Clubblad Nummer 3 - Achilles-Top

Nader bekeken CLUBBLAD ACHILLES TOP
mijn leven die tot 1989 duurde. Toen ging ik met vervroegd pensioen. Niet lang daarna zijn we weer in
Sittard gaan wonen en moest ik ook een punt zetten achter mijn trainerschap. Maar lid van Achilles Top
ben ik altijd gebleven. Die club blijft altijd in mijn hart"
Tumke
Gevraagd om Smit in een paar zinnen te schetsen zegt onze langeafstandsloper Marcel de Veen. "Ik heb
Baer vooral gekend als Tumke, de man die in het clubblad jarenlang onder dat pseudoniem voor
spitsvondige en pittige reacties zorgde op allerlei zaken die speelden. Tumke nam nooit een blad voor de
mond en met zijn typisch woordgebruik kreeg hij altijd de lachers op z'n hand. Bear was ook de man die,
indirect, ervoor zorgde dat het clubblad bij de leden kwam. Het blad werd immers op zijn school 't
Pannesjop, in elkaar gestoken. De conciërge van de school was mijn vaste contactpersoon. Hij draaide
het clubblad uit en maakte de zending postklaar. Baer hield daar altijd een oogje op. Voor mij is Baer een
man die van onschatbare waarde is geweest voor Achilles Top. Jammer dat ik hem nog maar zo weinig
zie!"
Na enig aandringen onzerzijds stemde Baer Smit toe om nog een keer een "Tumke" te schrijven voor ons
clubblad. "Zie het maar als een jubileumgeschenkje. Maar het zal me niet gemakkelijk vallen. Ik ben al
zolang weg bij Achilles Top en alles waaruit ik vroeger putte om die stukjes te maken ontgaan mij. Het
Tumke-extra dat Baer Smit produceerde staat elders in dit clubblad.
NK baan hoogtepunt
Baer Smit acclimatiseerde snel bij Achilles Top en groeide uit tot een markante trainer die zeer
gewaardeerd werd om zijn menselijke en individuele benadering van sporters. Met zijn geheel eigen
aanpak, zijn didactische kwaliteiten en de speelse wijze waarmee hij de trainingsstof op zijn
vertrouwelingen, voornamelijk pupillen en junioren, overbracht. Daar verwierf hij zich veel respect en een
breed vertrouwen mee. Later was Baer de kartrekker van de toenmalige afdeling van Achilles Top in
Heerlen.
De organisatie van het drie dagen durende WK baanatletiek in 1972 op de gravelbaan op Kaalheide
noemt Smit een onvergetelijk hoogtepunt. "Dat zal ik nooit vergeten. Een week lang heb ik daar met een
groep vrijwilligers als kartrekker gezwoegd om de boel zo optimaal mogelijk in orde te maken. Die
koekenbakkers wilden we natuurlijk eens laten zien dat ook Limburgers in staat zijn grote wedstrijden te
organiseren. Arno Deckers was de coördinator van de organisatie en zat werkelijk overal met zijn neus
bovenop. De onderlinge samenwerking om dat ene doel te bereiken, het neerzetten van een perfectie
organisatie, was hartverwarmend. Ons werk was niet tevergeefs. Het werd een rimpelloos evenement."
Arno Deckers beaamt dat laatste, maar vindt dat Baer Smit 39 jaar na dato een "kleinigheidje" over het
hoofd ziet. "Tijdens de wedstrijden was Baer lid van de materiaalploeg die onder andere tot taak had om
na het een onderdeel snel alle materialen van de baan af te halen. Maar bij de 400 meter horden waren
Baer en zijn kompanen wat al te snel met afruimen. Nog voor alle lopers over de finish waren begonnen
ze al de horden op te ruimen. Dat was een "vergrijp" dat ons uiteraard een fikse uitbrander van de
wedstrijdleider opleverde."
Keuze verspringen
Dat het een voorwaarde is om een actieve relatie met de atletiek te hebben of te hebben gehad om in die
sport als trainer aan de slag te gaan heeft Baer Smit gelogenstraft, al blijft het een zeldzaamheid om
"zonder voorkennis" aan de slag te gaan. En Smit Boekte zelfs succes. Op zijn eigen wijze baande hij
zich stap voor stap een weg door het voor hem bijna onbekende wereldje van de atletiektrainers. Hij
observeerde wat er om zich heen gebeurde, keek en luisterde naar zijn geroutineerde collega's, ging
gesprekken met hen aan en hield zich in de beginfase met bijna atletiekdisciplines bezig om uiteindelijk
voor het verspringen te kiezen. Op dat onderdeel werkte hij voornamelijk met pupillen en junioren en nam
zowel de jongens en de meisjes onder zijn vleugels.
Een van de beste atleten die Smit vormde was Jo Hanssen. Hij werd in 1983 als A-junior tijdens het NK
met 7,15 meter 2
TUSSEN START EN FINISH 7
e bij het verspringen. Overigens was op dat onderdeel ook Rik Martens, eveneens uit de
school van Baer Smit, met 6,46 succesvol op het NK C-junioren. Jo Hanssen nam in zijn topperiode deel
aan wedstrijden in onder andere Italië, Spanje, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland, en aan de
Koninkrijksspelen in Curaçao en was ook een goede sprinter (11.24 beste tijd op de 100 meter) en sterk
als estafetteloper.
Over Smit zegt Jo Hanssen: "Die man was zijn tijd ver vooruit. In de jaren 80 van de vorige eeuw zette hij
alles op alles om het verspringen bij Achilles Top naar een hoger niveau te tillen. Hij stelde uitgebreide
trainingsschema's op, organiseerde clinics om atleten bij te scholen en keek naar andere sporten om hun
trainingsmethoden op het verspringen te projecteren. Zijn manier van training geven was ontspannen en