€39,- - EGBG

Ja, leuk:
in de file!
Elke dag stapvoets naar je werk...
Het lijkt een vreselijk lot. Toch genieten
filerijders volop: een moment voor jezelf.
Jerry Huinder
Verdomme. Het is zaterdagochtend.
Je kinderen
zijn al wakker en
zeuren aan je hoofd.
Was het maar weer
maandag, denk je stiekem.
Om half zeven op, terwijl iedereen
nog slaapt. In volledige rust
stap je in je auto. Je zet jouw favoriete
radiozender op. Je rijdt de
snelweg op en sluit aan bij de andere
auto’s. Het is jouw moment.
Het is die heerlijke ochtendfile.
Op een gemiddelde maandagochtend
staat er, onder de gunstigste
omstandigheden, 230 kilometer
file. Maar die gunstige omstandigheden
zijn vaak ver te zoeken. Een
ongeluk hier en een sneeuwbui daar
en de files pieken tot ver boven de
500 kilometer. Zo berekende de verkeersinformatiedienst
(VID) vorige
week een dagelijkse spitsverwachting
van 350 kilometer. En onlangs
berekende de dienst dat de files het
afgelopen halfjaar toe zijn genomen
met 17,3 procent. Toch blijven mensen
vrolijk in de auto stappen en
sluiten ze elke dag weer aan in de
steeds langere rij auto’s. Ruim drie
miljoen mensen rijden dagelijks
naar het werk. Conclusie? Mensen
houden van de file.
‘Er zijn zeker mensen die het leuk
vinden’, vertelt Michel van Velde, de
oprichter van fileflirt.nl. ‘Tenminste,
mensen maken het leuk. Bij ons op
de website staan berichten dat mensen
morgen tussen acht en tien op
een bepaalde plek in de file staan.
Ze vragen dan wie er wil flirten.’ En
het werkt. Michel krijgt regelmatig
e-mails dat mensen elkaar hebben
gevonden in de file. ‘Inmiddels wonen
er zelfs mensen samen. De file
is een sociaal gebeuren geworden.’
Naast fileflirt.nl is Michel ondertussen
een tweede website begonnen:
roadsideshoe.com. ‘Ik vroeg
me in de file altijd af hoe het nou
kan dat er soms midden op de snelweg
één schoen ligt. Hoe komt die
daar? Dit mysterie kunnen we nu
met zijn allen oplossen. We vragen
mensen om een foto te maken en
die op de site te plaatsen in de hoop
dat iemand met het antwoord
komt.’
Car-a-oke spelen
File als een sociaal gebeuren. Ook
Wouter Labruyere gelooft erin. ‘Je
krijgt mensen de auto toch niet uit.
Wat ze ook verzinnen, de files blijven.’
Het bracht Wouter op het idee
om het Handboek Filespelletjes te
schrijven, samen met Marc de Vries.
‘Je moet de tijd in de file zo leuk
mogelijk maken. Wat je dan kunt
doen? Je kunt car-a-oke spelen. Leuk
als je met meerdere mensen in de
file staat. Iedereen maakt een topdrie
van nummers en als er eentje
op de radio langskomt, moet je hem
keihard meezingen met de ramen
wagenwijd open.’ Wouter en Marc
verzonnen nog meer spelletjes. Volgens
de twee schrijvers kun je zelfs
fitnessen in de auto. ‘Als je de stoel
naar achter zet, kun je airbag koppen:
sit-ups doen. Of je kunt stuurliften.’
Arnold Heertje, een van de bekendste
economen van Nederland,
laat zich niet door het verhaal van
Soms ligt
midden op
de snelweg
één
schoen.
Hoe komt
die daar?
ZATERDAG
15 SEPTEMBER 2007
HOLLANDSE HOOGTE
Wouter overtuigen. ‘De file als sociaal
gebeuren? Dat geloof ik niet.
