1. De spreuken van Salomo, Zie van het van David, den koning van ...

Spreuk. 16:29, en hier terstond Spreuk. 2:13,
de weg der duisternis; idem, de goddeloze
weg, Ezech. 3:18. van den man, die
verkeerdheden Dat is, dingen, die strijden
tegen de waarheid der leer en de
gerechtigheid des levens. Alzo Deut. 32:20,
onder Spreuk. 2:14, en Spreuk. 6:14, en
Spreuk. 8:13, en Spreuk. 10:31,32, enz.
spreekt;
13. Van degenen, die de paden Zie
boven Spreuk. 2:8. der oprechtheid
verlaten, Vergelijk 2 Kron. 12:1. om te
gaan Dat is, te leven in ongeloof, dwaling,
moedwillige zonde, ongerustheid des
gemoeds, kwelling en ellende. Alzo is het
woord duisternis genomen voor allerlei
kwaad, hetwelk is in het verstand, den wil, de
gevoelens, woorden, daden en in het gehele
leven des mensen. Vergelijk Pred. 2:14; Jes.
9:1; Rom. 2:19; Ef. 5:8,11. in de wegen
der duisternis;
14. Die blijde zijn in het kwaad doen,
zich verheugen in de verkeerdheden
des kwaden; Te weten, òf van den
persoon, òf van het werk.
15. Welker paden Te weten, dergenen die
de oprechtheid verlaten, enz., van welken in
Spreuk. 2:13,14 gesproken is. verkeerd Dat
is, krom en slom omlopende, afdwalende van
het rechte voorschrift des geloofs en des
levens. zijn, en afwijkende Te weten, van
den rechten en goeden weg. Alzo Spreuk.
3:32, en Spreuk. 14:2. in hun sporen;
16. Om u Spreuk. 2:16 hangt aan het
voorgaande Spreuk. 2:11. te redden van
de vreemde vrouw, Dat is, die uwe
eigene niet is, maar de vrouw van een ander
en daartoe door haar ongeloof, kwaad leven
en overspeligen wandel tot het ware volk
Gods niet behoort; waarom zij ook een
uitlandse, of onbekende genoemd wordt. Alzo
onder Spreuk. 5:3, en Spreuk. 6:24, en Spreuk.
7:5. van de onbekende, die Of, die hare
redenen smijdig maakt, of gladde of
smekende woorden geeft, waarmede zij de
mannen ontuchtelijk aanlokt. Vergelijk onder
Spreuk. 5:2, en Spreuk. 6:24, en Spreuk. 7:5.
met haar redenen vleit;
17. Die den leidsman Dat is, haar
wettelijken man, dien zij in hare jonkheid
getrouwd heeft en die haar hoofd en voogd
is. harer jonkheid verlaat, en het
verbond Dat is, de beloofde
huewelijkstrouw, welke Gods verbond
genaamd wordt, niet alleen omdat het
huwelijk van God ingesteld is, maar ook
omdat God daarin man en vrouw
samenvoegt, en dat Hij van zulk ene
verbintenis, als door Hem gedaan zijnde,
getuige en toeziener is. Zie Mal. 2:14, enz.
haars Gods vergeet;
18. Want haar huis Spreuk. 2:18 hangt aan
het voorgaande Spreuk. 2:16; alsof hij zeide:
Ik heb niet tevergeefs verklaard dat de
wijsheid u van de vreemde vrouw verlossen
zou; want dit is een zeer grote weldaad,
omdat de vreemde vrouw de mensen tot den
dood leidt. helt naar den dood, De zin is
dat de straf van het overspel des mensen
ondergang is naar ziel en lichaam. Het is ene
gelijkenis, genomen van een hellenden wand,
die nabij zijn val is. en haar paden naar
de overledenen. Het Hebreeuwse woord,
hetwelk somtijds betekent reuzen, wordt hier
genomen voor doden, overledenen,
afgestorvenen. Zie Job 26:5.
19. Allen die tot haar ingaan, Zie Gen.
6:4. zullen niet wederkomen, Te weten,
van den weg des doods, dien zij door de
zonde van overspel ingegaan zijn. en zullen
de paden des levens Dat is, die ten leven
leiden. Alzo onder, Spreuk. 5:6, en Spreuk.
6:23, en Spreuk. 15:24. niet aantreffen;
20. Opdat Spreuk. 2:20 hangt aan het
voorgaande Spreuk. 2:11; zo zal de
bedachtzaamheid, enz. of van Spreuk. 2:16:
om u te redden van de, enz. gij wandelt op
den weg der goeden, en houdt de
paden Dat is, de voorbeelden der vromen,
die God recht gekend en gevreesd hebben.
Dezen wordt ons bevolen na te volgen, en
niet degenen, die zich tot onkuisheid of
andere zonden begeven. der
rechtvaardigen. Dezen worden overal in
dit boek gesteld tegen de goddelozen en