historiek
Op maandag 11 september 1944 bevrijdde de Brigade Piron Leopoldsburg. Die dag viel eveneens
Hechtel in handen van de Britten na een zes dagen durende strijd. ‘s Anderendaags ontdekte men dat
Kerkhoven vrij was.
De terugtrekkende Duitsers waren niet van zin om het gebied zomaar over te laten en zich achter de Zuid-
Willemsvaart terug te trekken. Op 13 september 1944 stelde de Brigade zich defensief op langs de lijn Heppen –
Leopoldsburg - Kamp van Beverlo, om dan later onder steun van artillerievuur, haar opmars verder te zetten naar
Heppen en de bossen van Oostham. Op 14 september 1944 stak het pantsereskadron verder door tot aan het
Verbindingskanaal. Alle Duitsers trokken zich terug ten noorden van het Verbindingskanaal. De Brigade
zuiverde de streek tot aan het Verbindingskanaal Schelde-Maas. Het pantsereskadron bezette Balen en de Maat.
De Duitsers toonden zich nog zeer actief. Op 15 september 1944 gaf Generaal Brian Horrocks in de bioscoop
Splendid te Leopoldsburg (stond schuin tegenover het station) de historische order aan alle bevelhebbers van de
landstrijdkrachten die deelnamen aan de Operatie ‘Market Garden’. Op 16 september 1944 deden de Duitsers een
tegenaanval aan de Maat te Balen. Om 00.45 uur lieten de Duisters de Maasbrug in Maaseik springen.
Gedurende de voorbije dagen gebeurden er verscheidene razzia’s in Maaseik en omstreken door Fallschirmjägers,
waarbij er verscheidene personen werden opgepakt. Ook hier waren executies schering en inslag.
Op 17 september 1944 startte officieel de Operatie ‘Market Garden’. Deze operatie was een gecombineerde grond-
en luchtoperatie van de Gealllieerden en had tot doel de Duitsers de allesbeslissende nekslag toe te brengen.
Vanuit hun bruggenhoofd nabij Beringen rukten de Engelsen op naar het noorden, richting Valkenswaard-
Eindhoven, om daar contact te maken met de Amerikaanse en Engelse luchtlandingsdivisies, die op die historische
zondag van de 17 september landden nabij Eindhoven, Grave, Nijmegen en Arnhem. De parachutisten hadden de
taak zich meester te maken van de vitale bruggen over de Nederlandse waterwegen in de corridor Eindhoven-
Arnhem.
Het beoogde doel werd, ondanks de moedige strijd van de Britten bij Arnhem, nooit verwezenlijkt. Duitsland zal
nog standhouden tot mei 1945.
Regiment Bevrijding – 5 Linie
BB
De Fusilier 3 – 2009
14/44

In het kader van deze groots opgezette operatie kreeg de Belgische Brigade Piron de opdracht om – via Bree,
Maaseik en Ophoven – op te rukken naar het Kanaal van Wessem-Nederweert en zodoende de flank van de
corridor te beveiligen. Het was de bedoeling dat de Brigade – op Nederlands grondgebied – nog werd versterkt
met een eskadron Amerikaanse tanks. Deze dag begon de opmars richting Nederland. De gepantserde eenheden
van de Britse Guards Armoured Division rukten op langs de lijn Hechtel-Nijmegen, met het doel contact te
maken met de nabij gelande luchtlandingstroepen. De Brigade kwam onder bevel van het VIII (UK) Corps. De
Brigade Piron had de opdracht om de rechterflank van dit Corps – tijdens de aanvang van zijn opmars – te
beschermen. De Batterij Artillerie bleef voorlopig onder bevel van de artilleriecommandant van het XXX (UK)
Corps. Ze ging bij Neerpelt in stelling en nam binnen de grenzen van haar schootsveld, deel aan de
voorbereiding en de steun van de aanval, die uitgevoerd werd door de Guards Armoured Division. Boven
Maaseik en omstreken vlogen honderden Geallieerde vliegtuigen, sommige met zweefvliegers achter zich, naar
het noorden. Op 18 september 1944 ontving men de volgende orders van de Brigadecommandant:
“Een grote operatie wordt voorbereid. Het XXX Corps moet oprukken in Nederland in de richting Zuiderzee,
met steun van meerdere luchtvervoerde divisies, terwijl de Amerikanen oprukken richting Keulen. Het VIII
(UK) Corps, tot hetwelk de Belgische Brigade behoort, zal de tussenstelling houden en geleidelijk oprukken tot
aan de Maas. De Belgische Brigade zal een concentratiezone bezetten tussen Peer en Bree. Het Eskadron zal de
verkenningen tot aan het kanaal beschermen”.
Op 19 september 1944 signaleerde het Eskadron om 19.15 uur, dat al aan zijn verkenningen vanuit Hechtel
begonnen was, dat de vijand de oostelijke oever van het kanaal bezette en de uitgangen van Bree observeerde.
In Thorn (NED) waren de Duitsers koortsachtig in de weer om versterkingen aan te leggen. Op 20 september
1944, nadat de Brigade Piron het begin van de opmars van de Guards Armoured Division had ondersteund,
maakte ze een sprong voorwaarts, teneinde de regio Peer-Bree te bezetten. Om 03.30 uur verliet de Brigade
Leopoldsburg en begaf zich naar de streek tussen Peer en Bree. Om 05.00 uur installeerde de Staf zich te
Meeuwen. De 2 e Gemotoriseerde Eenheid (equivalent van een compagnie) bezette om 07.50 uur het kanaal ter
hoogte van Bree, terwijl het Eskadron de rest van de kanaaloever bezette. De twee andere eenheden bleven in
reserve. De 3 e Gemotoriseerde Eenheid bezette om 14.00 uur Kaulille, de 1 e Bocholt en de 2 e bleef in Bree. De
Brigade werd in de regio, met een breedte van 15 kilometer, geconfronteerd met hardnekkige tegenstand van de
Duitse parachutistenregimenten ‘Grasmehl’ en ‘Hardegg’, die onder andere waren samengesteld uit veteranen
die op Kreta hadden gevochten. Omstreeks 15.00 uur circuleerden nog steeds vijandelijke patrouilles ten westen
van het kanaal. Het Pantsereskadron werd ingezet om deze streek te zuiveren. In de sector van Kaulille staken
om 17.45 uur Duitse patrouilles het kanaal over in de richting van het westen. Zij trokken zich terug nadat er
op hen gevuurd werd.
Op 21 september 1944 werd omstreeks 12.15 uur de 1 e Gemotoriseerde Eenheid hardnekkig onder vuur genomen
door Duitse scherpschutters. Om 17.15 uur maakte de 3 e Gemotoriseerde Eenheid drie parachutisten
krijgsgevangen. Om 18.40 uur botste een patrouille van de 3 e, in Kaulille in de richting van het kanaal, op een
Duitse patrouille. Soldaat Frans Rombauts (17 juli 1921 – 21 september 1944) werd dodelijk getroffen. Een
peloton van het Pantsereskadron bleef de ganse dag de zuidelijke oever zuiveren. Op vrijdag 22 september 1944
stuurden de drie eenheden patrouilles met detachementen van de Genie tot aan het kanaal, om de
overschrijdingsmogelijkheden te onderzoeken. Het Eskadron stuurde een patrouille te voet over. Deze patrouille
leende fietsen bij de burgerbevolking en patrouilleerde 3 km in de richting van Weert, zonder vijand te
ontmoeten.
Regiment Bevrijding – 5 Linie
De Fusilier 3 – 2009
15/44

Om 12.25 uur kreeg de 2 e Gemotoriseerde Eenheid opdracht patrouilles te sturen naar de as Bree-Kinrooi-
Maaseik, de 1 e Gemotoriseerde Eenheid ten noorden van bovenvermelde as. De Genie maakte vlotten om de
nodige motors over te brengen. Een patrouille van de 2 e Gemotoriseerde Eenheid, bestaande uit zeven man op
vier moto’s en uitgerust met radio’s, onder bevel van kapitein Moos, trok via Kinrooi en Neeroeteren, Maaseik
binnen om 18.35 uur. De vijand had zich nauwelijks enkele uren voordien, teruggetrokken in de richting van
Kessenich-Ittervoort. De patrouille van de 1 e Gemotoriseerde
Eenheid had de Zuid-Willemsvaart voorbij Weert bereikt. De
patrouilles trokken ’s avonds terug achter het kanaal te Bree.
Luitenant Lefevre verkende de gesprongen bruggen over het
kanaal te Bree en Bocholt. Op 23 september 1944 slaagde de
Brigade erin om de Zuid-Willemsvaart nabij Bocholt (sluis
18) over te steken. Gemotoriseerde patrouilles verkenden
hierna de streken van Weert, Hunsel, Ittervoort en Thorn.
Hierbij bleek dat de Duitsers de oostelijke oever van het
kanaal Nederweert-Wessem stevig in handen hadden, met
bruggenhoofden in Mildert, Ell, Hunsel en Wessem. Er
werden enkele krijgsgevangenen gemaakt. Om 16.40 uur verwezenlijkte de motorpatrouille van de 2 e
Gemotoriseerde Eenheid het contact met de Amerikanen te Maaseik. Opnieuw trokken de patrouilles zich ’s
avonds terug achter het kanaal.
24 september 1944, de Brigade ontving bevelen om op te rukken tot het Kanaal van Wessem. Hiervoor moest,
terwijl de regen met bakken uit de hemel viel, te Bree een brug met een capaciteit van 40 ton gebouwd worden.
Op 25 september 1944 verkeerden de restanten van de acht dagen daarvoor bij Arnhem neergelaten Geallieerde
parachutisten, in een hopeloze situatie. Generaal Montgomery’s luchtsprong over de Rijn naar Arnhem bleek
ten koste van vele mensenlevens te overmoedig, een brug te ver, te zijn geweest. Het ineenschrompelende
Arnhemse bruggenhoofd moest worden prijsgegeven. Binnen de smalle corridor, die over land vanuit België via
Eindhoven en Grave naar Nijmegen leidde, bevonden de geallieerden zich in een hachelijke positie. Tussen hun
rechterflank en de Maas stond een vastbesloten Duitse Wehrmacht. Het was van overlevingsbelang om
onverwijld de Duitse verdedigers uit het gebied tussen de enge corridor en de Maas te verdrijven. Tegelijk met de
terugtocht van de overgebleven parachutisten uit het onhoudbare landingsgebied bij Arnhem, kreeg een
Amerikaanse Pantserdivisie opdracht om Noord-Limburg via Overloon en Venray door te stoten naar de Maas.
De Amerikanen probeerden tezelfdertijd vanuit de omgeving van Sittard langs de oostelijke Maasoever
noordwaarts te trekken naar Roermond. In het midden van deze frontsector, die zich uitstrekte van Overloon
tot Sittard, moest de Belgische Brigade Piron uit de richting van Bree, Nederlands Limburg binnentrekken om
daarna op te rukken naar het kanaal van Wessem naar Nederweert. Met dit gecombineerde offensief hoopten
de Geallieerden de Duitse verdediging ten westen van de Maas op te ruimen.
Om 10.00 uur was de ‘Brussels Bridge’ over de Zuid-Willemsvaart te Bree klaar en voorafgegaan door het
Pantsereskadron, rukten de Gemotoriseerde Eenheden op in de richting van het kanaal van Wessem (RV).
Bronnen: Mobilisatie, oorlog en bevrijding van Jaak Cardinaels
FM – Nr 39 van 25 september 1969
Historiek van het Bataljon Bevrijding van Kapitein-Commandant S. Weuts
De Heer Daniëls
Regiment Bevrijding – 5 Linie
De Fusilier 3 – 2009
16/44

