Fusilier 2009/3 - vriendenkringbvr-5li.be

Om 12.25 uur kreeg de 2 e Gemotoriseerde Eenheid opdracht patrouilles te sturen naar de as Bree-Kinrooi-
Maaseik, de 1 e Gemotoriseerde Eenheid ten noorden van bovenvermelde as. De Genie maakte vlotten om de
nodige motors over te brengen. Een patrouille van de 2 e Gemotoriseerde Eenheid, bestaande uit zeven man op
vier moto’s en uitgerust met radio’s, onder bevel van kapitein Moos, trok via Kinrooi en Neeroeteren, Maaseik
binnen om 18.35 uur. De vijand had zich nauwelijks enkele uren voordien, teruggetrokken in de richting van
Kessenich-Ittervoort. De patrouille van de 1 e Gemotoriseerde
Eenheid had de Zuid-Willemsvaart voorbij Weert bereikt. De
patrouilles trokken ’s avonds terug achter het kanaal te Bree.
Luitenant Lefevre verkende de gesprongen bruggen over het
kanaal te Bree en Bocholt. Op 23 september 1944 slaagde de
Brigade erin om de Zuid-Willemsvaart nabij Bocholt (sluis
18) over te steken. Gemotoriseerde patrouilles verkenden
hierna de streken van Weert, Hunsel, Ittervoort en Thorn.
Hierbij bleek dat de Duitsers de oostelijke oever van het
kanaal Nederweert-Wessem stevig in handen hadden, met
bruggenhoofden in Mildert, Ell, Hunsel en Wessem. Er
werden enkele krijgsgevangenen gemaakt. Om 16.40 uur verwezenlijkte de motorpatrouille van de 2 e
Gemotoriseerde Eenheid het contact met de Amerikanen te Maaseik. Opnieuw trokken de patrouilles zich ’s
avonds terug achter het kanaal.
24 september 1944, de Brigade ontving bevelen om op te rukken tot het Kanaal van Wessem. Hiervoor moest,
terwijl de regen met bakken uit de hemel viel, te Bree een brug met een capaciteit van 40 ton gebouwd worden.
Op 25 september 1944 verkeerden de restanten van de acht dagen daarvoor bij Arnhem neergelaten Geallieerde
parachutisten, in een hopeloze situatie. Generaal Montgomery’s luchtsprong over de Rijn naar Arnhem bleek
ten koste van vele mensenlevens te overmoedig, een brug te ver, te zijn geweest. Het ineenschrompelende
Arnhemse bruggenhoofd moest worden prijsgegeven. Binnen de smalle corridor, die over land vanuit België via
Eindhoven en Grave naar Nijmegen leidde, bevonden de geallieerden zich in een hachelijke positie. Tussen hun
rechterflank en de Maas stond een vastbesloten Duitse Wehrmacht. Het was van overlevingsbelang om
onverwijld de Duitse verdedigers uit het gebied tussen de enge corridor en de Maas te verdrijven. Tegelijk met de
terugtocht van de overgebleven parachutisten uit het onhoudbare landingsgebied bij Arnhem, kreeg een
Amerikaanse Pantserdivisie opdracht om Noord-Limburg via Overloon en Venray door te stoten naar de Maas.
De Amerikanen probeerden tezelfdertijd vanuit de omgeving van Sittard langs de oostelijke Maasoever
noordwaarts te trekken naar Roermond. In het midden van deze frontsector, die zich uitstrekte van Overloon
tot Sittard, moest de Belgische Brigade Piron uit de richting van Bree, Nederlands Limburg binnentrekken om
daarna op te rukken naar het kanaal van Wessem naar Nederweert. Met dit gecombineerde offensief hoopten
de Geallieerden de Duitse verdediging ten westen van de Maas op te ruimen.
Om 10.00 uur was de ‘Brussels Bridge’ over de Zuid-Willemsvaart te Bree klaar en voorafgegaan door het
Pantsereskadron, rukten de Gemotoriseerde Eenheden op in de richting van het kanaal van Wessem (RV).
Bronnen: Mobilisatie, oorlog en bevrijding van Jaak Cardinaels
FM – Nr 39 van 25 september 1969
Historiek van het Bataljon Bevrijding van Kapitein-Commandant S. Weuts
De Heer Daniëls
Regiment Bevrijding – 5 Linie
De Fusilier 3 – 2009
16/44