'Een moment in zijn eeuwigheid' - Res nova

24
De associatie vrij gelegd
vierde gezang de terugkeer van een gouden tijd op aarde die tot welvaart zal
leiden. In een lange opsomming van al het goeds staan deze regels:
Dan zal geen kudde voor de groote leeuwen schricken,
De bloem, uit uwe wiege opluickende, u verquicken.
De slang zal quijnen, en het moortvenijn vergaen.
Dan zal d'Assyrsche roos op alle velden staen.
Goochelend op het internet kwam ik deze roos vervolgens als geliefd motief in de
tapijtkunst tegen. De Assyrische roos of ‘gul’ is een achthoekig veldmotief dat met
name in Turkmeense tapijten voorkomt. Het is het symbool van het leven en de
vergankelijkheid ervan. Zo sluit de cirkel tussen de centraalbouw op de Oudenberg
en de smeedijzeren roosjes op de latei van de oude molen.
Of op het dak trouwens een echte perroen of pijnappel staat weet ik niet, maar wel
een soortement pinakeltje, een van de vele onderdelen die getuigen van de trots
van de oorspronkelijke bouwheren van de molen. Vraagt het vorige gebouw om
rust in de zin van Ruskin, dit pand vraagt om actie in de geest van Viollet-le-Duc, om
herstel naar een tegenwoordig beeld van wat er toen stond.
Verstild in een stenen foedraal
Op de ‘kapellekenstocht’ kwamen we onder meer uit bij dit bijzondere exemplaar
dat vooral opviel vanwege het merkwaardige contrast tussen het pittoreske
bouwseltje en het ‘veld’ met opeengestapelde rubberen banden er vlak naast.
Afb. 22 Het kapelletje te Meerhof getekend door Karen van Manen, 28
september 2008
‘Een moment in zijn eeuwigheid’