Thorn
Thorn
Thorn: Op 10 september 2009 vond de herdenking plaats van de vijfenzestigjarige bevrijding van het
Nederlandse stadje Thorn door de Brigade Piron.
Omstreeks 10.00 uur gebeurde de overdracht van de plaquette aan de Kerkberg door de leerlingen van Groep 8 aan
Groep 7. Tijdens deze kleine plechtigheid draagt de voormalige Groep (klas) 7 van de Basisschool St. Jozef zijn
taak over aan de nieuwe groep. Er volgden toespraken van de Heer Directeur; de Heer Burgemeester Degraaf,
onze Korpscommandant en de Voorzitter van de Afdeling Antwerpen/Limburg van de Verbroedering Brigade
Piron, de Heer Maurice Robbens. De Heer Didier Dufrane nam van deze gelegenheid gebruik om de nieuwe editie
van zijn boek te schenken aan de school. Dit boek vertelt het wedervaren van zijn vader, Pierre Dufrane als lid
van de Brigade Piron. Vervolgens werd de afscheidsnemende Groep beloond voor hun inzet met een balpen,
geschonken door de Oud-strijders en een USB-stick van de eenheid met daarop de foto’s van de ontmoetingsdag in
juni.
Omstreeks 11.00 uur vond de plechtigheid plaats aan de Beekstraat. Op deze plaats kwam destijds de Brigade
Piron vanuit België Thorn binnen gereden. Elk jaar vindt hier aan de grenspaal een kleine ceremonie plaats. Een
peloton van de Alfa Compagnie nam hieraan deel, naast de afvaardiging van Oud-strijders en de Nederlandse
Wapenbroeders. Hierna volgde de gebruikelijke bloemenhulde. Vervolgens werd de ‘Last Post’ gespeeld.
Regiment Bevrijding – 5 Linie
De Fusilier 3 – 2009
17/44

Vervolgens werd de verplaatsing gemaakt naar de plaquette aan de Kerkberg. Het is deze plaquette die jaarlijks
wordt onderhouden door Groep 7. Hierop staan de namen van alle gesneuvelde soldaten van de Brigade Piron in
deze regio. Na een toespraak van de plaatselijke geestelijke werden ook hier door tal van prominenten bloemen neer
gelegd. Na het spelen van de Last Post en de nationale hymne werd het ceremoniële gedeelte afgesloten. De Oudstrijders
kregen een glaasje aangeboden door het gemeentebestuur van Maasgouw (Thorn is een deelgemeente van
Maasgouw).
Vervolgens vond de traditionele maaltijd plaats in Aod Thoear. Het is de gelegenheid waarbij de Oud-strijders, de
militairen en het gemeentebestuur op een gezapige manier van gedachten kunnen uitwisselen. Hierbij werden de
nieuwe erekorporaals ingehuldigd: de Heren Peter Peeters, André Gosset en Eerste Soldaat Kris Michiels. De Heer
Ton Meijster kreeg uit handen van Burgemeester Degraaf de erepenning overhandigd voor zijn jarenlange inzet
voor de samenwerking tussen de gemeente en de Brigade Piron (RV/foto’s PR).
Regiment Bevrijding – 5 Linie
De Fusilier 3 – 2009
18/44

‘Bevrijdingsfeest
Bevrijdingsfeest - Investituur Commandant Commandant Eerste Brigade Brigade’ Brigade
Op 11 september 2009 vond de 65 ste verjaardag plaats van de bevrijding van onze garnizoenstad Leopoldsburg
door de Brigade Piron. De Eerste Brigade defileerde te voet samen met de Oud-strijders, gezeten in oude
voertuigen doorheen het centrum. Vervolgens stelden de troepen zich op het Astridplein op om over te gaan tot de
investituur van de nieuwe brigadecommandant, Ingenieur Kolonel Stafbrevethouder Henk Robberecht.
De De Heer Heer Jos Jos Jos Saverniers, Saverniers, Saverniers, Oudstrijder Oudstrijder Brigade Brigade Brigade Piron Piron De De Heer Heer Eddy Eddy Berckmans Berckmans en en zijn zijn Bren Bren Carrier Carrier Kpl Kpl Jurgen Jurgen Jurgen Verkoelen Verkoelen in in in kledij kledij Brigade Brigade Piron
Piron
Dag op dag vijfenzestig jaar geleden slaagde de Nederlandse Brigade Prinses Irene erin, om
samen met de Britten een bruggenhoofd te slaan over het Albertkanaal te Beringen. De Brigade
Piron, waarvan het Regiment de tradities draagt, kreeg het bevel om zo snel mogelijk door te
stoten richting Leopoldsburg en deze werd nog dezelfde dag bevrijd van het Duitse juk. Er
sneuvelden die dag vijf leden van de Brigade Piron.
Regiment Bevrijding – 5 Linie
De Fusilier 3 – 2009
19/44

Deze herdenking ging gepaard met het
afscheid van Kolonel Stafbrevethouder
Johan Bosteyn en de investituur van de
nieuwe Commandant van de Eerste Brigade,
Ingenieur Kolonel Stafbrevethouder Henk
Robberecht.
De plechtigheid werd voorgezeten door de Chief Of
Defence (CHoD), Vleugeladjudant van de Koning,
Generaal Charles-Henri Delcour (RV, foto’s MJ en
1Bde).
Regiment Bevrijding – 5 Linie
De Fusilier 3 – 2009
20/44

‘Rotselaar’ Rotselaar’
Rotselaar’. Terwijl in Leopoldsburg de Eerste Brigade nog volop de investituur volbracht, was een gedeelte
van het Regiment op weg naar Rotselaar, waar de jaarlijkse herdenking plaatsvond van de ‘Slag bij Molen,
deelgehucht van Rotselaar. Gezien de aanwezigheid van de korpscommandant en het regimenstvaandel vereist
waren bij de investituur, kreeg de - zelfs nog niet aangekomen - kersverse Tweede Commandant, Majoor Chris
Hoste zijn ‘Maiden Trip’ en beval het detachement met het voor de gelegenheid uit het Legermuseum gehaalde
vaandel van het 5de Linie. Het Eredetachement werd geleverd door de Bravo Compagnie.
Vijfennegentig jaar geleden had hier in het
gehucht ‘Molen’, een hevige strijd plaats
tussen het Belgische Leger, waarbij het 5 de
Linie als spits van de Belgische
troepenmacht was ingezet en de Duitse
troepen die ons land brutaal binnen vielen.
Van het 5 de Linie sneuvelden tijdens deze
slag 114 soldaten.
Op deze plaats bevond zich de watermolen
aan de rivier de Dijle. Momenteel bestaat
de gemoderniseerde molen nog steeds. Deze
plaats was het middelpunt van de
gevechten. In 1935 richtten Oud-strijders
van Rotselaar hier een monument op, ter
nagedachtenis aan de militairen die hier
sneuvelden. Vanaf 1935 werd aan dit
monument een jaarlijkse plechtigheid
georganiseerd.
Op 26 september 1948 kreeg de straat de
naam ‘5 de Liniestraat’. Gedurende vele
jaren stuurde het 5 de Linie een detachement
naar Rotselaar om aan deze herdenking deel
te nemen. Vanaf 1977 kwamen de
contacten in een stroomversnelling en op 04
juni 1984 aanvaardde Rotselaar het
peterschap over het 5 de Linie.
Tijdens de gemeenteraad van 20 juni 1990
werd men op de hoogte gebracht dat de
Vleugeladjudant van de Koning en de
Stafchef van de Landmacht beslisten om Rotselaar als tweede peterstad (na Antwerpen) te erkennen voor het 5 de
Liniebataljon. De bezegeling van dit peterschap werd besloten met het overhandigen van een oorkonde op 09
september 1990.
Na de fusie in 1992 van het Bataljon Bevrijding en het Regiment 5 de Linie, werden de tradities door de nieuwe
eenheid ‘Regiment Bevrijding – 5 de Linie’ overgenomen. Elk jaar houdt de Vereniging 5 de Linieregiment vzw een
grote samenkomst na de herdenking aan het monument te Rotselaar (RV).
Regiment Bevrijding – 5 Linie
De Fusilier 3 – 2009
21/44

‘Stramproy Stramproy
Stramproy’. Op zaterdag 19 september 2009 nam onze eenheid deel aan de plechtigheid te Stramproy. Deze
gemeente, gelegen op 3 kilometer ten noorden van Molenbeersel, ligt net over de Belgische/Nederlandse grens.
Adjudant-chef Rudi Vandenweyer vertegenwoordigde de eenheid. Na de ontvangst in ‘het cultureel centrum ging
het in optocht naar het monument. Na de gebruikelijke toespraken, arriveerde de toorts. Deze toorts werd in
Brussel aangestoken aan het Graf van de Onbekende Soldaat en werd onder een estafetteloop naar Stramproy
gelopen door de ‘Grensleupers’. Vervolgens werd overgegaan tot de bloemenhulde. Er werden bloemen neergelegd
door de Gemeente Stramproy, de Brigade Piron, het Regiment Bevrijding – 5de Linie, de Bond van Wapenbroeders
en vele anderen. Na de Last Post werd de vlam aansteken door middel van de toorts. Het geheel werd afgesloten
met een receptie. Hier werd de vernieuwde uitgave van het boek: ‘Oorlogskroniek van Stramproy en Midden-
Limburg’ van Willem Lenaers geschonken aan het regiment.
Wat is nu de link tussen onze eenheid en de gemeente Stramproy? Daarvoor moeten we terug keren in de tijd,
namelijk de oorlogsdagen van september 1944.
De De bevrijding bevrijding van van Stramproy
Stramproy
Terwijl er hevig slag werd geleverd in Beringen en Hechtel, voerde de geallieerde luchtmacht op verscheidene
plaatsen bombardementen uit. In gans de streek trokken de Duitsers massaal terug, richting Nederland en
Duitsland. Onafzienbare colonnes met vrachtwagens, karren en zelfs fietsers vulden de wegen. Zo ook in
Ittervoort op 10 september 1944. Het gedesoriënteerde Duitse leger hergroepeerde zich in het hartje van Limburg.
Duitsers die uit België kwamen, plaatsten vanaf 11 tot 16 september, enkele stukken geschut in het gehucht
Heyerroth, langs de landweg naar Bocholt. In het dorp langs de weg naar Weert was een bord geplaatst met het
opschrift ‘Holland’. In het gehucht Heyerroth stonden enkele dozijnen Duitse vrachtwagens. Ten oosten van de
Broekmolen werden graafwerken (‘schanswerk’) uitgevoerd. De Duitsers haalden hiervoor jongens uit Stramproy
op. In de buurt waren zo’n 100 Duitsers gelegerd. Enkele dagen later stonden er zo’n zeven stukken opgesteld,
die enkele malen op geallieerde vliegtuigen vuurden. Op 17 september 1944 hield Kapelaan Geilenkirchen van
Stramproy tijdens de hoogmis in de kerk een aangrijpende toespraak over het naderend gevaar. Op 19 september
1944 vuurden zowel Duitsers als Britten artillerievuur op elkaar af tussen twee en vijf uur. De volgende ochtend
trokken de Duitsers onder de dekking van de mist, zich terug uit Heyerroth. Tegen 21 september waren bijna alle
Duitsers verdwenen uit Stramproy.
Op 22 september werden Kinrooi, Molenbeersel en Stramproy bevrijd. Stramproy werd omstreeks 17.00 uur
bevrijd. Een patrouille motorrijders van de Brigade Piron kwam vanuit Bocholt in Stramproy tot bij H.
Verkennis (Grave Driek). Toen de motoren naar het dorp ronkten, verspreidde zich in ijltempo het gerucht door de
gemeente dat de bevrijders er waren. Veel inwoners repten zich naar het centrum van het dorp om de bevrijders
toe te juichen. De patrouille hield halt op het pleintje bij de rijwielzaak G. Vaessen. Een verrassende verovering,
maar het enthousiasme was er niet minder om. Na wat versnaperingen en nuttige wenken ontvangen te hebben,
vertrokken de soldaten naar Tungelroy, waar ze om 18.00 uur aankwamen. Later keerden de motorrijders terug en
via het Heyerroth weer naar hun basis, achter de Zuid-Willemsvaart te Bree. Bij de patrouilleleden was een
zekere Pierre Benoy uit Deurne bij Antwerpen. Gedurende de Eerste Wereldoorlog had hij bij de familie L.
Aengevaeren-Baeten verbleven. Op de enthousiaste reacties van de Stramproyenaren merkte deze oude bekende
op: “Jao, dat is euveral hetzelfde hé!”. Overal klonken Oranjeliederen en het sluitingsuur van de café’s werd die
avond natuurlijk niet gehandhaafd. Burgemeester Creemers, die enkele dagen eerder was ondergedoken (waardoor
de Duitsers in hun orders gehandicapt waren), was aanstonds present bij de bevrijding. In Stramproy vielen geen
slachtoffers. Diezelfde dag trok ook het Suffolkregiment Weert binnen.
Regiment Bevrijding – 5 Linie
De Fusilier 3 – 2009
22/44

