Clubblad Nummer 3 - Achilles-Top

Dreamrun 2011
Door Maurice Meyers (en Xandra Vaessen)
M
et een beetje weemoed kijk ik terug naar de eerste editie van de “Dreamrun” waaraan een redelijk
grote delegatie van Achilles Top deelnam. Enkelen hadden misschien vernomen van de edities van
voorafgaande jaren, toen de finish in lag Rotterdam en in Kerkrade gestart werd. Maar er bestond
nog geen “Parkstad-team”. Toen Nico Bonfrere met dit plan naar de lopers van de lange afstandgroep van
Fred Kroon kwam, kon ik me in eerste instantie geen beeld vormen van hetgeen hij met zijn team van plan
was. Het klonk allemaal abstract en ingewikkeld. Ten eerste 522 kilometers tussen Rotterdam en Kerkrade?
Welke afslagen heb je dan allemaal gemist? Of is het zoiets wat de Amerikaanse atleet Chuck Solberg deed
in 1970: 239 kilometer lopen tussen Amsterdam en Kerkrade ( 1e dag 130 kilometers en de 2e dag 109
kilometer, zijn vrouw had als “Amerikaanse” slechts 30 km fietservaring!).
De site van de Dreamrun (www.dreamrun.nl) en de voorlichtingsvergadering in de kantine van Achilles Top
bracht al meer uitkomst. Met elke kilometer zouden we geld bij elkaar sprokkelen om kinderen met een
beperking een leuke dag te bezorgen. Omdat een van de doelen ook met dierentuinen van doen had, werd er
ook gelopen tussen een aantal dierentuinen in ons land.
Het motto van de Dreamrun luidt :”Als je lacht voel je je beter”. Ik dacht ook meteen aan Fred Kroon’s
opmerking bij moeilijke stukken in parcours of trainingen: “Denk maar aan iets moois”.
Zodoende stonden we 1 juni bij Gaiapark in Kerkrade waar burgemeester Som ons met het startpistool
wegschoot richting Rotterdam. Een berg van tassen lag er, die netjes in een of andere bus gedropt moesten
worden. Een scheiding werd gemaakt tussen slaapspullen en loopspullen. Naarstig werd gekeken of alle
vervoersmiddelen in orde waren om de reis te kunnen beginnen. En met veel improvisatietalent kwam toch
elk team op tijd aan in Rotterdam, waar we een warm onthaal kregen bij burgemeester Ahmed Aboutaleb, die
enkele anekdotes vertelde over zijn werk bij het CBS in Heerlen en zijn vakantie in het Heuvelland. Snel
kreeg hij humoristisch repliek van Frank Soomers en Arno Deckers.
Arno bracht de groeten over van Jos Som en gaf een Roda JC – Kerkrade sjaal cadeau aan de Rotterdamse
burgervader waarna ze ook zo op de foto gingen. Topatleet Kamiel Maassen stak ons een hart onder de riem
en wenste ons veel hardloopplezier. De plichtplegingen waren voorbij..... Het grote werk kon beginnen.
’s Ochtends ging de wekker in het hotel al om 5:45. Daardoor waren we om 7:00 bij Diergaarde Blijdorp
waarna we om 8:00 vertrokken, door het centrum van Rotterdam naar de rand van de stad. We renden een
lege Coolsingel als team over, normaal het toetje bij de Marathon van Rotterdam. Na 10 gezamenlijke
kilometers begon team 1 aan de eerste beproeving.
Iedere atleet zou 3 kilometer rennen en vervolgens in een begeleidend busje stappen om vervolgens het
estafettestokje door te geven aan een collega atleet. De atleet werd begeleid door twee fietsers, die dienden
als steun en toeverlaat. De fietsers moesten vooral kaart lezen, hetgeen niet altijd zo eenvoudig bleek in een
vreemde stad. Tevens moest ook het busje alles goed in de gaten houden, zodat wissels soepel zouden
kunnen verlopen.
Maar de Nederlandse infrastructuur is weerbarstig. Wegomleidingen en bruggen kunnen enorme obstakels
zijn. Waar je te voet mag komen, mag niet altijd een auto rijden. Zodoende dat we enkele lopers uit het zicht
verloren. Maurice Quaedvlieg en Klaus Krolzig hebben gelukkig een berenconditie zodat beide na 19
kilometer weer in de bus konden stappen. Na veel telefonisch contact tussen Carola Baburek en de
wedstrijdleiding kwam het uiteindelijk goed. Ook een pluim voor de chauffeurs van de busjes die ons
heelhuids weer op de juiste plekken brachten.
Na onze etappe was het de beurt aan ploeg 2. Zij verzorgden het middaggedeelte (13:00-18:45). Waarna
ploeg 3 de eerste dag afsloot ( 18:45-23:00). Op tijd haalden zij een pontje dat hen over de rivier zette. Ploeg
1 lag toen al weer op een oor om om 2:00 ’s nachts te starten met het lopen tussen Harderwijk en Balkbrug.
Wij deden veel lintvormige dorpen aan. De sfeer zat er ondanks het nachtelijke tijdstip goed in. Ik vond de
nacht zelfs warm tot ongeveer 4:00 in de ochtend. Ik genoot van de zonsopgang en het weidse landschap.
Mensen weten nog te weinig hoe mooi Nederland is. Ook de andere lopers beaamden dit. Langs het kanaal
13 TUSSEN START EN FINISH