April - MUGweb

Burlesque
theater beleeft
weer gouden
tijden
Nieuw:
Column
Nicolien Mizee
Interview: econoom Kees de Korte 9
Kledingbank broodnodig 10
Op pad met morgensterren 11
Werkweigeraar voor de rechter 12
MUGwijzer: adressen en tips 22/25
Gratis Rechtshulp
voor minima
020 - 627 37 95
Uitkeringen, Arbeidsrecht en Strafrecht
Willering Advocaten
Singel 190 Amsterdam - www.willering-advocaten.nl
UITKERING BEËINDIGD?
088 - BIJSTAND
VOCAAT.NL
BIJSTANDS@VOCAAT.NL
(088 - 245 78 26)
WWW.VOCAAT.NL
Heeft u problemen met uw uitkering? Walker & Wittensleger advocaten tel. 020-6730055 Zie advertentie pagina 18

Inhoud
5 • Huiskamer Westerpark
is er voor iedereen met een
hulpvraag
6/7 • Wijkaanpak
over de gevolgen van de
stadsdeelfusies • Leer-/
werkproject Het Pand
12 • Achtergrond:
trajectweigeraars boeken
wisselend succes
21• Afscheidsinterview
met directeur van Pantar Piet
Dek •
2/3 De Maand MUG
13 Kunst & Cultuur: Schuttingen NZlijn
creatief versierd | 14 Broedplaatsen
| 20 Achtergrond: Dossier:
zelforganisaties allochtone vrouwen |
23 Sport: Marathonloper Theo Stelling
| Rubrieken: | 5 Hoe kom je de maand
door met weinig geld + Ombudsman|
9 Werken met DWI |11 De Andere Kant
van het Loket | 19 Studentenpagina |
28 Jacques Peeters | 29 Betoog over
armoede van Rutger Koopmans + Joep
Bertrams
Aanvulling bij artikel over de
Voedselbank, op pagina 5 in
MUG Magazine van februari.
Intakegesprekken voor de
Voedselbank vinden vanaf januari
niet meer plaats bij een
gemeentelijke dienstverlener,
maar worden gevoerd door
een intakevrijwilliger van de
Voedselbank zelf, op een van
de tien intakelocaties. Mensen
kunnen nu dus, anders dan
voorheen, rechtstreeks bij de
Voedselbank terecht.
Foto voorpagina:
fotonova.nl
2 actueel a p r i l
de maand mUG
Werkloosheid steigt
vooral in Amsterdam
In de vier grote steden is de werkloosheid
het afgelopen jaar fors
toegenomen. Het hardst ging dit
in Amsterdam, met een stijging
van 4,7 procent van de beroepsbevolking
in 2008 naar 6,5 procent in
2009. Dit blijkt uit cijfers van het
Centraal Bureau voor de Statistiek
(CBS). Net als in de voorafgaande
jaren had Rotterdam met 7,5 procent
het hoogste aantal werklozen.
In Den Haag en Utrecht was de
werkloosheid in 2009 respectievelijk
5,4 en 5,5 procent. Deze aantallen
liggen ruim boven het landelijke
gemiddelde, dat van 3,9 procent
opliep naar 4,9 procent.
Vooral jongere komt
nauwelijks aan het werk
De werkloosheid onder jongeren
van vijftien tot 25 jaar liep op van
mug begint de nieuwe maand met een overzicht
van de vorige. Welke gebeurtenissen, wetswijzigingen
of politieke ideetjes raakten uw portemonnee?
Wie kwam voor uw belangen op? Waar werd u
wijzer van? Wat hielp u aan werk of zorgde ervoor
dat u het straks wat beter hebt?
mug maakt de balans op.
8,7 procent in 2008 tot 11,2 procent
in 2009. Uitschieter is Noord-
Nederland met maar liefst 14,4
procent. Overigens was het voor
oudere werklozen vanaf 45 jaar het
moeilijkst om weer aan het werk te
komen.
Cijfers wijzen uit:
van werken word je blij
Van de mensen die werkloos of arbeidsongeschikt
zijn, is de helft ontevreden
met zijn bestaan. Van de
werkenden geldt dat maar voor 10
procent. Dit wijst onderzoek van
het Sociaal en Cultureel Planbureau
(SCP) uit. Uit berekeningen
van het SCP blijkt dat de laatste
vijftien jaar de ‘gelukskloof ’ zelfs
groter is geworden: wie nu thuis
zit, is somberder dan in 1995. Aan
de andere kant is het welbevinden
van werkenden juist toegenomen.
Werk is steeds belangrijker gewor-
Peter van Straaten
den voor je status en welbevinden,
concludeert het SCP.
Crisis kost €1.750,-
per persoon per jaar
Een nieuw kabinet zal de komende
vijf jaar 29 miljard aan bezuinigingen
moeten doorvoeren, wat neerkomt
op €1.750,- per Nederlander
per jaar. Dit blijkt uit ramingen
van het (CPB). Het planbureau
concludeert dat het huidige herstel
van de economie te fragiel is om de
groeiende staatsschuld te compenseren.
De komende periode stijgt
de werkloosheid en nemen de
kosten voor de zorg flink toe. Als
het beleid niet wijzigt, zijn de overheidsfinanciën
volgens het CPB op
termijn niet houdbaar en zal het
begrotingstekort exploderen.
Deeltijd-WW verlengd
Het kabinet trekt 85 miljoen euro
uit voor maatregelen om de arbeidsmarkt
te stimuleren. Het leeuwendeel
van dit geld, 70 miljoen, is
bestemd voor verlenging van de
deeltijd-WW. Werkgevers hebben
nu tot 1 juli 2011 de tijd om deeltijd-
WW aan te vragen voor hun werknemers.
Door de deeltijd-WW
kunnen werkgevers hun personeel
in moeilijke tijden gedeeltelijk in
dienst houden. Op dit moment
maken ongeveer 40.000 werkgevers
van de regeling gebruik. Naast
het geld voor de deeltijd-WW trekt
het kabinet nog twaalf miljard uit
voor omscholingsprojecten en nog
twee miljard voor ondersteuning
van ‘werk-naar-werktrajecten’.
‘Deeltijdman’ krijgt
sneller meer werkuren
Mannen die parttime werken willen
er vaker uren bij dan vrouwen.
Ook krijgen zij dat eerder voor elkaar.
CBS-onderzoek over de jaren
2002-2008 laat zien dat mannen
met een baan van 20 tot 28 uur per
week twee keer vaker hun arbeidsduur
wilden uitbreiden dan vrouwen
met een even lange werkweek.
Van hen slaagde 56 procent daarin
tegen 43 procent van de vrouwen.
In aantallen gemeten zijn er meer
vrouwen dan mannen die extra
uren willen. Logisch, want er werken
veel meer vrouwen in deeltijd.
Ongelijkheid tussen
kinderen neemt toe
Nederlandse kinderen worden
steeds welvarender. Dat is het
goede nieuws. Het slechte nieuws
is dat er nog steeds bijna 200.000
kinderen in een achterstandspositie
opgroeien. Zij profiteren niet
van de verbeteringen in hun gemeente.
Sterker, de situatie in de
slechtst scorende wijken van Nederland
is verder verslechterd. Dat
wordt zichtbaar door het onderzoek
Kinderen in Tel, dat jaarlijks
de leefsituatie van de Nederlandse
jeugd in kaart brengt. Het gevaar is
groot dat de kinderen die nu al in
armoede leven het nog moeilijker
gaan krijgen. De onderzoekers adviseren
gemeenten in de gaten te
houden dat ze de meest kwetsbare
kinderen met hun bezuinigingsplannen
niet extra treffen.
Ook op je bankrekening
kun je flink besparen
Nederlanders bankieren het goedkoopst
bij ING. Deze bank biedt
voor €13,80 per jaar het goedkoop-
mug magazine

In spanning de verkiezingsuitslagen afwachten op 3 maart in de Stopera. Gemeenteraadsleden en kandidaten waren nog in het ongewisse
over het vertrek van burgemeester Job Cohen naar de landelijke politiek. Wie hem zal opvolgen is nog niet bekend, de uitslag van de verkiezingen
inmiddels wel: PvdA 15 zetels, VVD 8, GroenLinks 7, D66 7, SP 3 en CDA 2. Nieuwkomers TON, Red Amsterdam en de Partij voor de Dieren
haalden elk 1 zetel. De onderhandelingen voor een nieuw college waren nog in volle gang toen deze MUG naar de drukker ging. Er staat veel op het
spel. Amsterdam moet fors bezuinigen. De VVD wilde daar juist 10 miljoen euro weghalen; D66 nam genoegen met 1,5 miljoen minder inzet op
armoedebeleid. PvdA en GroenLinks beloofden tijdens de verkiezingen niet op armoedebestrijding te zullen bezuinigen. Foto: fotonova.nl
ste betaalpakket van Nederland.
ABN Amro is met €33,- per jaar de
duurste bank. Dit blijkt uit onderzoek
van Bankenoverzicht.nl, een
vergelijkingssite voor bankzaken.
Van de onderzochte betaalpakketten
komt ASN Bank als beste keuze
uit de bus. Deze betaalrekening is
met €18,- per jaar iets duurder dan
ING maar rood staan is goedkoper
en men ontvangt 1 procent rente
bij een positief saldo op de betaalrekening.
Peter Ruys, directeur van
Bankenoverzicht.nl: ,,Bankieren is
duurder geworden. Dat is vreemd
omdat internetbankieren het betalingsverkeer
efficiënter heeft gemaakt
en veel bankkantoren zijn
gesloten.”
...rood staan blijft
altijd peperduur
Geld lenen blijft duur, hoewel de
rente die banken onderling betalen
om geld te lenen fors is gedaald.
Deze officiële marktrente
is in twee jaar tijd gedaald van 4,2
procent naar 0,4 procent. De banken
hebben deze verlaging niet aan
hun klanten doorberekend. Klanten
van de Rabobank betalen met
15 procent het meest om rood te
staan. Bij een jaarlijkse roodstand
van €1.000 komt dit neer op €150,-
per jaar. Bij de SNS Bank betaalt
de klant het minst, maar nog altijd
€120,- per jaar. Peter Ruys van Bankenoverzicht.nl:
,,Opmerkelijk dat
lenen zo duur blijft, terwijl de banken
zelf een stuk goedkoper lenen.
Zij verdienen daar dus veel aan.’’
mug magazine
Verhoging AOWleeftijd
in de ijskast
De kwestie van de AOW-leeftijd is
door de Tweede Kamer ‘controversieel’
verklaard. Dat betekent dat
de verhoging van de AOW-leeftijd
naar 67 jaar voorlopig niet wordt
behandeld. Als een kabinet demissionair
wordt, volgt er een lijst aan
onderwerpen waarover de Tweede
Kamer en de Senaat niet langer debatteren.
De regering heeft immers
geen meerderheid in het parlement
meer en handelt vooral lopende
zaken af. De Tweede Kamer publiceerde
begin maart een lijst met
controversiële onderwerpen, met
daarop de AOW en de veel bekritiseerde
huisbezoeken door uitkeringsinstanties.
OnDertUSSen WerKt InFOrMateUr Eberhard
van der Laan aan een nieuwe wethoudersploeg,
met daarin PvdA en D66 en hoogstwaarschijnlijk
groenLinks. Weet u het nog? Op 3 maart waren er
gemeenteraadsverkiezingen. De PvdA van Lodewijk
Asscher bleef in Amsterdam de grootste partij,
met 15 zetels (5 minder dan vier jaar geleden),
gevolgd door de VVD met 8 zetels (lichte winst)
en groenLinks (ook 8 zetels, eveneens winst). De
grote winnaar was echter D66, goed voor 7 zetels,
5 meer dan vier jaar geleden. Na 3 maart bleef het
nog lang onrustig in de stad. Burgemeester Job
Cohen volgde PvdA-aanvoerder Wouter Bos op
als kandidaat-premier en Lodewijk Asscher - die al
ervaring had als locoburgemeester - werd Cohens
tijdelijke opvolger, tot woede van D66. De PvdA
werd beticht van machtspolitiek. De democraten
verloren ook nog hun roerganger Hans van mierlo,
die op 11 maart overleed. Een groot staatsman is
heengegaan. Hoe zou hij hebben gereageerd op
het besluit van D66 de besprekingen met de PvdA
af te breken? Enkele D66’ers waren not amused
en betichtten hun partij van ‘symboolpolitiek’. Ze
eisten ‘hun stem terug’, wat ietwat ingewikkeld ligt.
maar de dissidente D66’ers kunnen gerust zijn, de
partij van lijsttrekker Ageeth Telleman is weer terug
aan de onderhandelingstafel. Ondertussen wacht
Amsterdam geduldig af.
Verhoging AOWleeftijd
in de ijskast
De beperking van fiscale aftrekposten
leidt bij velen tot koopkrachtverlies
van wel €100,- tot €150,- per
maand. Vooral 65-plussers met een
klein pensioen en uitkeringsgerechtigden
zijn de dupe. Dat stellen
deskundigen en vrijwilligers
die helpen bij de belastingaangifte
over 2009. FNV Belastingservice
en ouderenorganisatie Unie KBO
luiden de noodklok. ,,Wij krijgen
enorm veel verontruste telefoontjes
en e-mails van onze mensen
die de aangiftes verzorgen bij ouderen”,
zegt directeur Stella Salden
van Unie KBO. ,,Dat doen ze
niet op basis van één signaal. Ze
merken dat de meeste mensen
nauwelijks nog aftrek krijgen. De
ouderdomsaftrek van ruim €800,-
is afgeschaft en ook de kosten bij
overlijden. Ook aanvullende ziektekostenpremies
zijn niet meer aftrekbaar.”
Als gevolg van het gemis
aan aftrekposten hebben mensen
bovendien een hoger belastbaar
inkomen. Dat heeft weer gevolgen
voor de huur- en andere belastingtoeslagen.
Unie KBO heeft het Nibud
gevraagd onderzoek te doen
naar de koopkracht van de getroffen
groep ouderen. De uitkomst
kan volgens Salden een rol spelen
bij de verkiezingen op 9 juni en al
eerder bij het voorjaarsoverleg.
Voor de verkiezingsprogramma’s
komt het onderzoek waarschijnlijk
te laat.
reDActioneeL
We moeten bezuinigen. Het
Centraal Planbureau becijferde
dat alle ombuigingen
tezamen zo’n €1.750,- per persoon
per jaar moeten opleveren.
Dat zijn twee maanden
bijstand of AOW voor een alleenstaande.
Dat is meer dan
één modaal maandinkomen.
Maar het is weer minder dan
de verzekeringspremie voor
een ‘beetje’ dikke zakenauto,
de prijs van een polshorloge
in de PC Hooft, de maandelijkse
lunch-declaraties van
een ‘beetje’ CEO, de helft
van het netto weekloon van
een interim-manager bij een
failliete welzijnsorganisatie
(bijvoorbeeld IJsterk)...
enzovoort. Was iedereen
maar interim-manager bij een
failliete welzijnsorganisatie,
dan was het begrotingstekort
in no time ingelopen. Of
toch niet? Natuurlijk niet, de
beloning van zo’n gesubsidieerde
graaier komt immers
regelrecht uit de staatskas.
Econoom Kees de Kort adviseert
dan ook met klem aan
die graaicultuur een einde te
maken, een voor de hand liggende
bezuinigingsmaatregel.
Eigenlijk kun je niks met het
rekengrapje dat we €1.750,-
per persoon per jaar moeten
bezuinigen. De echte vraag
is: ‘Welke schouders gaan de
zwaarste lasten dragen?’ De
Kort doet suggesties, waarvan
beperking van de hypotheekaftrek
alvast geen taboe meer
is, behalve bij VVD, PVV en
CDA. Inderdaad, waar het
echt op aan komt, zijn de aanstaande
kamerverkiezingen.
Welke partijen zijn bereid de
lasten eerlijk te verdelen en
niet op de smalste schouders
af te wentelen? Ook scheidend
Pantar-directeur Piet
Dek gaat in op al dan niet
brede schouders, maar dan
vooral van gehandicapten.
Zorg liever voor de kwetsbaren
dan voor mensen die
door de crisis ‘even aan de
kant staan’, betoogt Dek. Die
opvatting staat haaks op de
huidige aanpak, ook van de
gemeente, via onder andere
‘Blijf aan de bal’. Dek heeft
geen hoge pet op van al die
van gemeentedienst naar
gemeentedienst zappende
(daar heb je het M-woord
weer!) ‘managers’, die geen
echte knowhow meer hebben,
niets van de geschiedenis
hebben geleerd. Dek noemt
zichzelf een mastodont, een
uitstervende soort. Feit is dat
met Piet Dek een enorme expertise,
op het gebied van de
arbeidsmarkt, met pensioen
gaat. MUG wenst Piet Dek
nog heel veel mooie jaren.
Joop Lahaise
a p r i l 2010 actueel 3