Op 23 september bliezen de terugtrekkende Duitsers in Ell nog de kerktoren op en staken die avond de molen en
het molenhuis van Kollen in brand. Ook vernielden zij de hoge schoorsteen van de Zuivelfabriek. Die dag werd
een jonge Duitser, die zich de dag voordien had overgegeven, bij het Romeinse kruis neergeschoten door
geallieerden, waarschijnlijk tijdens een vluchtpoging. Bij het Stramproyer kerkgebouw werden een paar Duitse
soldaten met het gezicht tegen de muur gezet en kapelaan Geilenkirchen kon voorkomen dat ze hier terechtgesteld
werden. Op 26 september trok de eerste colonne tanks vanuit België richting Weert, gevolgd door een
onafzienbare rij vrachtauto’s, ambulances, veldgeschut en motoren. De motorordonnansen waren gecamoufleerd
met takken van brem, hazelnootstruiken en eik. De soldaten in hun bruingele overalls, werden toegejuicht en er
werden hen appelen, peren en noten aangeboden. Soms ook bier. Soldaten wuifden terug, anderen keken
onverschillig voor zich uit. De soldaten deelden sigaretten uit en vroegen om souvenirs. Tussen 11.00 en 12.00 uur
werden in Stramproy alleen al 222 voertuigen geteld. In de vroege morgen van de 29 ste september reden er, ditmaal
Amerikaanse tanks en auto’s richting Weert. Deze Amerikanen zagen er goed gevoed uit en ze deelden in
Stramproy grote sigaretten, chocolade en koekjes uit aan de bevolking langs de weg. Op 29 oktober was het front
tot stilstand gekomen. In Stramproy werden ongeveer 300 Britse soldaten (4 th Armoured Brigade) ingekwartierd.
Deze namen na 10 november stelling aan het Kanaal in Nederweert (RV).
Bron: Uit het boek ‘Oorlogskroniek van Midden-Limburg’ van Willem Lenaers.
Lommel’ . Op zondag 18 oktober 2009 vond de jaarlijkse herdenking plaats op het Poolse kerkhof te Lommel.
Gezien de verbroedering van ons Regiment met een Poolse eenheid, zijn wij traditioneel aanwezig.
‘Lommel’ Lommel’
Na de Duitse inval op 01 september 1939 en de Sovjetaanval op 17 september 1939 mochten de overlevende
Poolse soldaten na het beëindigen van de zware gevechten niet langer in Polen verblijven. Daarom trachtten ze
met alle mogelijke middelen Polen te verlaten, om in het nog vrije Franse gebied verder te strijden aan de
geallieerde zijde. Zo streden in Frankrijk gevormde Poolse eenheden, tegen de Duitse aanval op Frans
grondgebied. Na de val van Frankrijk streefden de Poolse eenheden ernaar om Groot-Brittannië te bereiken. Zo
werd, in samenspraak met de Britse regering, op bevel van de Poolse Opperbevelhebber Wapengeneraal
Wladyslaw Sikorski, op 25 februari 1942, de Poolse landdivisie, die voordien de kust verdedigde, omgevormd tot
de Eerste Poolse Pantserdivisie, volgens de plannen van Generaal Stanislaw Maczek alsook de
parachutistenbrigade van Generaal Sosabowski. Op 6 september 1944 stak de Poolse Divisie de Belgische grens
over. Ze bevrijdden o.a. volgende dorpen en steden: Poperinge, Ieper, Roeselare, Tielt, een gedeelte van Gent,
Lokeren, Beveren-Waas, St. Niklaas, Beerse en Merksplas. Na het beëindigen van wereldoorlog II verlieten niet
alle Poolse soldaten van de 1 ste Divisie België. Op de Belgische kerkhoven liggen er 360 soldaten en op het Poolse
militaire Kerkhof te Lommel liggen er 257 Poolse soldaten begraven. Mannen die in de strijd zijn gevallen voor de
bevrijding van België.
Belgisch Belgisch-Poolse Belgisch Poolse verbroedering
Het 9de Bataljon Fuseliers van de 1ste Poolse Pantserdivisie heeft in 1944 aan de zijde gevochten van de Brigade
Piron tijdens de verovering van België. Het is met een decreet van 1944 dat zij vanaf dan ook de Belgische
vuurkoord mochten dragen en zich “Chasseurs de Flandre” mogen noemen. In 1992 neemt de 11de Pantsercavaleriebrigade de tradities over van de 1ste Pantserdivisie en de 34ste Pantsercavaleriebrigade die van het
9de Bataljon Fuseliers. De militairen van de 34ste Pantsercavaleriebrigade dragen heden ten dage nog de Belgische
vuurkoord. Het Regiment Bevrijding – 5de Linie heeft zich op 11 juni 1999 verbroederd met de 34ste Poolse
Pantsercavaleriebrigade uit Zagan. Ons regiment was de allereerste westerse eenheid die verbroederde met een
eenheid uit het voormalige Warchau-pact (RV).
Regiment Bevrijding – 5 Linie
De Fusilier 3 – 2009
23/44

‘Brussel Brussel
Brussel: Op 10 november 2009 vond te Brussel de plechtigheid plaats
van de Commonwealt War Graves Commission (CWGC). Jaarlijks wordt
aan het Graf van de Onbekende Soldaat een bloemenhulde gebracht door de
ambassadeurs van de Commonwealth staten. Ons Regiment had de eer om
aanwezig te zijn met zijn vaandel en een detachement onder bevel van de
Korpscommandant, Luitenant-kolonel Stafbrevethouder Bert Van Vlerken.
Het Gemenebest van Naties (Commonwealth of Nations), vroeger het Britse
Gemenebest geheten, is een vrijwillige verbintenis tussen 53 onafhankelijke
soevereine staten, met de Britse Koningin Elisabeth als symbolisch
staatshoofd (RV/foto’s MJ).
‘L ‘Leopoldsburg’
‘L eopoldsburg’
eopoldsburg’ : Op 11 november 2009 nam een delegatie van het Regiment deel aan de herdenking van de
Wapenstilstand. Het is een moment waar stil wordt gestaan bij de gesneuvelden van de oorlogen. Tijdens
Wereldoorlog I alleen al kwamen 48.498 Belgen om, waaronder 40.367 militairen. In totaal sneuvelden tussen
1914 en 1918 8,5 miljoen soldaten. Tien miljoen mensen kwamen om bij de oorlog. In 1918 werd in het
treinstation van het Franse Compiègne, de wapenstilstand door de Duitsers ondertekend. Op Wapenstilstand
worden niet alleen de slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog herdacht, maar ook de gesneuvelden van de Tweede
Wereldoorlog en andere oorlogen. In het ganse land vinden dan herdenkingen plaats. De wet van 21 juli 1922
maakte van 11 november, de verjaardag van de Wapenstilstand van 1918, een officiële nationale feestdag. Op 11
november 1922 werden in Brussel de resten van de Onbekende soldaat bijgezet aan de voet van het Congreskolom.
Sindsdien is dit de dag waarop we iedereen eren die zijn leven liet voor het vaderland. Aan de Congreskolom legt
de Koning jaarlijks een grote bos bloemen neer voor de vele gesneuvelde soldaten.
Op 15 november nam een delegatie deel aan het Te Deum ter ere van Koningsdag. Voor
Defensie is ‘Koningsdag’ een gelegenheid om de gevoelens van gehechtheid en waardering van
het leger ten overstaan van zijn opperbevelhebber, de Koning, te uiten. Alle categorieën
houden er aan om met een bijzonder gebaar deze blijken van eerbied aan de vorst te betonen
(RV).
Regiment Bevrijding – 5 Linie
De Fusilier 3 – 2009
24/44

Regiment Bevrijding – 5 Linie
‘Honor Honor to the brave’ brave’
Op een zonnige dag, in november, vond naar jaarlijkse traditie het
gravenbezoek Limburg plaats. De oudgedienden van de Brigade Piron
houden eraan om jaarlijks hun gesneuvelde makkers te herdenken. Ze
doen dit per provincie en op vrijdag 20 november was Limburg aan de
beurt. Met een kleine plechtigheid wordt op elk Limburgs kerkhof, waar
één of meerdere gesneuvelden van de Brigade Piron hun laatste rustplaats
gevonden hebben, hun opoffering voor het vaderland herdacht.
Die ochtend was het nog wat frisjes toen het verzamelen geblazen was
voor de deelnemers aan het gravenbezoek. Na de samenkomst in de Club
Silberman vertrokken we om 08.50 uur met de bus naar het kerkhof van
Genk. Voor mij was dit een speciale dag. Daar de Limburgse afdeling van
de Brigade Piron geen vaandeldrager meer had, had ik mij kandidaat
gesteld om deze eervolle taak te vervullen. Het vaandel van de Brigade
Piron afdeling Limburg is opgeborgen in het museum K-blokken en
Oscarkapel (MKOK) en zal daar na deze plechtigheid terug zijn plaats
innemen.
Aangekomen te Genk moesten we nog even wachten op de oudgedienden van de Brigade Piron afdeling
Antwerpen. Iets voor 10.00 uur kwam de bus uit Antwerpen aan en konden we beginnen met de ceremonie.
Ikzelf kreeg van de Heer Cannaerts het vaandel van de afdeling Limburg overhandigd en samen met nog drie
andere vaandels namen we plaats ter hoogte van een grafsteen. Eerst werd er een kleine tekst voorgelezen
waarin verteld werd wie er begraven lag, waar hij gesneuveld was en onder welke omstandigheden. Nadien
werd de “Last Post” gespeeld en de vaandels werden onder een hoek van 45° neergelaten. Deze ceremonie werd
herhaald op de kerkhoven van As, Bree, Leopoldsburg en aan de gedenksteen te Heppen. Tussendoor werd er
ook nog een pitsstop gemaakt in het “Torenhuis” in Peer alwaar we even de innerlijke mens konden versterken
met een kopje koffie of een borreltje.
Na de gesneuvelden de laatste eer te hebben bewezen aan hun graf, vond er nog een bloemenhulde aan het
monument van het Regiment Bevrijding – 5 Linie plaats. Hiervoor had de organisatie van deze dag een
speciale verrassing voor de oudgedienden bedacht. Er was namelijk gevraagd aan de Heer Berckmans of hij
met de Universal Carrier (in de volksmond: Bren Carrier) uit zijn privécollectie wou deelnemen aan deze
plechtigheid. Hij was dan ook zeer bereidwillig om aan deze verrassing mee te werken.
De Fusilier 3 – 2009
25/44

