FUNCTIEWAARDERING ONDERWIJSASSISTENTEN ...

FUNCTIEWAARDERING
ONDERWIJSASSISTENTEN
Onderwijsassistenten zijn een steeds vaker voorkomend
fenomeen in het onderwijs. Toch is het beroep nog vrij
nieuw. In deze SchoolPleidooi gaan we in op de functiewaardering
van onderwijsassistenten. Hoe zit het met
hun beloning?
katern van het christelijk vakverbond GMV - jaargang 5- nr. 5 - juni 2003
Het onderwijs
’vervrouwelijkt’
‘Die lieve meisjes toch’ kopte
recent de NRC. Het Nederlandse
onderwijs lijdt onder ‘vrouwelijke
cultuur’. In Schoolpleidooi
hebben we voor die ontwikkeling
al een paar keer
aandacht gevraagd. Is het een
thema, dat nu toch meer op de
agenda komt?
Jan Westert
De feminisering van het onderwijs
kent twee kanten. Dat is allereerst
het aantal vrouwen dat
het onderwijs verzorgt. Daarnaast
zijn er de gevolgen voor de
onderwijsprestaties. De ijver van
meisjes wordt beloond, maar
veel jongens kunnen hun draai
niet vinden. ‘Slechte prestaties
worden te vaak door de vingers
gezien’. Hoogleraar kinderopvang,
Louis Tavecchio, aan de
Universiteit van Amsterdam verkondigde,
dat het gebrek aan
mannen voor de klas niet goed is
voor de ontwikkeling van jongens.
Ontwikkelingen
In alle westerse landen doet zich
dit beeld voor. Nederland telt
75,9 % vrouwen in het basisonderwijs.
In België is dat 80 %. In
België telt het voortgezet onder-
Vervolg op pagina 2

vervolg van pagina 1
wijs 56 % vrouwen. Het is een ontwikkeling,
die al jaren aan de gang is. Enkele
jaren geleden heeft het GMV gewaarschuwd
voor de effecten op langere
termijn voor de vervulling van
functies in het onderwijs. Met name
de belangstelling voor managementfuncties
loopt terug. Dat is voor de
ontwikkeling van de scholen als onderwijsorganisaties
niet goed. De onderwijzer
voor het leven komt steeds
minder voor. Bij onderwijzeressen was
dat altijd al zo, omdat er in het verleden
sprake was van vroeger uittreden
wegens huwelijk en zwangerschap. De
afgelopen jaren zagen we juist meer
herintreders en toenemende belang-
Schoolpleidooi
Schoolpleidooi is het onderwijskatern van
het christelijk vakverbond GMV. Schoolpleidooi
wordt uitgegeven door het GMV in
Zwolle, onder verantwoordelijkheid van de
vakgroep Onderwijs GMV. Schoolpleidooi
verschijnt elf keer per jaar als zelfstandig
onderwijskatern en wordt voor leden in het
onderwijs meegezonden met het opinieblad
Pleidooi.
Redactie
Joke de Leeuw
Annelies van Rhee
Johan Bakker (eindredacteur)
Jan Westert (hoofdredacteur)
Fotografie
Marcel Minnée, Rufus
Kopijdatum
De sluitingsdatum voor de kopij van het eerstvolgende
nummer is: vrijdag 1 augustus 2003.
Redactieadres
GMV
Postbus 547
8000 AM Zwolle
Telefoon (038) 421 86 49
Fax (038) 421 86 29
e-mail: redactie@gmv.nl
Vakgroep Onderwijs GMV
De voorzitter van het bestuur is mr J.J. van
der Tol. Correspondentie voor het bestuur
zenden aan het GMV in Zwolle.
jaargang 5
nummer 5
juni 2003
ISSN 1566-8282
stelling voor deeltijdwerk in het onderwijs.
Het is een onontkoombare
ontwikkeling, maar gelijktijdig een
ontwikkeling met veel impact op de
schoolorganisatie.
Rolmodel
Inmiddels blijft het effect van de vervrouwelijking
van het onderwijs niet
beperkt tot arbeidsmarktontwikkelingen,
maar worden ook vragen gesteld
naar de gevolgen van de ontbrekende
man voor de klas. Volgens Tavecchio
zouden jongens meer mannen in hun
leven moeten hebben, voor het rolmodel
dat zij nodig hebben. Een man
gaat anders met jongens om en daagt
ze uit tot meer exploratief gedrag. De
feminisering van het onderwijs heeft
een pseudo-voordeel geschapen, zowel
in de bemensing als in de sfeer.
