Clubblad Nummer 3 - Achilles-Top

Lange adem CLUBBLAD ACHILLES TOP
Als een speer fiets ik dan naar het eerste punt, 7 km, waar ik zal staan om te klokken. Maurice is iets te
langzaam volgens het schema maar dat kan nog goed komen. Vlug door naar het volgende punt, 15 km.
Ook hier te langzaam voor de beoogde eindtijd van 2.55.00. Maar het weer is ook verre van ideaal, ik heb
het zelfs op de fiets warm. Bij het volgende punt op de brug over de Rijn zijn 2 weghelften gescheiden
door de U-bahn, hier komen de atleten 2 keer langs in tegengestelde richting. Ik heb nog even tijd en de
nood is hoog dus besluit ik een sanitaire stop te maken in een mobiele w.c. opgesteld tussen 2 sporen. Ik
vraag de parcourswachter of ik er gebruik van mag maken. Als ik klaar ben en de deur open, staan er 2
mannen voor mij die me de weg versperren en ook niet van plan zijn mij vrije doorgang te geven. Dit is
verboden gebied, of ik mee wil komen, sie sind verhaftet, kommen sie mit in’s Presidium! (Derrick). Onder
begeleiding word ik buiten verboden gebied gebracht waarna ik me als de bliksem naar mijn
achtergebleven fiets snel, deze staat niet op slot en we zijn tenslotte in Duitsland. Op dat moment zie ik
Maurice aan de overkant van de weg langskomen. Ik ben er niet, de squeezy is er niet……….Ik schreeuw
hem iets toe, waarschijnlijk onverstaanbaar, en spring op de fiets. 3 km later kan ik alsnog de squeezy
aanreiken. Gelukkig………Nog 1 keer met water en een laatste aanmoediging op het 32 km punt en dan
richting finish, onderweg nog even de achtergelaten sporttas oppikken. Hij hangt er nog, er zijn toch
eerlijke mensen hier. Even later zie ik hem finishen in 2.59.47. Geen p.r. ( 2.59.21 in Essen 2010 )
Maurice is teleurgesteld. Maar onder deze omstandigheden is dit een prima prestatie.
Na een terrasje terug en daarna met de U-bahn naar de bus. Maar welke lijn moeten we hebben? We
hebben vanmorgen, in de haast, haast…? niet echt goed opgelet in welke straat we stonden. We denken
op de plattegrond het goede spoor te vinden en stappen in. Het waren 5 haltes op de heenweg. We
stappen uit op een voor ons onbekende plek. Ik stap op de fiets en verken de omgeving. Als ik terug kom
heeft Maurice nuttige informatie. Er is nog een spoor parallel aan deze straat en de bus moet hier
hemelsbreed 500 meter vandaan staan. Nu springt Maurice op de fiets en komt even later terug met het
verlossende woord. Hij heeft het gevonden! Hij gaat de bus halen met de fiets en pikt mij dan op. Er is
inmiddels ruim een uur verstreken. Wie niet slim is moet…vul zelf maar in!
Volgende keer misschien toch beter voorbereiden op alle fronten. Essen here we come!!!!!!!!!!
23e SIMONSKALLER STAFFELLAUF
Door Sibilla Eymael
O
p woensdag 22 juni is het dan eindelijk weer zo ver, de 23e Simonskaller Staffelloop is weer een
feit. De leukste, gezelligste en een van de mooiste lopen in een prachtig gebied. Een uurtje rijden
via Kornelienmünster en met een goede navigatie is het mooie dorpje zo gevonden.
De bergen lachen je tegemoet en deze zul je toch echt op moeten lopen……..althans eentje…
De pret begint eigenlijk al bij het samenstellen van de teams….wie loopt met wie??
Helaas mijn team is voor 66,66 % geblesseerd en ik moet dus op zoek naar 2 nieuwe kandidaten…en die
vind ik in Marjon van Ommen en mijn zus Anita Handels (die eigenlijk nooit wedstrijden loopt en dan ook
best nerveus is).
Achilles Top is goed vertegenwoordigd met 6 mannenteams en 1 vrouwenteam, verder is er nog een
“team” van Achilles Top onder aanvoering van Hans Merx dat al heerlijk aan het Weizenbier zit en tevens
de startnummers uitdeelt, uiteraard hebben we de vaste startnummer uitdeler Wim Sangen gemist.
Wat ook bij deze loop belangrijk is …..zijn de weersomstandigheden, niet zozeer voor de loop doch nog
meer voor na de loop…de parasols staan klaar, de BBQ brandt , de worsten wachten en het bier stroomt
hier dan volop…………..
Nadat iedereen de startnummers heeft opgespeld en heeft ingelopen kan er om half 8 gestart worden.
Achter een denkbeeldige lijn (en zonder chip) is de start en uiteraard staan de snelle mannen en
vrouwen in de frontlinie. 3….2…..1…. en de 1e groep lopers is weg.
De supersnellen en de minder snellen ze zien er allemaal even vermoeid uit wanneer ze over de finish
komen….en ja iedereen heeft dan ook na afloop iets lekkers verdiend . De snelste mannen van Achilles
Top staan ook het eerste aan het buffet…..achter de vrouwen….
Bij het bestellen van het Weizenbier in het hotel blijkt dat niet alleen de lopers stress hebben maar zeer
zeker ook de barman , iedere loper wil bier, cola , koffie of iets anders en dat is toch echt teveel voor die
arme man…..
TUSSEN START EN FINISH 33