Het verlaten en vervallen sanatorium Joseph Lemaire ... - Dimension

12 DIMENSION
voorbeelden bestaan met name in Hilversum en in Finland waar
Jan Duyker en Alvar Aalto twee gelijkaardige pareltjes van architectuur
creëerden. Het Paimio sanatorium (1929-1933) van laatstgenoemde
is inmiddels wereldberoemd en ook Zonnestraal van
Jan Duyker (1926-1928) mogen we in zijn huidige gerestaureerde
toestand er gerust aan toevoegen.
Morele steun
Het Nederlandse Zonnestraal in Hilversum stond net zoals het
Sanatorium in Tombeek jaren te verkommeren. De vervallen gebouwen
worden sinds 1998 naar ontwerp van Wessel de Jonge
en Hubert-Jan Henket gerenoveerd. Eerstgenoemde heeft zich
moreel achter de ambities van het jonge drietal geschaard. Ongetwijfeld
en opsteker van formaat. We hebben geprobeerd de
publieke opinie te sensibiliseren door (affiche- en flyercampagne,
de website etc.) rondleidingen te gegeven. Dat lukte behoorlijk.
Soms kwamen 200 geïnteresseerden opdagen. Dat gaf ons veel
energie. Wij zijn jong, staan boven de politiek en hebben geen
macht. ” Toch speelt de politiek in dit verhaal wel degelijk mee.
Volgens Sander Van Duppen zijn de lokale politici in Tombeek
heel Vlaams gezind. “Ze voelen er de druk van Brussel en zijn
als de dood voor verfransing. Maar wij zijn veeleer bekommerd
om deze unieke architectuur en willen de architecturale kwaliteit
van het gebouw onder de aandacht houden. De gemeente
zelf laat de boel nog teveel slabakken en is niet geneigd om de
dossiers met betrekking tot het sanatorium vlot te behandelen.
Tenminste dat is de indruk die wij hebben. De gemeente wil zijn
landelijk en ongerept karakter blijven behouden. Er is de schrik
dat Waalse bedrijven zich hier komen vestigen. Er leeft de angst
dat wanneer het sanatorium een woonfunctie krijgt Franstaligen
zich hier zouden vestigen. Het dossier van het sanatorium werd
tot nu toe telkens op de lange baan geschoven.”
Uiteindelijke beslissing
In 2000 was er sprake om er een asielcentrum van te maken,
maar dat bleek geen optie ook al had de regering en de regie
der gebouwen zich achter het project geschaard. Dit asielverhaal
stortte als een kaartenhuisje in elkaar wegens te duur en
om andere duistere redenen. Op een bepaald moment wilde
Olivier Herpain er bedrijven in onderbrengen. general Electric
had plannen voor een headquarter maar Monumenten en Landschappen
lag dwars omdat er teveel zou afgeweken worden van
de originele plannen, Bos en groen gaf negatief advies omdat er
bomen zouden sneuvelen voor een landingsplaats van helikopters.
Dan maar verder vervallen. De afdeling Bos en groen heeft
ook een negatief advies gegeven voor de plannen die projectontwikkelaar
Victoria Lofts heeft met het Sanatorium van Tombeek.
Die wil in het vervallen gebouw een vijftigtal afgewerkte
luxeappartementen inrichten. Deze plannen zijn intussen gewijzigd,
er wordt nu gedacht aan een rusthuisfunctie.
Momenteel buigen zich drie projectontwikkelaars, waaronder
Victoria Lofts en het bureau Storme Van ranst, over Tombeek.
Brecht Van Duppen: “In de loop van september valt er een beslissing
over het lot van het sanatorium althans zo is ons voorgehouden.
We wachten nog even geduldig af maar zullen als
het moet ongetwijfeld in actie schieten.” Wordt ongetwijfeld
vervolgd.
Maxime Brunfaut en het Sanatorium Joseph Lemaire
Maxime Brunfaut kreeg in 1933 van La Prévoyance Sociale de
opdracht een sanatorium te ontwerpen voor 150 mannelijke tbc-