In extenso - Vbs Gbs

Indien de geneesheer-specialist zijn medisch handelen zou aanpassen aan de manier van
werken van x jaar voordien komt hij bovendien in conflict met de deontologische verplichting
om de patiënt de best mogelijke zorgen te verlenen die rekening houden met de actuele
stand van de wetenschap.
De daghospitalisatie zit nog altijd niet in het systeem en met de uitgaven verbonden aan "one
day" ingrepen wordt dus geen rekening gehouden. Er bestaan allerlei redenen waarom een
ziekenhuis voor een bepaalde pathologie soms voor klassieke hospitalisatie opteert en soms
voor een behandeling in het dagziekenhuis. De uitgaven voor daghospitalisatie zullen
eventueel voor de opnames vanaf 1 januari 2009 in aanmerking genomen worden, maar
technisch is die methodologie nog niet uitgewerkt. Bovendien wil men ook werken aan een
"carensperiode" in de maand voorafgaand aan een chirurgische ingreep. Alle ambulante
verstrekkingen die in die periode worden geattesteerd zullen in de berekening worden
opgenomen. De vraag rijst onmiddellijk: ook die verstrekkingen die niets te maken hebben
met de geplande ingreep? Ook de radiologische en klinische biologie-onderzoeken die niet in
het ziekenhuis werden uitgevoerd, maar op voorschrift van de behandelende huisarts
werden verricht in een privaat kabinet van een radioloog of in een privaat laboratorium? Veel
meer vragen dan antwoorden waar de multipartite structuur voor het ziekenhuisbeleid zich
dringend zou moeten over buigen. Maar misschien is de haast niet erg groot. Misschien
houdt de multipartite er rekening mee dat het Grondwettelijk Hof in de loop van 2010 het
artikel 56ter wel eens zou kunnen schrappen, zodat de zaak van vooraf aan zou moeten
herbegonnen worden.
Op 25.06.2009 besliste het Bestuurscomité met unanimiteit der stemmen een vordering tot
nietigverklaring in te dienen bij het Grondwettelijk Hof tegen het nieuwe artikel 56 ter van de
G.V.U.-wet.
5.2.2. MaNaMa
De opleiding is altijd een van de speerpunten van het VBS geweest. In het begin van de
jaren ’50 van de vorige eeuw was het VBS zelfs de instantie die instond voor de erkenning
van de geneesheren-specialisten. Deze bevoegdheid werd over de jaren heen
overgenomen, eerst voor een tweetal jaar door de Orde der Geneesheren, nadien door de
federale overheid via de erkenningscommissies bij het Ministerie, nu de Federale
Overheidsdienst (FOD) Volksgezondheid.
Op respectievelijk 18 en 21 september 2009 werden in het Belgisch Staatsblad de
besluiten 138 gepubliceerd van 4 september 2009 van Vlaamse regering waarbij aan de vier
Vlaamse universiteiten de toestemming wordt verleend om een Master na Master-opleiding
in de specialistische geneeskunde te organiseren vanaf het academiejaar 2009-2010. De
studieduur van de opleiding bedraagt 120 studiepunten.
Binnen de masteropleiding komt één studiepunt overeen met 25 tot 30 uren voorgeschreven
onderwijs-, leer- en evaluatieactiviteiten 139 . De Master na Master-opleiding in de
specialistische opleiding omvat dus tussen de 3.000 en 3.600 uren studieactiviteiten of twee
volledige academiejaren. In het adviesrapport van de Nederlands-Vlaamse
Accreditatieorganisatie (NVAO) "Toets nieuwe opleiding" is uitdrukkelijk te lezen dat "de
studiepunten flexibel te spreiden zijn over de hele studieduur van de opleiding die verschilt
138 Besluit van 04.09.2009 van de Vlaamse Regering tot erkenning van de master-na-masteropleiding master in
de specialistische geneeskunde als nieuwe opleiding van de Vrije Universiteit Brussel. (BS 18.09.2009)
Besluit van 04.09.2009 van de Vlaamse Regering tot erkenning van de master-na-masteropleiding master in de
specialistische geneeskunde als nieuwe opleiding van de Universiteit Antwerpen, de Universiteit Gent en de
Katholieke Universiteit Leuven (BS 21.09.2009)
139 http://www.vub.ac.be/infoover/onderwijs/bama/bama.html
46