ombUdsman AcHter Het nieuWs rondkomen
Gemeentelijk ombudsman
Ulco van de Pol behandelt
klachten van burgers.
Wanneer je van een minimuminkomen
moet rondkomen,
is elke extra euro
welkom. In het kader van de
armoedebestrijding heeft de
overheid daarom een aantal
voorzieningen getroffen.
Amsterdamse huishoudens
met een minimuminkomen
kunnen een ‘minimavoorziening’
van €50,- ontvangen.
Met een collectieve
ziektekostenverzekering
kan al gauw €250,- per jaar
worden bespaard en voor
personen die net boven de
inkomensgrens zitten is er
een kortingsregeling. Het
valt echter niet mee om deze
voorzieningen te bemachtigen.
Zo vormt het verkrijgen
van het aanvraagformulier
op zich al een hindernis. Wie
dat formulier niet automatisch
krijgt toegestuurd, kan
het uitsluitend bij het Team
Voorzieningen aanvragen.
Afgezien van het feit dat dit
niet erg klantvriendelijk
is, leidt het ook tot onnodige
vertraging binnen een
behoorlijk krappe indieningstermijn.
Wanneer een
aanvraagformulier ook maar
even te laat binnenkomt,
wordt het niet in behandeling
genomen, ongeacht de
reden van de vertraging. Bij
aanvragen voor de collectieve
verzekering wordt standaard
als argument aangevoerd dat
de aanvraag geen zin meer
heeft omdat de oude verzekering
niet tijdig kan worden
opgezegd. Dat gebeurt zelfs
als mensen hun verzekering
zelf al hebben opgezegd en
Agis heeft toegezegd dat ze
bij hen kunnen deelnemen.
De informatievoorziening
is ook onvoldoende. Lang
niet iedereen die er recht
op heeft, wordt erop geattendeerd.
Het aanvraagformulier
voor de collectieve
verzekering vermeldt niet
dat er ook een kortingsregeling
bestaat. Ik vind het
onacceptabel dat deze extra
service van de overheid, voor
burgers die het hard nodig
hebben, ten onder gaat aan
administratieve rompslomp.
Daarbij staan de kosten niet
in verhouding tot de bedragen
die worden uitgekeerd.
U moet daarom krachtig
protesteren wanneer u uw
extraatjes dreigt mis te lopen.
Dat kan door bezwaar aan te
tekenen of, wanneer u er met
DWI niet uitkomt, bij mij
aan te kloppen.
Ulco van de Pol
www.gemeentelijkeombudsman.nl
mug magazine
Huiskamer Westerpark
doorbreekt sociaal isolement
Ch a r l e s Br a a m
Effe bij moeder an is
een warme huiskamer
in Westerpark, ooit
opgezet voor mensen
met een psychiatrische
achtergrond. inmiddels
is iedereen er met een
hulpvraag welkom.
‘Effe’, zoals vaste bezoekers en stafleden
de huiskamer noemen, is in
1998 opgezet door voormalig wijkverpleegster
Elma de Wolf. Ze had
in die tijd een sociaal spreekuur in
Wijkopbouworgaan Westerparkbuurt
en werd daar geconfronteerd
met de problemen van mensen met
een psychiatrische aandoening. In
die tijd sloot de psychiatrische inrichting
Santpoort in Bloemendaal
en veel van de voormalige patiënten
Effe-coördinatrice Elma de Wolf is
een echte moederkloek. Mensen met
grote of kleine problemen, Elma
maakt tijd voor iedereen. Voor
haar is Effe dan ook veel meer dan
alleen maar werk. ,,Ooit zat ik zelf
in een depressie en kwam daar weer
uit juist door me voor anderen in te
zetten.”
Toen ze met dit werk begon,
kwamen de mensen bij haar thuis.
,,Als er iemand in de buurt uit zijn
dak ging, dan werd ik er altijd bij
gehaald.” Zo ontstond het idee voor
een 24-uurs opvang voor mensen
met een psychiatrische aandoening.
Dat bleek niet haalbaar, een
huiskamer wel.
Behalve een plek voor ontmoetingen
en hulp is er in de huiskamer
ook ruimte voor creativiteit. Aan de
wand hangen kleurrijke schilderijen.
De eerste die in Effe exposeerde,
was Johan Brouwer. Johan
is sinds september 2007 kok bij Effe
en Elma’s rechterhand. ,,Elma is
voor mij levensreddend geweest”,
bekent Johan. ,,Als je na je detentie
weer op straat staat, zonder hulp
van de reclassering, is dat echt wel
moeilijk.”
Elma heeft bij zijn resocialisatie
een grote rol gespeeld. Johan had
in jaren geen schilderskwast meer
in de hand gehad. ,,Toen ik bij
wijze van spreken nog maar net
een schilderijtje droog had, kon ik
hier al exposeren. Die kans heeft
mijn leven een hele nieuwe richting
gegeven.”
Gastvrouw Charlotte weet zo’n
beetje alles over iedereen die regelmatig
langskomt. Ze vangt nieuwelingen
op, maakt een babbeltje en
hoort hun problemen aan. Charlotte
komt uit de gezondheidszorg en
is door ziekte uit het arbeidsproces
geraakt. Sindsdien doet ze vrijwil-
werden aan hun lot overgelaten.
,,Vooral de weekends waren een
probleem. Er was hier in de buurt
niets waar ze naartoe konden en velen
voelden zich eenzaam”, vertelt
De Wolf. Sommige ex-patiënten
zorgden ook voor overlast op straat.
Om het sociale isolement van deze
mensen te doorbreken en ze in contact
te brengen met buurtbewoners
ontstond het idee voor een opvang
in de vorm van een laagdrempelige
huiskamer. Met het stadsdeel vond
De Wolf een ruimte aan de Knollendamstraat.
,,De politie hoefde direct
minder op te treden en het bleek dat
het medicijngebruik bij de mensen
verminderde.”
In het begin deed ze het werk
vrijwillig. Na drie jaar kwam Elma
de Wolf in dienst van de stichting
Effe, met subsidie van het stadsdeel
en de gemeente. Tegenwoordig kan
iedereen vier dagen in de week bij
Effe terecht. Per dagdeel komen er
gemiddeld zo’n twaalf tot zestien bezoekers
langs. En dat zijn niet alleen
psychiatrische patiënten.
Er is een gastvrouw aanwezig, die
ook als eerste aanspreekpunt fungeert
voor mensen die met met een
hulpvraag komen. Op dinsdag en
vrijdag wordt er door een van de stafmedewerkers
een maaltijd gemaakt
en voor vier euro mag iedereen die
wil, aanschuiven. Er wordt wel van
de eters verwacht dat ze helpen met
tafeldekken en afruimen. Een paar
keer per jaar worden er speciale themamaaltijden
georganiseerd. Met
Kerst en rond oud en nieuw is de
huiskamer natuurlijk vaker open.
Het klantenbestand bestaat uit
zo’n tachtig personen. Die komen
niet allemaal naar de huiskamer. ,,We
bezoeken de mensen ook thuis, activeren
en resocialiseren. Verder ontlasten
we de mantelzorgers hier in de
buurt”, aldus De Wolf. Als het nodig
is, gaat er iemand mee naar instanties
zoals de Belastingdienst of de DWI.
,,In de zomer gaan we met een heel
gezelschap een week naar een boerderij
in Schagen. Dat is altijd heel erg
leuk.”
www.effebijmoederan.nl
‘Niets ter wereld is zo moeilijk als
de dingen nemen zoals ze zijn’
Elma de Wolf met cliënten in de huiskamer. Foto: Michel Hobbij
ligerswerk. Met een onmiskenbaar
Duits accent vertelt Charlotte hoe
ze zojuist nog een vrouwelijke
‘stamgast’, die met een brief van
de belastingdienst bij haar kwam,
blij heeft gemaakt. Ze dacht dat ze
moest betalen maar het bleek dat
ze geld terugkreeg. ,,Dan zie je zo’n
gezicht helemaal opklaren”, zegt
Charlotte. Ze wil dit werk nog een
paar jaar doen, dan vindt ze het
wel genoeg geweest.
Johan is niet de enige die in de
huismaker exposeert. ,,Vanuit de
‘Effe-gedachte’ heb ik met mijn
partner een fonds opgericht om
met een klein bedrag, maximaal
€300,- anderen op weg te helpen’’,
vertelt hij. ,,Dat geld kan net het
verschil maken, waardoor iemand
bijvoorbeeld lijsten kan kopen of
de opening van een expositie kan
bekostigen.’’
Dit jaar bestaat Effe 12,5 jaar.
Elma hoopt er haar 25-jarige jubileum
te halen maar er klinkt twijfel
in haar stem. Over de herstructurering
van de buurt, -‘alles moet
mooier en duurder’ - is ze niet zo
te spreken. ,,Er komen veel yuppen
in de buurt wonen, wat ten koste
gaat van de sociale samenhang. Ik
ben geridderd en genomineerd voor
Amsterdammer van het Jaar 2009,
maar in de praktijk levert dat
niets op”, aldus Elma. ,,De sociaal
zwakkeren verdwijnen uit de buurt
en trekken aan het kortste eind.
Er zijn zeker 25 mensen uit ons
bestand verdwenen, door opname,
verhuizing of zelfmoord.”
In een boekje met gedichten,
geschreven door vaste bezoeker
Sjouke van Schajik, dat met het
geld van Johans fonds is uitgegeven,
staat de tekst: ,,Niets ter wereld is
zo moeilijk als de dingen nemen
zoals ze zijn.”
Lezers vertellen hoe zij de
maand doorkomen met
weinig geld
Kevin Frimpong (18) is eerstejaars
student aan de Vrije
Universiteit Amsterdam. Hij
woont samen met zijn ouders
en drie broers in Almere
en heeft een vriendin.
Kevin: ,,Ik studeer informatie,
multimedia en management.
Dat duurt vier jaar,
waarvan het laatste jaar een
masteropleiding is. Ik hoop
na mijn studie eerst een
baan te vinden in de ICT.
Daarna wil ik hogerop zien
te komen in de richting van
beleidsmanagement. Op dit
moment heb ik een bijbaantje
bij Mobiel Centre, een
marktonderzoekbureau. Ik
controleer of de parkeerautomaten
nog functioneren
en werk zestien uur per
week voor €8,35 bruto per
uur. Mijn loon, samen met
mijn studiefinanciering, is
€750,- per maand. En ook al
hoef ik thuis geen kostgeld te
betalen, aan het eind van de
maand hou ik echt niet veel
over. Maar ik heb niets te
klagen. Mijn ouders betalen
het collegegeld en de studieboeken
koop ik zelf. Alleen
die kosten al een vermogen.
Andere kosten zijn: een
mobiel abonnement voor
gemiddeld €70,- per maand.
Ik heb een iPhone en de
internetmogelijkheden zijn
geweldig handig voor mijn
studie. De sportschool kost
mij €17,-. Op de VU besteed
ik €3,- per keer aan eten.
Drinken neem ik mee van
huis. Ik koop mijn kleding en
andere benodigdheden zelf.
Om merkkleding geef ik helemaal
niks. Als het er maar
leuk uitziet. Van mijn ouders
heb ik twintig autorijlessen
cadeau kregen. De volgende
twintig lessen betaal ik zelf
(€42,- per les). Ik ben geen
type voor discotheken. Het
is leuker om naar feestjes
van vrienden te gaan. Of ik
ga met mijn vriendin de stad
in. Dan gaan we naar de film
(€25,-) of eten we ergens wat
en dan ben je ook al gauw
€20,- kwijt. Met vrienden
onder elkaar betaalt ieder
voor zich. Mijn vader is mijn
grote voorbeeld. Hij komt
uit Ghana en had helemaal
niets toen hij in Nederland
aankwam. Nu heeft hij een
eigen bedrijf dat hij samen
met mijn moeder runt. Ik
ben heel trots op ze. Thuis
heb ik het naar mijn zin maar
in de toekomst, binnen twee
of drie jaar, wil ik op mezelf
gaan wonen.’’
Lea Nortan
a p r i l 2010 actueel 5

WijkAAnPAk Teksten: Marcel Schor, Arjan van Oorsouw, Jos Verdonk
Klaas van de meer, consulent bij Ymere. Foto: Ingrid de Groot
Huis en werk voor jongeren
Drie partijen hebben in
Nieuw-West de handen ineengeslagen
om jongeren
met problemen aan een woning
en werk te helpen. Het
project WOW! (Werken,
Onderwijs, Wonen) is een
initiatief van het leerwerkbedrijf
WW&W (Wonen
en Werken in de Wijk), het
ROC van Amsterdam en woningcorporatie
Ymere.
WW&W stelde vast dat
veel jongeren in hun leerwerktraject
uitvielen. Hun
slechte thuissituatie was daar
debet aan: krappe behuizing
en gezinsproblemen. De
jongeren zwierven op straat
of logeerden bij vrienden en
familie.
Klaas van de Meer, consulent
gebiedsbeheer bij Ymere:
,,Het gaat om jongeren met
problemen en niet om probleemjongeren,
er zijn geen
drugs of alcohol in het spel.
Ymere zorgt voor tijdelijke
huisvesting en ook, samen
met WW&W, voor de basale
inrichting van de woningen
als de jongeren daarvoor
geen geld hebben. De corporatie
gebruikt hiervoor geld
uit haar leefbaarheidspotje."
Voorwaarde om een dergelijke
woning te krijgen, is dat
de jongeren aan het werk zijn
via WW&W in Amsterdam
Nieuw-West en onderwijs
volgen aan het ROC van
Amsterdam. WW&W zet
hiervoor werkopdrachten uit
bij aannemers. Daarbij gaat
het vooral om renovatie- en
sloop- of schilderprojecten.
Het uiteindelijke doel
van WOW! is dat jongeren
zelfstandig de woning- en
arbeidsmarkt op kunnen.
Ymere blijft helpen met huisvesting
als na drie jaar de opleiding
succesvol is afgerond
6 achtergrond a p r i l 2010
en de huur altijd op tijd is
betaald.
Vier jongeren hebben inmiddels
wooncontracten afgesloten
via WW&W. Ymere
verhuurt de woningen aan dit
leerwerkbedrijf die op zijn
beurt weer huur ontvangt
van de jongeren. Als een van
hen niet regelmatig op school
of op zijn werk verschijnt,
worden er drastische maatregelen
genomen en kan een
andere jongere op de woning
worden gezet.
Het project WOW! is zonder
subsidie in een half jaar
tot stand gekomen. De drie
samenwerkende partijen
investeren ruim 100,- in
het project. Chris Kamp,
directeur WW&W: ,,Als je
een project als dit snel wilt
starten, moet je jezelf niet afhankelijk
maken van externe
geldstromen.”
Het leerwerkbedrijf heeft
twee woonbegeleidersaangesteld.
Een van hen
Achmed Amarti helpt bewoner
Shane Trilsbeek (20) bij
zijn inschrijving in stadsdeel
Osdorp en bij het aanvragen
van huursubsidie. Amarti
komt een keer per week
langs. Shane: ,,Hij helpt me
geweldig. Nadat mijn vader
was overleden, moest ik de
woning die we samen deelden
uit. Ik volg een schildersopleiding
aan het ROC
en was al zes maanden aan
het werk voor WW&W. Ik
heb gevraagd of ze een woning
voor me wilden zoeken.
Dat is uiteindelijk gelukt.”
Maria Lebouille, afdelingshoofd
van het ROC is
enthousiast over het project
WOW!: ,,Voor de jongeren
is de cirkel nu rond. Ze hebben
werk, een opleiding en
een huis.”(AvO)
Shane brengt zijn lessen in praktijk. Foto: Ingrid de Groot
Technisch College heeft zijn eigen
uitvoering van SBS-serie Het Blok
Stagiaires Hasan (links) en Clemens werken in Het Pand aan hun praktijkuren. Foto: Michel Hobbij
in het Pand mogen
leerlingen van het
technisch college
amsterdam een
gestript huis weer
bewoonbaar maken.
'leuker dan een
muurtje metselen, dat
je weer mag afbreken.'
de Houtmankade ligt bij het
eind van tramlijn 3. Voor
nummer 93 staat een houten
bouwkeet en op de eerste etage
van het pand zijn drie mannen
hard aan het werk. Ibrahim (45)
is als coach in dienst van woningbouwcorporatie
De Key. Hij begeleidt
zijn pupillen Clement (19) en
Hasan (17) bij de totale renovatie
van een etagewoning. Als de jongens
hun diploma hebben gehaald,
kunnen ze als allround klusjesman
of onderhoudsmedewerker in hotels,
ziekenhuizen en openbare gebouwen
aan de slag .
Bouwproject Het Pand is een
samenwerkingsverband tussen
woningbouwvereniging De Key
en de Amarantis Onderwijsgroep,
waarvan het Technisch College
Amsterdam (TeC Amsterdam)
deel uitmaakt. De doelstelling is
dat leerlingen van deze mbo-opleiding
een totaal gestript pand in
vier maanden weer bewoonbaar
maken.
Bijna alles in de woning wordt
eruit gesloopt en daarna door de
leerlingen er weer in getimmerd.
Het lijkt een beetje op het SBS televisieprogramma
Het Blok. ,,Toen
we een naam moesten bedenken
voor dit project kwam die naam
ook voorbij, maar die is natuurlijk
al van SBS”, glimlacht Domini-
que Sanders, pr-coördinator van
Amarantis. ,,Alleen worden in dat
programma de appartementen na
afloop geveild en mogen de deelnemers
de meerwaarde houden.
Helaas zit dat er voor Clement en
Hasan niet in.”
Project Het Pand beleeft al zijn
vierde editie. Dit is wijkaanpak in
de meest letterlijke betekenis van
het woord. Eerder knapten leerlingen
van het TeC woningen op in
De Baarsjes, Bos en Lommer en in
de Dapperbuurt.
Niet elke woning is geschikt
voor dit leerwerktraject. Het is belangrijk
dat de leerlingen met ieder
aspect van de praktijk in aanraking
komen. Alleen een keuken renoveren
is niet interessant genoeg.
De werkwijze in Het Pand verloopt
volgens een vast patroon.
Eerst gaat een werkvoorbereider
van TeC (mbo niveau 4) aan de
slag. Hij of zij maakt een bouwtekening,
berekent de materiaal- en
arbeidskosten en maakt een planning.
Dit gebeurt onder begeleiding
van een leermeester van
de woningbouwcorporatie. De
leerling mag zelf bepalen waar de
keuken en de badkamer komen, al
stuurt De Key zo nodig een beetje
bij. ,,De leermeester kan bijvoorbeeld
aangeven dat het een heel
slecht idee is om juist op die plek
de woonkamer te situeren”, legt
Dominique Sanders uit. ,,De werkvoorbereider
past het plan dan aan
en levert uiteindelijk verschillende
versies van de bouwtekening in.”
Daarna is het de beurt aan de
mannen van de praktijk, zoals
Clement en Hasan. Deze fase
duurt drie tot vier maanden en de
stagiaires doen alles zelf, met uitzondering
van het aanleggen van
leidingen en het stucadoorswerk.
In verband met bouwvoorschriften
gebeurt dat door gediplomeerde
professionals. Uiteindelijk wordt
Het Pand door leerlingen van de
schildersopleiding van het TeC
van een nieuw verfje voorzien.
Het project wordt dus professioneel
aangepakt. Daarbij horen ook
het schaften en koffie drinken in de
bouwkeet, waar tramlijn 3 op luttele
decimeters afstand met veel kabaal
langsraast. Slechts een pin-up
kalender aan de wand ontbreekt.
,,Dit is een gewilde stage bij ons
op school”, vertelt Clement, terwijl
hij verse koffie in plastic bekertjes
schenkt. ,,Het is veel leuker dan
een muurtje metselen dat je daarna
weer mag afbreken. De woning
waar wij nu mee bezig zijn, staat er
over vijftig jaar nog!”
Om mee te mogen doen aan Het
Pand moeten de TeC-leerlingen
een echte sollicitatiebrief met cv
schrijven. De Key zorgt voor werkkleding,
een gereedschapskist en
een stagevergoeding van vijftig
euro per maand.
Clement en Hasan gaan op
maandag en dinsdag naar school
om de theoretische kant van het
vak te leren en van woensdag tot
en met vrijdag steken ze hun handen
uit de mouwen in Het Pand.
Wekelijks maken ze een stageverslag
waarin de vorderingen van de
renovatie worden bijgehouden.
Dit is een win-win situatie voor
iedereen”, zegt Dominique Sanders.
,,Wij kunnen onze leerlingen
een mooie en nuttige stage aanbieden
en De Key kan jonge mensen
opleiden, wellicht hun toekomstige
werknemers. Dat is heel belangrijk,
want er is een groot tekort aan
technische vakmensen.”
Coach Ibrahim werkt al vanaf
zijn veertiende. In Turkije was
hij meubelmaker en eenmaal in
Nederland kwam hij al snel in de
bouw terecht. Het coachen gaat
hem makkelijk af. ,,Zolang ze maar
goed naar me luisteren. Ik word
nu door De Key opgeleid om over
een tijdje als leermeester te gaan
werken.” Hij staat op. ,,Genoeg
gepraat: we moeten weer aan het
werk, jongens.” (JV)
mug magazine

Van elf kleine naar vier grote
gefuseerde deelraden rekenen op meer daadkracht in wijkaanpak
in de gefuseerde
stadsdelen oost, West,
zuid en nieuw-West zijn
de verhoudingen na 3
maart niet ingrijpend
gewijzigd. de Pvda
blijft de grootste. Werk
aan de winkel, want de
stadsdelen zelf zijn wel
flink veranderd. vooral
groot geworden.
de meeste Amsterdammers
merken er nauwelijks iets
van maar de stad heeft na
3 maart een andere bestuurlijke indeling
gekregen. Van de oorspronkelijk
veertien stadsdelen zijn er
nog maar zeven over. Elf kleine
stadsdelen zijn gefuseerd tot vier
grote, met elk meer dan 100.000
inwoners: Zuid, Oost, West en
Nieuw-West. Daarvan herbergen
de laatste drie Vogelaarwijken. Reden
voor MUG om terug te blikken
op de verkiezingen in Oost,
West en Nieuw-West, en vooruit te
kijken naar de praktische gevolgen
van de fusie.
In stadsdeel Oost (Zeeburg en
Oost-Watergraafsmeer) gaat het
burgerloket van Zeeburg dicht. Alle
bewoners van Oost, van het verre
IJburg tot de Watergraafsmeer,
moeten straks voor hun paspoort,
rijbewijs en geboorteaangifte naar
het nieuwe stadsdeelkantoor op
het Oranje-Vrijstaatplein. De loketten
Zorg en Samenleven blijven wel
bestaan.
Bij het ter perse gaan van deze
MUG zijn in Oost de PvdA, Groen-
Links en D66 in gesprek om tot een
nieuw dagelijks bestuur te komen.
Armoedebestrijding, onderwijs
en stedelijke vernieuwing zijn de
belangrijkste thema’s tijdens de onderhandelingen.
Over het percentage
nieuw te bouwen sociale huurwoningen
zegt PvdA-lijsttrekker en
beoogd stadsdeelvoorzitter Fatima
Elatik: ,,30 Procent sociale huur-
woningen is voor mij heilig.” Over
marktwerking in het welzijnswerk:
,,Dat heeft niet mijn voorkeur maar
we schuwen het niet. De welzijnsinstellingen
moeten in elk geval efficiënter
gaan werken.” De afgelopen
vijftien maanden bemoeide Elatik
zich als stadsdeelvoorzitter van
Zeeburg met haar ‘eigen’ Vogelaarwijk:
de Indische buurt. Hoe kijkt
ze naar de Transvaalbuurt in Oost-
Watergraafsmeer? ,,De PvdA blijft
inzetten op veiligheid, aanpak van
drugsoverlast en overlastgevende
jongeren.”
In de nieuwe grotere stadsdeelraad
heeft de PvdA 8, GroenLinks 7
en D66 5 zetels. Met 20 zetels heeft
deze combinatie een ruime meerderheid.
Andere partijen: VVD 4,
SP 3 en de lokale partij Méérbelangen
2 zetels.
In West (Westerpark, Oud-West,
De Baarsjes en Bos & Lommer)
verdwijnt het burgerloket van Oud-
West. De bewoners van West kunnen
straks voor burgerzaken op
drie plekken terecht: Bos & Lommerplein
(stadsdeelkantoor West),
Haarlemmerweg (oude stadsdeel-
martien Kuitenbrouwer nu voor heel West Foto: John Melskens
kantoor Westerpark) en de Baarsjesweg
(oude stadsdeelkantoor De
Baarsjes). De loketten Zorg en Samenleven
blijven op dezelfde plek.
In de Ten Katestraat 67-73 (Oud-
West) opent vanaf half mei een
breed sociaal loket. Bewoners kunnen
er terecht voor informatie en
advies over wonen, zorg, financiën
en persoonlijke problemen.
Verschillende partijen in de nieuwe
stadsdeelraad spelen met het
idee om met woningcorporaties
afspraken te maken om werkloze
jongeren aan het werk in de bouw
te helpen. Maar bijna een maand na
de verkiezingen hebben de grootste
partijen nog steeds niet besloten
met wie ze gaan onderhandelen.
Twistpunten zijn: armoedebestrijding,
betaald parkeren en stedelijke
vernieuwing. PvdA-lijsttrekker
Martien Kuitenbrouwer (demissionair
stadsdeelvoorzitter van Westerpark)
over de stadsvernieuwing:
,,Voor de PvdA gaat behoud van
woningen vóór sloop.” Op de burgerloketten
kan wat de PvdA betreft
worden bezuinigd. Kuitenbrouwer:
,,Misschien moeten we toe naar
Achmed Baâdoud onderhandelt voor Nieuw-West Foto: Ingrid de Groot
één burgerloket.” Ook op het welzijnswerk
kan worden gekort. ,,We
krijgen met flinke bezuinigingen te
maken. Het huidige budget voor
welzijnsorganisaties moeten we effectiever
gaan inzetten. Iedereen is
het er over eens dat de resultaten
beter moeten worden met minder
geld.’’
Armoedebestrijding is een belangrijk
punt voor Kuitenbrouwer:
,,In de Kolenkitbuurt leven veel
gezinnen in armoede. Verder is er
armoede in de Spaarndammerbuurt,
de Borgerbuurt en de Chassébuurt.”
De grootste partijen in West zijn
de PvdA met 13 zetels, GroenLinks
7, D66 en VVD elk 5 en SP 3 zetels.
In Nieuw-West (Osdorp, Geuzenveld-Slotermeer
en Slotervaart)
blijven de drie burgerloketten in
de oude stadsdeelkantoren open.
Ook blijven alle loketten Zorg en
Samenleven open.
Nieuw-West heeft het hoogste
percentage werklozen van alle
stadsdelen. De nieuwe deelraad wil
meer invloed op de lokale werkgelegenheid,
zoals bij aanbestedingsopdrachten
voor diensten die het
stadsdeel van bedrijven afneemt.
Het nu grote stadsdeel kan in ruil
voor het verlenen van een opdracht
hogere eisen aan bedrijven stellen,
bijvoorbeeld het aannemen van
werklozen uit de eigen wijk.
De gevolgen van de fusie voor de
stedelijke vernieuwing in Nieuw-
West zijn klein. De afspraken met
de corporaties zijn al door de oude
drie stadsdelen in 'Parkstad 2015'
vastgelegd. Er zal worden doorgegaan
met gemengd bouwen: sociale
huur, vrije sectorhuur en koopwoningen.
De bedoeling is dat straks
nog maar 45 procent van de huizen
uit sociale huurwoningen bestaat.
Ook in Nieuw-West leidt de
PvdA als grootste partij (11 zetels)
de onderhandelingen. Eind maart
werden nog verkennende gesprekken
met D66 (3) en GroenLinks
(3) gevoerd. Armoedebestrijding,
veiligheid, stedelijke vernieuwing
en betaald parkeren zijn de hete
hangijzers. Door de accentverschuiving
van sloop naar renovatie in de
nieuwe raad krijgen tegenstanders
van sloop, vooral in Slotermeer,
hoop.
Beoogd stadsdeelvoorzitter
Achmed Baâdoud (PvdA) over armoedebestrijding:
,,We gaan niet
op de aanpak van armoede bezuinigen.
We blijven ons inzetten voor
de sociale samenhang in de buurt.
We gaan dus ook niet op de buurtbarbecue
bezuinigen.”
PvdA, GroenLinks en D66 hebben
een voorkeur uitgesproken om
met elkaar een college te vormen.
De VVD (5 zetels) wil het liefst
met PvdA en D66. Baâdoud: ,,De
PvdA gaat onderhandelen aan de
hand van de portefeuilleverdeling,
wie wordt stadsdeelwethouder van
wat?’’ Andere kandidaten voor het
nieuwe dagelijkse bestuur zijn de
lokale partij BNW’81 (3) en SP (2).
Alledrie fusie-stadsdelen krijgen
te maken met fikse bezuinigingen.
Het gaat om structureel tientallen
miljoenen. (MS)
Fatima Elatik leidt onderhandelingen Oost Foto: John Melskens
Kort
Corporaties gaven
kwart miljard uit
Amsterdamse corporaties
hebben in 2009 een kwart
miljard euro in de vijf Amsterdamse
Vogelaarwijken
geïnvesteerd. Ter verbetering
van woningen en leefomgeving
zijn ruim 450 projecten
gestart. De corporaties
investeren al jaren in wijken
en buurten waar de leefbaarheid
onder druk staat. Ook
tijdens de economische
crisis proberen ze samen
met de stadsdelen te blijven
investeren, onder meer in
renovatie, het aanstellen van
wijkbeheerders, huiswerkbegeleiding,computercursussen
en leerwerkplekken.
Noord geeft minima
bezuinigingstips
In Amsterdam-Noord worden
van 30 maart tot 8 april
voorlichtingsbijeenkomsten
gehouden voor mensen met
lage inkomens. Deelnemers
krijgen adviezen, waarmee
ze enkele honderden euro’s
per jaar kunnen besparen. De
bijeenkomsten vinden plaats
in de buurtcentra. Buurtbewoners
worden vertrouwd
gemaakt met regelingen als
de scholierenvergoeding en
de bijzondere bijstand. Ook
zijn er medewerkers van de
Formulierenbrigade aanwezig.
Voor locaties en tijden: www.
noord.amsterdam.nl.
Van der Pekbuurt is
wijk met potentie
Om de werkgelegenheid te
bevorderen, is in de Van der
Pekbuurt een re-integratieproject
gestart. Jongeren kunnen
aan de slag in een leerwerkbedrijf
dat door stadsdeel
Noord en woningcorporatie
Ymere wordt opgezet. Ook
zijn er projecten om schooluitval
tegen te gaan en diverse
culturele plannen om de buurt
leefbaarder te maken. Oktay
Aslan, projectleider wijkaanpak:
,,Het is een wijk met
potentie. De werkloosheidscijfers
en schooluitval zijn
nog steeds hoog, maar via de
Kansenzone-regeling proberen
we het tij te keren.”
Meer meldingen
huurachterstand
De Amsterdamse corporaties
hebben vorig jaar 3.817
gevallen van huurachterstand
gemeld. Sinds 1 januari 2009
is de Vroeg Eropaf-aanpak van
kracht. Als een corporatie een
huurder met twee maanden
huurachterstand niet kan
bereiken wordt de maatschappelijke
dienstverlening
ingeschakeld. Die probeert te
achterhalen welke problemen
er naast de huurachterstand
nog meer spelen. Zo wordt
voorkomen dat schulden volledig
uit de hand lopen.
mug magazine a p r i l 2010 achtergrond 7