Aangekomen in ons kwartier begaf ik me snel naar de Heer Berckmans die met zijn Bren reeds te wachten stond
ter hoogte van de dienst SCV. Hij had ook gezorgd voor de White Scout Car van de Heer De Cautere. Terwijl ik
met het vaandel plaats nam in de Bren Carrier, namen de andere vaandels hun plaats in aan het monument. De
oudgedienden van de Brigade Piron en de actieve militairen van ons Regiment stelden zich links en rechts op voor
de trap naar het monument. Nadat iedereen zijn plaats had ingenomen, mochten we met de voertuigen
vertrekken. Aangekomen aan het paradeplein reden beide voertuigen langs elkaar verder richting monument. De
oudgedienden waren aangenaam verrast en er vloeiden zelfs enkele traantjes. Na dit voor hun toch emotioneel
moment vond de bloemenhulde plaats. De Heer Maurice Robbens, voorzitter van de Verbroedering Brigade Piron
afdeling Antwerpen en Limburg, de Heer Jacques Van Gool en onze Korpscommandant Luitenant-kolonel
Stafbrevethouder Bert Van Vlerken legden een krans neer ter ere van de gesneuvelden. Met het spelen van de
Last Post kwam er een einde aan dit officiële gedeelte. Na het nemen van de groepsfoto werden er nog enkele
leuke foto’s getrokken bij de Bren Carrier, want dat was toch het moment van de dag geweest voor onze gasten.
Eens de fotosessie voorbij en de oudgedienden de voertuigen nog eens grondig bekeken hadden, begaven we ons
naar de Club Silberman voor de aansluitende maaltijd. Aan tafel werd nog druk nagekaart over de aangename
verrassing die de leden van de Brigade Piron mochten meemaken, wat de Heer Robbens in zijn bedankingsrede
ook nog eens benadrukte. Met de Heer Robbens gingen we na het eten naar de traditiezaal. Hij had namelijk in
2008 materiaal geschonken aan ons museum. Bij dit materiaal bevond zich ook nog een volledig kostuum en een
pistool. Het klein materiaal hadden we in een vitrinekast ten toon gesteld met daarnaast een pop met zijn
kostuum. Het resultaat zorgde ook hier weer even voor een emotioneel moment. Tijdens het gezellig samen zijn
nadien, kwamen natuurlijk de verhalen als van oudsher weer naar boven.
De dag liep ten einde en onze gasten moesten terug richting Antwerpen
vertrekken. Er werden nog dankwoorden uitgewisseld en vervolgens keerde
iedereen weer met een ervaring rijker huiswaarts. Het was weer maar eens
een fantastische dag geworden die zowel bij jong als oud vele positieve
reacties teweeg brachten. Voor mezelf kan ik zeggen dat deze dag volledig
geslaagd was en dat het voor mij een hele eer was om het vaandel van de
Brigade Piron afdeling Limburg te mogen dragen (PR/foto’s MJ).
Regiment Bevrijding – 5 Linie
De Fusilier 3 – 2009
26/44

‘Demo ‘Demo ‘Demo mediane mediane infanterie infanterie op op AIV AIV aan aan DG DG IPR’
IPR’
Op 21 september 2009 bracht Luitenant-generaal Vlieger Michel Singelé met een uitgebreide delegatie van DG
IPR een blitzbezoek aan ons Regiment. Het bezoek had tot doel om op een reële wijze kennis te maken met de
mediane infanterie en zijn nieuw gevechtsvoertuig de AIV (Armoured Infantry Vehicle). Na een dynamische
demo onder leiding van Luitenant Van Herck (Alfa Compagnie), kreeg men een voorstelling van de sectie op AIV.
Vervolgens kregen de bezoekers ruim de tijd om het nieuwe voertuig te bezichtigen en vragen te stellen. Mede
dankzij onze demo, kunnen de mensen van DG IPR meer adequate informatie geven (RV/foto’s MJ).
Regiment Bevrijding – 5 Linie
‘Bezoek Bezoek Commandant Commandant Eerste Brigade Brigade’ Brigade
Op 24 september 2009 bracht de nieuwe
Commandant van de Eerste Brigade, Kolonel
Stafbrevethouder Henk Robberecht een eerste
kenningsmakingsbezoek aan de eenheid. Na de
ontvangst aan het wachtlokaal door een erehaag
en de commandodriehoek, hield hij een ‘office
call’ met onze korpscommandant, Luitenant-kolonel
Stafbrevethouder Bert Van Vlerken Vervolgens gaf elke
stafofficier een briefing in zijn werkdomein, teneinde de
brigadecommandant op de hoogte te brengen van de werking
van de eenheid. Het bezoek werd afgesloten met een onderhoud
met een representatieve afvaardiging van de verschillende
personeelscategorieën in de Club Benoot.
Tijdens deze ontmoeting sprak Kolonel Robberecht de delegatie toe. Zijn voornaamste aandachtspunten waren
de goede werksfeer in het regiment en de op komst zijnde transformatie. Vervolgens werd het Gulden Boek
ondertekend en de eenheidswimpel overhandigd (RV/foto MJ).
De Fusilier 3 – 2009
27/44

(
Regiment Bevrijding – 5 Linie
‘Dé Dé Détachement Dé tachement d’Agents d’Agents de de Sécurité’ Sécurité’ (DAS) (DAS)
Als gevolg van mijn eerste opdracht in een DAS-team te Kinshasa (maart –
augustus 2009), werd mij gevraagd om een kleine uiteenzetting te geven over de
opleiding en de verschillende taken van een dergelijk team. Dit om bestaande
misverstanden uit de wereld te helpen.
De stage DAS is in handen van de Special Forces Group te Flawine en duurt ongeveer vier maanden. De stage
wordt voorafgegaan door drie dagen ingangstesten. Hier worden de kandidaten op verschillende vakken
geëvalueerd. Op het programma staan onder andere een oriëntatieloop, Close Combat, een zwemproef, een rij- en
navigatietest, maar ook de kennis van de Nieuwe Technieken Gevechtsschieten (NTGS), bewapening, eerste
hulp, mine awareness en computerprogramma’s worden beoordeeld. Ook een goede beheersing van het Frans is
een echte must, omdat de meeste opdrachten op Afrikaans grondgebied doorgaan. De kandidaten die deze testen
met glans doorstaan mogen dan de stage starten (+/- 20 Pers).
Deze behelst buiten het dagelijkse onderricht in
Flawinne ook nog andere cursussen, zoals
cursus aidman, NTGS Module DAS P90 en het
pistool Five-Seven, cursus
offensief/defensief rijden bij
Peugeot, Jeep 4x4
behendigheidscursus,… In
het dagelijkse onderricht
vinden we de specifieke DAS onderwerpen
terug: Close Combat, Escorte VIP, IM Afrika,
transmissie (Stu II, Procom, MINI M, Thrane
& Thrane,…), SWAT-technieken,
Schiettechnieken No Light/ Low Light,
Crypto,… De grootste brok is natuurlijk de
module BodyGuard, zowel te voet als bereden
(Mercedes gepantserd).
Tijdens de laatste maand van de stage worden er wekelijks twee oefeningen gedaan waarin vervolgens al de
opgedane kennis en vaardigheden aan bod komen.
In deze oefeningen wordt van de kandidaten het uiterste verwacht ongeacht graad of anciënniteit. Zo kan één
ieder op pad worden gestuurd om een hotel, restaurant, museum of zelfs een vlucht te boeken voor de
desbetreffende VIP. Dit natuurlijk met al de veiligheidsvoorzieningen die van toepassing zijn. (Verkenning van
een Safe House, medische installatie, meerdere volgwegen, ...) De stage wordt afgesloten door een
syntheseoefening van ongeveer een week. Het is hier dat met name initiatief, doorzettingsvermogen en
vakkennis de evaluatie gaan bepalen.
De kandidaten die deze stage tot een goed einde brengen zullen dan in de komende vijf jaar minimaal drie DASopdrachten
uitvoeren. Let wel, dit is geen vrijgeleide voor eventuele opdrachten van het bataljon van herkomst.
De Fusilier 3 – 2009
28/44

Momenteel zijn er vier landen waar een DAS-team aanwezig is: RDC (Kinshasa: zes
teamleden), Burundi (Bujumbura: drie teamleden), Rwanda (Kigali: twee teamleden) en
Afghanistan (Kaboel: vier teamleden).
Ter plaatse werken wij ten voordele van het Ministerie van Buitenlandse Zaken met als taken:
- Veiligheid: bescherming van belangrijke personen (ambassadeur, ministers,..), de ambassade en
residentie.
- Het maken of updaten van het crisisplan.
- Bijhouden van het dossier ‘expats’ (burgers die in het bewuste buitenland verblijven).
- Voorbereiden en eventueel uitvoeren van een evacuatie.
- Het voorzien van een permanentie 24/24 zeven dagen op zeven.
- Diversen: in functie van de militaire attaché, expats of andere.
Ik hoop dat ik met deze uiteenzetting meer duidelijkheid heb kunnen brengen over het werk en de cursus van de
DAS-agenten. Indien er zich nog eventuele kandidaten DAS in ons regiment bevinden, mogen ze mij altijd
contacteren voor meer uitleg.
(nvdr: dasspelden van het Regiment zijn verkrijgbaar in de shop SCV).
Regiment Bevrijding – 5 Linie
Stevie Meerten
Eerste Sergeant-majoor
De Fusilier 3 – 2009
29/44