Meisjes doen het wel goed op de
school, maar nog altijd niet in de
maatschappij. Paul Jungblutt, onderwijsonderzoeker,
is het daarmee niet
eens. Dat meisjes zo goed presteren,
heeft vooral te maken met een verdere
verschoolsing van het onderwijs, waar
ijver hoger wordt aangeslagen dan de
aansluiting op het vervolgonderwijs
en de beroepswereld. Tavecchio wijst
op Amerikaanse en Engelse literatuur,
waarin een relatie wordt gelegd tussen
achterstand in schoolprestatie
van jongens en het tekort aan mannen
voor de klas. Maar ook hij onderkent,
dat de achterstanden niet onmiddellijk
daaruit hoeven te volgen. Waarschijnlijk
is Jungblutt over de relatie
onderwijsprestaties en feminiene cultuur
dichter bij de kern. In het Nederlands
onderwijs heerst een feminiene
cultuur. Zachte waarden als bescheidenheid,
samenwerken, zorg voor anderen
en conflictmijdend gedrag zijn
dominant aanwezig. Daardoor eisen
we niet het uiterste van leerlingen.
Feminiene cultuur?
Het is volgens mij te gemakkelijk om
het grote aantal vrouwelijke docenten
de schuld te geven van de bovengeschetste
ontwikkeling. Eenzijdigheid
is nooit goed. Alleen maar mannen
betekent in de school een andere cultuur
dan uitsluitend vrouwen. Het
wordt tijd dat er meer mannelijke belangstelling
voor de school komt.
Door de veranderingen op de arbeidsmarkt
wordt onderwijs ineens weer
een aantrekkelijke optie. Desondanks
is er ook de vraag naar de cultuur van
zachte waarden in het onderwijs. Is
2
het onderwijs niet te lang blijven steken
in andere waarden dan prestaties.
In welke mate wordt de leerling uitgedaagd
tot prestaties? Het zou goed
zijn, als we in het onderwijs meer onderscheid
durven te maken tussen gelijke
kansen en gelijkwaardig zijn in
talent. Het begrip talent is ook met
het oog op de kennissamenleving een
begrip, dat meer aandacht verdient in
de onderwijskundige benadering. Voor
het orthodox-christelijk onderwijs
kan ik mij voorstellen, dat de zachte
waarden voortvloeien uit de levensbeschouwing.
Dan is het de vraag of we
de waarden, die ook in die cultuur exclusief
benadrukt werden, in het pedagogisch
klimaat toch niet teveel als
vanzelfsprekend zijn gaan ervaren.
Het wordt tijd om als christelijke
scholen weer eens stevig na te denken
over ons onderwijskundig en pedagogisch
concept, bijvoorbeeld door het
onderwijs te bezien vanuit de emancipatie
van het talent.
westert@gmv.nl

Bijna een jaar geleden schreef ik in SchoolPleidooi
een artikel over functiedifferentiatie. Daarin
waarschuwde ik voor twee gevaren: enerzijds voor
conflicterende verantwoordelijkheden en ander-
zijds voor een mogelijk verdringingseffect: jonge
werknemers die hetzelfde werk gaan doen voor
een lager loon verdringen de oudere leerkrachten.
Dit is zeker niet denkbeeldig, als de lumpsum
integraal ingevoerd wordt. Deze keer wordt de
functie van onderwijsassistent speciaal belicht.
Jan J. van der Tol
E
Ik wil me nader richten op de verhouding onderwijsassistent/
lerarenondersteuner ten opzichte van de leerkracht.
Hierbij kijken we naar drie zaken. Allereerst naar de verantwoordelijkheid,
vervolgens naar de beloning en tenslotte
naar een mogelijke oplossing.
Assisteren en ondersteunen
Als ik kijk naar de modelfunctiebeschrijving, zoals die van
de ‘onderwijsassistent basisonderwijs’ wordt gegeven, dan
bevat die heel wat interessante, maar ook zware en intensieve
taken. Als we ons slechts beperken tot de taak van
ondersteuning van de leraar, dan zien we dat de onderwijsassistent
als taak heeft: het begeleiden van individuele
leerlingen of kleine groepen van leerlingen, al dan niet
een aparte leertaak; verder moet hij ook problemen observeren
en signaleren. Daarnaast assisteert hij bij het samenwerken
van leerlingen en bij groepswerk, maar ook
moet hij het ontwikkelings- en leerproces registreren. Er
wordt dus nogal wat gevraagd van een onderwijsassistent.
