Mijn naam is Casper. Casper Comnata. Zeventien lentes heb ik ...

Thé Mourant
29 oktober
Maanden voorbereiding waren eraan voorafgegaan, maar ik had
me van het hele circus weinig aangetrokken. Al een geluk bleek
achteraf. Ik was er met mijn gedachten toch niet bij.
Dat de TD een ongelofelijk succes was boeide me minder dan de
leerstof biologie in het derde jaar.
Ik wilde niet leven in een oneerlijke samenleving. Ik wilde weg.
Weg van alles en iedereen.
Het zou me dan ook geen cent verdommen als de muren van de
fuifloods het ieder ogenblik zouden begeven, en de duizend
aanwezigen verpletterd werden onder het dodelijke gewicht.
Het was klokslag drie uur toen de eerste dronkaards werden
afgevoerd naar de plaatselijke spoedafdeling, en ik mij van de
groep zou afzonderen om wat later terug te keren. Gewapend.
Ik zou me inderdaad verlagen. Ja dat zou ik. En dat ik daar
principieel tegen was woog niet zwaar genoeg op tegen de haat
die ik voelde, om mijn gedachten om te keren.
De eerste kogels liet ik vloeien door het hoofd van Emelie die
zich ondanks haar recentelijke comateuze toestand toch sterk
genoeg achtte zich naar de TD te begeven.
De volgende kogels waren voor onschuldige slachtoffers.
Waarom weet ik niet? Waarom ik zoveel onschuldige mensen
zou meenemen in Elises dood. Het was mij een even groot
raadsel als voor hen die bloedend op de vuile vloer lagen. De
chaos was enorm. Wat had je anders gedacht? En zei de
probeerden een stokje te steken voor het bloedbad dat ik
aanrichtte bekochten dat met de dood. Het was hun eigen schuld.
Neen dat was het niet. Het was de schuld van God.
De dansvloer kleurde bloedrood, net als mijn gezicht dat door
opspattende dood bevangen werd. Spontaan begon ik te huilen,
en even twijfelde ik of ik mijn gezicht bloot zou geven, maar net
op tijd veranderde ik van gedacht. Als ik mijn masker zou
afzetten zou ik de geschiedenis ingaan als een moordlustige
psychopaat, en je mocht zeggen van mij wat je wilde. Een
psychopaat dat was ik niet.
Van de chaos maakte ik gebruik het op een lopen te zetten. Weg
van het bloed. Weg van alles en iedereen.