‘Remember Remember BELBAT’
Op 16 oktober 2009, vond de derde editie van de ‘Dag van de Vriendenkring
Bevrijding – 5 Linie’ plaats. Tijdens deze dag stonden de humanitaire operaties in
Oost-Slavonie, beter gekend als de BELBAT-operaties centraal. Onze eenheid, het
Regiment Bevrijding – 5 Linie, dewelke ontstaan is na de fusie in juni 1992, werd
aangeduid om in oktober, van datzelfde jaar, zijn eerste buitenlandse opdracht uit te
voeren in de Baranja. Onder UNO-mandaat vertrokken we voor onze eerste
opdracht als “Blauwhelm” naar een zone in het voormalige Joegoslavië, die ongeveer
zo groot was als Limburg. De volgende jaren zouden nog verschillende opdrachten
volgen.
Tijdens één van de vergaderingen van de “Raad van Bestuur”, in het voorjaar van
2009, vond de vriendenkring de tijd gekomen om eens terug te gaan in de tijd en de BELBAT-operaties waaraan
onze eenheid deel nam, in het daglicht te stellen. Het waren toch een groot aantal opdrachten die ons Regiment
onder UN-vlag heeft uitgevoerd, zij het als pilooteenheid, compagnie, peloton of sectie. Het palmares van onze
eenheid mag gezien worden: BELBAT II, BELBAT V, BELBAT VII (BELBOS III), BELBAT X, BELBAT
XIV en de opdracht BELIF II die het einde van de BELBAT-periode inluidde.
Het was voor de dienst SCV een hele uitdaging om op korte termijn een tentoonstelling rondom het thema
BELBAT te organiseren. In de periode die de uiteindelijke dag van de vriendenkring vooraf ging, heeft de SCV
een massa aan foto- en videomateriaal ingezameld. Meer dan 3000 foto’s werden ingescand en tientallen video’s
gedigitaliseerd.
De week van de 16 de oktober werd de tentoonstelling opgebouwd. Om voldoende plaats te hebben maakten we
gebruik van de loods Cabourg, dewelke we ook steeds gebruiken voor onze familiedagen. Buiten het foto- en
videomateriaal hadden we nog wapens, mijnen en andere attributen op de kop kunnen tikken om deze dag een
extra dimensie te geven. We waren er ook nog in geslaagd om een witte UN-jeep vast te krijgen, wat toch ook
weer dat tikkeltje extra gaf aan onze tentoonstelling. De keuken zorgde nog voor een Joegoslavische grill menu en
met nog wat sfeerelementen zou het volgens ons toch een aangename dag moeten worden.
Regiment Bevrijding – 5 Linie
16 oktober, D-Day voor onze dag van de vriendenkring.
De voorboden waren ons niet zo gunstig gezind. Het
aantal inschrijvingen was niet slecht, maar ook niet
denderend. Van de leden van de vriendenkring hadden
zich een heel deel mensen ingeschreven, maar het was ook
de bedoeling om de andere mensen van onze eenheid naar
deze dag te lokken. Het programma van de infanterie
compagnies liet het echter niet toe en een groot deel van
ons stafpersoneel moest die dag naar een briefing over één
van onze volgende buitenlandse operaties (nvdr OMLT
4). Niettegenstaande deze tegenslagen werd het toch een
succesrijke dag.
De Fusilier 3 – 2009
30/44

De aanwezigen waren zeer tevreden over het uitgestalde materiaal. Aan tafel werden oude verhalen en anekdotes
uit de mouw geschud terwijl men de mond vol had met de Joegoslavische grill-mix. Het ene verhaal was al wat
straffer als het andere, maar de foto’s spraken boekdelen.
Op het einde van de dag keerden de deelnemers tevreden huiswaarts en kregen we ook nog de dagen nadien
positieve reacties over “De dag van de Vriendenkring”, wat al resulteerde in enkele nieuwe leden voor onze
vereniging. Dus kan ik concluderen dat deze dag zeker geslaagd was en we ons doel bereikt hadden. (PR/foto’s
MJ).
Geïnteresseerden in de Vriendenkring kunnen steeds vrijblijvend contact opnemen met de redactie.
Regiment Bevrijding – 5 Linie
De Fusilier 3 – 2009
31/44

Regiment Bevrijding – 5 Linie
‘Dagboek Dagboek van een jongerenstage
jongerenstage’
jongerenstage
Van 24 tot 28 augustus organiseerde het Regiment Bevrijding – 5 Linie zijn tweede jongerenstage van het jaar.
Tweeëntwintig jongeren namen deel en hieronder volgt hun wedervaren.
Dag Dag 11:
1 : Afspraak tussen 8 en 9 u maandagmorgen 24 augustus in de kazerne. Oei oei oei… , toen ik aankwam,
dacht ik ‘die adjudant ziet er streng uit!’ Stipt 9 u was er onmiddellijk de legerdiscipline: valies wegzetten, in
looppas materiaal halen, omkleden tot militair, tenten opzetten in snikhete temperatuur en daarna…dril, dril en
nog eens dril. We moesten leren in peloton staan en zo marcheren. ’s Middags eten in de mess samen met de
militairen van de basis. 39 minuten om je eten naar binnen te werken (zo stond het op het programma). In de
namiddag was er voorzien dat we op de natuurlijke omloop zouden trainen, maar de toestellen waren jammer
genoeg niet goed gekeurd. Dan maar fysieke testen: zo’n 2,8 km lopen. Kaart leren lezen: gelukkig wist ik nog hoe
dit moest van vorig jaar toen ik de stage doorliep in Sysele-Damme. ’s Avonds hebben we gewerkt met 3 soorten
nachtkijkers. Daarna was er een spel in het bos: zoeken naar breeklichtjes met zo’n nachtkijker op. Slapen in onze
tent: niet gemakkelijk. Telkens wij ons draaiden op ons ligbedje, kraakte en piepte het langs alle kanten, maar
iedereen was op en doodmoe. ‘Slaapwel’ gezegd en in slaap gevallen. Enkel de vele kevers en sprinkhanen hielden
ons tijdens de nacht gezelschap.
Dag Dag Dag 22:
22
: 6 u. Opstaaaaaaaaaan! Koud! 5 min. tijd om ons te kleden. Ochtendgymnastiek. Amai, m’n spieren. In het
gelid lopen, mensen dragen, … afzien dus. Ontbijt: droge boterhammen met choco of confituur. Groeten aan de
vlag: de sergeant duidde een jongere aan om de vlag te hijsen. Nog wat extra dril daarna en er werd van ons een
groepsfoto gemaakt. Verbanden leren aanbrengen, de brandweergreep geoefend, en als er iemand onder vuur ligt,
deze in veiligheid brengen. Ook een bewusteloze persoon uit een auto gehaald. Zeer interessant. NGZV: nabije
gevecht zonder vuurwapens. (vb. boksen, verschillende houdgrepen). Zeer plezant te mogen vechten terwijl dat
het mocht, en eigenlijk moest het. Cursus knopen leggen: viel wel mee en sommigen hadden er problemen mee. Dan
de militaire piste in zo’n snel mogelijke tijd afleggen. 16 van de 20 hindernissen hebben we gedaan. TV Limburg
kwam ons deze dag filmen. De koordenpiste in de bomen zal ik nooit vergeten. 4 meisjes, mezelf inbegrepen,
hebben onze handen verbrand tijdens het glijden van de touwen. Avondeten. Douchetijd: 3 douches voor 11
meisjes en dit in slechts 15 min tijd. Chaotisch: met 3 in een douchecabine. Plezant is anders. En slapen….
Dag Dag 33:
3 3:
: Zelfde ritueel als de vorige ochtend. UNIMOG: per 8 werden we in zo een legervoertuig getransporteerd
naar de sporthal voor muurbeklimming. De geleerde knopen moesten wij gebruiken om ons te beveiligen. Dan op
2-daagse naar bivak 4. Tenten opzetten, mooi in een rij. Eigenlijk moeilijker dan dat we dachten. We werden
verdeeld in groepjes van 3 om vuur te maken en ons middagmaal te koken. Onze gamel moesten we kuisen met
zand en gras. Niet erg hygiënisch dus. Het eten was wel lekker. Dan een strategisch bosspel volgens de rangen
van de militairen en de vlag van het andere kamp moest veroverd worden. We kregen bezoek van een sniper. Onze
opdracht was deze persoon te zoeken in het bos. Niet gemakkelijk iemand te vinden die volledig gecamoufleerd is.
Eenmaal gevonden legde hij uit hoe het is om sniper te zijn. Het avondeten moesten we zelf niet maken, dit werd
ons gebracht. Dan een kaart (nvdr zandbak) maken met takken, gras en alles wat we vonden in de natuur, om
dan nadien een nachtspel te spelen door het bos. We moesten in het kamp geraken zonder dat de 5 snipers ons
zouden doden! 1 persoon heeft het gehaald. De adjudant en sergeant waren niet tevreden over onze prestaties en
als straf kregen we … extra fysieke oefeningen: lopen, pompen ……..puf puf.
Dag Dag Dag 44:
4 : Ochtendritueel, 5 min. omkleden en wc-bezoek (de wc bestond uit een houten plank met daarin een gat).
Verzamelen….!!!! Ik zat nog op het toilet en de rest van de groep moest voor mij pompen. Voor mijn wc-deur!
De Fusilier 3 – 2009
32/44

Ik voelde mij schuldig. Vlug mijn broek half opgetrokken en naar buiten gelopen. Ik riep ‘stop maar met pompen,
ik ben er al’. Maar ze moesten nog wat verder pompen. Later op die dag moest de groep nogmaals pompen door
mijn schuld. Verdeling in groepjes voor een wandeloefening volgens het kaartlezen (onder begeleiding van een
militair). We kregen voorwerpen mee: touwen, balken en een ton die de grond niet mocht raken. Daarna eten en
een vlot maken met deze voorwerpen. Op de militaire visvijver moesten we flessen nemen waarin letters zaten en
daarmee moesten we een zin maken waarin een cijfercombinatie zat en dit diende om een kist te openen. De
schatkist met frisdrank en snoep. Joepie!!! Terug moeten lopen naar de kazerne. Ik voelde me onwel worden en 4
jongens hebben mij dan, met de aangeleerde grepen tijdens de EHBO-cursus, naar de kazerne gebracht. Het
gebeurt niet elke dag dat je door 4 knappe gasten wordt gedragen. De zweetgeur moest ik er gratis bij nemen.
Middagmaal in de kazerne. Barbecue ’s avonds en kwis. Ook foto’s gezien van de militairen in Afhanistan en
Libanon. 1 ste soldaat Vanloock heeft er nog wat sfeer ingebracht door op zijn gitaar te spelen. Laatste nacht in
onze tent. Slaapwel. Maar plotseling… in de verte… hoorden we dat de jongens Hop… Hop… Hop… riepen.
Pompen dus voor de jongens! Omdat ze te luidruchtig waren.
Dag Dag 55:
5 : Vrijdag 28 augustus. Opstaan voor de laatste keer tijdens de jongerenstage. Laatste keer
ochtendgymnastiek. Laatste keer ontbijt. Laatste keer vlaggengroet. Gaan zwemmen… echter op 800 m vóór het
zwembad, hebben ze ons van de Unimog gezet en moesten we al lopend naar het zwembad voor
gevechtszwemmen. Makkelijker gezegd dan gedaan. Enkel zwemmen met 1 arm en 1 been, het geweer op de rug
en een pop boven water houden en met een overall zwemmen. Nadien een stukje lopen, terug in de UNIMOG
naar de kazerne. In groep, als 1 team, de tenten afbreken en materiaal terugbrengen. Laatste maaltijd: frietjes
met frikadellen. Een feedback-gesprek met de verantwoordelijke kapitein van de jongerenstage. Nogmaals dril
oefenen voor het bezoek van de ouders en om 15 u de uitvoering hiervan. Brevetten werden uitgedeeld en afscheid
genomen van alle jongens en meisjes. Tijdens de terugrit naar huis in West-Vlaanderen heb ik geen minuut
gezwegen. Mijn tong sloeg heen en weer zoals een geweer op automatisch stond. 2u 30 min. Aan één stuk heb ik
mijn militaire ervaringen verteld.
Yes, eindelijk lang slapen en een deftige douche nemen.
Mijn Mijn Mijn ervaringen…
ervaringen…
Ik vond het zeer tof, leuk, leerrijk en nog veel meer dan dat. Het mocht gerust nog
1 week langer duren, maar met minder fysieke straffen. Iedereen had een tevreden
gevoel, maar t.o.v. vorig jaar, vond ik het nu fysiek veel zwaarder. Ik heb eigenlijk
dit jaar meer geleerd in Leopoldsburg dan in de vorige jongerenstage. De
groepsgeest was goed, in het begin ben je alleen en je eindigt in groep. Een groot
deel van de groep bleken jongeren te zijn uit West-Vlaanderen. Enkel twee jongens
kwamen uit de provincie Limburg. Het Limburggevoel bleek dus ver te zoeken. De
medewerkers en de begeleiders hebben uitstekend werk geleverd en ik wil hen
daarvoor bedanken voor alles wat ze voor ons hebben gedaan (en ook aangedaan).
Volgend jaar terug naar het leger. Zeker en vast! We zullen wel zien waar!
Regiment Bevrijding – 5 Linie
Shauni Parmentier
De Fusilier 3 – 2009
33/44