Dit weekend heb ik
mijn neefje te logeren.
Op zich hoeft dat niet
zo’n probleem te zijn.
De ervaring leert echter
dat de kleine medemens
ons handen vol geld kost.
Maar misschien valt de
schade mee, tot nu toe
viel hij alleen de kat
maar lastig....
Oom Gladiator,
De Champagne
is op!
8 achtergrond a p r i l 2010
Geen bankrekening, toch pinnen met pas
mi C h i e l We t z e r
ze bestaan: mensen
die niet over een
bankrekening
beschikken. met een
‘inzake rekening’
kunnen ze toch geld
opnemen.
zonder bankrekening begin
je niets. Er is geen werkgever
of instantie meer die aan
het einde van de week het loon in
envelopjes uitkeert. En kom maar
eens met contant geld aan bij je
woningcorporatie. Wie in Nederland
geen toegang heeft tot het
girale betalingsverkeer, wordt bedreigd
met sociale uitsluiting.
Toch lopen er genoeg mensen
rond die niet over een bankrekening
beschikken. Of die er wel
eentje hebben, maar er niets mee
mogen doen. In het algemeen zijn
dat mensen die vanwege een negatieve
registratie bij het Bureau
Krediet Registratie (BKR) of vanwege
schulden of frauduleuze handelingen
niet meer over hun eigen
rekening kunnen beschikken.
In 2001 werd een convenant
afgesloten dat de toegang tot het
betalingsverkeer voor iedereen
waarborgt. Dankzij het ‘Convenant
pakket primaire betaaldiensten’
hebben in Nederland
inmiddels duizenden mensen, die
voorheen niet over een bankrekening
beschikten, weer toegang tot
het betalingsverkeer. Ze kunnen
geld ontvangen van instanties en,
minstens even belangrijk, contant
geld pinnen. Gebruikelijk is dat
het volledige inkomen van mensen
die in de schuldhulpverlening zitten
op de zogenoemde ‘inzake rekening’
wordt gestort. De budgetbeheerder
of schuldhulpverlener
betaalt hiervan de vaste lasten en
vervolgens wordt het leefgeld op
een rekening van de klant gestort.
Deze heeft de beschikking over
een bankpas, waarmee dat leefgeld
kan worden opgenomen.
De houder van deze zogenaamde
prepaid-bankpas is afhankelijk
van de bank die zijn of haar zaken
afhandelt. Als hier iets misgaat,
kan dat verstrekkende gevolgen
hebben. Dat ondervond meneer
F. Hij probeert al jaren uit de financiele
problemen te komen.
Het ‘Pact van Amsterdam’
to i n e Gr a u s
op 12 februari werd het
‘Pact voor amsterdam’
getekend door diverse
bedrijven en de gemeente.
doelstelling is
de armoede in de stad
effectiever te bestrijden.
dertig bedrijven en instellingen
hebben het Pact al ondertekend.
Op de lijst staan
onder andere: Rabobank, IBM,
ING, Stadgenoot, Delta Lloyd en
Microsoft. Wethouder Freek Ossel
van Werk en Inkomen, die de aftrap
deed, beantwoordt enkele vragen:
Bedrijven in Amsterdam zijn al langer
actief op het gebied van maatschappelijk
ondernemen. Wat is eigenlijk het
nieuwe van dit Pact?
,,Het nieuwe is dat er nu voor het
eerst een platform ontstaat waar bedrijven,
instellingen en de gemeente
elkaar vinden om kennis en ervaring
uit te wisselen, om ideeën en inspi-
Zonder betaalpas red je het tegenwoordig niet meer. Foto: John Melskens
ratie op te doen van elkaars activiteiten.
Een coalitie tegen armoede
is in Amsterdam nog nooit uitgeprobeerd.
Uniek voor Amsterdam
is dat er zoveel grote bedrijven aan
meedoen. Die brengen hun eigen
expertise mee. Ik ben ervan overtuigd
dat er binnen één jaar dingen
gaan gebeuren in het Pact die wij nu
nog niet kunnen verzinnen.“
Het Pact bestaat nog maar kort, zijn
er al voorbeelden van concrete projecten?
,,Een voorbeeld van wat een groot
bedrijf kan doen is het ‘Vuilniszakproject’
van Delta Lloyd in Zuidoost.
Het is een voortraject van de
schuldhulpverlening. Mensen die
in de schulden zitten, stoppen soms
hun hele administratie ongelezen in
een vuilniszak. Het is een tijdrovende
klus om dat allemaal uit te zoeken.
Werknemers van Delta Lloyd
brengen orde in de chaos waardoor
mensen weer een overzicht krijgen
en beter weten wat ze moeten doen.
Het is mooi als bedrijven hun specifieke
kennis kunnen inzetten. “
Gaat de gemeente nu een nieuwe instantie
opzetten die het Pact gaat organiseren
en controleren?
,,Controle is niet het woord, het
Uiteindelijk zijn zijn schulden gesaneerd
via de gemeentelijke kredietbank,
maar een bankrekening
kan hij nog steeds niet openen.
Meneer F.: ,,Als onderdeel van
mijn ‘budgetbeheerplan’ kreeg
ik een ‘inzake rekening’. Maar in
augustus vorig jaar werd het inkomensbeheer
door een andere
bank overgenomen.” Dat ging
niet zonder kinderziekten. ,,Op
internet kan ik het overzicht van
betalingen bekijken. Dat is erg
rommelig, met posten als ‘moet
nog worden uitgezocht’. Ik mocht
er naar raden wat dat inhield.
Rekeningen werden niet op tijd
betaald, ik liep nieuwe achterstanden
op. Inmiddels heb ik alweer
nieuwe brieven van deurwaarders
ontvangen. Ik heb het weten terug
Pact controleert zichzelf. We willen
geen nieuw bureaucratisch apparaat
oprichten. Het is niet zo dat
bedrijven nu van alles gaan doen
omdat de gemeente het zegt. Het
begint bij het bedrijf of de instelling,
dat is de essentie. Alles wat de
gemeente kan doen is faciliteren.
Wij organiseren bijeenkomsten
waar bedrijven en instellingen op
eigen initiatief samenwerkingsverbanden
kunnen aangaan en waar
iedereen op de hoogte wordt gehouden.
We bekijken nu nog wie
dat kan faciliteren. Misschien kan
‘Stichting Hart voor Amsterdam’
die taak op zich nemen. Dat is een
te draaien maar het heeft wel consequenties.
In het vervolg moet de
huur eerder in de maand worden
gestort. Ik heb geklaagd, maar het
antwoord van de bank is dat, hoewel
zij mijn betalingen verrichten,
ik toch uiteindelijk zelf eindverantwoordelijk
blijf.”
Dergelijke misverstanden zijn
niet te voorkomen, zegt DWIwoordvoerder
Carmen Westra
desgevraagd. ,,Zeker bij dit soort
grote problemen gaat er bij de oplossing
natuurlijk wel eens wat mis.
Inmiddels zijn alle grote klachten
verholpen.” Westra noemt het verhaal
van F. een incident, ‘maar wel
heel erg vervelend’. Want ondanks
alle moeite die hij heeft gedaan,
loopt meneer F. wél het risico opnieuw
in de schulden te raken.
Pact zal voor velen te laat komen. Foto: Ingrid de Groot
organisatie die nu al maatschappelijk
betrokken ondernemen ondersteunt.”
Betekent het Pact dat het armoedebeleid
van de gemeente deels wordt
geprivatiseerd?
,,Nee, het Pact gaat echt niet de
armoede in Amsterdam oplossen.
De basistaken blijven natuurlijk gewoon
in handen van de gemeente.
We hebben in Amsterdam een armoedebeleid
op poten gezet waar
we ons niet voor hoeven te schamen.
Wel erkennen we dat we niet
alles zelf kunnen doen. We hebben
het maatschappelijk middenveld
hard nodig”.
mug magazine

Kees de Kort: ‘We moeten ons niet laten gijzelen door die bankmensen.’ Foto: Ingrid de Groot
‘Er zit rek in het systeem’
‘links en rechts valt nog heel wat te bezuinigen.’
ma r C e l sC h o r
iedereen zal de
komende jaren een
flinke stap terug
moeten doen.
econoom Kees de
Kort analyseert de
economische crisis en
geeft oplossingen.
in een statig pand tegenover hotel
the Grand adviseert financieel
analist Kees de Kort (52) van
AFS Capital Management vermogende
Nederlanders: ,,Welkom in
dit kapitalistische bolwerk.” Dagelijks
volgt hij de economische crisis
en doet daar verslag van in zijn
column voor BNR Nieuwsradio.
De Kort wordt wel de somberste
econoom van ons land genoemd.
Geen mooiweerverhalen maar
met beide benen op de grond.
De Kort is in deze tijd van recessie
geen voorstander van extra
staatsinvesteringen. De schuldenlast
zou daardoor alleen maar
verder oplopen. Dat is volgens de
econoom nou precies de kern van
het huidige probleem: de hoge
schulden van de overheid en van
particulieren. Mensen zijn meer
gaan uitgeven dan ze verdienen.
,,Steeds minder instellingen zijn
bereid om die schulden te financieren.
Met het economische systeem
op zich is niets mis.”
Doemdenkers zijn ervan overtuigd
dat het westerse geldstelsel
binnen een paar jaar instort. ,,Allemaal
onzin”, zegt De Kort. ,,Eco-
nomie draait om vertrouwen en
dat gaat in golfbewegingen, dat is
al eeuwen zo. Tijdens de Tweede
Wereldoorlog waren er ook mensen
van overtuigd dat het economische
einde der tijden was aangebroken.”
Kunnen we de crisis niet bestrijden
door alle schulden tegen
de spaartegoeden weg te strepen?
,,Dat is een naïeve gedachte. Particulieren
en instellingen met
spaartegoeden zullen dat nooit accepteren.”
We moeten volgens De Kort
soberder gaan leven en de verliezen
gaan verdelen. ,,Vroeg of laat
keert de welvaart weer terug, zolang
we nu maar bereid zijn om
met z’n allen met minder genoegen
te nemen.” Iedereen gaat de
broodnodige bezuinigingen in z’n
portemonnee voelen. De Kort is
niet gevoelig voor politiek linkse
of rechtse stokpaardjes. ,,Laten
we stoppen met die broedplaatsen
door de hele stad. Gesubsidieerde
kunstenaars maken werk waar niemand
op zit te wachten. Op kunst
en cultuur in het algemeen kan bezuinigd
worden.”
De econoom vindt dat je bijstandsgerechtigden
met lichamelijke
gebreken of psychische problemen
beter met rust kunt laten.
De overige dertigduizend Amsterdammers
met een bijstandsuitkering
zullen als tegenprestatie aan
het werk moeten. Als het aan hem
ligt gaat de beuk erin bij mensen
die goed ter been zijn. ,,Amsterdam
is een vuile stad. Mensen
kunnen in plantsoenen aan het
werk of papierprikken, twintig tot
vijfentwintig uur in de week. Dat
geldt ook voor een moeder in de
bijstand met twee kinderen. De
gemeente moet wel zorgen dat er
voor al deze mensen werk is. De
SP lijkt wel belazerd om ze als
ambtenaar in dienst te willen nemen.
Dan zit Amsterdam vast aan
peperdure ontslag- en pensioenregelingen.”
De huurtoeslag kan wat hem
betreft blijven. Wel vindt De Kort
dat kleine gezinnen zoveel mogelijk
naar kleine goedkope woningen
moeten verhuizen. Verder is
een allimentatieplicht voor alle
vaders wenselijk. ,,Links en rechts
valt nog heel wat te bezuinigen. Er
zit rek in het systeem.”
Ook ambtenaren zullen volgens
De Kort de dans niet ontspringen:
,,De pensioenregelingen van overheidsdienaren
kunnen soberder.”
Hij wil af van al die dure externe
adviseurs en interim-managers
bij de overheid. ,,Dat zijn mensen
die zich door hun oude baas voor
het dubbele of meer laten inhuren
voor dezelfde werkzaamheden.”
Een heilig huisje in politiek Den
Haag is de hypotheekrente-aftrek.
De Kort weet daar wel raad mee.
,,Die regeling kan beter beperkt
worden tot woningen van anderhalf
tot maximaal twee ton.”
Het aftoppen van hoge inkomens
vindt De Kort symboolpolitiek.
,,Het levert weinig op. De inkomensverschillen
zijn in Nederland
niet groot. Bonussen voor
topmanagers zijn prima, zolang ze
maar zijn gebaseerd op langetermijnprestaties.
Ontslagbonussen
moeten we wel afschaffen.”
De financiële instellingen hebben
toegestaan dat we te veel op
de pof hebben geleefd. De Kort:
,,We moeten ons niet laten gijzelen
door die bankmensen. Het is
toch te gek voor woorden dat banken
de risico’s van het zaken doen
bij de overheid hebben neerge-
legd. Terwijl als het goed gaat ze
de winst in eigen zak steken. De
redding van ABN-AMRO had
anders aangepakt moeten worden.
Bos had het geld bij de obligatiehouders
van ABN-AMRO,
zoals de pensioenfondsen, moeten
halen. Zij hadden een groot
financieel belang bij de redding.
Helaas heeft Bos ze buiten schot
gelaten. Ik ben voorstander van
faillissementswetgeving om obligatiehouders
daarmee te dwingen
een deel van hun vermogen af te
staan om bijvoorbeeld een bank
te redden.”
Als samenleving betalen we
de rekening voor het falen van
banken. De Kort: ,,Presidentdirecteur
Nout Wellink van de
Nederlandsche Bank heeft als
toezichthouder op de banken
gefaald. Hij kan opsodemieteren.
Laat hem genieten van een niet-
verdiend pensioen. Dat niemand
van die bankmensen te grazen is
genomen, is fout. Je kunt ze slecht
management verwijten.”
Het is volgens De Kort koffiedik
kijken hoe lang de crisis nog gaat
duren. Het is zaak dat de overheid
veel investeert in werk en scholing.
Economische groei draait immers
om besteding. Hoe meer mensen
werken, hoe beter voor de economie.
Het onderwijs kan een stuk
beter. ,,Het is een schande wat er
nu op die ROC’s gebeurt. Leraren
die niet komen opdagen of niet
bevoegd zijn. De jokers binnen
het onderwijs moeten eruit worden
gegooid. Ik kan me voorstellen
dat Marokkaanse jongeren uit
bijvoorbeeld Nieuw-West in de
criminaliteit belanden. Je moet
ze wel een toekomst bieden. Dat
begint met goed onderwijs, ook
in achterstandswijken.”
Werken met DWi
De Dienst Werk en Inkomen
(DWI) verstrekt
uitkeringen én helpt mensen
aan werk, opleiding
of dagbesteding. MUG
noteert elke maand hun
ervaringen. Deze maand:
Anthony (47) geeft zijn
eigen traject vorm.
,,Toevallig ga ik me vandaag
uitschrijven bij de
vestiging van DWI voor de
‘Bijzondere Doelgroepen’.
Daar vallen dak- en thuislozen
onder en mensen
met een verslaving; DWI
heeft voor hen een apart
loket. Ik ben een paar jaar
dakloos geweest, maar heb
vorige week woonruimte
gevonden in een pension.
Dat is een stabiele basis. En
een hele opluchting. Vooral
omdat ik nu, met een vast
adres, weer kan solliciteren.
Want ik heb wel mogelijkheden.
Ik heb een afgeronde
HTS-studie informatica
op zak en mijn hele leven
gewerkt, onder andere als
internetprogrammeur.
Maar dakloosheid maakt
het moeilijk om te werken.
Als ik niet weet waar ik
moet eten of slapen, hoe
kan ik dan verantwoordelijkheden
voor een werkgever
dragen? Er is me via
Pantar wel een activiteit
aangeboden in een postkamer
maar dat werd niets. Ik
héb namelijk al een dagbesteding.
Ik schrijf bijvoorbeeld
in het blad van de
Amsterdamse junkiebond
en ik ben vrijwilliger bij een
belangenorganisatie voor
dak- en thuislozen. Daarnaast
ben ik ook nog actief
in een inspraakproject op
het gebied van de Wet Maatschappelijk
Ondernemen.
Soms ben ik de hele week
bezig met mijn werkzaamheden.
Het mag van DWI,
maar een vergoeding krijg
ik er niet meer voor. In
het verleden wel, maar die
werd gestopt toen ik vorig
jaar tijdelijk mijn uitkering
verloor na een heronderzoek.
De uitkering loopt
weer maar die vergoeding
heb ik niet meer gehad. Ik
ben er verder ook niet meer
achteraan gegaan. Het is fijn
dat mensen die geen kant
op kunnen, bij DWI terecht
kunnen. Maar in sommige
gevallen kost DWI de klant
meer dan het hem oplevert.
Dus timmer ik zo hard
mogelijk aan de weg. In de
toekomst wil ik de regie
over mijn leven terug. En
nu ik weer een eigen adres
heb, heb ik wat rust. Ik kan
weer solliciteren.”
Michiel Wetzer
mug magazine a p r i l 2010 achtergrond 9