Maar daar blijft het niet bij. Het is ook zijn taak leerlingen
te begeleiden bij praktische vaardigheden, het inrichten
van het leslokaal, het bijhouden van de staat van het lesen
ontwikkelingsmateriaal, het vervaardigen van lesmateriaal
en het bijwonen van relevante besprekingen. Voorwaar
geen gering takenpakket.
En dat voor een laag tarief: schaal 4. Wie het takenpakket
van de lerarenondersteuner basisonderwijs bekijkt, ziet
dat dat een nog zwaarder pakket is, waarvan de werkzaamheden
nog veel sterker lijken op die van de leraar zelf.
Vandaar dat schaal 7 op dit type assistent van toepassing
is. Maar is dit terecht?
School Pleidooi - nr. 5 - juni 2003
Naar een goed evenwicht
r zijn verschillende soorten onderwijsassistenten,
waaronder onderwijsassistent basisonderwijs
en de lerarenondersteuner basisonderwijs.
3
Loon naar werken
Voor een school met een krappe formatie is het mooi meegenomen,
als je zulke assistenten of lerarenondersteuners
in dienst kunt nemen. Maar er dreigt daarbij een groot gevaar.
Een leerkracht kan een onderwijsassistent te veel
verantwoordelijkheden laten. Ook kan een leraar, die aangenomen
is om les te geven, juist de assistenten laten lesgeven,
waarbij zijn taak alleen maar het managen van het
lesgeven wordt: een puur administratieve functie. Dat
lijkt niet de bedoeling. Assisteren en ondersteunen betekent
dat er (mee)geholpen wordt, niet dat taken overgenomen
en afgestoten worden. De beloning voor zowel assistent
als ondersteuner staat niet echt in verhouding tot
de zwaarte van de taken, die zij moeten verrichten.
Perspectief in samenhang!
Scholen en directies doen er goed aan te zorgen voor goed
loopbaanbeleid. Dat betekent dat het onderwijs gezamenlijk,
in het kader van integraal personeelsbeleid, de diverse
functies die er (kunnen) zijn met beloningshoogte eens
zouden moeten inventariseren en in een duidelijke samenhang
brengen. Daarbij zijn heldere taakomschrijvingen
van belang om de zwaarte van de onderscheiden functies
helder in beeld te hebben. Het lijkt mij wenselijk te beschrijven
hoe een carrièrepatroon er kan uitzien. Er zou
ook een managementlijn uitgezet kunnen worden, want
waarom zou alleen de groepsleerkracht ondersteund worden?
Wie een integraal onderwijskundig beleid wil voeren,
taxeert zijn organisatie zowel vanuit het managementaspect
als vanuit het onderwijsinhoudelijke aspect en tracht
deze beide aspecten in een evenwichtige samenhang te
brengen. Nu zijn het nog te veel losse topics. We pleiten
voor een fundamentele discussie over deze samenhang.
Dat voorkomt ad-hoc beleid.
onderwijs@gmv.nl

Onderwijsassistenten zijn een steeds vaker voorkomend fenomeen
in het onderwijs. Het beroep is nog vrij nieuw, zodat veel dingen
zich nader uit moeten kristalliseren. Zo ook de beloning van onder-
wijsassistenten. Marco van der Ploeg, adviseur bij de Besturenraad,
gaat nader in op de functiewaardering van onderwijsassistenten.
Johan Bakker
O
nderwijsassistenten krijgen
minder betaald dan leraren.
Leraren krijgen betaald
volgens schaal 9, terwijl onderwijsassistenten,
afhankelijk van
de inhoud van hun functie, vaak ingeschaald
worden in schaal 3 of 4.
De functie van leraar BAO is een
normfunctie, hetgeen betekent dat
door het ministerie OCenW is vastgelegd
wat de inhoud van de functie
is en welke salarisschaal daarbij
hoort. Als een school iemand als leraar
aanneemt staan de functiebeschrijving
en –waardering vast. Voor
onderwijsassistenten ligt dit anders.