Regiment Bevrijding – 5 Linie
‘Jongerenstage’
‘Jongerenstage’
Op 24 augustus 2009 namen 22 jongeren deel aan de jongerenstage ‘Sport en avontuur’ bij het Regiment
Bevrijding – 5 Linie. Na afscheid te nemen van onze ouders werden we voorzien van militaire uitrusting.
Vervolgens werden we door de Sergeant gedrild tot echte militairen die konden marcheren en verzamelen. Na een
heerlijk middagmaal bouwden we onze tenten op en installeerden wij ons erin. Later op de avond leerden we
kaartlezen en uiteraard ook de militaire graden kennen. Om de dag af te sluiten, deden we een nachtoefening met
de nachtkijker ‘Goggle’.
De tweede dag stond in het teken van sport. De dag begon reeds vroeg met ochtendsport zoals lopen en pompen.
In de voormiddag gingen we nog langs de dojo voor een les NGZV (Nabije Gevecht Zonder Vuurwapen), gegeven
door Eerste Sergeant-majoor Goor. In de namiddag deden we de hindernispiste, waarbij veel mensen hun broek
scheurden en waar helaas één van de jongeren gekwetst raakte. Na zelf een klimzitje gemaakt te hebben, kregen
we te maken met de koordenpiste. Door een slechte nachtrust, waren we de volgende dag allemaal moe, toen
Sergeant Meers ons wakker maakte om 06.00 uur. Na het ontbijt vertrokken we met de vrachtwagen naar de
bivak, waar we een les ‘survival’ kregen en ons eigen middagmaal moesten klaarmaken (wat best lekker was). We
kregen hierna een demo van een sniper. Op het einde speelden we een nachtspel waarin maar één iemand slaagde.
En als straf moesten we de volgende dag een eindje lopen. Toen we terug kwamen stond een lekker ontbijt op ons
te wachten. Na het ontbijt vertrokken we helaas terug te voet met kaart en kompas en moesten we naar vijf
verschillende locaties gaan, waar we telkens de coördinaat van de volgende locatie vonden. Onze laatste
coördinaat bleek een vijver te zijn waar we een vlot moesten bouwen om er vervolgens mee te varen. Hierna zijn
we terug naar de kazerne gelopen omdat de Sergeant ontevreden was. ’s Avonds kregen we een heerlijke barbecue.
De laatste dag gingen we nog zwemmen als laatste activiteit. Hierna braken we de tenten af en ruimden de
kleren op. Als afsluiter paradeerden we voor onze ouders. Hierna ruilde iedereen zijn militaire kledij om voor
burgerkleren en hebben de jongens als eer samen met de Sergeant gepompt. Tijdens het weerzien met onze ouders,
kregen we allemaal een brevet van de kapitein.
Deze week was zonder twijfel voor iedereen een toffe ervaring.
Manu Van den Broeck
Oppermanitoe
Adjudant Jan Houben
De Fusilier 3 – 2009
34/44

Regiment Bevrijding – 5 Linie
‘Outdoorstage Outdoorstage Outdoorstage ‘Onder ons’ ons’’ ons’
Van 11 tot 13 augustus 2009 organiseerde de eenheid een outdoorstage voor ‘de Steiger’. De Steiger, een
kinderbegeleidingstehuis uit Zutendaal, is één van de deelprojecten van de vzw St. Augustinus. De subsidiërende
overheid van deze organisatie is de Vlaamse regering.
Deze overheid vaardigde op 04 augustus 1996 de ‘Algemene Welzijnswet’ uit. Hierbij werd bijzondere aandacht
besteed aan de bescherming van onze jeugd. Teneinde kinderen die zich in probleemsituaties bevinden te
beschermen, kan men volgens deze wet gebruik maken van een aantal instrumenten. Een eerste instrument is het
‘Comité Comité Bijzondere Jeugdzorg Jeugdzorg’. Jeugdzorg
Dit comité heeft vooral een maatschappelijke opdracht. Mensen, die problemen
hebben met kinderen, kunnen op vrijwillige basis, contact of hulp inroepen via dit comité. Tevens kan het zijn dat
bepaalde diensten zoals het CLB (Centrum Leerlingen Begeleiding) ook contact opnemen. Het andere instrument
is de ‘Jeugdrechtbank’
Jeugdrechtbank’
Jeugdrechtbank’. Jeugdrechtbank’ Hierbij worden de kinderen geplaatst via een beslissing van de rechtbank. Tussen beide
instanties is er indien nodig, ook een ‘Bemiddelingscommissie’,
Bemiddelingscommissie’, die kan bemiddelen tussen beide organen om na te
gaan wat de best mogelijk oplossing is voor elk kind.
Het Regiment ondersteunt al verscheidene jaren ‘de Steiger’ als één van haar sociale projecten. Voor één van de
leefgroepen werd een driedaagse outdoorstage uitgewerkt, waarbij vrijwilligers van de eenheid, samen met anciens
en de Sint Jorisgilde de handen in elkaar hebben geslagen om er een geslaagde uitdaging van te maken. Hieronder
volgt het relaas van één van de deelnemers. Omwille van de privacy worden er geen herkenbare foto’s van de
kinderen gepubliceerd (RV).
Na een zenuwslopende ochtend waren jullie uiteindelijk ons om 10u komen halen. We stapten allemaal vol goede
moed in jullie geweldige vrachtwagen en ja heren…de rem dient er voor als we over een heuvel gaan…niet de
gas!! Bij de eerste activiteit kwamen we aan op de grootste berg die we in heel ons leven hebben beklommen. Man,
man… en Marco, zoals Speedy Gonzalez, die berg op en wij maar hijgen en puffen en zagen. Uiteindelijk waren
we boven geraakt en kregen we het goede nieuws om met een kompas te werken. Nadat Marco het voor de tiende
keer had uitgelegd, snapten we er nog niks van…na de 15 de keer snapte we het een klein beetje. Dan vertrokken
we met alle geklaag en gezaag een paar
km verder en Dries hing al aan de
stroomdraad haha ☺. Tijdens onze laatste
pauze zei Marco ineens:”Mannen tot
straks hè”. Daar zaten we dan als
schuppen 7! Vol goede moed die ver te
zoeken was en met een grote omweg,
kwamen we aan op bivak 9, waar we de
tenten niet mochten opzetten, maar in
fijne parachutes moesten slapen. Bompa
Bos (Robert) had spaghetti gemaakt
mmmmmm…, die was echt lekker. Daarna volgden de sjortechnieken. Ook al trokken onze knopen op niks,
Bompa Bos gaf niet op! Na de sjortechnieken hebben we ‘rechtvaardige rechters’ gespeeld. Wie het spel ook eens
wil spelen kan zich richten naar Bompa Bos ☺. ‘s Avonds gingen we het kijk-en lichtspel spelen. Om 20u werden
we opgehaald met de camion (here we go again). We werden ergens in het bos afgezet en werden per 3 ingedeeld
in groepjes. Marco, onze blijde boodschapper, vertelde dat we de kaarsjes moesten volgen, maar over de putten in
de weg had hij wel niks gezegd. Bruno, de geweldige, lag in het gras en Rudi stond ergens in het bos met een
camion.
De Fusilier 3 – 2009
35/44

om ons te verschieten. We vielen om de 10 minuten, maar dat was het allemaal waard, want toen we aankwamen
kregen we lekkere warme chocolademelk van Bompa Bos en een boterham. Daarna mochten we gaan slapen.
Dag 2 begon al meteen met Marco die ons vol enthousiasme ‘Bertje de boomstam’ (nvdr betrokkene kan zo
meedoen met het zesde zintuig) liet rondsleuren om 6.30u ‘s ochtends. Toen we ons na de ‘ochtendtraining’
hadden gefatsoeneerd, kregen we meteen ons ontbijt en middageten, het overlevingsrantsoen. Elk van ons had er
wel iets van gegeten, maar niemand vond het lekker. Ik had de soep gemaakt, maar ook al meteen weggegooid.
Dan gingen we naar het hindernissenparcours dat wel redelijk ging. Het was wel fijn ook. Meteen erna volgde het
hoogteparcours. Ieder van ons had die mee gedaan, de ene met wat meer schrik als de
ander. Als eten mochten we nog wat van ons overlevingsrantsoen opeten. Er werd
gegeten maar het was echt niet lekker, geef mij dan maar liever iets zelfgemaakt ☺.
Meteen na het eten konden we alweer aan de slag met muurklimmen. Weer was dit
wel fijn, maar heel vermoeiend en wat pijn aan de vingertjes. Omdat we dit zo goed en
snel hadden gedaan, konden we in de overblijvende tijd nog trefbal spelen. Na het
sporten mochten we ons gelukkig douchen en dus ook op teken controleren. De teken
die we vonden werden er dan meteen ook uitgetrokken. Als ontspanning kregen we
tussendoor een geschiedenisles over het Regiment bevrijding-5 Linie van Bruno in het
museum, wat echt heel leerrijk was. Toen we terug op de bivakplaats kwamen,
moesten we ons delen in groepjes van drie om af te wisselen met paardrijden, karate
oefenen en rijden met een oldtimerjeep. Toen dit allemaal ook achter de rug was en we
absoluut niet uitkeken naar het overlevingrantsoen, kregen we een hééél aangename
verrassing, we kregen BBQ voor te eten. Heerlijke pasta’s, groenten en goed gekruid
vlees lag ons maar voor het grijpen. Na het eten bleek ons een minder aangename
verrassing te wachten. We moesten geblinddoekt voelen, ruiken of proeven wat er
voor ons hing. En er hingen ook echt smerige dingen tussen waar heel de groep niet
goed van was. Er werd achteraf ook een gezellig kampvuur gemaakt voor de warmte en vreugde. Toen net na een
hééél vermoeiende dag eindelijk slaaptijd was, ontdekten we dat al onze spullen nat waren geworden door de
regen. We verdeelden ons in de keukentent en de camions om te slapen, maar deze waren ook zeker niet
waterdicht. Maar over het algemeen was het een heel fijne dag geweest door iedereen zijn enthousiasme en inzet.
Dag 3 was nat begonnen. We werden zoals de vorige ochtend gewekt door de – tot onze grote spijt – zo vrolijke
Marco. Gelukkig genoeg moesten we niet in dit natte weer met onze vriend Bertje gaan zeulen. We werden
getrakteerd door onze fantastische kok – Robert - op een Schots ontbijt, dit hield in: gebakken tomaten en eieren
en natuurlijk niet te vergeten het spek. Wat we niet wisten was dat we onze krachten nodig gingen hebben
tijdens het parcours-zwemmen. Spijtig genoeg mocht ik om medische redenen niet mee zwemmen en dat vond ik
OOOOO zooooo spijtig want ik was ZZZOOOOO wakker! Na onze fantastische ochtendgymnastiek zijn we
richting kanaal vertrokken met zo een vreselijke Unimog, precies ne boemeltrein ☺. Daar wachtte ons de laatste
opdracht van ons 3-daagse. De opdracht was klaar en duidelijk: BOUW EEN VLOT EN VAAR ER 4
KILOMETER OP. En dat stond ons dus te doen ehj. En of we het deden , we hebben steen en been geklaagd op
dat *** -ding. Maar toen er eten in zicht was gingen we ineens wel heel snel vooruit. Toen we er eindelijk waren,
werden we naar de kantine van het leger geleid , daar volgde het diploma uitreiking door de strenge, grote baas
☺. Nog een laatste Mongolische uitspatting van Bruno en we konden weer richting Lanaken.
Bedankt voor de vermoeiende soms idiote, fijne fantastische 3-daagse. Met dank aan: alle Joseppe’s, Bruno de
geweldige (activiteit op zich), gewoon iedereen bedankt die ons deze fantastische 3-daagse heeft bezorgd.
Regiment Bevrijding – 5 Linie
‘Bompa ‘Bompa Bos’ Bos’
Bos’
De Fusilier 3 – 2009
36/44