Kledingbank is net zo hard nodig als voedselbank
ar j a n v a n oo r s o u W
veel mensen zijn
genoodzaakt bij de
voedselbank aan te
kloppen. op hetzelfde
adres kunnen ze een
keer per maand ook bij
de kledingbank terecht.
emma Folmer (27), Olga Meijer
(62) en Vanessa Kemmer
(29) werken als vrijwilligers
bij de kledingbank, die in 2006 van
start ging. Ze delen het pand in de 1e
Oosterparkstraat 112 met de voedselbank.
Emma Folmer doet de coördinatie:
,,Om kleding uit te mogen zoeken,
moet je klant zijn bij de voedselbank.
Op de laatste zaterdag van
de maand laten we per uur twintig
mensen binnen om in de rekken en
kasten rond te snuffelen naar passende
kleding. Daarvoor moet je
je wel eerst aangemeld hebben. We
polsen vooraf wie van de klanten van
de voedselbank die maand interesse
heeft om iets te komen uitzoeken.
De meesten doen dat het liefst zo
vroeg mogelijk, omdat ze denken dat
er dan betere kleding én meer keuze
is. Maar zo is het niet: we vullen de
hele dag bij vanuit het opslaghok.”
Klantmanager: ‘Werkloosheid gaat niet alleen over cijfers’
In de rubriek ‘De andere
kant van het loket’ vertellen
ambtenaren of medewerkers
van sociale instellingen over
hun werk en hun ervaringen.
Manon Vos zegt de weerslag van de
economische crisis in Amsterdam
dit jaar pas goed te voelen. Zij is
klantmanager bij DWI en voert als
eerste gesprekken met mensen die
werkloos zijn. Dat zijn niet alleen
mensen die ontslagen zijn maar
ook WAO-ers van wie de uitkering
is gestopt of klanten die niet in aanmerking
komen voor de WW. Aan
de hand van hun situatie maakt zij
een zogeheten klantprofilering. Ze
bekijkt samen met de klant hoe hij
of zij het beste geholpen kan worden
en waar men recht op heeft.
Werkbemiddeling, een uitkering,
een leer/werkproject, omscholing
of een sollicitatietraining vallen onder
de mogelijkheden. Vos vertelt
met passie over haar werk.
,,Het aantrekkelijke is dat je creatief
naar een oplossing moet zoeken.
Die is voor elke klant anders. Dat is
een uitdaging. Ik ben er ook mee bezig
als ik vrij ben. Als ik in de buurt
een vacature zie, noteer ik die.”
,,Opvallend is het aantal ZZP-ers
dat bij ons aanklopt. Het zijn vaak
creatieve, onafhankelijke mensen
die nauwelijks onder ogen willen
zien dat ze het niet alleen aankun-
10 achtergrond a p r i l 2010
Elke maandagavond kan vanaf half
acht kleding ingebracht worden,
maar de kledingbank heeft op dit
moment vooral behoefte aan dameskleding
in grote maten en de
grotere kindermaten.
,,Sinds ik bij de kledingbank kom,
draag ik alleen merkkleding”, hoort
Olga Meijer wel eens zeggen. ,,Veel
kinderen dragen geen merkkleding
omdat hun ouders dat niet kunnen
betalen. We hadden laatst een ramsjpartij
Nikes van vorig jaar. Je had
eens moeten zien hoe blij die kinderen
waren. Tot tranen toe geroerd.
Ze hoorden er weer bij!”
Emma: ,,Klanten komen ook voor
de gezelligheid. Dan zijn ze lekker
aan het shoppen met een vriendin.”
Haar collega Vanessa die er pas kort
werkt, vertelt over haar meest opmerkelijke
ervaring. ,,We hebben
een heel schattig briefje van een
kind opgehangen, dat schreef: ‘Jij
mag mijn voetbalplaatjes wel hebben
want jouw ouders doen geen
boodschappen bij de Albert Heijn.’
Samen met tassen vol kleding had
die jongen een hele stapel voetbalplaatjes
ingebracht.”
Na de tv-programmaserie ‘Effe
geen cent te makken’ met René en
Natasja Froger is de drempel om
bij de kledingbank aan te kloppen
een stuk lager geworden. Olga: ,,Wij
zien dat het hartstikke nodig is!” Het
kledingaanbod is vaak gigantisch.
Emma: ,,Mensen komen met veel
babykleding want na een paar maan-
De AnDere kAnt vAn Het Loket
nen. Ze wachten vaak te lang,” zegt
Vos, ,,dan komen ze pas bij ons als
ze al huurschuld hebben. Het is op
dit moment heel zwaar, de wachtkamer
zit vol. Zelfs in de schoonmaakbranche
was laatst slechts één vacature.
Je bent tegenwoordig al gauw
te oud. Als je werk wilt vinden,
moet je je breed en flexibel opstellen
en niet alleen zoeken in je eigen
vakgebied. Het is ook een kwestie
van wilskracht en geluk. Ik ken mensen
die een kantoorbaan hadden en
nu in de thuiszorg werken. Of een
importeur van meubels die aan de
slag is gegaan als directiechauffeur.
En hij vindt het nog leuk ook.” Ook
hoogopgeleiden hebben het zwaar.
Zij vallen tussen de wal en het schip.
Vos kent een binnenhuisarchitect
die werk zocht bij Ikea en Leen Bakker,
maar werd afgewezen.
,,Er wordt vaak gedacht dat mensen
het heel gemakkelijk vinden
hun hand op te houden, maar die
ervaring heb ik helemaal niet. De
meeste klanten willen veel liever
werken en vinden het vernederend
om financiële hulp te vragen. Terwijl
ze er recht op hebben. Ik had
laatst een man die ik moest dwingen
om een bijstandsuitkering aan
te vragen, omdat hij anders op straat
zou komen te staan.”
Om zoveel mogelijk klanten te
helpen, houden Vos en haar collega’s
maandelijks een brainstorm.
Vrijwilligers kledingbank: vlnr: Emma Folmer, Vanessa Kemmer en Olga meijer. Foto: John Melskens
den zijn die baby’s eruit gegroeid.
We laten zwangere vrouwen die het
financieel moeilijk hebben als een
soort gunst wel eens babyspullen
uitzoeken.”
,,Aan Haïti denken we ook! We
sturen regelmatig kleding door naar
rampgebieden. Die selecteren we
op kwaliteit”, zegt Olga.
De kledingbank werkt met een vaste
pool van vijftien vrijwilligers. Emma:
,,Ze laten altijd op tijd weten of ze
beschikbaar zijn. Er zijn er twaalf
nodig om een zaterdag vlekkeloos
te laten verlopen. Drie komen er van
Amsterdam Cares, een koepelorganisatie
voor vrijwilligers. Voor hen
zijn er geen verplichtingen. Vind je
het leuk dan doe je het, zo niet dan
niet.”
Volgens de vaste ploeg zijn de zomer
en de lente de beste tijd om de kwa-
manon Vos: ‘Je ben tegenwoordig al gauw te oud.’ Foto: Michel Hobbij
Daarin worden nieuwe trajecten en
mogelijkheden besproken.
,,Er zijn jongeren die het niet lukt
een baan te behouden. Zij kunnen
terecht in Zeehoeve, een oude boerderij
in Diemen. Daar volgen ze een
project onder leiding van een coach
en een psycholoog. Na zes weken
wordt een diagnose gesteld. Sommigen
hebben ADHD. Het is pret-
tig om te weten wat er aan de hand
is. Dan kun je er wat aan doen.”
Vos streeft ernaar mensen aan
het werk te houden. Werkloosheid
werkt demotiverend. Een gat in je
cv van een paar maanden kan al
genoeg zijn om niet aangenomen
te worden. ,,Jaren geleden betaalde
het DWI nog voor studies. Daar is
nu zelden geld voor. Ik raad klanten
liteit van de spullen te beoordelen
want bij kunstlicht is dat lastiger.
Emma: ,,Kleding die echt uit de
mode is, gaat eruit. Mensen gaan
met kledingstukken naar huis waar
ze écht blij mee zijn!”
www.amsterdam.voedselbank.org
Voedsel- en Kledingbank
1e Oosterparkstraat 112
inbreng maandag vanaf 19.30 uur
altijd aan een plan B te hebben Met
een goed plan en een doel kunnen
wij je helpen.” Vos vindt het jammer
dat haar werk zo afhankelijk
is van de politiek. ,,Het gaat niet
alleen over cijfers, ik heb te maken
met mensen en emoties. Ik voel me
soms een halve psycholoog.”
Hettie de Korte
mug magazine

Soms vinden morgensterren spullen op straat die ze niet in hun geheel mee kunnen nemen. Foto: fotonova.nl
De morgenster heeft het moeilijk
de gemeente wil niet dat de straat er uitziet als na een bomexplosie
mi C h i e l We t z e r
Kijken of er tussen het
(grof)vuil op straat nog
iets van waarde zit:
men noemt het morgensterren.
menigeen
heeft in het verleden
zijn huis ingericht met
spullen van de straat.
in de Planciusstraat, midden op
de stoep, ligt een Volkskrant letterlijk
vers van de pers te dampen.
Waarschijnlijk heeft een bezorger
hem net laten vallen. Het is
vroeg, de straten zijn nog leeg. De
vogels beginnen te fluiten maar de
zon laat zich nog niet zien. In de
verte luidt het herkenbare geraas
van een vuilniswagen het einde in
van een eerste rondje inventariseren
van huisvuil. De buit valt tegen,
de strakgestreken krant blijkt
uiteindelijk de beste aanwinst van
deze ochtend en het enige dat
meegaat. De ronde die aan deze
vondst vooraf ging, voornamelijk
door en langs de westelijke eilanden
in het centrum van de stad,
heeft verder weinig opgeleverd.
Ergens op het Realeneiland liggen
een paar squashrackets van een bekend
merk. De bespanning voelt
wat slapjes aan maar deze rackets
zijn zeker nog bruikbaar. Langs de
Haarlemmer Houttuinen staat een
bureaustoel, in prima conditie. De
bekleding ziet er onbeschadigd uit
en de wielen onder de stoel doen
het nog. Afgezien van wat kerstversiering
en een kapotte fax blijft
het daarbij. De stoel en rackets
blijven onaangeroerd; zelf ben ik
reeds voorzien. Maar een collega
reageert bijna verontwaardigd: hij
kan best een nieuwe bureaustoel
gebruiken. Had ik hem niet eventjes
kunnen meenemen?
,,Er zijn steeds minder mooie spullen
te vinden”, bromt de baard van
Alex onder een gigantische capuchon
vandaan. Alex, al jarenlang
morgenster, heeft net in de Grote
Bickersstraat wat vuilniszakken
doorzocht. Voorzichtig heeft hij
de knopen van de vuilniszakken
ontward, wat van zijn gading eruit
gehaald en daarna de zakken weer
keurig dichtgebonden. Hij zoekt
dingen die hij nog kan doorverkopen
of met een beetje fatsoen aan
iemand weg kan geven. Een paar
bloemenvaasjes, een beker en wat
glaswerk: een opbrengst die hem
somber stemt. ,,Allemaal rotzooi.
Drie jaar geleden was het anders,
toen vond ik nog spullen waar ik
wat aan had.”
In stadsdeel Westerpark werden
in 2008 nog meerdere mensen
beboet omdat ze bij het grofvuil
kastjes en een babybedje hadden
weggehaald. Uiteindelijk werden
alle boetes kwijtgescholden. In het
vakblad Binnenlands Bestuur zegt
politiewoordvoerder Ellie Lust dat
mensen best grofvuil mogen meenemen
en dat er sprake is van een
misverstand. ,,Agenten zijn ook
geen specialisten op het gebied
van milieuwetgeving.”
Wat zijn nu precies de spelregels?
Het beleid valt niet eenvoudig te
achterhalen. Gemeentelijke websites
bieden geen uitkomst. De reinigingspolitie
geeft niet thuis. Een
baliemedewerkster van stadsdeel
Oud-Zuid roept eerst en vraagt
pas later. ,,Nee, natuurlijk mag dat
niet! Beleid vraagt u? Hm. Ik zoek
een teamleider.” Uiteindelijk biedt
gemeentelijk persvoorlichter Ton
Boon uitkomst.
Boon legt uit dat in alle stadsdelen
een algemene verordening van
kracht is. ,,De boetes die werden
uitgedeeld in Westerpark kloppen
volgens de letter van de wet.
De Algemeen Plaatselijke Verordening
(APV) stelt dat het niet
is toegestaan om aan de straat
aangeboden vuilnis weg te halen.”
De regel is alleen maar een
stok achter de deur, zegt Boon.
,,Het druist natuurlijk in tegen
de recycling-gedachte. We willen
voorkomen dat de straat er uitziet
als na een bomexplosie.” Door
vuilniszakken wroeten raadt Boon
dan ook af. ,,Maar als je met een
auto langskomt en je haalt een
stoel of kastje van de straat, mijn
zegen heb je. Het is aan het inzicht
van de betreffende ordehandhaver
of iets wel of niet is toegestaan.”
Aan Boons uitspraken vallen
geen rechten te ontlenen. ,,Het is
een beetje jouw kansberekening”,
grinnikt hij.
Nieuwe ronde, nieuwe kansen.
Dit keer valt de keuze op het vermogende
stadsdeel Zuid. Maar de
opbrengst van de spullen is tussen
de Jags en Porsches zo mogelijk
nog kleiner dan die in het centrum.
Op de Apollolaan is niets
van waarde te zien. In de Breitnerstraat
staat een boekenkastje.
Even verderop vind ik een hele
mooie skelter waarvan alleen het
stuur ontbreekt; het ding blijkt
echter op slot te staan. Op de Koninginneweg
een wijnrek en twee
kapotte bankstellen waar geen
grand foulard nog iets van kan maken.
Een kale kerstboom, wie laat
zo’n ding tot ver in maart verpieteren?
In de Van Eeghenlaan ligt de
inhoud van een hele serie opengescheurde
vuilniszakken over
de stoep verspreid. Op de hoek
van de Alexander Boerstraat staat
een koelkast, te smerig om in te
kijken. Maar wie dit heeft aangeboden,
kent nog wel de vooroorlogse,
ongeschreven wetten van
het morgensterren. De stekker
is van de koelkast afgeknipt, wat
betekent dat het ding echt kapot
is. Vroeger was dat de gewoonte;
vuilniswroeters konden zo direct
zien wat nog bruikbaar is.
Morgenster Dora heeft in de loop
van de jaren veel, heel veel bruikbare
spullen gevonden. Spulletjes
die ze zelf hield, weggaf of verkocht.
Soms zelfs op bestelling. Ze
zegt goede zaken te hebben gedaan
op het Waterlooplein. ,,Ze kenden
me daar. Ik was er elke ochtend
om spulletjes te verkopen.” Dora
vertelt spannende verhalen. Over
drugs die ze vond bij het Centraal
Station. ,,Waarschijnlijk van toeristen
die niets durfden mee te nemen.”
Of over een koffer met geld.
,,Gisteren heb ik nog iemand blij
gemaakt met een gevonden legerjas.
En een paar dagen later heb ik
nog een kinderfietsje weg kunnen
geven.”
Maar ook Dora is steeds minder
fanatiek. ,,Tegenwoordig neem ik
alleen maar iets mee als ik toevallig
wat zie liggen. Ik ben minder
vaak op straat, maar merk ook
dat er gewoon veel minder mooie
dingen liggen. Het kan zijn dat het
komt omdat de gemeente strenger
is geworden. Niet alleen vo0r de
morgenster, maar ook het tijdstip
waarop je je vuil kunt aanbieden.
Het ligt minder lang op straat.” En
ook de crisis speelt een rol, denkt
ze. Mensen hechten meer aan de
spullen die ze hebben. Hoe dan
ook, Dora is stellig in haar conclusie.
,,Het is weinig Sinterklaas
meer op straat.”
mug magazine a p r i l 2010 achtergrond 11

Werkleider Jacco Vreugdenhill van de Tuinderij tussen de Hoya- planten: ‘Natuurlijk is dit werk niet voor iedereen.’ Foto: John Melskens
Trajectweigeraars procederen zich suf
‘re-integratie? noem het liever een gevangenkamp, waar je dwangarbeid verricht’
ma r t i n Br a n d W a G t
niet iedere bijstandsgerechtigde
legt zich
neer bij re-integratietrajecten
die hem door de
uitkeringsinstantie worden
opgelegd. trajectweigeraars
procederen
met wisselend succes
tegen de gemeentelijke
sociale diensten (dWi).
in de twintigste eeuw werden
ze totaalweigeraars genoemd:
dienstplichtigen die weigerden
om zowel militaire dienst als vervangende
dienstplicht te doen. Het
kwam ze in het ergste geval op acht
maanden gevangenisstraf te staan.
Zo drastisch zijn de sancties bij
het weigeren van een re-integratietraject
niet, maar je haalt je als
bijstandsgerechtigde wel heel wat
op je hals, zo blijkt uit een viertal
verhalen van principiële trajectweigeraars.
De Centrale Raad van Beroep,
de hoogste Nederlandse rechtsinstantie
in sociale zekerheidszaken,
sprak zich op 8 februari jongstleden
uit over het re-integratietraject van
de Amsterdammer Prins. Hij werd
opgeroepen om te verschijnen
12 achtergrond a p r i l 2010
bij tuinbouwbedrijf De Tuinderij
om deel te nemen aan het Hoya-
Project. Dit behelst het stekken
en potten van de lastig te kweken
Hoya-plant. Omdat Prins zelf een
ander project op het oog had, weigerde
hij het traject. Hierop kreeg
hij een strafkorting van een maand
bijstand, wat later teruggebracht
werd tot een eenmalige sanctie van
200 euro.
Bij de Centrale Raad speelde
voor het eerst ook de vraag mee of
hier sprake was van dwangarbeid
of verplichte arbeid. Beide zijn
verboden volgens het Europese
Verdrag voor de Rechten van de
Mens. Dwangarbeid is hier niet aan
de orde, zo luidt het oordeel Er is
immers geen fysieke of psychische
dwang uitgeoefend. Verplichte
arbeid is het wel, maar dat vinden
de rechters in dit geval geoorloofd.
Prins was al heel lang werkloos, hij
had op zijn minst een weekje rond
moeten kijken om te zien of het
werk iets voor hem was. Daarmee
wordt de voornaamste vraag negatief
beantwoord. Prins krijgt wel
zijn griffiegeld terug. De gemeente
draait op voor de proceskosten.
Een teleurgestelde Prins : ,,Ik
heb eerder webdesign gedaan. Daar
kon ik een stage in volgen, dat zou
geen cent kosten. De klantmanager
heeft het totaal genegeerd. Hoya
is een traject in de tuinbouw, daar
pas ik helemaal niet in. Ik begrijp
deze uitspraak niet. Je bent voor je
levensonderhoud afhankelijk van
een uitkering, de dreiging van een
sanctie is niets anders dan psychische
druk. Hoe kun je dan zeggen
dat dit geen dwangarbeid is?”
Werkleider Jacco Vreugdenhill
van de Tuinderij kan het verzet
van sommige bijstandsklanten
begrijpen. ,,Natuurlijk is dit werk
niet voor iedereen. Daarom hebben
we ook een aanloopperiode
van een week. Dan kunnen we zien
of het wat voor ze is. Dit project is
vooral bedoeld om arbeidsritme
op te doen. Het hoeft niet bij stekken
te blijven. We hebben hier ook
mensen rondlopen die zich bezig
houden met handel en verkoop.
Veel mensen die via DWI komen,
zijn in het begin afwachtend. Later
worden ze vaak erg enthousiast. Na
veertig dagen kun je een certificaat
krijgen, daarmee kun je zo in Aalsmeer
aan de slag. Er is veel werk in
de tuinbouw.”
Bijstandsgerechtigde Karin, die
bij de Tuinderij een Participatiebaan
heeft, beaamt dat het begin
moeizaam verliep maar is inmiddels
om. ,,Ik zit hier nu bijna twee jaar.
In het begin vond ik het helemaal
niks. Na een tijdje ben ik werkbegeleider
geworden, dat maakt het wat
interessanter.”
Re-integratietrajecten hebben
een grote vlucht genomen. Werden
uitkeringsgerechtigden tot het
begin van deze eeuw min of meer
met rust gelaten, vooral sinds de intrede
van de Wet Werk en Bijstand
in 2004 is er geen houden meer
aan. Het begrip Work First doet zijn
intrede. Door het uitvoeren van in
de praktijk veelal eenvoudige klussen
zou een bijstandsgerechtigde
arbeidsritme en andere zogeheten
werknemersvaardigheden verkrijgen,
zoals op tijd komen, gezag aanvaarden
en omgaan met collega’s.
Een belangrijk middel om iemand
op weg te helpen naar een betaalde
baan, zo roepen de directeuren
van sociale diensten. ‘Werklozen
pesten’ en ‘zinloze dwangarbeid’,
zo luidt steevast de kritiek van een
belangenvereniging als de Amsterdamse
Bijstandsbond.
‘Tuinkasweigeraar’ Prins is niet
de eerste trajectweigeraar die de
hulp van de rechter zoekt. Veel bekendheid
in bijstandskringen verkreeg
de ‘schoffelweigeraar’ Beck.
Nadat de gemeente Arnhem hem
eenmalig met veertig procent op
zijn uitkering heeft gekort, gaat
hij verhaal halen bij de plaatselijke
rechtbank. Die stelt hem op 8 oktober
2008 in het gelijk. De gemeentelijke
sociale dienst heeft niet
goed gekeken naar de individuele
omstandigheden en kon hem niet
zomaar elk willekeurig traject in de
maag splitsen.
De gezondheid van een bijstandsklant
telt mee bij de vraag of hij een
traject mag weigeren, zo oordeelde
de Amsterdamse rechtbank op 12
maart 2009 in de zaak van bijstandsgerechtigde
Verkuijl. Ondanks zijn
ernstige rugklachten vond het gemeentelijke
re-integratiebedrijf
Pantar scheidsrechteren en andere
activiteiten bij een sportvereniging
een geschikt traject. De ‘fluitwei-
geraar’ stond in zijn recht, vond de
rechtbank. Het verweer van Pantar
dat de werkzaamheden aan de medische
klachten van de man zouden
worden aangepast, werd verworpen.
,,Een re-integratietraject
moet aan bepaalde eisen voldoen”,
bevestigt persrechter H. Venema
van de Centrale Raad van Beroep.
,,Het werk mag niet onredelijk zijn.
Amsterdam mag bijvoorbeeld niet
iemand in Maastricht plaatsen. Het
moet ergens toe dienen, bijvoorbeeld
het opdoen van werkritme.
En het mag niet te belastend zijn.
Als iemand medische klachten
heeft, dan moet de gemeente daar
rekening mee houden.”
Rechtszaken als hierboven geven
aan dat je als bijstandsgerechtigde
tegenwoordig op je tellen moet passen.
Wie een traject weigert, moet
een goede reden hebben. Zelfs dan
kan hij zijn borst nat maken. Grote
strafkortingen tot het compleet
intrekken van de uitkering kunnen
het gevolg zijn. Aan de andere
kant is ook een succesvolle rechtsgang
niet uitgesloten. Dat geldt
nog niet voor Bosschenaar Koot.
,,Zij noemden het re-integratie.
Ik noem het liever een gevangenkamp
Ik mocht zes dagen compleet
zinloze arbeid verrichten, daarna
ben ik weggelopen. Ik ben er mee
naar een politieke partij gegaan,
er verscheen een groot stuk in het
Brabants Dagblad; intussen was ik
wel mijn uitkering kwijt. Ik heb nog
altijd €25.000 te goed van de Bossche
soos.”
mug magazine