Scholen mogen zelf bepalen wat de
inhoud van de functie van onderwijsassistent
bij hun op school moet
zijn. Er bestaan voorbeelden van
functiebeschrijvingen van onderwijsassistenten
in schaal 3 en
schaal 4. Maar het is ook denkbaar
dat er een takenpakket voor onderwijsassistenten
samengesteld
wordt, dat recht geeft op schaal 5.
Kortom, bij de functie van onderwijsassistent
is er geen sprake van
een vaststaand takenpakket met een
daaraan gekoppelde schaal, zoals
dat bij de functie leraar wel het geval
is.
Volgens Van der Ploeg is dit geen
probleem: “Ik zie dit veel meer als
de rijkdom van het beroep van onderwijsassistent.
Het kan door scholen
op vele manieren worden ingevuld.
Wel is het zo, dat als je de inhoud
van het beroep beziet vanuit
de invalshoek van functiewaardering,
er verwarring kan ontstaan.”
Toch bestaat er volgens Van der
Ploeg geen behoefte aan uniforme
functieomschrijvingen. “Het lijkt me
niet wenselijk dat een andere instantie
dan de school zelf – bijvoorbeeld
de overheid –gaat bepalen
hoe de functiebeschrijving van de
onderwijsassistent eruit moet zien.”
Functiewaardering
Van der Ploeg vindt het wel belangrijk
dat scholen goed nadenken over welke
functies in de school nodig zijn. “Elke
school moet streven naar een optimale
verdeling en indeling van functies
en naar rechtvaardige beloningen voor
medewerkers. Voordat een school een
onderwijsassistent aanneemt, zou ze
eerst moeten bedenken wat zo’n on-
4
derwijsassistent moet gaan doen. Dat
betekent dat scholen een functiebeschrijving
moeten opstellen, dat wil
zeggen dat op papier wordt gezet wat
de taken, bevoegdheden en verantwoordelijkheden
van de onderwijsassistent
zijn. Aan de hand daarvan kan
met behulp van een functiewaarderingssysteem
de inschaling van de
functie worden bepaald. In het voortgezet
onderwijs maken scholen overigens
al gebruik van een erkend functiewaarderingssysteem:
FUWA-VO
2002 (zie kader). Op dit moment is
men bezig een soortgelijk systeem te
ontwikkelen voor het primair onderwijs.
Tot die tijd kan ook in het basisonderwijs
het VO-systeem gebruikt
worden.
Problemen
Toch heeft een aantal onderwijsassistenten
het gevoel dat er soms oneerlijk
beloond wordt. Van der Ploeg: “Sommi-
De ‘RIJKDOM’ van de
ONDERWIJSASS

ge onderwijsassistenten hebben het
gevoel dat ze hetzelfde werk doen als
een leraar. Toch zijn zij veel lager ingeschaald
dan die leraar. Vaak hebben ze
dan echter onvoldoende zicht op de
werkzaamheden die zo’n leraar dan
doet. Zo’n onderwijsassistent houdt
geen rekening met de grotere werkelijkheid.
De onderwijsassistent ziet de
leraar net zoveel schriften nakijken als
hemzelf, maar vergeet wel dat een leraar
lessen moet voorbereiden en dat
een leraar zijn of haar activiteiten afstemt
op de ontwikkeling van leerlingen
gedurende een jaar. Ook is de leraar
uiteindelijk eindverantwoordelijk
voor een klas. Een scheefgroei tussen
werkzaamheden en de beloning hiervoor
kan wel voorkomen als de onderwijsassistent
meer in zijn mars heeft
dan datgene waar hij voor aangenomen
is. Wanneer de school daar gebruik van
maakt, zal de feitelijke uitoefening van
de functie niet langer voldoende ge-
ISTENT
School Pleidooi - nr. 5 - juni 2003
dekt zijn door de functiebeschrijving.
De school moet dan de functiebeschrijving
aanpassen en opnieuw laten
waarderen. Wil de school dat niet dan
kan de onderwijsassistent bezwaar maken
tegen zijn functiewaardering en
komt men terecht bij de bezwarencommissie.”
Groeien
“Het mooie van assisterende functies
in het onderwijs is dat er meer doorgroeimogelijkheden
ontstaan. Mensen
kunnen carrière maken in het onderwijs.
Steeds meer scholen bieden onderwijsassistenten
de mogelijkheid om
door te groeien tot (wellicht) de functie
van leraar. Het is hierbij natuurlijk
van belang dat scholen van tevoren bedenken
welke soort onderwijsassistent
men zoekt. Moet het iemand zijn die
naar een leraarsfunctie toe groeit, of
zoekt men iemand die onderwijsassistent
is en blijft?”