Regiment Bevrijding – 5 Linie
‘Militaire Militaire Biatlon Biatlon’ Biatlon
Het woord biatlon komt van het Griekse woord athlon en betekend wedstrijd. Oorspronkelijk is het een
wintersport en bestaat uit een combinatie van langlaufen en schieten. Op 08 september 2009 werd de eerste editie
militaire biatlon georganiseerd door CC Sp Dept Log (Competentie Centrum Steun Departement Logistiek) in het
kwartier EMI 2 te Mons-Ghlin. Na aankomst en installatie kregen we een demonstratie karabijnschieten,
waarna we zelfs konden proefschieten. De trekkerdruk was voor velen een cultuurschok. Amper 100gr, trekker
aanraken stond gelijk met een schot. Het begon met een klassieke voorstart op uur H, vervolgens 380m lopen op
een afgebakende omloop. De aankomst was in een loods voor het ‘zittend met steun karabijn schieten’, 5 loodjes
op 10m op klapschijfjes. Per gemist schot werd één minuut straftijd aangerekend. Voor het lopen en de
schietbeurt, kreeg je drie minuten. Onmiddellijk hierna kreeg je een sprintoriëntatie in het kwartier op een schaal
1/2500. Bij de aankomst weer karabijnschieten met 5 loodjes in anderhalve minuut. Hier geen straftijd, maar een
strafloop van 200m per gemist schot. Aansluitend hierop de start van de oriëntatiecross over drie verschillende
parcours, respectievelijk 7, 6 of 5 Km. Deze ging door in het bos en crossparcours van ‘Bois Brulé et
L’Hippodrome de Wallonie’ met één verplichte doorgang onder een treinspoor dat het terrein in tweeën splitste.
Deelnemers waren Jurgen Verkoelen, Steven Cooreman, Ben Gielen, Koen Vanden Abeele, Bert Goemare, Tim
Baens, Jan Jacobs, Philip Moreau en David Vorstenbosch. Onze vrouwelijk deelnemers waren Christy Van Hoof
en Stéphanie Thijs. De prijsuitreiking was om 15 uur, er waren nog enkele deelnemers bezig met de
oriëntatiecross. De eerste prijs werd zeer verdienstelijk gewonnen door onze eigen Ben Gielen. Verder behaalden
we nog volgende mooie plaatsen: Goemare (10), Baens (12), Vande Abeele (13), Moreau (15), Vorstenbosch (19) en
Cooreman (21). Bij de dames behaalden Thijs een mooie derde en Van Hoof de vierde plaats. In het totale
eindklassement behaalden we de tweede plaats na 1/3 L, welke door hun aantal deelnemers een gunstiger score
behaalden.
Eerste Soldaat Philip Moreau
De Fusilier 3 – 2009
37/44

‘Wisselbeker Wisselbeker Commandant Commandant Borrey Borrey 2009 2009’ 2009
De twaalfde editie van de Wisselbeker Borrey vond op donderdag 10 september 2009 plaats in Eupen. In de
loop der jaren bouwde de sportcompetitie, waarvan de organisatie in handen ligt van het Koninklijk Militair
Instituut voor Lichamelijke Opvoeding (KMILO), een uitstekende reputatie op. De uitgave 2009 vormde geen
uitzondering op de regel, want 22 ploegen van vier man (drie deelnemers en een coach-assistent) namen het
tegen elkaar op om de wisselbeker in de wacht te slepen. De jaarlijks gewijzigde omloop omvatte deze keer drie
lussen, waarin mountainbike, oriëntatie en natuurlijke omloop centraal stonden. Om het sportexploot buiten
categorie nog wat extra in de verf te zetten, kwamen daar nog wateractiviteiten en schietproeven bovenop. Op
het einde van de dag spande de ploeg nr. 2 van de Koninklijke School voor Onderofficieren de kroon. De teams
nr. 2 van het Regiment Bevrijding - 5 Linie en het Trainingscentrum voor Commando's vervolledigden het
podium. Het KMILO, dat volgend jaar zijn 125 ste verjaardag viert, belooft alvast een uitzonderlijke uitgave
van de wisselbeker 2010 met veelvuldige onuitgegeven proeven. Bvr/5Li nam deel met twee ploegen: Ploeg 1:
1Sdt Moreau, 1Sdt Etneo, 1Sdt Flyps, 1CC Rengucci (coach), Ploeg 2: Adjt Gielen, 1Sdt Cattoir, 1Sdt
Stroobant, 1CC Vos (coach)
Adjudant Ben Gielen
“Ik had nog nooit van ‘den Borrey’ gehoord. Dus ik wist niet wat mij te wachten stond. Het parcours bestond
uit drie delen waarbij de deelnemers tot het uiterste worden getest. Oriëntatiecross, mountainbike en schieten.
Na een lange vakantie was het behoorlijk afzien en letterlijk doodgaan. Door volharding en steun van de ploeg
hebben we een mooie tweede plaats behaald. Met dank aan mijn teamgenoten.”
Eerste Soldaat Glenn Cattoir
Regiment Bevrijding – 5 Linie
De Fusilier 3 – 2009
38/44

Op 22 oktober 2009 organiseerde 14A het
Kampioenschap Interkorpsen Zwemmen te
Oostende. Ons regiment vaardigde met succes een
delegatie af. Hieronder volgt hun relaas.
‘Kampioenschap Kampioenschap Interkorpsen Zwemmen Zwemmen’ Zwemmen
Daags voor de wedstrijd verzamelden we om 18.00
uur aan de sportdienst om te vertrekken naar de
marinebasis te Brugge, waar we overnachtten.
Toegekomen omstreeks 20.00 uur, hebben we ons
geïnstalleerd. Vervolgens zakten we af naar de stad
om een beetje aan sightseeing te doen. Op het
stadplein “’t zand” zijn we een lokaal cafeetje MJ
binnen gegaan, waar we ons mentaal en relax
konden voorbereiden op de wedstrijd van ’s anderendaags. Na een goede nachtrust liep onze wekker om 07.30
uur af. Omstreeks 08.00 uur kregen we een stevig ontbijt voorgeschoteld met onder andere spek en eitjes. Na het
ochtendeten vetrokken we naar Oostende voor het kampioenschap, waar om 10.00 uur de kwalificatieproeven
begonnen. Om deel te kunnen nemen aan de uiteindelijke finale, moest men zich bij de eerste acht van elke
discipline kwalificeren. Dit lukte wonderwel voor alle deelnemers van ons regiment. Na het smakelijk eten van
een kebab of durum waren we mentaal klaar om te zwemmen.
Het begon met de 50m pop, waarbij zowel Maarten
Hermans en Stephanie Thijs beiden de tweede plaats
behaalden in hun categorie. Gevolgd door 50m
vlinderslag waar Jessica Geboers de derde plaats
behaalde bij de vrouwen en Hermans de vijftiende plaats
bij de senioren (wat goed was, rekening houdende dat hij
amper drie minuten recuperatietijd had met zijn vorige
zwemproef). Vervolgens behaalde Stef Moors de
dertiende plaats bij de senioren 50m rugslag en Jessica
Geboers de tweede plaats. De 50m crawl of ook vrije
slag genoemd werd gezwommen door Hermans. Hij werd
achtste, in een zwaar concurrentiële wedstrijd. De 100m
crawl werd gezwommen door Kapitein Teulingkx (30 ste)
bij de senioren, Jessica Geboers (4 de) en Vanessa
Verkimpe (7 de) bij de vrouwen. Op de 100m schoolslag bij
de vrouwen werd Thijs vijfde en Verkimpe zesde. En
Thijs behaalde bij de Dames 50m schoolslag tevens een
mooie derde plaats. Dit sloot de individuele proeven af
en werd de aflossing interkorpsen beslecht. Ons regiment
behaalde de 7 de plaats. Na de prijsuitreiking keerden we
opgewekt naar huis toe en vielen moe in slaap in de
jumper.
Jessica Geboers
Regiment Bevrijding – 5 Linie
Plaats Naam Voornaam Tijd finale Tijd Reeks
Eindrangschikking Senioren 50m pop
2 Hermans Maarten 00:40:66 00:39:22
Eindrangschikking Dames 50m pop
2 Thijs Stephanie 00:53:17 00:00:00
Eindrangschikking Senioren 50m vrije slag
8 Hermans Maarten 00:27:73
Eindrangschikking Senioren 50m vlinder
15 Hermans Maarten 00:00:00 00:35:37
Eindrangschikking Dames 50m vlinder
3 Geboers Jessica 00:38:06 00:37:72
Eindrangschikking Senioren 50m rug
13 Moors Stef 00:00:00 00:38:75
Eindrangschikking Dames 50m rug
2 Geboers Jessica 00:40:61 00:00:00
Eindrangschikking Senioren 100m vrije slag
30 Teulingkx Gregory 00:00:00 01:14:96
Eindrangschikking Dames 100m vrije slag
4 Geboers Jessica 00:00:00 01:14:96
7 Verkimpe Vanessa
Eindrangschikking Dames 50m schoolslag
3 Thijs Stephanie 00:44:44 00:45:63
Eindrangschikking Dames 100m schoolslag
5 Thijs Stephanie 01:39:03 01:46:00
6 Verkimpe Vanessa 01:41:87 01:39:19
Eindrangschikking Aflossing
7 Bvr/5 Li 03:03:77
De Fusilier 3 – 2009
39/44