amsterdammers klagen
graag over de noordzuidlijn.
Kunstenaar
Peter doeswijk besloot
het van de positieve
kant te bekijken
en heeft van de
bouwputten zijn galerie
gemaakt.
Jo s Ve r d o n k
vanuit zijn woning aan de Vijzelgracht
kijkt Peter Doeswijk
(57) al zo’n jaar of acht
uit op de bouwput van de Noord-
Zuidlijn. Menigeen zou daar gillend
gek van worden, maar rasoptimist
Doeswijk laat zich niet uit
het veld slaan. Al in 2002 sierde hij
als ludiek protest de hekken rond
de bouwput op met zelfgemaakte
kunstbomen. ,,Behalve een nachtburgemeester
zou Amsterdam ook
een officiële opleukburgemeester
moeten hebben”, verklaart Doeswijk,
,,want het kan allemaal veel
Kunstenaar Peter Doeswijk: ‘Ik ben hieraan begonnen omdat ik van Amsterdam hou’. Foto: Jan van Breda\
De stad kan een ‘opleukburgemeester’ gebruiken
Een feest voor de ogen
leuker en leefbaarder. Als er ooit
zo’n vacature komt, stel ik mij daarvoor
beschikbaar.”
Acht jaar later is Doeswijk wellicht
de enige Amsterdammer die
echt lol beleeft aan dit megalomane
bouwproject. Hij heeft een
aantal leegstaande huizen aan de
Vijzelgracht die door de bouw- en
boorwerkzaamheden zijn verzakt
voorzien van reproducties van
oude meesters. Het is leuker om
tegen een Johannes Vermeer, Frans
Hals of Jan Steen aan te kijken dan
tegen een met platen triplex dichtgetimmerd
pand.
De lelijke, blauwe schutting rond
Succcession Henri matisse: De jeu-de boulespelers, 1908
c/o Pictoright Amsterdam 2010
Leven en werk Paul Gauguin
’Is er nog nieuws’, door gauguin geschilderd in 1892.
de bouwput is dankzij Doeswijk inmiddels
aan het gezicht onttrokken
door grote foto’s van Amsterdamse
brugleuningen. ,,Het zijn eigenlijk
hekken versierd met hekken en dat
geeft een leuk effect.” Aan diezelfde
hekken hangen ook foto’s van de
sculpturen van de sierkunstenaar
en stadsbeeldhouwer Hildo Krop
(1884-1970). Krop is vooral bekend
geworden door zijn mens- en dierfiguren,
waarmee hij talloze Amsterdamse
bruggen en bruggetjes
decoreerde.
Doeswijk werkt altijd op eigen
initiatief. Hij bedenkt een project,
legt contacten met aannemers, de
pe t er Va n li e s h o u t
Toen de Amsterdamse Hermitage
openging waren de verwachtingen
hooggespannen. Niet hoog genoeg.
De openingsexpositie, over de
pracht en praal van het tsaristische
hofleven trok zevenhonderdduizend
bezoekers, twee maal zoveel
als verwacht. De nieuwe expositie,
‘Van Matisse tot Malevich’ gaat
vast en zeker nieuwe records breken.
Reden genoeg voor het GVB
om extra trams van lijn 9 in te zetten.
De vijfenzeventig doeken die
nu tijdelijk naar de Amsteloever
zijn verhuisd, topstukken van de
artistieke voorhoede uit het begin
van de vorige eeuw, bieden teza-
ar Ja n Va n oo r s o u w
Paul Gauguin (1848-1903) ontbrak
tot zijn grote ergernis op
de Parijse Wereldtentoonstelling
van 1889. Hij had daarom op het
festivalterrein zijn eigen expositieruimte
in het Café des Arts van
de heer Volpini geregeld. Daar lagen
ook Gauguins ‘zinkografiëen’,
een goedkoop alternatief voor litho’s,
die hij op advies van Theo
van Gogh had gemaakt. Gauguin
wilde zichzelf op de kaart zetten
als modern kunstenaar. Zijn postimpressionistische
werk was dan
ook wezenlijk anders dan de naturalistische
kunst van die tijd. De
prenten zijn afgedrukt op geel pa-
Dienst Noord-Zuidlijn en sponsors
en gaat vervolgens aan de
slag. Hij werkt veel samen met het
Amsterdams Historisch Museum
en maakt dankbaar gebruik van de
collectie van dit museum voor zijn
reproducties.
Doeswijk studeerde scheikunde
en is als kunstenaar volledig autodidact.
,,Ik noem mijzelf het liefst
projectkunstenaar en ben hier
aan begonnen omdat ik heel veel
van Amsterdam en haar bewoners
hou.”
De straatkunst van Doeswijk is
zo populair geworden dat inmiddels
veel afbeeldingen zijn gesto-
men een fenomenaal overzicht van
vernieuwing in de schilderkunst.
Het verhaal achter deze collectie is
verbazingwekkend. Twee steenrijke
Russische textielbaronnen, die
voor zaken vaak in Parijs te vinden
waren, besloten flink te investeren
in de nieuwste generatie kunstschilders.
Niet om te beleggen, te
pronken of te speculeren. Als vroege
voorgangers van Bill Gates hanteerden
ze de stelregel dat ze van
hun kapitaal konden leven. Al wat
er extra in kas kwam, ging richting
Parijs. Letterlijk stapels kunstwerken
verhuisden naar Moskou, van
Monet via Cézanne, Van Gogh en
Gauguin tot hele reeksen Matisse
en Picasso. Verzamelaars Sjtsjoekin
pier, een ongebruikelijke kleur in
die tijd. Het Van Gogh Museum
verwierf in 2004 zo’n Volpini-serie.
In de eerste expositiezaal van
de tentoonstelling ‘Paul Gauguin:
de doorbraak naar moderniteit’ in
het Van Gogh Museum staan caféstoelen
opgesteld. Op zo’n stoel
kun je in alle rust de werken bekijken.
Centraal in die ruimte hangt
de elf werken tellende Volpiniserie
waarop Gauguin zijn vier
bekende thema’s laat zien. Meisjes
uit Arles, Bretonse boerinnen,
exotische oorden en baadsters.
De thema’s die Gauguin gebruikt
in de zinkografieën, komen later
ook weer terug in zijn schilderijen.
Deze hangen in de boven-
len. Vooral de afbeeldingen van
Krops konijntjes en zeehondjes
zijn populair bij ‘liefhebbers’ van
kunst. ,,Dat ze zo gewild zijn is
een eer, maar dat is uiteraard niet
de bedoeling. De panelen worden
vaak met veel geweld van de hekken
getrokken en raken daardoor
beschadigd. De afbeeldingen zijn
bedoeld voor alle Amsterdammers
en als je zoiets alleen voor jezelf
in je slaapkamer wilt hebben, ben
je egoïstisch bezig.” Momenteel is
Doeswijk bezig met een Panorama
Mesdagachtig doek, dat het beste
zichtbaar is vanaf het terras van het
Noord-Zuid-Hollands Koffiehuis.
en Morozov stelden hun collecties
gratis open voor publiek. Na de
Oktoberrevolutie liep alles anders.
Sjtsjoekins woonpaleis werd een
Sovjet-museum. Zelf mocht hij
aanblijven, als directie-assistent.
Hij woonde voortaan in een dienstbodenkamertje
in zijn eigen huis.
Een paar jaar later vluchtten beide
verzamelaars naar Parijs, waar ze al
snel in berooide omstandigheden
overleden. Onder het bewind van
Stalin ging de kunst tientallen jaren
achter slot en grendel.
De Hermitage geeft 2x twee
vrijkaarten weg. Mail je naam en
adresgevens naar: administratie@
mugweb.nl
zaal van het museum, aangevuld
met houtsneden en keramiek. De
kunstwerken zijn prachtig uitgelicht.
Zo anders dan in het Café
des Arts, waar je aan de bar om de
map met de Volpini-serie moest
vragen. Tip: Het museum is vrijdagavond
geopend tot 22.00 uur,
het is dan aanzienlijk minder druk
dan overdag. Elke zondagochtend
om 11.00 uur en vrijdagavond om
19.30 uur is er een gratis rondleiding
over de tentoonstelling. Te
zien tot 6 juni.
Het Van Gogh Museum geeft 2x
twee vrijkaarten weg. Mail je naam
en adres naar: administratie@
mugweb.nl
mug magazine a p r i l 2010 Kunst & cultuur 13

Amsj
De Boekenbeurs
Nederland telt enkele honderden
beroepsschrijvers.
Dat is de eredivisie van de
literatuur. In de anonieme
amateurklasse der zondagmiddagschrijvers
schrijven
zo’n miljoen Nederlanders
puur voor hun plezier. Een
deel van deze spelers wil
graag een boek publiceren.
Dat kan bijvoorbeeld via
printing of publishing on
demand. Inmiddels zijn
daar weer alternatieven voor
bedacht. Een daarvan is de
website tenpages.com, die
werkt volgens het beursprincipe
van vraag en aanbod.
Amateurauteurs kunnen
minimaal tien pagina’s van
een ongepubliceerd manuscript
op deze site plaatsen.
Vervolgens kunnen geïnteresseerde
lezers aandelen in
deze manuscripten kopen.
Elk aandeel kost 5 euro. Als
er binnen vier maanden
tweeduizend aandelen zijn
verkocht, wordt het uitgegeven
bij een echte uitgeverij.
Een leuk initiatief, maar er
zitten wel wat haken en ogen
aan. De voornaamste zijn dat
de publicatiedrempel wel
heel hoog ligt. De site tenpages.com
is nu enkele weken
online en een enkele topper
staat inmiddels op driehonderd
aandelen. Je hebt als
schrijver wel een groot en
gul netwerk nodig om die
magische grens van tweeduizend
te bereiken. Tenpages.
com heeft duidelijk wat
meer publiciteit nodig. Een
iets minder ambitieus, maar
daardoor waarschijnlijk wat
kansrijker alternatief is pulpfictie.nl.
Het werkt ongeveer
zo als tenpages, maar dan
zonder aandelen en uitzicht
op een letterkundige doorbraak.
Pulpfictie richt zich
op ‘de nieuwe schrijvende
generatie’, maar een ‘jeugdige
veertiger’ mag ook meedoen.
Dat is dan weer een hele
geruststelling. Deze jonkies
kunnen verhalen aanleveren
in vijf confectielengtematen:
van XS (Extra Small) tot XL
(Extra Large). De maximale
lengte is vijftienhonderd
woorden. De ingestuurde
pennenvruchten worden
voor ze op de site
komen door de redactie gelezen
en beoordeeld. Daarna
kunnen ook de lezers hun
mening geven. De beste verhalen
verschijnen uiteindelijk
in een papieren bloemlezing.
Dan heb je ook een beetje een
boek, maar moet je je roem
delen met anderen.
www.10pages.com
www.pulpfictie.nl
Jos Verdonk
14 Kunst & cultuur a p r i l 2010
BroeDPLAAts
Ruigoord, in het Westelijk havengebied, was een van de eerste vrijplaatsen van Amsterdam. Foto: Arthur de Smidt
Werkgelegenheid dankzij broedplaatsen
mug bezocht een jaar
lang elke maand een
creatieve broedplaats.
in dit laatste verhaal
een evaluatie van
het amsterdamse
broedplaatsenbeleid.
th e a GolVerdinGen
Jo s Ve r d o n k
in Amsterdam bevinden zich
zo’n vijftig broedplaatsen waarin
bij elkaar ongeveer drieduizend
kunstenaars en creatieve ondernemers
actief zijn. Samen beschikken
zij over een vloeroppervlakte van
pakweg honderdduizend vierkante
meter.
Het leeuwendeel van de Amsterdamse
broedplaatsen is tot stand gekomen
met een bijdrage van Bureau
Broedplaatsen, een gemeentelijke
instelling die in juni tien jaar bestaat.
Bureau Broedplaatsen verdeelt subsidies
en bemiddelt tussen woningbouwcorporaties,
stadsdelen en
broedplaatsontwikkelaars. Sinds
2000 heeft Bureau Broedplaatsen
ruim veertig miljoen euro besteed
aan de realisatie van nieuwe broedplaatsen.
In Amsterdam zijn enkele
organisaties die zich bezighouden
met de praktische kanten van het
broedplaatsenbeleid. Ze zoeken locaties,
zorgen dat die aan de eisen
van de gebruikers en de brandweer
voldoen en werven kunstenaars.
Bekende broedplaatsontwikkelaars
zijn Beehive, Fanu, Lingotto en Urban
Resort.
Jaap Draaisma is directeur van
Urban Resort en heeft zijn wortels
in de kraakbeweging: ,,Van de term
broedplaats krijg ik altijd een beetje
de kriebels. Het is de vertaling van
het Amerikaanse begrip incubator
(broedstoof, broedmachine, red.).
Wij spreken zelf liever over vrijplaatsen.”
Om de ontstaansgeschiedenis
van het huidige broedplaatsenbeleid
te begrijpen, moeten we terug
naar de jaren negentig van de vorige
eeuw. Toen rezen de prijzen van onroerend
goed de pan uit, zodat het
voor jonge creatievelingen vrijwel
onmogelijk was om aan betaalbare
werkruimtes te komen. Er was bijna
geen leegstand en plekken voor
kunstenaars waren er helemaal niet
meer. Gevolg was dat er, net als in de
jaren tachtig, weer ouderwets werd
gekraakt, gedemonstreerd en gereld.
Pakhuis Amerika en de Graansilo
aan de IJ-oever werden eind
jaren negentig ontruimd. Draaisma
denkt er met enige weemoed aan
terug: ,,We hebben toen een manifest
geschreven en een hoorzitting
georganiseerd. Tot onze stomme
verbazing nam de gemeenteraad dat
serieus en dat is het begin geweest
van het broedplaatsenbeleid.”
Het is enigszins ironisch dat het
keurige, ambtelijke Bureau Broedplaatsen
door toedoen van de kraakbeweging
is ontstaan. Tot op de dag
van vandaag zijn er kunstenaars die
daar moeite mee hebben. Door het
broedplaatsenbeleid zou de kunstenaarsscene
teveel georganiseerd
en gereguleerd zijn. Voor de echte
underground en autonome kunst
zou geen plaats meer zijn. Deze kritiek
komt vooral uit de mond van de
wat oudere generatie en vanuit de
wat ‘ruigere’ broedplaatsen, zoals de
NDSM-werf en Nieuw en Meer in
Slotervaart.
Jaap Schoufour, hoofd Bureau
Broedplaatsen, is het met die kritiek
niet eens: ,,Het is onzin dat wij
teveel zouden controleren. Het is
voor ons juist de kunst om de groepen
kunstenaars in de broedplaatsen
zelf hun creatieve concepten te
laten uitdokteren. Wij kijken wat
we financieel en organisatorisch bij
kunnen dragen, maar het zijn uiteindelijk
de kunstenaars die de broedplaatsen
maken.”
Het instorten van de vastgoedmarkt
in 2003 en de internationale
kredietcrisis hebben het broedplaatsenbeleid
sterk beïnvloed. Ineens
werd het een stuk eenvoudiger om
aan grote bedrijfsruimten te komen.
Grote panden die door de crisis zo
goed als onverkoopbaar zijn, krijgen
dankzij Bureau Broedplaatsen een
tijdelijke bestemming. Met ondersteuning
en subsidies van Bureau
Broedplaatsen maakte Urban Resort
van het in verval geraakte Volkskrantgebouw
een van de grootste
broedplaatsen van de stad. Schoufour:
,,Als je zo’n complex zou willen
upgraden naar de laatste eisen
van het moderne kantoorleven kost
dat enorm veel geld. Dan kun je beter
een aantal jaren wachten en zo’n
gebouw tijdelijk geschikt maken
voor ateliers en werkruimten. In de
toekomst kan er een ondernemer
of projectontwikkelaar langskomen
die zegt: ‘Ik wil er in tweeduizendzoveel
in.’ Dan wordt het clubje dat
er nu in zit, uitgegooid. Maar als dat
niet gebeurt, wordt het contract gewoon
verlengd. Bij het Volkskrantgebouw
liep dat eerst tot 2012 en nu
tot 2014. We zijn wel al in gesprek
over 2019. Voor ons is ook dat feeste-
lijk nieuws want als een broedplaats
langer wordt gebruikt, is onze investering
beter besteed.” Het Amsterdamse
broedplaatsenbeleid heeft
dus, ondanks dat wel eens anders
wordt beweerd, wel degelijk een
economische drijfveer. Het is meer
dan alleen een ‘linkse hobby’.
Daarnaast zijn de broedplaatsen
goed voor de werkgelegenheid. Alleen
al het Volkskrantgebouw is al
goed voor zo’n driehonderd arbeidsplaatsen.
Door de culturele activiteiten
stijgt bovendien de waarde van
een buurt: het wordt voor mensen
aantrekkelijker in zo’n omgeving te
wonen. Zo zijn de prijzen van de
huizen rond het Timorplein onder
meer door de aanwezigheid van
Studio K met zo’n 10 tot 15 procent
gestegen.
Inmiddels heeft het Amsterdamse
broedplaatsenbeleid een voorbeeldfunctie.
Jaap Draaisma van
Urban Resort: ,,Aan het ontvangen
van buitenlandse gasten zouden we
inmiddels een dagtaak kunnen hebben.
Ze komen uit alle hoeken van
de wereld. We hebben bezoekers
gehad uit Moskou, Brazilië en het
Verre Oosten. Ze vroegen: ‘Wat
is het geheim van dit pand?’ We
hebben hier het gemeentebestuur
van Barcelona rondgeleid, projectontwikkelaars
uit Japan en een
kunstenaarsgroep uit de Oekraïne.
‘Amsterdam ist eine coolen Stadt’,
kregen wij te horen.”
Schoufour heeft dezelfde ervaringen.
,,Ook wij ontvangen veel
buitenlandse delegaties, zoals uit
Kaapstad, Helsinki en Kopenhagen.
Ze willen zien hoe wij het hier doen.
Alleen de Fransen komen niet. Die
hebben het idee: ‘Wij doen het toch
al het beste!’ ”
mug magazine

De Risqettes treden op in shows die zijn gebaseerd op de jaren dertig en veertig, toen burlesque heel populair was. Foto: John Melskens
Burlesqueshows beleven een comeback
volgens cabarethistoricus houden nederlanders van lachen, muziek en blote tieten
al enige jaren beleeft
de theatervorm
burlesque een
voorzichtige revival
in kleine clubs en
theatertjes.
th e a GolVerdinGen
Jo s Ve r d o n k
Burlesque is een vrolijke theatervorm
waarin muziek, humoristische
variété-acts en
beschaafd bloot centraal staan. Geen
harde porno dus, maar meisjes met
kwastjes op hun tepels.
,,Burlesque hoort thuis in de kleine
Nicolien mizee. Foto: J. Melskens
clubs”, zegt Marco Buschman, die
sinds 2007 met zijn impressariaat
Madame Risquée burlesqueshows
organiseert. ,,Daar is het eind negentiende
eeuw ook begonnen. Nachtclubs
waren in die tijd alleen toegankelijk
voor de gegoede klasse, maar
de gewone man wilde ook vermaakt
worden. Dus werden er in cafés,
op straat of tijdens kermissen amateuristische
acts uitgevoerd door
meisjes uit het volk. Op den duur
kwamen daar andere acts bij: goochelaars,
acrobaten, vuurspuwers,
gedachtelezers en circusnummers.
Dat werd toen vaudeville genoemd.
Bij de allereerste burlesque-acts was
er trouwens geen stukje bloot vel te
zien. Dat was streng verboden. De
meisjes droegen een pakje met daarover
een kostuum. Het was in die
tijd al heel erg spannend en opwin-
dend als dat bovenste kostuum dan
werd uitgetrokken.”
Margo van de Linde treedt op als
Lady Marmalade in burlesqueshows
in onder andere Club 8 en het Rozentheater.
Ze vormt samen met Dineke
Faaf (Deena Ray) het duo The
Taste Dolly’s. Van de Linde: ,,Onze
shows zijn geïnspireerd op de jaren
dertig en veertig, toen burlesque
heel populair was, maar ik vind het
ook leuk om actuele kwesties aan te
snijden. Zo hebben wij een showtje
gemaakt over de boerka. We
spelen een verliefd stelletje dat een
beetje om elkaar heendraait. Ik zit
helemaal ingepakt in een knalroze
glitterboerka, die op een gegeven
moment omhoog schiet. Opeens sta
ik dan als een sexy stripper in zwarte
jarretels.”
„Nederland ligt gewoon tien jaar
MUG’s nieuwe columniste
to i n e Gr a u s
Schrijfster Nicolien Mizee gaat met
ingang van dit nummer columns
schrijven voor MUG Magazine.
Hoe het leven van een uitkeringsgerechtigde
er uitziet, weet ze als de
beste. Ze heeft zelf jarenlang van
een uitkering moeten rondkomen.
Haar eerste roman ‘Voor God en de
Sociale Dienst’ was eraan gewijd.
Het boek werd in de pers lovend
ontvangen. Haar volgende roman
‘Toen kwam moeder met een mes’
werd genomineerd voor de Libris
Literatuurprijs en ook voor haar
laatste boek ‘En knielde voor hem
neer’ kreeg ze veel waardering.
Nicolien Mizee is docent aan
de Schrijversvakschool ’t Colofon,
waar ze zelf ooit een opleiding
scenarioschrijven volgde.
Over de schrijflessen die ze daar
geeft, schreef ze columns voor
achter op burlesquegebied”, vervolgt
Buschman. „Burlesque is in het buitenland
veel groter dan hier. Er is een
musical gemaakt over Gypsy Rose
Lee, een van de eerste professionele
burlesque danseressen. Er zijn burlesque
elementen terug te vinden
in moderne theaterproducties en in
speelfilms zoals Moulin Rouge. En
eind dit jaar komt de film Burlesque
uit, met zangeres Christina Aguilera.”
Jacques Klöters is cabarethistoricus.
Hij gaf les aan de Kleinkunstacademie
en presenteert elke
zondagmorgen het programma De
Sandwich op Radio 2. ,,In Duitsland
en Oostenrijk is burlesque heel populair.
In Nederland blijft het wat
achter. Dat komt in de eerste plaats
omdat het verbonden is aan de verkeerde
stad. Burlesquetheater is nu
NRC Handelsblad.
Op haar twintigste kwam ze in
de bijstand, werd vervolgens afgekeurd
en belandde in een Wajonguitkering.
Mizee: ,,Omdat er niets
aan mij te zien was, wekte mijn arbeidsongeschiktheid
grote wrevel
bij instanties. Ik voelde me altijd
schuldig, hoewel ik er niets aan
kon doen. Ik heb het in ‘Voor God
en de Sociale Dienst’ beschreven.
Pijnlijk onderwerp. Door het succes
van mijn tweede boek kon ik
een schrijversbeurs aanvragen. Dat
ging twee jaar goed, maar die beurs
vooral in Amsterdam te zien, terwijl
het in Rotterdam veel meer op zijn
plaats is. Het is een volksgenre dat in
een havenstad, waar hard wordt gewerkt,
thuishoort. Bovendien moeten
Nederlanders nog wennen aan
het genre. Wij zijn opgegroeid met
onemanshows, in Nederland geïntroduceerd
door Toon Hermans.
Dat is de hele avond kijken naar een
man die op het podium zijn puist
staat uit te drukken. Burlesque is anders
en veel afwisselender: elke tien
minuten is er wel weer iets nieuws te
zien.”
Klöters juicht de ontwikkeling
van burlesque in Nederland toe en
ziet wel kansen voor dit kleinkunstgenre.
,,Nederlanders houden van
lachen, muziek en blote tieten. Als
je dat in burlesque combineert is het
altijd drie keer goed!”
hield op en van schrijven alleen kan
bijna niemand leven. Mijn financiele
situatie bleef uiterst onzeker.”
Nu is ze een succesvol schrijfster,
getrouwd met een leraar en
heeft geen financiële zorgen meer.
,,Door mijn huwelijk kwam ik in
veilige haven. Dat was heel verwarrend.
Ik had zo lang moeten vechten
om overeind te blijven, dat ik
me niet direct kon ontspannen. Ik
heb een volkstuintje genomen en
ben de hele boel gaan omspitten.
Twee spaden diep.”
Zie pagina29
mug magazine a p r i l 2010 Kunst & cultuur 15

