download soemoed 29/1 als pdf - Nederlands Palestina Komitee

hoe genereus is genereus? (2)
final status-kaarten
- een territoriale
analyse
De twee kaarten die bij dit artikel zijn
afgedrukt, zijn projecties - op basis van
de laatst beschikbare gegevens - van
de Israelische en Amerikaanse posities.
Beide versies - de ene door Israel
gepresenteerd tijdens discussies in
Washington in december 2000, de
andere een constructie op basis van de
parameters die diezelfde maand door
president Bill Clinton zijn toegelicht -
komen tegemoet aan drie fundamentele
strategische doeleinden, zoals die
door Israel naar voren zijn gebracht:
meer dan 80 procent van de joodse
kolonisten (gebaseerd op bevolkingsgegevens
van december 1998) wonen op
grond die Israel wil annexeren; ten
oosten van Israels internationaal erkende
grenzen worden, door Israel gecontroleerde,
veiligheidszones ingericht;
territoriale continuïteit wordt gerealiseerd
tussen de eerdergenoemde gean-
Jan de Jong en
Geoffrey Aronson
Een belangrijk verschil tussen de Israe-
lisch-Palestijnse besprekingen in de
interimperiode van 'Oslo' en die welke
in mei 2000 van start zijn gegaan, vormt de gro-
te rol daarin van kaartmateriaal waarop de
voorgestelde territoriale opdeling van de Weste-
lijke Jordaanoever is aangegeven (de Strook
van Gaza blijft van deze werkwijze uitgesloten).
nexeerde delen en de veiligheidszones
enerzijds, en Israel anderzijds.
Beide voorstellen zouden Israel spreekwoordelijke
'wespentaille' - de 15 kilometer
tussen de kust bij Tel Aviv en de
Groene Lijn [tussen 1948 en 1967 Israels
oostelijke grens; red.] - omvormen
in een tweelobbig, dicht bevolkt
metropoolachtig bolwerk dat diep
invreet in de Westelijke Jordaanoever,
waarbij één 'vinger' de nederzetting
Ariel ten oosten van Shilo vormt, de
andere de nederzettingen/voorsteden
van Oost-Jeruzalem in oostelijke richting
tot Ma'ale Adumin en de hoogten
die uitkijken over de grensstrook in de
Jordaanvallei.
Het belang van deze territoriale bolwerken
wordt niet zozeer door hun
omvang bepaald, als wel door de hoge
dichtheid van hun stedelijke capaciteit,
die door een modern transportnetwerk
met Israel is verbonden. In elk van de
twee scenario's blijft voor de Palestijnen
slechts een virtueel beeld over van
een algehele territoriale samenhang,
die hangt op het vrijwel onbewoonde
oostelijke woestijngebied van de Westelijke
Jordaanoever. Alle bestaande
Palestijnse doorgaande wegen doorkruisen
op talrijke plaatsen gebieden
met nederzettingenblokken, die aan
Israel zullen worden toegewezen.
Van niet minder belang is de fragmentatie
van het Palestijnse territorium
door toedoen van nederzettingenblokken
met een regionale proportie, die
de westelijke delen van de districten
Ramallah, Nabloes en Qalqilya marginaliseren
en van elkaar isoleren. Palestijns
Jeruzalem - waarvan het voorgestelde
grondgebied op geen van beide
kaarten is aangegeven - blijft verstoken
van uiterst belangrijke ruimte en
infrastructuur voor hoogst noodzakelijke
nieuwbouw.
De Projection of the Final Status Map
(zie pagina 10), als gepresenteerd door
Israel, is gebaseerd op een Palestijnse
reconstructie van het plan dat in
december 2000 in Washington door de
Israelische onderhandelaar Gilad Sher
is overlegd. Het geeft in detail de voorgestelde
grenzen weer, op basis van de
annexatie van 10 procent van de grond
die in 1967 is bezet en de creatie van
een even omvangrijke veiligheidszone,
die loopt vanaf de Jor-daan Vallei,
langs de Dode Zeekust en de Groene
Lijn, naar het Etzion Blok [groep joodse
nerzettingen], nabij Bethlehem. Volgens
dit voorstel zouden meer dan
80.000 Palestijnse dorpelingen zich
bevinden in gebieden die door Israel
geannexeerd zouden worden. Nume-
SOEMOED jaargang 29 • nummer 1 • februari 2001 9