5
Van der Ploeg ziet in de toekomst
steeds meer mensen als onderwijsassistent
aan het werk gaan. “In de toekomst
zal er meer zicht komen op wat
je met dit soort ondersteunende functies
in een school kunt. Scholen doen
steeds meer ervaring op. Dat betekent
dat er steeds meer praktijkinformatie
komt. Niet voor elke school is er eenzelfde
oplossing. Ik denk overigens
niet dat je een ‘algehele verhoging’ zult
zien ten aanzien van de functiewaardering
van onderwijsassistenten. Er komen
meer onderwijsassistenten in het
onderwijs in functies op alle niveaus.”
Als mogelijk knelpunt voor de toekomst
ziet Van der Ploeg de problematiek
van onderwijsassistenten die
groeien in hun functie en vervolgens
tegen de beperkingen van hun functie
aanlopen: “Waar ligt bijvoorbeeld de
grens tussen leerkracht en onderwijsassistent?
Kijk je dan alleen naar onderwijsbevoegdheid
en opleidingsniveau?
Daar moeten we in de toekomst
oplossingen voor bedenken.”
FUWA-VO 2002
FUWA-VO 2002 is een geautomatiseerd functiewaarderingssysteem dat bestaat
uit een meetsysteem en een set van ongeveer 75 voorbeeldfuncties die relevant
zijn in het onderwijs.
Het meetsysteem bestaat uit 14 kenmerken waarop een functie wordt doorgemeten.
Elk kenmerk heeft vijf niveaus van verschillende zwaarte (1 = eenvoudig,
5 = moeilijk). Door een functie op alle 14 kenmerken door te lichten, wordt
de zwaarte van de functie gemeten. Het systeem geeft op basis van de toegekende
scores een inschalingsadvies. Toetsing is mogelijk door de uitkomsten te
vergelijken met die van relevante voorbeeldfuncties. Om misverstanden te
voorkomen: de voorbeeldfuncties zijn geen nieuwe normfuncties! Zij vormen
een aantal voorbeelden van functies die in het voortgezet onderwijs voorkomen.
De voorbeelden zijn gewaardeerd met het eerder genoemde meetsysteem.
De status van zo’n waardering is: wanneer je de verzameling taken, verantwoordelijkheden,
bevoegdheden et cetera onderbrengt in een functiebeschrijving
zoals in de voorbeeldfunctie, dan is dit scorepatroon en dus deze waardering
op die functiebeschrijving van toepassing.
Deze voorbeeldfuncties hebben als doel:
• aanreiken van vergelijkingsmateriaal waaraan gebruikers de inschaling van
zelfgemaakte functiebeschrijvingen en –waarderingen kunnen toetsen;
• aanreiken van (elementen van) functiebeschrijvingen die gebruikers kunnen
verwerken in eigen functiebeschrijvingen cq aanpassen aan de eigen situatie.
De eigen functiebeschrijvingen en –waarderingen kunnen in zogenaamde verantwoordingsrapportages
worden afgedrukt en opgeslagen. Met een dergelijke
rapportage kan de inschaling van een functie verantwoord worden naar de
functiehouder.
In FUWA-VO 200 is ook een bibliotheek opgenomen met ongeveer 50 competenties,
voorzien van gedragsoperationalisaties opgenomen. Deze kunnen worden
gebruikt om aan een functiebeschrijving competenties toe te voegen.
Daardoor is een verantwoordingsrapportage ook goed te gebruiken bij de IPBgepsrekscyclus.
Kijk voor meer informatie over FUWA-VO 2002 op www.werkgeversinonderwijs.nl.

Subsidie voor loopbaanbegeleiding
Nogal wat mensen in het onderwijs kennen het gevoel: de
boog staat eigenlijk iets te strak gespannen. De werkdruk
is hoog en ieder moment kun je uitvallen. Vaak kan dat
echter worden voorkomen door tijdig adequate begelei-
ding te bieden. Het is de moeite waard om daarin te inves-
teren. Het Vervangingsfonds biedt daarom de mogelijkheid
om begeleiding, die nodig is ter voorkoming van uitval als
gevolg van psychische belasting, te subsidiëren.
