Fusilier 2009/3 - vriendenkringbvr-5li.be

Ik voelde mij schuldig. Vlug mijn broek half opgetrokken en naar buiten gelopen. Ik riep ‘stop maar met pompen,
ik ben er al’. Maar ze moesten nog wat verder pompen. Later op die dag moest de groep nogmaals pompen door
mijn schuld. Verdeling in groepjes voor een wandeloefening volgens het kaartlezen (onder begeleiding van een
militair). We kregen voorwerpen mee: touwen, balken en een ton die de grond niet mocht raken. Daarna eten en
een vlot maken met deze voorwerpen. Op de militaire visvijver moesten we flessen nemen waarin letters zaten en
daarmee moesten we een zin maken waarin een cijfercombinatie zat en dit diende om een kist te openen. De
schatkist met frisdrank en snoep. Joepie!!! Terug moeten lopen naar de kazerne. Ik voelde me onwel worden en 4
jongens hebben mij dan, met de aangeleerde grepen tijdens de EHBO-cursus, naar de kazerne gebracht. Het
gebeurt niet elke dag dat je door 4 knappe gasten wordt gedragen. De zweetgeur moest ik er gratis bij nemen.
Middagmaal in de kazerne. Barbecue ’s avonds en kwis. Ook foto’s gezien van de militairen in Afhanistan en
Libanon. 1 ste soldaat Vanloock heeft er nog wat sfeer ingebracht door op zijn gitaar te spelen. Laatste nacht in
onze tent. Slaapwel. Maar plotseling… in de verte… hoorden we dat de jongens Hop… Hop… Hop… riepen.
Pompen dus voor de jongens! Omdat ze te luidruchtig waren.
Dag Dag 55:
5 : Vrijdag 28 augustus. Opstaan voor de laatste keer tijdens de jongerenstage. Laatste keer
ochtendgymnastiek. Laatste keer ontbijt. Laatste keer vlaggengroet. Gaan zwemmen… echter op 800 m vóór het
zwembad, hebben ze ons van de Unimog gezet en moesten we al lopend naar het zwembad voor
gevechtszwemmen. Makkelijker gezegd dan gedaan. Enkel zwemmen met 1 arm en 1 been, het geweer op de rug
en een pop boven water houden en met een overall zwemmen. Nadien een stukje lopen, terug in de UNIMOG
naar de kazerne. In groep, als 1 team, de tenten afbreken en materiaal terugbrengen. Laatste maaltijd: frietjes
met frikadellen. Een feedback-gesprek met de verantwoordelijke kapitein van de jongerenstage. Nogmaals dril
oefenen voor het bezoek van de ouders en om 15 u de uitvoering hiervan. Brevetten werden uitgedeeld en afscheid
genomen van alle jongens en meisjes. Tijdens de terugrit naar huis in West-Vlaanderen heb ik geen minuut
gezwegen. Mijn tong sloeg heen en weer zoals een geweer op automatisch stond. 2u 30 min. Aan één stuk heb ik
mijn militaire ervaringen verteld.
Yes, eindelijk lang slapen en een deftige douche nemen.
Mijn Mijn Mijn ervaringen…
ervaringen…
Ik vond het zeer tof, leuk, leerrijk en nog veel meer dan dat. Het mocht gerust nog
1 week langer duren, maar met minder fysieke straffen. Iedereen had een tevreden
gevoel, maar t.o.v. vorig jaar, vond ik het nu fysiek veel zwaarder. Ik heb eigenlijk
dit jaar meer geleerd in Leopoldsburg dan in de vorige jongerenstage. De
groepsgeest was goed, in het begin ben je alleen en je eindigt in groep. Een groot
deel van de groep bleken jongeren te zijn uit West-Vlaanderen. Enkel twee jongens
kwamen uit de provincie Limburg. Het Limburggevoel bleek dus ver te zoeken. De
medewerkers en de begeleiders hebben uitstekend werk geleverd en ik wil hen
daarvoor bedanken voor alles wat ze voor ons hebben gedaan (en ook aangedaan).
Volgend jaar terug naar het leger. Zeker en vast! We zullen wel zien waar!
Regiment Bevrijding – 5 Linie
Shauni Parmentier
De Fusilier 3 – 2009
33/44