2
16 Kunst & cultuur a p r i l 2010
1
AGenDA cuLtuur
T/M VrIjDaG 30 aPrIL
Dodenrijk in het Allard Pierson
op reis door het egyptische dodenrijk.
Bezoekers volgen de weg van een
overleden egyptenaar, van godenrechtbank
tot de paradijselijke rietvelden
en de spannende en gevaarlijke
reis door het dodenrijk zelf.
LocaTIE Allard Piersonmuseum, oude
turfmarkt 127 Info www.allardpierson-
museum.nl 020 525 2561 TIjD Ma T/M Vr
10:00-17:00 za En zo 13:00-17:00 ToEGanG
€6,50 sTaDsPas €3,50 MET aPrILBon gratis
DonDErDaG 1, 8, 15 En 22 aPrIL
Opera per tutti ‘voor iedereen’
toegankelijke opera van hoge
kwaliteit en podium voor jong talent.
De mazali opera singers zappen door
verschillende opera’s in wisselende
bezetting. naast artistiek leidster en
mezzosopraan mylou mazali treden
een sopraan, een tenor en een bariton
of bas op, begeleid door een pianist.
LocaTIE vondelkerk, vondelstraat 120D
Info www.operapertutti.nl 020 627
4929 aanVanG 19:30 ToEGanG €20 sTaDsPas
€10 MET aPrILBon gratis
2
T/M WoEnsDaG 7 aPrIL
Retrospectief Clouzot
Henri-Georges clouzot maakte klassieke
thrillers als 'Le salaire de la Peur'
(sterrendebuut van Yves montand),
'Les Diaboliques' (met simone signoret)
en 'Quai des orfèvres'. er is herwaardering
van zijn werk door filmers
als Quentin tarantino. in 1956 filmde
clouzot 'Le mystère Picasso', waarin
het ontstaansproces van Picasso’s
schilderijen wordt getoond.
LocaTIE eye Filminstituut nederland
(Filmmuseum), vondelpark 3 Info
www.filmmuseum.nl 020 589 1400
aanVanG 19:00/20:00 ToEGanG €7,80 sTaDsPas
ETc . €6,50
T/M WoEnsDaG 21 aPrIL
Foto-expositie ‘Het Oog’
Werk van studenten van de Fotoacademie
Amsterdam, die halverwege hun
studie zijn. Het getoonde werk bestaat
uit verschillende studieopdrachten en
uit vrij werk.
LocaTIE Fotogalerie Fotogram,
korte Prinsengracht 33 Info
www.fotogram.nl 020 530 9250 oPEn Ma
T/M Do 10:00 - 21:00 Vr/za 10:00 - 16:00
ToEGanG gratis
VrIjDaG 9 En zaTErDaG 10 aPrIL
Dans: The Bluff Project
theater is bluf. Alexandra Bachzetsis
onderzoekt bluf in een serie miniaturen
over seks, geweld, media, kunst en
reclame. met hun lichamen als inzet
bluffen drie dansers zich door de
populaire cultuur.
LocaTIE De Brakke Grond, nes 43 Info
www.brakkegrond.nl 020 626 6866
aanVanG 20:30 ToEGanG €13
zaTErDaG 10 En zonDaG 11 aPrIL
Kindermusical DJ & Pianissima
De koning organiseert een wedstrijd
voor het huwelijkslied van de prins.
Zal oude muziek het winnen van
moderne beat? De freestyler Dj en de
klassieke zangeres Pianissima vallen
echter als een blok voor elkaar. De
gebeurtenissen volgen elkaar daarna
in rap tempo op met onder andere een
oorverdovend duel, op de vlucht voor
de jazzpolitie en de overwinning van
maar één soort muziek.
LocaTIE theater De cameleon, Derde
kostverlorenkade 35 Info 020 489 4656
www.decameleon.nl aanVanG 15:00
ToEGanG kInDErEn €8 VoLWassEnEn €10
zonDaG 18 aPrIL
Nederlands Studenten Kamerorkest
nesko is een orkest dat elk jaar
opnieuw wordt samengesteld uit
musicerende studenten onder leiding
van een gerenommeerde dirigent.
Het nesko nodigt voor elk project een
nederlandse componist uit. Yorick
Goldewijk componeerde 'After Dark'.
verder staan ravel, schumann en
Beethoven op het programma. Het
nesko staat voor frisse, spetterende
uitvoeringen op een hoog niveau.
LocaTIE YakULT zaaL Beurs van Berlage,
Damrak 277 Info reserveren via Beurs
van Berlage www.nesko.nl 020 521
7575 kassa oPEn DI T/M Vr 14:00 - 16:00
aanVanG 20:15 ToEGanG €17 sTaDsPas €12 MET
aPrILBon €5
VrIjDaG 23 aPrIL
Muslim Woman Music Makers
Dit is een nieuw platform voor muziek
die niet in één hokje te stoppen is.
mWmm wil tegelijkertijd moslimvrouwen
op de voorgrond plaatsen. Het
project is ontwikkeld door the missing
voices consortium bestaande uit ulfah
Arts (uk), tavse stemmer (Denemarken)
en stichting marmoucha (nL).
LocaTIE Podium mozaïek, Bos en Lommerweg
191 Info 020 580 0380 info@
podiummozaiek.nl aanVanG 21:00 ToEGanG
€12,50 VoorVErkooP €10
MaanDaG 26 aPrIL
The Dollhouse
Hoe overleef je de middelbare school?
een kleine maatschappij waar de
verhoudingen op scherp worden gezet.
De jongeren bieden inkijk in hun
dagelijks leven. inspiratiebron voor
deze voorstelling is de film ‘Welcome
to the Dollhouse’. Deze mix van film en
theater is gemaakt door getalenteerde
leerlingen van open schoolgemeenschap
Bijlmer onder begeleiding van
professionele regisseurs en choreografen
van jeugdtheaterschool Zuidoost.
LocaTIE Bijlmerparktheater, Anton de
komplein 240 Info www.bijlmerparktheater.nl
020 311 3933 aanVanG 19:30
ToEGanG €6
VrIjDaG 9 En zaTErDaG 10 aPrIL
Een gezicht als een lepel
Wat als je héél anders dan andere
kinderen bent. Wat als je dol bent op
opera en het vertellen van verhalen
en een beetje autistisch. o, en je bent
ook nog joods en je hebt een gezicht
als een lepel zo rond. 'spoonface'
is geschreven door Lee Hall, voor
kinderen vanaf negen jaar, en wordt
gespeeld door theatergroep Bontehond
onder leiding van noël Fischer.
nu op toernee en maar twee dagen in
Amsterdam.
LocaTIE jeugdtheater De krakeling,
nwe. Passeerdersstraat 1 Info www.
krakeling.nl 020 624 5123 aanVanG 19:30
(zaterdag 16:00) ToEGanG €7 kInD €8
BEGELEIDEr €11 VoLWassEnE zonDEr kInD, korTInG
MET sTaDsPas En cjP
T/M zonDaG 29 aUGUsTUs
1 The Hoerengracht
Het Amsterdams Historisch
museum toont 'the Hoerengracht'
van edward kienholz en nancy reddin
kienholz. Dit zal de eerste keer zijn
dat dit kunstwerk van 14 meter lang,
4 meter breed en 3 meter hoog in
nederland te zien is. the Hoerengracht
stelt de Wallen voor, kustzinnig
samengebald in één straat. the
Hoerengracht maakt deel uit van een
gelijknamige expositie met de ontwikkelingen
in de rosse buurt als thema.
LocaTIE Amsterdams Historisch museum,
nZ voorburgwal 359 www.ahm.nl 020
523 1822 oPEn 10:00 - 17:00 ToEGanG VoLW.
€10 65+ €7,50 kInD €5 sTaDsPas gratis
T/M VrIjDaG 30 aPrIL
‘Kunst door de natuur gevormd’
Foto’s door ingrid schütt en Fred van
Heerwaarden. onderwerpen zijn een
rondreis door china, indonesië en de
vs. Foto’s van erosie door regen, wind,
vulkanen en geisers, gestileerd in
bergen en kleuren.
LocaTIE vereniging noppes, m. van B.
Bastiaansestraat 60 Info www.noppes.
nl 020 428 8080 oPEn Wo T/M Vr 13:00 -
17:00 ToEGanG gratis
WoEnsDaG 5 MEI
Bevrijdingsfestival 2010
Geen Amsterdams voorjaar zonder
festivals. Direct na koninginnedag
is het feest op Bevrijdingsdag. op
twee muziekpodia, een hoofdpodium
op de Dam en één op het
nesplein, staan onder andere junkie
XL, Gotcha!, All stars en moss.
Ambassadeurs van de vrijheid zijn
onder andere junkie XL en Guus
meeuwis. in het hele land vinden
activiteiten plaats waarbij je kunt
laten zien wat vrijheid voor jou
betekent. Lief hebbers van lichte
klassieke muziek kunnen als altijd
‘s avonds op de Amstel terecht.
met de koningin meedeinen op de
klanken van ‘We’ll meet again’.
ToEGanG gratis
mug magazine

AGenDA PoLitiek
DonDErDaG 8 aPrIL
Wat willen de scholieren?
Zestigduizend leerlingen gaven hun
mening over hun voortgezet onderwijs.
Presentatie van de resultaten
van de LAks-monitor. Demissionair
staatssecretaris marja van Bijsterveld
in discussie met zittende kamerleden
en scholieren.
LocaTIE rode Hoed, keizersgracht 102
Info En rEsErVErEn via een e-mail naar
laks-monitor@laks.nl aanVanG 14:30
ToEGanG gratis
DonDErDaG 8 aPrIL
De blik van de ander
Hoe keken de Amerikanen ten tijde
van de koude oorlog naar de DDr?
vonden de oostduitsers de verenigde
staten een bolwerk van hartenloze
kapitalistische uitbuiters of was er
sprake van verholen afgunst en jaloezie?
Propagandafilms van beide zijden,
interessant en amusant.
LocaTIE Goethe institut, Herengracht
470 Info www.goethe.de/amsterdam
reserveren 531 29 00 aanVanG 20:00
ToEGanG €5
WoEnsDaG 14 aPrIL
Historisch Café
Het spannende korte leven van jacoba
van Beieren, gravin van Holland
(1401-1436) is door Antheun janse te
boek gesteld. vier huwelijken, talloze
gewapende conflicten, een spectaculaire
ontsnapping in mannenkleren,
en een vorstendom dat kromp tot
een volkstuintje bij Gouda. Plus een
gesprek over kinderbijbels en navertellingen
van literaire toppers uit de
negentiende eeuw.
LocaTIE café P 96, Prinsengracht 96 Info
www.historischcafe.nl aanVanG 20:00
ToEGanG gratis
zonDaG 18 aPrIL
Bijlmermeer, stad van de toekomst?
veel beloftes, en nog meer twijfels. Gezinnen
trokken weg naar een huis met
tuin verderop. na stevige sloop wordt
de middenklasse teruggelokt met
(koop)woningen, uitgaansgelegenheden
en winkelcentra. Hannah Belliot en
architect Pi de Bruijn geven hun visie.
LocaTIE stadsarchief, vijzelstraat Info
www.stadsarchief.amsterdam.nl
aanVanG 15:00 ToEGanG gratis
zaTErDaG/zonDaG 24 En 25 aPrIL
Marxisme Festival
Links leeft nog. jaarlijks, overvol
programma in alle zalen. crisis, verzet,
geschiedenis, toekomst en strijdbare
kunst en cultuur.
LocaTIE crea, turfdraagsterspad 17 Info
En rEsErVErEn www.socialisme.nu aanVanG
11:00 korTInG GELDT Voor studenten en
uitkeringsgerechtigden PassEParToUT
€15/€12,50. ToEGanG zaTErDaG €10/€7,50,
zonDaG €7,50/€5
Blowup van deze foto is te zien in de Openbare Bibliotheek (OBA) op het Oosterdokseiland op de vijfde etage bij het
hobbyplein (mogelijk gemaakt door mug en Amsterdams Fonds voor de Kunsten).
Empty your Pocket sijbolt jan noorda
Fotoproject george maas | www.emptyyourpocket.com
Sijbolt Jan Noorda (64) is
theoloog en bestuurslid van
uiteenlopende instellingen
in de publieke, universitaire
en culturele sector. Zo is hij
onder meer voorzitter van de
Vereniging van Universiteiten
(VSNU), voorzitter van
de Raad van Toezicht van het
Film Instituut en sinds kort
ook voorzitter van het Amsterdams
4&5 mei Comité. ,,De
foto is gemaakt op de Dam,
na een interview over Bevrijdingsdag.
Het thema voor dit
jaar is: Vrijheid wereldwijd.
Mensen hebben tegenwoordig
de neiging om het begrip
‘vrijheid’ vooral op zichzelf
te betrekken. Zo heb ‘ik’ alle
vrijheid een feestje te geven
tot vier uur ’s nachts. Maar
wat dat betekent voor de vrijheid
van mijn buurman doet er
niet toe. Mijn zakken leveren
een magere buit op. Overigens
ontbreekt op de foto nog een
zakdoek. Thuis ligt een stapeltje
klaar en daar pak ik er elke
dag eentje van mee. Ze waren
van mijn vader of grootvader.
Ik draag ze uit gewoonte,
net als mijn hoed. Toen mijn
grootvader overleed, bleef zijn
hoed over. Toen heb ik maar
eens geprobeerd hoe dat is, het
dragen van een hoed. En dat
groeit dan uit tot een gewoonte.
Verder zie je een telefoon.
Telefoneren doe ik er eigenlijk
nog het minste mee. Ik reis veel
met het openbaar vervoer en
heb er zelf ontzettend de pest
over in wanneer anderen bellen
in het openbaar. Ik kan met
mijn telefoon sms’en, e-mailen
en internetten en dat gaat geruisloos.
Mijn portemonnee:
niets bijzonders. Er zit wat geld
in, wat pasjes en visitekaartjes.
Geen los geld; daarvoor hebben
we thuis een bakje. Aan
mijn sleutelbos zit een huissleutel
en de sleutel van mijn
brievenbus. Die hanger, met
‘Salto’ erop, is ook een sleutel:
van de achterdeur van Artis. Ik
maak deel uit van een groepje
dat geld aan het inzamelen is
voor verbouwingen aan Artis.
We hebben fantastische plannen
met het apenhuis en er
komt een nieuw voorterrein.”
Michiel Wetzer
mug magazine a p r i l 2010 Kunst & cultuur 17

stage lopen in achterstandsbuurt
‘in het begin was ik in de indische buurt ‘s avonds bang op straat’
jonG En sLIM
de hogeschool van
amsterdam heeft in
de molukkenstraat een
buurtwinkel geopend,
waar studenten
huiswerkbegeleiding
geven en sociaal
raadslieden helpen.
studenten die het leven in een
echte achterstandswijk willen
meemaken, kunnen hun
hart ophalen. Na Amsterdam Zuidoost
en de Baarsjes heeft de Indische
buurt nu ook een Buurtwinkel
voor Onderwijs, Onderzoek en
Talentontwikkeling (Boot). Deze
drie wijken hebben het predicaat
‘achterstandswijk’ met elkaar gemeen.
Studenten van de Hogeschool
van Amsterdam lopen bij
Boot stage. Overdag studeren ze
sociaal juridische dienstverlening,
rechten en ergonomie.
,,Het is de bedoeling dat ze tijdens
hun stage huiswerkbegeleiding
geven en creatief talent in de
buurt zoeken”, zegt Sandra Bos, coordinator
van Boot in de Indische
buurt.
Boot werkt samen met welzijnsorganisatie
Civic, woningcorporatie
Eigen Haard en basisscholen.
De brochures en persberichten van
Boot hebben het over sympathieke
doelstellingen als ‘talentontwikke-
Tekst: Else Lenselink, Marcel Schor, Gertjan Wijburg
Studente van de Hogeschool van Amsterdam staat buurtbewoners bij. Foto: Ingrid de Groot
ling van en voor de buurt’. In ieder
geval heeft het buurtwerk voor de
studenten één evident voordeel: ze
maken grondig kennis met het leven
in de grote stad.
Bos: ,,Door de stage komen studenten
in aanraking met andere
culturen. Van de studenten die
huiswerkbegeleiding geven, hebben
negen van de tien op een witte
school gezeten, ook al is een aantal
van hen zelf van buitenlandse
origine. Negentig procent van de
kinderen in de Indische buurt hebben
een niet-Nederlandse achtergrond.”
Studenten die voor een stage bij
Boot kiezen, scouten niet alleen
talent in de buurt, ze moeten ook
als rolmodel fungeren. Volgens
Bos willen de studenten ‘graag
hun talent met bewoners van een
achterstandsbuurt delen’. Voor de
studentes Kevser Çabuk uit Krommenie
en Hilal Yilmaz uit Boxtel
viel er alleen niet zoveel te kiezen.
Kevser: ,,Ik had nog geen stage,
via mijn docent kwam ik bij Boot
terecht.”
Ook helpen de studenten sociaal
raadslieden met de grote
toeloop van buurtbewoners die
hulp bij het invullen van hun belastingaangifte
nodig hebben. Het
werk levert de studenten geen problemen
op, de buurt wel. Kevser:
,,In het begin was ik bang in het
donker. Jongens hangen ‘s avonds
laat bij coffeeshops rond. Maar ik
begin eraan te wennen. De jongens
herkennen mij nu op straat.” Hilal:
,,In mijn dorp is het na acht uur ’s
avonds stil op straat. Hier begint
het dan pas.”
Kevser en Hilal zien zichzelf
niet als rolmodel. Ze vinden ook
niet echt dat ze bijdragen aan talentontwikkeling.
Buurtwerk heeft
niet de bijzondere interesse van
de studentes, de Indische buurt
eigenlijk ook niet. Kevser en Hilal
denken niet dat ze na hun stage
hier ooit nog zullen terugkomen.
Civic-medewerker Rogier Wij-
lens is niettemin blij met de hulp
van de studenten. Op dit moment
lopen er vijftien studenten via Civic
stage bij Boot. ,,Ze doen het
heel goed. Zonder hen hebben wij
hier maar twee sociaal raadsmannen
om vijfhonderd buurtbewoners
te helpen. We zouden de druk
niet aankunnen.”
Dat de studenten nuttig en gewaardeerd
werk verrichten, staat
buiten kijf. Talentontwikkeling
van en voor de buurt lijkt echter
nog wat hoog gegrepen. Kevser:
,,Talent? Volgens mij help ik nu
gewoon mensen die niet begrijpen
hoe ze hun belastingaangifte moeten
doen.”
Het inzetten van studenten lijkt
op een verkapte bezuiniging, bij
gebrek aan genoeg sociaal raadslieden.
Wijlens verwerpt die gedachte
en Sandra Bos reageert: ,,Kijk, ik
zorg voor interessante stages voor
studenten, zodat zij kunnen bijdragen
aan wijkverbetering. Niemand
wordt er slechter van.”
In café Gollem ontmoet iedereen iedereen
als student kun je
er geen genoeg van
krijgen. Koude pilsjes,
lekker van de tap. maar
het liefst wél met een
bijzondere smaak. die
kun je krijgen in café
gollem.
café Gollem is gevestigd
in een klein steegje, de
Raamsteeg, tussen Spuisraat
en Singel. Het staat bekend
om zijn bieren: er worden naast
gewone, veel speciale biertjes
geschonken, met name Vlaamse.
Op krijtborden staat geschreven
wat je kunt bestellen. Maar je
hoeft geen echte kenner te zijn
om hier te komen. ,,Ik bestel
altijd maar wat”, zegt student
Willem (23), ,,want ik ben geen
bierkenner. Ik laat me gewoon
verleiden door een merknaam of
bierfles.”
Willem is na college regelmatig
in café Gollem te vinden. ,,Ik
kom hier zeker vaak. Het is erg
gezellig. Er komt van alles wat.
Veel mensen die ik anders nooit
zou ontmoeten. Hier ontmoet
iedereen iedereen.” Hij heeft
gelijk. Mensen uit verschillende
kringen komen naar café Gol-
lem. Er zitten zowel zakenlui als
artistieke types. Over de stoelen
hangen colberts, maar ook leren
jacks. En met Willem en zijn
vrienden zijn ook de studenten
vertegenwoordigd.
Café Gollem heeft in Amsterdam
een cultstatus. Wijlen
Ramses Shaffy kwam er wel eens
drinken. Het schijnt dat Youp
van ‘t Hek er optrad. Het is er
jazzy en rock ’n rollend. Rokerig,
maar dan zonder de rook. Ze
draaien er oude blues en jazz.
Het kleine donkere pandje heeft
een warme sfeer. De bierflessen
staan er langs de muur gerangschikt.
Het etablissement heeft
geen decoratie nodig: deze biertempel
borrelt van de inspiratie.
Klein en krap is café Gollem wel.
Bij drukte zit je bijna op elkaars
schoot. Maar de sfeer is daardoor
intiemer dan in grotere cafés waar
je meestal afgezonderd aan een
tafeltje zit. Willem en zijn vrienden
zijn inmiddels aangeschoven
bij een groepje Italiaanse toeristen.
Ze zijn al weer toe aan hun
volgende rondje. Ze proosten
met trechtervormige bierglazen.
Krijgen ze geen hoofdpijn van
die speciale biertjes? Willem:
,,Nee hoor. Daar hebben we geen
last van.” (GW)
Café Gollem, Raamsteeg 4
Openingstijden: dagelijks 16:00-
01:00 uur,
zat. en zo. 14:00-02:00 uur.
menTor
MUG-redacteur Charles
Braam is jongerenmentor
bij Goal!, een project van
de gemeente Amsterdam.
Hij schrijft over zijn
ervaringen.
mug magazine a p r i l 2010 achtergrond 19
Selma
jonG En sLIM
Mailtje gehad van mentorbegeleider
Erol, waaruit blijkt
dat aspirant-pupil Savas dat
hele mentorgedoe niet zo
ziet zitten. Dat verbaast me
eigenlijk niet, gezien zijn
afwerende houding tijdens
ons kennismakingsgesprek.
Er wordt van alle kanten aan
hem getrokken. Zijn school,
zijn moeder, de begeleider
voor zijn geweldsproblematiek.
En dan met zo’n mentor
nog meer verplichtingen,
wéér iemand erbij die op je
nek zit en van alles van je
wil. Misschien zijn dat zo
ongeveer Savas’ overwegingen
geweest. Of hij zag het
met mij niet zitten. Ik voel
me niet persoonlijk aangesproken
en dat moet, denk
ik, ook de uitgangshouding
van een mentor zijn. Het
gaat om de jongere, geen
plaats voor het ego van de
mentor. In afwachting van
een nieuwe match blader ik
in het instructieboek, dat
bij de tweedaagse training
voor mentor hoort, nog eens
door. Interessante en leerzame
teksten en oefenstof,
maar nu even niet. Misschien
ben ik toch heimelijk op
zoek naar aanwijzingen dat
ik iets fout of in ieder geval
niet effectief heb gedaan in
het traject met Savas.
Natalia van Radar, het
bureau dat het project Goal!
organiseert, belt me. Er is
een nieuwe aanvraag. Misschien
iets voor mij? Het
gaat om Selma, een meisje
van veertien met ouders
van Marokkaanse afkomst.
Ze heeft problemen met
huiswerk maken en zoekt
ondersteuning bij de vakken
Engels, Frans en wiskunde.
Ze wil heel graag slagen en
heeft daar begeleiding bij nodig.
Hoe graag ze wil, blijkt
uit onze eerste ontmoeting,
het ‘klikgesprek’, samen met
mentorbegeleider Rozalie.
Selma irriteert zich aan
sommige kinderen in haar
klas. Vaak als ze iets aan de
leraar wil vragen lukt dat niet
omdat de andere kinderen
zo luidruchtig zijn en niet in
de les geïnteresseerd. Selma
zoekt iemand die antwoorden
heeft op de vragen, die
ze tijdens de les niet kan
stellen.
De namen van de
personen in dit artikel zijn om
privacyredenen veranderd