Niemand vindt de file leuk. Je moet
mensen gewoon thuis laten werken,
dan hoeven ze ook hun tijd niet in
de file te verdoen. Ik heb dertig jaar
geleden al een boek geschreven
waarin ik helemaal uiteen heb gezet
wat de technologie betekent voor de
mogelijkheden om thuis te werken.
Ondanks dat het toen al kon, is het
nooit opgepakt. Het is absurd. Ik
spreek volgende week mevrouw
Cramer van Milieu en zal dit zeker
nog eens bespreken met haar.’ p
Voor Mezelf
Agnita
Twigt
Economie
39
Overal kansen
Potentiële opdrachten gapen me aan. Overal zie en
hoor ik mensen waarvan ik denk dat ik ze kan helpen
met mijn diensten. Tegenover me in de metro zitten
twee collega’s te klagen over hun leidinggevende die
het overzicht is verloren en geen idee heeft wat er
op de afdeling speelt. Een teambuildingsdag zou hen
goed doen vermoed ik.
De dame voor me in de rij bij de Albert Heijn
ziet er vermoeid uit: aan haar linkerschouder een
laptoptas, onder de rechterarm een pak in plastic
van de stomerij, zoekend naar haar bonuskaart in
haar portemonnee, haar mobiel tussen kaak en
schouder geklemd. Ik vang een deel van haar gesprek
op: ‘Vanavond gaat mij niet meer lukken… heb plan
van aanpak nog niet af.’ Bijna bied ik haar een
coachingstraject aan om wat meer balans te vinden.
De overname van ABN Amro houdt de
media en mij al weken bezig. Ik voorzie een
verandermanagementproject waarin ik draaiboeken
opstel en nieuwe teams begeleid.
De vraag is hoe ik de kansen die ik zie kan
omzetten in opdrachten. Ik spreek de collega’s in de
metro niet aan, laat de uitgebluste dame ongestoord
de Albert Heijn uit lopen en de top van ABN Amro
heeft vermoedelijk wel iets anders aan zijn hoofd dan
mijn ideeën.
Eerst maar beginnen met het aanspreken
van de mensen die ik wel ken. Sportvrienden,
studievrienden, oud-collega’s, kennissen, familie en
buren. Iedereen die ik tegen kom vertel ik dat ik voor
mezelf ben begonnen. De uiteenlopende reacties - van
belangstellend tot kritisch - zorgen ervoor dat ik mijn
verhaal steeds duidelijker weet te verwoorden.
Mijn inspanningen blijken te vruchten af te werpen.
In de kantine van de roeivereniging spreek ik een
dame van een ander team. Ze is werkzaam bij een
organisatie die projecten opzet en begeleidt en ik kan
haar mijn cv toesturen. Euforisch fiets ik naar huis. Ik
dicht zorgvuldig een mail met
Bijna bied
ik iemand
bij Albert
Heijn aan
haar te
coachen
een korte beschrijving van mijn
ideeën over projectbegeleiding
en voeg mijn cv toe. De eerste
twee dagen na verzending
bekijk ik ieder uur mijn inbox.
Na twee dagen controleer ik
het e-mailadres door te bellen
met hun receptie. Na drie
dagen vraag ik me af of haar
enthousiaste reactie tijdens
ons gesprek gevoed was door
mijn eigen enthousiasme en
haar verzoek om mijn cv alleen
sympathiek bedoeld was. Na vier dagen besluit ik dat
teleurstellingen ook bij ondernemerschap horen.
Na zes dagen tref ik bij het openen van mijn
mailbox een bericht aan. Mijn cv is besproken binnen
de organisatie en ze nodigt mij graag uit voor een
oriënterend gesprek. Alle drukte om niets. Volgende
week mijn eerste acquisitiegesprek! p
CV
MALOU VAN BREEVOORT
AGNITA TWIGT (30) is sinds kort freelancer. Ze studeerde
bestuurskunde en werkte acht jaar in loondienst bij
verschillende adviesorganisaties. Als projectleider en
trainer begeleidt Agnita nu organisaties en mensen in
verandering. Voor ‘Voor mezelf’ schrijft ze over haar
ervaringen als startende ondernemer.