Tjeerd van Dam
D
e regeling is bestemd voor
onderwijspersoneel (directieleden,
onderwijzend
en onderwijs-ondersteunend personeel)
in dienst van onderwijsinstellingen
voor primair en voortgezet
onderwijs. Personeelsleden die
aantoonbaar dreigen uit te vallen
als gevolg van psychische belasting,
komen in aanmerking voor
subsidiëring. De werknemer moet
de dreiging van uitval aantonen
door middel van een verklaring van
de Arbo-dienst.
Begeleidingstrajecten die voor vergoeding
in aanmerking komen zijn:
begeleiding in verband met burnout
of stress; begeleiding van psychologische
of sociaal-emotionele
aard; zorgverlening/training die
gericht is op het vergroten van de
pedagogische en/of didactische
vaardigheden; ondersteuning op
het gebied van de communicatieve
en sociale vaardigheden.
Procedure
Meestal vraagt de werkgever de
subsidie (namens de werknemer)
aan. De administratieve en financiële
afhandeling verloopt in deze
gevallen dan ook via de werkgever.
Het is echter ook mogelijk dat de
werknemer zelf, zonder tussenkomst
van de werkgever, de subsidie
bij het Vervangingsfonds aanvraagt.
De aanvraag moet betrek-
king hebben op zorgverlening die nog
moet plaatsvinden. Dit betekent dat
de aanvraag moet worden ingediend
vóórdat met de geplande activiteiten
wordt begonnen. Als een gedeelte van
de zorgverlening al heeft plaatsgevonden
vóór het indienen van de aanvraag,
wordt dit gedeelte niet vergoed.
Bij elke aanvraag moet concreet
worden aangegeven welke activiteiten
worden ondernomen, wanneer deze
worden ondernomen, welke zorgverlener
wordt ingeschakeld en wat de beoogde
effecten zijn. Verder is van belang
dat duidelijk wordt aangegeven
wat de kosten van de betreffende
zorgverlening zijn. Er dient daarvoor
een duidelijke offerte van de in te
schakelen zorgverlener bij de aanvraag
te zijn gevoegd. Indien de aanvraag
compleet en duidelijk is, hoort
de aanvrager binnen vier weken de beslissing.
GMV
Loopbaanadvies
Werknemers die ondersteuning willen
bij het indienen van de subsidieaanvraag,
het ontwikkelen van oplossingsrichtingen
voor de aanwezige
problematiek of de keuze van de zorgverlener,
kunnen onder meer terecht
bij deskundigen van de arbodienst
waarbij de werkgever is aangesloten.
De werknemer bepaalt in principe zelf
welke zorgaanbieder wordt ingeschakeld
voor de begeleiding. GMV Loopbaanadvies
verzorgt deskundige bege-
6
leiding op dit gebied door middel van
loopbaanbegeleiding en coaching. Na
een uitgebreide intake biedt GMV
Loopbaanadvies een duidelijk plan
van aanpak, in een heldere en gespecificeerde
offerte. Voor meer informatie
kunt u contact opnemen met de
helpdesk van het GMV:
Tel. 038-4218649 of mail
loopbaanadvies @gmv.nl
Praktijkvoorbeeld
Een leerkracht van een basisschool
heeft al langere tijd het gevoel zijn
werk niet meer aan te kunnen. Hij
neemt contact op met de arbo-arts en
deze adviseert hem om een loopbaanbegeleidingstraject
te volgen. De
leerkracht, GMV-lid, neemt contact op
met GMV Loopbaanadvies voor een intake-gesprek.
Op basis van het intakegesprek
maakt de coach een plan van
aanpak en offerte. Het tarief voor het
loopbaanbegeleidingstraject bedraagt
€ 1.595,-, inclusief 19% BTW. De
coach van GMV Loopbaanadvies besteedt
in totaal 15 uren aan het traject.
De vergoeding van het vervangingsfonds
bedraagt € 84,- per uur.
De basisschool ontvangt € 1.260,-
(15 uren x € 84) subsidie van het vervangingsfonds.
De school betaalt zelf
slechts € 335,- (€ 1.595,- minus
€ 1.260) voor het traject.

25 MILJOEN voor vernieuwing
Dit innovatiearrangement past in de
Nederlandse ambities om op het gebied
van de kenniseconomie tot de
top-drie van Europa te horen. Voor
deze samenwerking is voor 2003 totaal
een bedrag van 25 miljoen euro
beschikbaar. Het arrangement sluit
– naast fundamenteel en toegepast
onderzoek – aan op een derde pijler
van de kenniseconomie: de innovatiekracht
van het middelbaar beroepsonderwijs.