Demonstrerende schoonmakers komen de manifestatie op de Dam ondersteunen ter gelegenheid van Internationale Vrouwendag. Foto: Ingrid de Groot
zelforganisaties zijn niet overbodig
to i n e Gr a u s
ze doorbreken
vooroordelen en
zijn onmisbaar
voor een succesvol
integratiebeleid. toch
worden zelforganisaties
van migrantenvrouwen
gekort op hun
subsidies.
ikram Chiddi, bestuurslid van
de Marokkaanse Vrouwen Vereniging
Nederland (MVVN),
heet haar bezoeker welkom in
de Poldermoskee bij station Lelylaan.
,,We hebben hier onderdak
gekregen maar we zijn wel seculier
hoor”, zegt ze. De MVVN telt
drieduizend leden maar bereikt
met haar activiteiten een veelvoud
daarvan.
Chiddi: ,,Ons dagelijkse spreekuur
staat op de eerste plaats. We
doen veel aan juridische dienstverlening.
Echtscheidingsperikelen
komen vaak voor en ook arbeidsrecht
is een belangrijk punt. Marokkaanse
vrouwen hier hebben
niet altijd een werkvergunning
en zijn dan volkomen rechteloos.
De AOW vormt een groeiend
probleem. Vrouwen van Marokkaanse
afkomst hebben meestal
20 achtergrond a p r i l 2010
geen recht op volledige AOW,
omdat ze niet altijd in Nederland
hebben gewoond. Verder doen
we veel aan scholing om vrouwen
democratische begrippen bij te
brengen. Ze leren organiseren en
worden assertiever. Daar hebben
ze ook in hun persoonlijke leven
veel baat bij. Psychosociale hulpverlening
is belangrijk, zeker als
vrouwen slachtoffer zijn van huiselijk
geweld. We noemen onszelf
progressief, we zijn niet bang om
dogma’s aan te kaarten. Dat levert
soms kritiek op uit orthodoxe
hoek, bijvoorbeeld toen we stelling
namen tegen polygamie.” Tot
2005 had de MVVN vier betaalde
mensen in dienst. ,,Maar door de
arrogante opstelling van de politiek
werd de structurele subsidie
ingetrokken. We hebben iedereen
moeten ontslaan en werken nu alleen
nog met vrijwilligers. De gemeente
zou wel eens beter mogen
luisteren naar organisaties uit het
maatschappelijk middenveld.”
De Turkse vrouwenvereniging
ATKB huist op de begane grond
van een oud pand aan de Admiraal
de Ruyterweg. Bestuurslid
Emel Can: ,,Vroeger hadden we
een groot pand in Oost maar dat
konden we niet meer betalen.
Onze subsidie is meer dan gehalveerd.
Onze betaalde werknemers
hebben we moeten ontslaan.” Organisaties
van migrantenvrouwen
zijn hard nodig, vindt Can. ,,Het
zijn goede plekken om vrouwen
te bereiken die anders onzicht-
baar blijven voor de Nederlandse
samenleving. De Dienst Werk en
Inkomen komt niet voor niets bij
ons voorlichting geven.” De ATKB
is noch politiek, noch religieus,
maar wel vooruitstrevend. Toch
komen er ook veel traditioneel
islamitische vrouwen. ,,Ze beseffen
dat religie buiten onze activiteiten
staat. Wij praten over werk,
inkomen, school, opvoeding.” De
belangrijkste taak van de ATKB is
volgens Can voorlichting geven.
Daarbij worden ook wetenschappers
en schrijvers uit Turkije uitgenodigd.
Can: ,,In Turkije is het
feminisme veel sterker aanwezig
dan bij Turkse vrouwen hier. Daar
vechten ze voor hun positie op de
arbeidsmarkt. Hier zijn de vrouwen
nog bezig met inburgering en
opvoeding. Turken hier klampen
zich te vaak vast aan de Turkse
cultuur van dertig jaar geleden.”
Vidia Ramdaras is vertrouwenspersoon
bij Stichting Sitara,
een vereniging voor Hindoestaans-Surinaamse
vrouwen. Sitara
(schitterende ster) is de enige
Hindoestaanse vereniging in Amsterdam
en bestaat al 23 jaar. ,,Wij
weten heel veel van de cultuur,
de achtergrond en de problemen
van Hindoestanen”, zegt Ramdaras.
,,Zo konden wij een eigen
manier ontwikkelen om onze
vrouwen te helpen. Het gaat om
maatwerk. Wij gaan uit van de
specifieke emancipatievragen van
elke vrouw. Daarbij betrekken we
de omgeving: het hele gezin moet
mee emanciperen. De officiële
hulpverlening kent ons en doet
geregeld een beroep op Sitara.
We houden spreekuren en geven
voorlichting. Huiselijk geweld is
een speerpunt. Daarvoor gaan we
naar de scholen. Aan jongeren besteden
we veel aandacht. Suïcide
en incest zijn zaken die wij bespreekbaar
proberen te maken. We
geven voorlichting over onderwijs
en studiefinanciering en we doen
aan huiswerkbegeleiding. Helaas
is er in 2004 zwaar bezuinigd op
onze subsidie. We moesten onze
drie betaalde krachten ontslaan.
Nu werken we met vrijwilligers,
maar vrijwilligers komen en gaan.
Zo verdwijnt kennis en ervaring.”
Dat zijn de ervaringen van drie
Amsterdamse verenigingen van
migrantenvrouwen, die alle drie
zwaar gekort zijn op hun subsidie.
Wie mocht denken dat deze
vrouwenverenigingen zo langzamerhand
overbodig zijn, moet de
laatste Emancipatiemonitor maar
eens doorkijken. Met de eerste
generatie migrantenvrouwen en
jonge huwelijksmigranten is het
droevig gesteld. Veel vrouwen
hebben nauwelijks of helemaal
geen opleiding en leven geïsoleerd
van de Nederlands samenleving.
Met de tweede generatie
gaat het gelukkig stukken beter.
Er is zelfs een groeiende groep allochtone
meisjes die doorstoten
naar het hoogste onderwijsniveau.
Maar toch heeft tweederde van de
Turkse en Marokkaanse vrouwen
tussen de twintig en vierendertig
jaar geen startkwalificatie. Schrijnend
is dat juist veel meisjes in
het examenjaar van het voortgezet
onderwijs de school verlaten.
Waarom zou je een diploma halen
als je toch gaat trouwen? Er is dus
nog genoeg werk aan de winkel
voor genoemde zelforganisaties.
Anja van Heelsum is onderzoeker
bij het Instituut voor Migratie
en Etnische Studies (IMES) van
de Universiteit van Amsterdam.
Ze heeft veel onderzoek gedaan
naar zelforganisaties van migranten.
,,Al sinds 2000, maar vooral
tijdens het eerste kabinet Balkenende,
waaide er voor zelforganisaties
een gure wind vanuit Den
Haag. De regering zag zelforganisaties
als forten waar migranten
zich in konden verschansen tegen
de invloed van de Nederlandse samenleving.
Ze zouden de integratie
belemmeren.” Van Heelsum is
het daar niet mee eens. ,,Zelforganisaties
zijn juist onmisbaar voor
een succesvol integratiebeleid.
Veel onderzoekers die zich ermee
bezig houden, delen die mening.
Deze organisaties kennen de mensen
die Nederlandse organisaties
niet bereiken. Ze zijn de schakel
tussen migranten en Nederland.
Ze zijn een voortraject voor de
inburgering.” Dat migranten zich
organiseren is al een vorm van integratie
vindt Van Heelsum. ,,Ze
communiceren met Nederlandse
instellingen en vormen zo voor de
overheid een aanspreekpunt.”
mug magazine

Piet Dek:
‘niemand
aan de kant’
Baas van de sociale
werkvoorziening heeft niks met
‘elitaire benadering’ van werk
ma r C e l sC h o r
de Beurs van Berlage
is op 21 april even van
Piet dek. hij neemt dan
afscheid van Pantar. een
terugblik op zestien jaar
werken met mensen
en vooral met ‘mensen
aan het werk’. Want Piet
dek vindt nog steeds
dat arbeid adelt.
zestien jaar stond Piet Dek
aan het roer van Pantar en
begeleidde tal van fusies,
van de oorspronkelijke sociale
werkplaats WRA tot de huidige reintegratiereus
Pantar, met zo’n
9.000 cliënten. Gehandicapten, exgedetineerden,
WIW-ers en ID-ers
en tegenwoordig ook uitkeringsgerechtigden
die door DWI of UWV
op een ‘werktraject’ zijn gezet.
Pantar begeleidt circa 3.300 mensen
in de sociale werkvoorziening
(gehandicapten), naast zo’n 6.000
anderen. Sommige cliënten noemen
hem ome Piet. Op 1 mei gaat
Piet Dek met de VUT. Vóór Pantar
was hij hoofd Sociale Zaken bij de
gemeente Amsterdam. Daarvoor
onder meer personeelsfunctionaris
en vakbondsman. In al die jaren
deed hij onnoemelijk veel kennis
op over de arbeidsmarkt. Dek
noemt zichzelf een mastodont.
Een uitstervend ras?
,,Bij de overheid is nog maar
weinig echte knowhow omdat iedereen
voortdurend van stoel verandert.
Er is een gruwelijk tekort
aan mensen met langjarige kennis
en dat wreekt zich. Om zinvol sturing
te kunnen geven heb je kennis
van het verleden nodig. Zo’n initiatief
als de Blijf aan de bal-baan van
de gemeente Amsterdam zal aan
werkgelegenheid niets opleveren.
Bedrijven krijgen een jaar subsidie
om iemand in dienst te nemen. Na
een jaar staan die mensen weer op
straat. Dat had men kunnen weten
want zo’n regeling hebben we al
eens gehad.
Ik ben er toch al geen voorstander
van dat we onze schaarse middelen
in mensen steken die vanwege
de crisis ‘even’ zonder werk
zitten. De meesten redden zich
wel en als straks de economie weer
aantrekt, zitten werkgevers weer
om ze te springen.’’
Pantar komt voort uit de sociale
werkvoorziening (SW). In 1969
werd de Wet Sociale Werkvoorziening
van kracht, die regelde dat
mensen met een lichamelijke of
verstandelijke beperking op een
door de overheid gefinancierde
aangepaste werkplek aan de slag
konden. Voor die tijd was dat een
particuliere aangelegenheid, verzuild
zoals heel Nederland dat was.
Katholieken, protestanten, sociaaldemocraten,
ze hadden allemaal
hun eigen stichtingen die iets voor
gehandicapten deden. Ook waren
er stichtingen die zich op één bepaalde
groep richtten, zoals mensen
met het syndroom van Down.
De SW bracht al die initiatieven
onder overheidscontrole.
Dek: ,,Die overheidsbemoeienis
hield ook verband met de werkloosheid
van toen. Nederland schakelde
om van een productie- naar
een diensteneconomie. In regio’s
met veel industrie zoals mijnbouw,
strokarton, scheepsbouw en textiel
vielen massaontslagen. Mensen
aan wie ook maar een klein beetje
mankeerde, konden het verder
wel vergeten. De SW werd voor
die mensen ingezet. Dat verklaart
ook waarom Amsterdam relatief
heel weinig SW-plaatsen heeft, veel
minder dan in regio’s met veel industrie.
Daarbij vonden werkgevers
het vanzelfsprekend om afgedankte
medewerkers te laten afkeuren en
in de SW onder te brengen.’’
Was het vroeger al heel wat om iemand
aan een zinvolle dagbesteding
te helpen, tegenwoordig is het adagium
arbeidsbekwaamheid bevorderen
en waar mogelijk uitstromen naar
een reguliere baan. Sommigen zien
dat als een verharding.
,,Iemand die vanuit de SW op
Schiphol aan de slag gaat, al is het
maar als schoonmaker, ziet de hele
wereld aan zich voorbij komen.
Die heeft op feestjes iets om over
te vertellen.’’
Lekker goedkoop, zo’n SW-er of uitkeringsgerechtigde
aan de slag? Moet
niet iedere werkende tenminste het
minimumloon ontvangen?
,,De vraag is hoe weinig je nog
mag presteren om voor een bedrijf
rendabel te zijn? Ik stel voor om
het minimumloon te behouden bij
een productiviteit van minimaal 50
procent van een gewone werkne-
Scheidend directeur Piet Dek: ‘Aan echte knowhow is een gruwelijk tekort.’ Foto: Jan van Breda
mer. Presteer je meer, dan krijg je
het minimumloon, presteer je minder
dan ontvang je een inkomen
tussen bijstand en minimumloon
in.”
Heeft het überhaupt zin om zoveel
geld in re-integratie te stoppen?
,,Er blijven altijd mensen die begeleiding
nodig hebben, die ook als
het goed met de economie gaat onrendabel
zijn. We moeten in de onderkant
van de samenleving blijven
investeren, ook in jongeren zonder
gekwalificeerde beroepsopleiding.
We moeten ook met hen aan de
slag om te voorkomen dat ze blijvend
aan de kant staan.”
In Rotterdam worden uitkeringsgerechtigden
naar Albert Heijn gestuurd
om boodschappen in te pakken.
Is dat zinvol?
,,Ik stoor me aan die elitaire benadering
van werk. Veel mensen danken
God op hun blote knieën dat
ze weer aan de slag mogen. Laatst
kwam een vrouwelijke cliënt bonbons
naar een van onze begeleiders
brengen. Ze was sinds jaren weer
onder de mensen en had voor het
eerst met collega’s in een café een
drankje gedronken. Zo’n verhaal
ontroert mij. Voor mijn part noem
je dat werkverschaffing, als mensen
er maar iets mee opschieten. Bovendien
mogen we als samenleving
in ruil voor een bijstandsuitkering
iets terugverwachten. We mogen
van een alcoholist verlangen dat
hij naar de Jellinek gaat om aan zijn
verslaving te werken. Voor mensen
met een taalachterstand geldt dat
ze beter eerst naar een taalcursus
kunnen gaan. Ik ben voorstander
van een passende tegenprestatie.”
Een bijstandsgerechtigde verloor onlangs
een zaak tegen DWI omdat hij
het aangeboden werk niet passend
vond. De rechter oordeelde dat uitkeringsgerechtigden
mogen worden
verplicht aan een re-integratie-traject
mee te werken, ook als dat geen passende
arbeid is zoals Workfirst.
,,Besef dat 80 procent van de
mensen niet in het vak werken
waarvoor ze zijn opgeleid. We gaan
niet koste wat het kost proberen om
mensen in hun oude vak te helpen.
Dat is tegen de wind in plassen. Je
verliest dat gevecht met de realiteit
van vraag en aanbod. Daarbij is
zo’n traject als Workfirst bedoeld
als testperiode, om te kijken wat iemand
kan, of iemand bijvoorbeeld
in staat is om op tijd te komen en
samen te werken. Dat mensen daar
soms moeite mee hebben, snap ik
maar er zijn ook mensen die zichzelf
onterecht hebben afgeschreven
voor de arbeidsmarkt, die we over
de drempel moeten trekken. Het is
toch normaal dat we als samenleving
verlangen dat iedereen in beginsel
zijn eigen broek ophoudt?”
Waar bent u trots op, als u op die zestien
jaar Pantar terugkijkt?
,,Toen ik aantrad, was de sociale
werkvoorziening een bewaarplaats
van mensen. Inmiddels hebben we
rond de duizend SW-ers in gewone
bedrijven werkzaam. Ze komen
op het werk weer in contact met
mensen zonder handicap. SW-ers
krijgen zodoende een bredere orientatie
op de samenleving. Het
is daarnaast mooi werk dat we in
staat zijn om 6.000 mensen uit andere
regelingen te begeleiden.”
Er staan grote bezuinigen op stapel.
Kan het minder bij Pantar?
,,Niks bezuinigen. We moeten
blijven investeren in mensen die
de boot hebben gemist. Niemand
is te min voor Pantar. Regelmatig
spreek ik cliënten die blij zijn dat ze
weer aan de slag zijn. Het gaat soms
om mensen die vijftien jaar in de
bijstand zaten. Ik maak me zorgen
over de kritiek van D66 en VVD op
de effectiviteit van de re-integratie.
Ik wil er niet op worden afgerekend
dat iemand na een half jaar nog niet
is uitgestroomd. Het is al mooi als
het ons lukt om iemand weer op
het goede pad te krijgen.”
Is het een zware functie: algemeen directeur
van Pantar?
,,De verantwoordelijkheid voor
9.000 cliënten, waarvan duizend
waar veel mis mee gaat, drukt
zwaar. Daarbij merken wij ook dat
de samenleving verhardt. Geweld
op de werkvloer is iets waar je nooit
aan went. Daarom ga ik straks eerst
even bijkomen.”
mug magazine a p r i l 2010 achtergrond 21