‘Sniper ‘Sniper ‘Sniper versus
versus
paranormale’
paranormale’
Op vraag van DG IPR verleende
het Regiment zijn medewerking
aan het VTM-programma het
zesde zintuig. Na de drie
voorrondes bleven nog zes
kandidaten over. Deze zes overblijvende kandidaten
werden op 24 juli 09 naar Leopoldsburg gebracht
waar ze werden opgevangen. Eén voor één werden
ze geblinddoekt naar het oefenterrein (doorgang
Echo) gebracht in het nieuwe gevechtsvoertuig AIV
(Armoured Infantry Vehicle). Eens uitgestegen
kregen ze de opdracht om hun zesde zintuig te
bewijzen door in een afgebakende zone (8000 m² bos)
een verdoken opgestelde sniper te lokaliseren. Of
sniper versus het paranormale. De professionele skills
van onze sniper haalden het van de paranormale
gaven van de zes kandidaten. De enige die enigszins
in de buurt kwam, schatte de plaats op zo’n zes
meter afstand van de sniper (RV).
‘Wandeltocht ‘Wandeltocht EVONS EVONS vzw’
vzw’
EVONS vzw is één van de twee sociale organisaties
welke door het regiment worden ondersteund. Het is
een niet-politieke, humanitaire organisatie uit
Leopoldsburg en werkt volledig met vrijwilligers. Elk
jaar bezorgen zij een gezondheidsvakantie aan een
50-tal kinderen uit het rampgebied van Tsjernobyl.
Deze kinderen (7 – 18 jaar) verblijven bij
gastgezinnen. De werking gebeurt door sponsoring en
benefietdagen. Zo organiseerde men op 09 augustus
09 op het militair terrein een fiets- en wandeltocht.
Het regiment ondersteunde dit evenement met
materiaal en soep (RV).
Regiment Bevrijding – 5 Linie
‘Fusie ‘Fusie Vereniging Vereniging
Vereniging
5 5 Linieregiment Linieregiment Linieregiment vzw vzw met met de
de
Koninklijke Koninklijke Verbroedering 5, 17,
35 35 en en 55 55 Linie Linie Regiment Regiment 1940 1940- 1940
1945’ 1945’
1945’
Tijdens de Algemene Vergadering van de
‘Koninklijke Verbroedering der 5 – 17 – 35 en 55
Linie Regimenten 1940 – 1945’ op 19 februari 2009
werd beslist om de vereniging te ontbinden na de
fusie met de ‘Vereniging van het Vijfde Linie
Regiment vzw’.
Tijdens de Algemene Vergadering van de ‘Vereniging
van het Vijfde Linie Regiment vzw’ op 09 mei 2009
te Oudenaarde werd beslist om de ‘Koninklijke
Verbroedering der 5 – 17 – 35 en 55 Linie
Regimenten 1940 – 1945’ in de eigen organisatie op
te nemen als Afdeling van de ‘Vereniging van het
Vijfde Linie Regiment vzw’.
Beide voorzitters, de Heren Louis Leysen en Pierre
Peeters ondertekenden de oorkonde (RV).
De Fusilier 3 – 2009
40/44

Zijn Zijn vertrokken vertrokken uit uit het het Regiment
Regiment
‘Personeelsnieuws
‘Personeelsnieuws’ ‘Personeelsnieuws (via ASE)
31/08/09: AdjtChef Vital HINOUL naar DGMR
31/08/09: Adjt Peter HOUSEN naar BSS CBOS Noord
31/08/09: 1KplChef Christiaan CUYPERS naar 15 W
Lu Tpt
31/08/09: KplChef Marc BIERINCKX naar 29 Bn Log
01/09/09: Sgt Jonathan DEJONCKHEERE, ontslag
op eigen aanvraag
01/09/09: 1Sdt Jelle JOCHEMS, ontslag
01/09/09: 1Sdt Charles VERWIMP, ontslag
05/09/09: 1Sdt Pieter VANDENBERGHE,
dienstverbreking
05/09/09: 1Sdt Abdelatif HIDARA, dienstverbreking
12/09/09: Sdt COPPENS, dienstverbreking
12/09/09: 1Sdt Pedro D’HONDT, dienstverbreking
12/09/09: 1Sdt Tom WERBROUCK, dienstverbreking
14/09/09: 1SgtMaj Michel LIPPENS naar BSS CBO
Kader
14/09/09: 1KplChef Jurgen MESTDAGH naar 14 A
17/09/09: 1Sgt Wim SCHELLEKENS naar BSS CBO
Kader
26/09/09: 1Sdt Jo BAERTS, dienstverbreking
28/09/09: Sdt Sharry DE LAERE naar CC Mar
01/10/09: 1Sdt Stan JANSSENS, dienstverbreking
01/10/09:Kpl Lesley DADA, TAPA (zes maand)
09/10/09: Sgt Kevin PIERS, dienstverbreking
10/10/09: 1Sdt Yakov DE STOOP, dienstverbreking
12/10/09: 1Sdt Eva SCHOONJANS naar CC Mar
19/10/09: 1Sdt Sandro GRASSO naar 1C/1Gr
19/10/09: Sdt CARLIER naar BSS CBO kader
19/10/09: 1Sdt Bert STERCKX naar BSS CBO kader
26/10/09: KplChef Edwin ZONTROP naar 1/3 Cy –
Kamp BEVERLO
02/11/09: 1Sdt Christian DUFRANE naar 3 Para
02/11/09: 1Sdt Joerie DERYCKE naar 3 Para
02/11/09: 1Sdt Steven VAN GORP naar 3 Para
09/11/09: Maj Johan LANDUYT naar ACOS Ops &
Trg
11/11/09: Sdt Rabo OTTENBURGH, dienstverbreking
16/11/09: 1KplChef Danny MICHIELS naar Gp MP
LEOPOLDSBURG
16/11/09: Kpl Dieter BYNENS naar Gp MP
LEOPOLDSBURG
20/11/09: Sdt Jelle ROUBEN, dienstverbreking
21/11/09: 1Sdt Koen VAN DINGENEN,
dienstverbreking
Regiment Bevrijding – 5 Linie
Zijn toegekomen in het Regiment
31/08/09: Kapt Philippe REYNIERS van CC
LAND Dept Inf
14/09/09: Maj Chris HOSTE van COMOPSLAND
– G4 Plan
05/10/09: Sdt Sophia ADDOUN van BSS CBO
Noord
05/10/09: Sdt Jurgen BELLINGS van BSS CBO
Noord
05/10/09: Sdt Pieter CARDON van BSS CBO
Noord
05/10/09: Sdt Kevin DE PLANCKE van BSS
CBO Noord
05/10/09: Sdt Michaël GERIS van BSS CBO
Noord
05/10/09: Sdt Michael HERTOGHE van BSS CBO
Noord
05/10/09: Sdt Janine IEDEMA van BSS CBO
Noord
05/10/09: Sdt Glenn MOERS van BSS CBO Noord
05/10/09: Sdt Sonia PETERS van BSS CBO Noord
05/10/09: Sdt Jelle ROUBBEN van BSS CBO
Noord
05/10/09: Sdt Stijn SCHOUTERS van BSS CBO
Noord
05/10/09: Sdt Robbie STEEGMANS van BSS CBO
Noord
05/10/09: Sdt Peter STERCK van BSS CBO Noord
05/10/09: Sdt Chrisja SZUCS van BSS CBO Noord
05/10/09: Sdt Jonas VAN DER
AUWERMEULEN van BSS CBO
Noord
05/10/09: Sdt Nick VAN DER HEYDEN van
BSS CBO Noord
05/10/09: Sdt Sam VAN EVERBROECK van BSS
CBO Noord
05/10/09: Sdt Jesse VAN HOOREBEECK van
BSS CBO Noord
05/10/09: Sdt Gertjan WIEERS van BSS CBO
Noord
De Fusilier 3 – 2009
41/44

Huwelijk Huwelijk: Huwelijk
‘Personeelsnieuws
‘Personeelsnieuws’ ‘Personeelsnieuws (via ASE)
31/07/09: AdjtChef Rudi VANDENWEYER met Mevr Bieke
WAUTERS
29/08/09: Kapt Philippe REYNIERS met Mevr Stefanie
WERNER
18/09/09: 1Sdt Jürgen RIBUS met Mevr Ellen VETTERS
26/09/09: Sgt Gunther ROELS met Mevr Brit CLAESSENS
17/10/09: Sgt Grieko VERSCHELDE met Mevr Ruth TOYE
Geboorte Geboorte
Nicky Nicky VAN VAN NUFFELEN
NUFFELEN, NUFFELEN dochter van Kpl Kurt VAN
NUFFELEN en Mevr Greet COOLS (21/09/09)
Kéo Kéo Kéo AMELINCKX
AMELINCKX, AMELINCKX zoon van 1Sdt Tom AMELINCKX en
Mevr An MILBOUW (01.10.09)
Regiment Bevrijding – 5 Linie
Bevordering Bevordering tot tot Adjudant Adjudant: Adjudant
1SgtMaj VAN GOETHEM (26/09/09)
Bevordering Bevordering tot tot Eerste Eerste Sergeant Sergeant: Sergeant
Sgt AMPE (26/09/09)
Sgt LUYCKX (26/09/09)
Bevordering Bevordering tot tot Eerste Eerste Korporaal Korporaal-chef
Korporaal
chef chef: chef
Kpl Chef GERAERTS (26/09/09)
Bevordering Bevordering tot tot Korporaa Korporaal: Korporaa
1Sdt DUFRANE (26/09/09)
1Sdt CLEMENS (26/09/09)
1Sdt GOEMARE (26/09/09)
1Sdt VAN DEN EEDE
(26/09/09)
Aangesteld Aangesteld in in de de graad graad van van 1 1 ste Soldaat Soldaat: Soldaat
Sdt DARMONT Rene (01/09/09)
Sdt LEMMENS Jo (01/09/09)
Sdt MARTENS Seppe (01/09/09)
Sdt NIJS Kim (01/09/09)
Sdt PAUL Kevin (01/09/09)
Sdt ROSIERS Kevin (01/09/09)
Sdt STROOBANT Jody (01/09/09)
Sdt VERSWEYVELD Roel (01/09/09)
Sdt DE STOOP Yakov (01/09/09)
Sdt SAELENS Conan (01/10/09)
Sdt MOONS Geert (01/11/09)
Sdt BARREZ Yoni (01/12/09)
Sdt BOCKX Sven (01/12/09)
Sdt DELCAMPE Sebastian (01/12/09)
Sdt ESPRIT. Jo (01/12/09)
Sdt MEEUSEN Kenneth (01/12/09)
Sdt SCHURGERS Dominique (01/12/09)
SdT SOETAERT Jokim (01/12/09)
Sdt UBACHS Gert (01/12/09)
Sdt VAN DE VIJVER Tom (01/12/09)
Sdt VEUGELEN Fons (01/12/09)
Sdt VRANCKEN Marc (01/12/09)
Sdt COOPMAN Christophe (01/12/09)
De Fusilier 3 – 2009
42/44

Regiment Bevrijding — 5 Linie
Kwartier Luitenant-generaal Piron
Public Information Office
Generaal Jacqueslaan
B-3970 Leopoldsburg (L29)
België
Regiment Bevrijding – 5 Linie
Redactie AdjtChef Rudi Vandenweyer (RV)
1KplChef Patrick Robbens (PR)
Fotograaf Kpl Michael Janssens (MJ)
Cartoonist/Fotograaf Kpl Bruno Beerlandt (BB)
Lay-out en eindafwerking AdjtChef Rudi Vandenweyer
Verantwoordelijke uitgever LtKol SBH Bert Van Vlerken
Drukwerk Printing House of Defence Belgium
Burger Militair Email & web
+32/(0)11/39.45.07 9-2370-4507 BVR5LI-SCV@mil.be
Rudi.vandenweyer@mil.be
+32/(0)11/39.45.70 9-2370-4570 www.bevrijding-5linie.com
www.mil.be
http://units.mil.intra/sites/bvr-5li
Trouw Trouw en en en trots trots trots — Versagen Versagen Versagen niet, niet, niet, verslagen verslagen nooit nooit
nooit
De Fusilier 3 – 2009
43/44