De kenniseconomie
richt zich naast het hoger onderwijs
ook op het mbo, dat de meeste
werknemers aflevert voor het Mid-
Speciaal
(basis)onderwijs
“Meester, ik kan het toch niet. Laat
mij nou maar met rust.” Weer samen
naar school, met de bedoeling om
zorgkinderen, als het even kan, op
de basisschool te houden. Op zich is
dat een goed streven, maar werkdruk
en stress is hierdoor wel toegenomen.
Omvangrijke registratie,
handelingsplannen schrijven, intensievere
contacten met de ouders van
het zorgkind, meer organisatie in je
School Pleidooi - nr. 5 - juni 2003
beroepsonderwijs
Het beroepsonderwijs krijgt meer mogelijkheden om zichzelf ver-
der te vernieuwen en te versterken. Daartoe hebben demissionair
staatssecretaris Nijs (Onderwijs), M. Vliegenthart (Het Platform
Beroepsonderwijs) en L. de Waal en J. Schraven (Stichting van de
Arbeid) vandaag een convenant ondertekend.
den- en Kleinbedrijf. Een concreet
voorbeeld van innovatieve projecten is
de Stichting Mini Ondernemingen die
scholen en leerlingen stimuleert om
nieuwe producten te ontwikkelen en
deze daadwerkelijk aan de man te brengen.
Het convenant ‘Samenwerking ten
behoeve van innovatie in het beroepsonderwijs’
regelt niet alleen dat de betrokken
partijen samenwerken, maar
ook hoe medefinanciering door het bedrijfsleven
en de onderwijsinstellingen
zal plaats vinden. Het Ministerie van
OCenW neemt met tien miljoen euro 40
procent voor zijn rekening, de instel-
groep, frustraties over het niet halen
van je doelstelling, noem maar
op. Wat een rompslomp ook, om een
zorgkind alsnog in het speciaal onderwijs
te krijgen. Onderwijskundige
rapporten, dikke dossiers, gesprekken
met allerlei ‘gogen’, commissies,
enz. Ondertussen wordt wel
van je verwacht dat je ook de andere
kinderen in je groep optimaal aandacht
geeft. Wat vindt een zorgkind
er zelf van? Ik kom het steeds vaker
tegen dat zorgkinderen in mijn
groep 8, na jarenlang bijspijkeren,
de school beu zijn. Al die aandacht
zijn ze zat. Voor weinig zijn ze nog
te motiveren. Dit geldt natuurlijk
niet voor alle zorgkinderen, maar
toch … Ik begrijp zo’n zorgkind ook
wel. Wat is er nou frustrerender dan
op te moeten merken dat de andere
kinderen in je groep wel vorderingen
7
lingen en bedrijven met 15 miljoen euro
60 procent. De initiatieven moeten
vanuit de instellingen komen en instellingen
werken onderling en met het bedrijfsleven
samen. Een onafhankelijke
beoordelingscommissie zal adviseren
over de projectvoorstellen en selecteert
daarnaast één project dat wordt
voorgedragen voor de nog in te stellen
‘innovatieprijs’.
Staatssecretaris Nijs spreekt haar
waardering uit voor de manier waarop
dit arrangement tot stand is gekomen:
betrokken partijen nemen het voortouw
terwijl de overheid een faciliterende
rol op de achtergrond vervult.
Het arrangement zorgt niet alleen voor
innovatie binnen het beroepsonderwijs,
maar is ook zelf innovatief en
daarmee een goed voorbeeld van hoe
papieren plannen in de praktijk worden
verwezenlijkt.
maken en dat je zelf na alle hulp
weinig verder komt. “Ik ben dom, ik
kan het toch niet,” roepen ze dan.
Oké, extra zorg is een must en daar
staan wij voor. Maar zal een zorgkind
er op een gegeven moment niet
meer mee gebaat zijn om in een
groep te zitten met kinderen die allemaal
een achterstand hebben?
Want het geluk van een kind moet
altijd voorop staan. Onder andere
daarom moet het speciaal
onderwijs er altijd
blijven. Dat vond ik al
voor de invoering van
het WSNS, maar de laatste
jaren ben ik daar nog
meer van overtuigd geraakt.
GIJS