m u G w iJ z e r
‘Jouw sollicitatiebrief moet opvallen’
werk
Kees Hogenboom: ‘Met een cliché trek je geen aandacht.’ Foto: Michel Hobbij
Doel van een goede sollicitatiebrief
is uitgenodigd te worden
voor een gesprek. Dat stelt kees
Hogenboom. sinds 2005 geeft
hij sollicitatieworkshops bij het
UWV.
veel mensen zijn op zoek naar
werk. Dat betekent dat een bedrijf
veel reacties op een vacature krijgt.
Hogenboom: ,,jouw brief moet
opvallen. Dat doe je door een enthousiaste
brief te schrijven en belangstelling
voor het bedrijf en de
functie te tonen.” Daarom zou een
sollicitant eerst informatie moeten
verzamelen via de website van het
Solliciteren
tips
Illustratie: Péjo
tip 7
Ga in op de
belangrijkste
functie-eisen uit
de advertentie
tip 4
Omschrijf de kwaliteiten
en vaardigheden die jou
geschikt maken voor de
functie
22 mugWijzer a p r i l 2010
bedrijf. Hogenboom raadt sollicitanten
ook aan te kijken of iemand
uit hun netwerk bij het bedrijf werkt
en op zoek te gaan naar iemand die
dezelfde functie heeft.
vooraf bellen hoeft niet, maar
het kan wel handig zijn. ,,Het levert
je informatie op en zij krijgen
alvast een indruk van je.” Het is ook
verstandig om een vacatureanalyse
te maken. ,,Daaruit komt naar voren
wat jou geschikt maakt voor de
functie en wat je motivatie is.”
een brief is meestal één A4’tje en
bestaat uit ongeveer vier alinea’s.
een goede sollicitatiebrief schrijven
is niet makkelijk, benadrukt
tip 8
Zorg voor een
duidelijke opbouw
en overzichtelijke
lay-out
tip 5
Bedenk een creatieve
startzin en maak de
lezer nieuwsgierig.
Geen clichés
tip 9
Laat je brief door iemand
anders lezen voordat je
hem verstuurt
Hogenboom. Het is vooral moeilijk
om met een goede, positieve openingszin
te beginnen. Het moet
geen cliché zijn. ,,Daarmee trek je
geen aandacht.” in de eerste alinea
staat altijd de functie waarop wordt
gesolliciteerd en meestal ook de
vindplaats. ,,verder verwijs je naar
je telefonische contact en daarna
volgt een stukje waaruit blijkt dat
je je in het bedrijf hebt verdiept. Zo
toon je interesse.”
een werkgever wil altijd weten
waarom iemand bij hem solliciteert.
Het is dan ook zaak om de motivatie
voor het solliciteren op juist deze
functie in dit bedrijf helder op papier
te zetten. ook wil de werkgever
weten welke kwaliteiten en vaardigheden
die sollicitant geschikt
maken. Hogenboom: ,,Ga bij de
omschrijving van je motieven en je
geschiktheid in op de functie-eisen
uit de advertentie.”
Het is slim om taalgebruik en
schrijfstijl aan te passen aan die uit
de advertentie en op de website.
“Hiermee richt je je tot de lezer.
tot slot spreek je de hoop uit om
uitgenodigd te worden voor een
gesprek, want dat is uiteindelijk je
doel.” (MtB)
tip 1
Verzamel informatie
over het bedrijf en de
functie en maak een
vacatureanalyse
tip 2
Bel vooraf met het bedrijf
tip 3
Schrijf voor elke sollicitatie
een nieuwe brief. Gebruik niet
dezelfde brief voor meerdere
sollicitaties
tip 6
Maak geen taalfouten
tip 10
Stem taalgebruik
en toon af op die
van de werkgever
v
MUGwijzer
Het is niet eenvoudig de weg te vinden
in het woud van loketten en instanties.
mugwijzer geeft antwoord. Bij wie moet
ik zijn als ik werk wil? Hoe kom ik aan een
uitkering? Waar moet ik naar toe als ik niet
meer uit de schulden kom? Kan ik ergens
terecht als ik een conflict heb met mijn
huisbaas? Wat als ik zorg nodig heb?
Zoek je werk?
Ontslagen? Zoek je werk? Ben
je schoolverlater? Ga naar een
van de Werkpleinen. Het UWV-
Werkbedrijf zit daar onder één
dak met DWI. UWV-Werkbedrijf is
het vroegere arbeidsbureau, waar
iedere werkzoekende zich kan
inschrijven. Zonder inschrijving
geen uitkering! Kies een Werkplein
in de buurt. Voor alle Werkpleinen
geldt: neem je paspoort, id-kaart
of verblijfsdocument mee. Alle
Werkpleinen zijn open van 9.00 tot
17.00 uur. Kijk ook op www.werk.nl
Werkplein centrum en oost
Weesperstraat 117
t. 020-751 5640
Werkplein noord
Buikslotermeerplein 161
t. 020-751 5600
Werkplein nieuw-West
jan van Galenstraat 323-329
t. 020-751 5530
Werkplein zuid/oud-West
cornelis troostplein 23
t. 020-751 5770
Werkplein zuidoost, Diemen en
Duivendrecht
Flierbosdreef 2-12, Zuidoost
t. 020-751 5820
Werkplein amstelland
Laan nieuwer Amstel 1, Amstelveen
t. 020-751 5880
Werkplein Haarlemmermeer
Dik tromplein 8, Hoofddorp
t. 023-751 3370
DWI-jongerenloket
jonger dan 27 jaar? Dan word je geacht
te werken en/of een opleiding te volgen.
meld je bij het Werkplein. DWi-jongerenloketten
kunnen je helpen bij het zoeken
naar een baan of opleiding. kijk op www.
jongerenloket.amsterdam.nl
Dress for success
Gratis nieuwe of bijna nieuwe kleding
voor sollicitanten met een smalle beurs.
neem je uitnodiging voor de sollicitatie
mee! kijk ook op www.dressforsuccess.nl.
Burgemeester de vlugtlaan 200-204
t. 020-615 7370
open: ma, di en do 13:00-16:00, en elke
vr 10:00-14:00. Graag eerst bellen.
Vrijwilligers centrale amsterdam
niet direct uitzicht op betaald werk? soms
kan vrijwilligerswerk je een eind op weg
helpen. je doet iets nuttigs en je doet
ervaring op. vaak kun je voor vrijwilligerswerk
een vergoeding ontvangen, soms
bovenop je uitkering. Bespreek het wel
eerst met je klantmanager bij DWi. voor
vrijwilligerswerk in combinatie met een
uitkering gelden strenge regels.
www.vca.nu
Vca amsterdam
vcA Hoofdkantoor
Hartenstraat 16
t. 020-530 1220
Bemiddelingsspreekuur: di 13:00-17:00
en wo t/m vr 9:00-17:00 (op afspraak)
Vca nieuw-West
t. 020-408 1040 en 06-340 30720
Bemiddelingsspreekuur: ma t/m do
9:00-17:00; vr 9:00-13:00 (op afspraak)
Vca noord
Hagedoornplein 1-B
T. 020-636 5228 (bgg 020-530 1220)
Bemiddelingsspreekuur: ma 13:00-
17:00; di 9:00-12:00; wo 9:00-13:00
Vca zuidoost
Bijlmerdreef 1289
t. 020-579 7930/020-579 7931
Bemiddelingsspreekuur: ma t/m do
9:00-17:00
Vca zuideramstel
A.j. ernststraat 112; Lekstraat 13a
t. 020-301 2727 (Buitenveldert)
t. 020-540 0980 (rivierenbuurt)
Bemiddelingsspreekuur ma 13:00-
17:00 (Lekstraat); di 9:00-13:00 (A.j.
ernststraat)
Bijzonder werk
Is werk vinden niet je echte probleem?
Steek dan je licht eens op bij een van
onderstaande projecten, onder meer
voor (ex-)psychiatrische patiënten,
ex-gedetineerden, dak- en thuislozen.
Woon/werk Project
terug in de maatschappij via wonen en
werk. vereisten: géén verslaving; wel
uitkering via DWi. kijk ook op
www.pantaramsterdam.nl
t. 020-520 3035
open: ma t/m vrij 9:00-17:00; bel
voor een afspraak;
stichting nieuwe Werkvormen a’dam
voor mensen met een psychiatrische
mug magazine

w e r k i n k o m e n b u d G e t
achtergrond; werken met behoud van
uitkering (administratie, fietswinkel,
boekbinderij, groenbedrijf, houtwerkplaats,
keramiek, kwekerij, naai-atelier,
restaurant, drukwerk). kijk ook op
www.snwa.nl
Derde schinkelstraat 9
t.020-665 5801
open: do 16:00-17:00 (voorlichting)
Dagactiviteitencentrum (Dac)
vrijwilligerswerk voor mensen met een
psychiatrische achtergrond. verschillende
activiteiten op verschillende vestigingen.
Deelname alleen met ciZ-indicatie. kijk
ook op www.cordaan.nl
Wingerdweg 4
t. 020-494 9616
open: ma, wo 9:00-16:45; di, do en vr
9:00-21:00; za, zo 11:00-18:00
Uitkering nodig?
Voor een werkloosheidsuitkering
na ontslag ga je naar het UWV-
Werkbedrijf (zie onder ‘Ik zoek werk’).
Het UWV regelt ook uitkeringen bij
(gedeeltelijke) arbeidsongeschiktheid.
Geen recht op een UWV-uitkering?
Vraag dan bijstand aan bij de Dienst
Werk en Inkomen (DWI), de vroegere
sociale dienst. Let op: voor uitkeringen
moet je soms op een ander Werkplein
zijn dan voor werk. Voor alle
Werkpleinen geldt: neem je paspoort,
id-kaart of verblijfsdocument mee.
Alle Werkpleinen zijn open van 9:00
tot 17:00 uur. Kijk ook op www.dwi.nl
DWI heeft één algemeen klantcontactnummer
voor alle
Werkpleinen: 020-346 3636
DWI-Werkplein centrum/oost
Weesperstraat 117
DWI-Werkplein noord
Buikslotermeerplein 161 (nieuwe
aanvragen)
klaprozenweg 91 (overige klanten)
DWI-Werkplein West
jan van Galenstraat 323-329
DWI-Werkplein zuid/oud-West
cornelis troostplein 32 (nieuwe
aanvragen)
2e Hugo de Grootstraat 45b (klanten
Westerpark en oud-West)
Banstraat 5 (overige klanten)
DWI-Werkplein zuidoost
Flierbosdreef 2-12
Aanvulling nodig?
Inkomen geregeld en toch moeite
rond te komen? De gemeente, de
Belastingdienst en andere organisaties
kunnen uitkomst bieden en je
vertellen waar je recht op hebt.
Dienst Belastingen amsterdam
in sommige gevallen worden veel
gemeentebelastingen kwijtgescholden.
Hiervoor mag het gezamenlijke inkomen
mug magazine
van jou en je eventuele partner niet boven
bijstandsniveau uitkomen en mag je geen
eigen vermogen bezitten. kwijtschelding
kan via de website worden aangevraagd
of door telefonisch een folder te bestellen.
kijk ook op www.gemeentebelastingen.nl
t. 14 020
Belastingdienst Toeslagen
Huur-, zorg- en kinderopvangtoeslag en
kindgebonden budget kunnen worden
aangevraagd bij de afdeling toeslagen
van de Belastingdienst. op de website kun
je zelf berekenen waarop je recht hebt of
je gegevens wijzigen. te veel ontvangen?
je kunt via de site een verzoek voor een
betalingsregeling indienen. je kunt ook
terecht bij de Belastingtelefoon. Houd je
burgerservicenummer bij de hand. kijk
ook op www.toeslagen.nl
t. 0800-0543 (Belastingtelefoon; gratis)
ma-do 8:00-20:00 en vr 8:00-17:00
stichting Belastingwinkel
voor mensen met een laag inkomen.
Helpt met het oplossen van problemen
met belastingen en toeslagen. De Belastingwinkel
Amsterdam werkt op afspraak.
kijk op de website wat je moet meenemen
of bel vooraf. De belastingwinkel
doet geen administratieve werkzaamheden.
schoenendozen met bonnetjes gaan
ongeopend mee terug. kijk ook op www.
belastingwinkelamsterdam.nl.
t. 020-624 7003
Bereikbaar: ma t/m vr 10:00-11:30 voor
het maken van een afspraak.
Dienst Uitvoering onderwijs (DUo)
Per 1 januari is de iB-groep opgegaan in
Duo. Deze dienst verstrekt onder meer
studiefinanciering en studietegemoetkomingen.
kijk ook op www.ib-groep.nl. om
in te loggen op deze website is een DigiDcode
vereist. Deze is aan te vragen op
www.digid.nl
t. 050-559 7755
sociale Verzekeringsbank (sVB)
De uitvoerder van een aantal volksverzekeringen.
De svB is verantwoordelijk
voor kinderbijslag, AoW, aanvulling AoW,
nabestaandenuitkering en persoonsgebonden
budget. Per regeling kunt u naar
een andere vestiging worden verwezen.
kijk ook op www.svb.nl. om in te loggen
op deze website is een DigiD-code vereist.
Deze is aan te vragen op www.digid.nl
t. 075-655 1000
Bereikbaar:ma t/m vr 8:00-17:00
nationaal Instituut voor
Budgetvoorlichting (nibud)
Het nibud biedt gratis informatie over
geld, besparen of over financiële planning:
alle hulp voor het huishoudboekje.
Let op: het nibud heeft verschillende
websites voor diverse vragen.
t. 0800 - 221 2121
informatie en verwijzingen naar de
andere sites: www.nibud.nl
stadsbank van Lening
in de volksmond ‘de Lommerd’, voor het
belenen van waardevolle spullen. kijk ook
op www.sbl.nl
nes 57 (alleen sieraden)
osdorpplein 516-518 (alleen sieraden),
Albert cuypstraat 181
Gerard Doustraat 156
Bijlmerplein 165 (alleen sieraden)
open: ma t/m vr 9:00-16:00
Zorg nodig?
Sommige problemen kunnen een obstakel
vormen op de weg naar werk of inkomen.
Voor lichamelijke of geestelijke bijstand kun je
op de volgende adressen terecht.
jellinek
voor hulp bij verslaving. kijk ook op
www.jellinek.nl
t. 020-590 5000 (centraal nummer) of
020-590 4444 (aanmelden)
ma t/m vr 8:30-17:30
centrum Indicatiestelling zorg (ciZ)
Bepaalt of je recht hebt op medische
hulpmiddelen en zorg uit de AWBZ. kijk
ook op www.ciz.nl.
overschiestraat 55
t. 088-789 4901 of 088-789 1300
cliëntenbelang (voorheen: aPcP)
Het algemene Amsterdamse informatiepunt
voor iedereen met een handicap;
zowel fysiek als psychisch. Gratis. kijk ook
op www.apcp.nl
Plantage middenlaan 14
t. 020-752 5100
open: ma t/m vr 9:00-17:00
centraal informatiepunt aWBz-zorg
informatie over ziektekosten die worden
vergoed uit de AWBZ.
t. 0900-1404 (lokaal tarief)
ma t/m vr 8:30-17:00
steunpunt Werk, Handicap en
Voorzieningen
voor vragen over (her)beoordeling WAo,
WAjonG, WiA en vragen over inkomen of
mogelijkheden aan het werk te komen.
Gratis. kijk ook op
www.handicapgeenpunt.nl
maassluisstraat 98
t. 020-672 2005
open: di en do 12:00-15:00
a d r e s s e n i e d e r e m a a n d g e c h e c h t
100%
g e g a r a n d e e r d
Mist u een adres,
mail MUGwijzer op
socialekaart@mugweb.
nl. U kunt ook telefonisch
uw tips of wijzigingen
doorgeven op 020-
6077600.
Sollicitatiebrief
schrijven moeilijke klus
financieel medewerker Magali
Eelst is in november ontslagen.
Met een goede sollicitatiebrief
hoopt ze snel weer een nieuwe
baan te vinden.
in augustus vorig jaar, toen eelst (39)
haar ontslag zag aankomen, begon
ze met het schrijven van sollicitatiebrieven.
Ze heeft er inmiddels heel
wat verstuurd. in februari volgde
ze een sollicitatieworkshop bij het
uWv Werkbedrijf. tot nu toe is het
haar nog niet gelukt nieuw werk te
vinden. eelst: ,,je merkt dat werkgevers
veel keuze hebben.”
ondanks de vele brieven die ze
heeft geschreven, blijft het een
lastige klus. ,,De eerste paar zinnen
zijn het moeilijkst.” Ze heeft geleerd
dat je een brief niet met een
standaardzin moet beginnen. Dat
trekt de aandacht van de lezer niet.
je kunt je toekomstige werkgever
beter nieuwsgierig maken met een
pakkende beginzin.
,,ik schrijf eerst dat ik de advertentie
heb gelezen en graag wil solliciteren.
Daarna vertel ik kort wie ik
ben en wat voor soort werkomgeving
ik zoek. verder weet ik nu dat je
een zin best mag beginnen met ‘ik’,
als je het niet te vaak doet.”
eelst houdt motivatie en geschiktheid
niet altijd gescheiden
van elkaar. Ze maakt er liever één
verhaal van, omdat het anders een
standaardbrief wordt. De functieeisen
uit de advertentie probeert ze
te koppelen aan haar vaardigheden
en kwaliteiten. verder vindt ze het
belangrijk om haar interesse en enthousiasme
te tonen. Het komt erop
neer de advertentie goed te lezen en
de tekst goed te laten aansluiten bij
wat er wordt gevraagd.
voor eelst bracht de workshop
niet veel nieuws, ze had zich via
internet al verdiept in het schrijven
van een sollicitatiebrief. Ze heeft
geen moeite met de verschillende
opvattingen over hoe je een goede
sollicitatiebrief schrijft. ,,ik kies
daaruit wat het beste bij mij past.”
,,ook al heb je veel brieven geschreven”,
zo besluit eelst, ,,het
blijft belangrijk om je eigen brief
goed na te lezen en te controleren
op fouten. Hardop voorlezen helpt
mij daarbij.” een foto ongevraagd
meesturen doet ze nooit. ,,mijn
brief moet iemand aanspreken, het
gaat niet om uiterlijk of afkomst.”
(MtB)
AANRADER
Cliëntenbelang
werk
cliëntenbelang amsterdam (voorheen: aPcP)
is er voor iedereen met een handicap; zowel
lichamelijk als geestelijk. je kunt er terecht voor
diverse zaken. Van vragen over zorg en werk en
inkomen tot huisvesting, vervoer of vragen over
de Wet Maatschappelijk ondernemen (WMo):
de medewerkers van cliëntenbelang amsterdam
staan voor je klaar. Hulp is gratis. kijk voor
adresgegevens op de pagina hiernaast.
Foto: John Melskens
a p r i l 2010 mugWijzer 23

m u G w iJ z e r
budget
Illustratie: Péjo
Wissel van elektra: de energie waard
jaarlijks van energieleverancier
wisselen loont vaak de moeite.
Het is wel even puzzelen maar
de switch blijkt vaak de energie
waard.
steeds meer mensen wisselen
van energieleverancier. ,,Het is niet
moeilijk”, zegt consumentenbondwoordvoerder
Babs van der staak,
,,en de ‘overstap-ellende’ valt mee.
Bovendien kan het soms flink wat
geld opleveren.”
voorwaarde is wel dat je de juiste
keuzes maakt. Let daarbij goed op
je verbruik en op de looptijd van je
huidige contract. Wie een contract
vroegtijdig openbreekt, kan maximaal
met 250 euro worden beboet.
van der staak waarschuwt verder
voor leveranciers die stellen ‘volgens
onderzoek van de consumenten-
tips voor de wissel
tips
tip 1
Zeg nooit ergens zomaar
‘ja’ op. Laat je altijd eerst
duidelijk voorlichten
tip 4
Sommige leveranciers
bieden exclusieve korting bij
overstappen via internet
tip 7
Contracten voor
onbepaalde tijd
kun je opzeggen
zonder boete
24 mugWijzer a p r i l 2010
bond’ de goedkoopste te zijn. ,,Dat
geldt voor specifieke contracten. is
dat wel voor jou van toepassing?”
Globaal zijn er drie verschillende
soorten contracten. De meest lucratieve
kan het contract zijn voor een
bepaalde tijd met een vastgesteld
tarief. je weet wat je betaalt maar
kunt toch regelmatig overstappen
en dus gebruik maken van aanbiedingen.
,,Het instapmoment is
bij deze contractvorm erg belangrijk”,
tipt van der staak. ,,Want dat
heeft gevolgen voor de rekening
gedurende de hele looptijd van je
contract.”
Het blijkt vaak erg moeilijk om de
juiste leverancier te vinden. ,,internet
biedt hulp”, zegt van der staak,
,,en vaak ook nog extra korting.
sommige contracten zijn alleen via
internet af te sluiten.” er zijn diverse
tip 8
tip 2
Contracten voor
bepaalde tijd met
vast tarief zijn vaak
het meest lucratief.
Contractbreuk wordt beboet
tip 5
Prijzen vergelijken
van leveranciers gaat
makkelijk via internet
tip 9
Binnen zeven
kalenderdagen
kun je nog van je
koop afzien
vergelijkingssites. De consumentenbond
heeft de overstapservice
energie. iedereen kan hier terecht
om te vergelijken. Binnenkort kunnen
ook niet-leden via de site een
overstap maken.
,,Zeg bij verkoop aan de telefoon
of deur nooit zomaar ‘ja’”,
waarschuwt van der staak. ,,vraag
of eerst informatie kan worden
opgestuurd. reageer je op een
aanbieding? Zoek dan eerst goed
uit hoe lang die actie loopt.” overstappen
kost heel wat uitzoekwerk.
maar op jaarbasis scheelt het soms
honderden euro’s. ,,Het merendeel
van de mensen die overstappen, is
tevreden over de afhandeling.” De
consumentenbond kan ook maar
één conclusie trekken: het loont
om elk jaar een nieuw contract af te
sluiten. (MW)
tip 3
Soms betaalt de
leverancier de boete
voor het overstappen
tip 6
Wie zegt de goedkoopste
te zijn, is dat niet altijd
meteen voor jou. Kijk
naar de voorwaarden
tip 10
Overstapkorting
geldt vaak alleen
voor de duur van
het contract
De MUGwijzer is mogelijk gemaakt door de
Delta Lloyd Groep Foundation (www.deltalloydgroepfoundation.nl)
Schuld en zorg
Schuldhulp wordt in Amsterdam
door verschillende organisaties
geregeld. Schuldhulpbureaus zijn
vaak onderdeel van een stichting
voor maatschappelijk werk. Dit
zijn veelal dezelfde loketten als
waar u terecht kunt voor zorg
zoals thuishulp en vergoedingen
uit de Wet Maatschappelijke
Ondersteuning (WMO)
Amsterdam
Gemeentelijke kredietbank
amsterdam (Gka)
Geeft voorlichting, bemiddelt met
schuldeisers en kan helpen schulden
te saneren. Daarnaast verstrekt de
GkA onder voorwaarden leningen.
kijk ook op www.gemeentelijkekredietbankamsterdam.nl
t. 020-346 3620
Bereikbaar: ma t/m vr 9:00-17:00
zuidweg & Partners
een particulier bureau dat schuldhulpverlening
biedt aan (ex)ondernemers
die hoofdelijk aansprakelijk
zijn. kijk ook op
www.zuidweg-partners.nl
t. 035-538 5350
stichting caV
ondersteuning van mensen die door
ziekte, leeftijd of andere bijzondere
omstandigheden hun financiële zaken
niet meer zelf kunnen regelen.
kijk ook op www.stichting-cav.nl
t. 088-822 8228
voor budgetbeheer: ma t/m vr
8:30-12:00; voor inkomensbeheer:
ma t/m vr 13:00-16:00
Centrum & Westerpark
centram (v/h: Blankenberg)
maatschappelijke dienstverlening in
Amsterdam-centrum en Westerpark.
je kunt er terecht met problemen op
het gebied van wonen, zorg, werk,
financiën en welzijn. om je aan te
melden kun je bellen met het Loket
Zorg en samenleven/centram. kijk
ook op www.blankenberg.nl
Bureau schuldhulp centram
t. 020-557 3338 (geen inloop
spreekuur, altijd eerst bellen)
Loket zorg en samenleven
straat en Dijk
(maatschappelijk werk, ouderenwerk,
sociaal raadslieden)
Haarlemmerstraat 132 - 136
open: ma 13:00-16.00;
wo 13:00-14.45
Loket zorg en samenleven
d’oude stadt
(maatschappelijk werk,
ouderenwerk, sociaal raadslieden)
sint Antoniesbreestraat 32
t. 020-5573 338
open: di 13:00-16:00; wo 9:00-12:00
(inloopspreekuren)
Bredeschool zeeheldenbuurt
roggeveenstraat 14
t. 020-5573 338
open: alleen op afspraak
Loket zorg en samenleven
oosterkerk
(maatschappelijk werk, ouderenwerk,
sociaal raadslieden)
kleine Wittenburgerstraat 1
t. 020-5573 338
open: ma en do 9:00-12.00 (inloop-
spreekuur):
Gezondheidscentrum
oostelijke Eilanden
(maatschappelijk werk)
kleine Wittenburgerstraat 72
t. 020-557 3338
open: alleen op afspraak.
Loket zorg en samenleven
Laurierhof
(maatschappelijk werk, ouderenwerk,
sociaal raadslieden)
1e Laurierdwarsstraat 6
t. 020-5573 338
open: di-do van 9:00-12:00 (inloop-
spreekuur)
Buurtcentrum De Horizon
(maatschappelijk werk)
Zaandammerplein 50
t. 020-5573 338
open: alleen op afspraak
spaarndammerhout (maatschappelijk
werk, ouderenwerk, sociaal raadslie-
den) spaarndammerstraat 73-h
open: ma 9:00-12:00; wo 13:00-16:00;
vr 9:00-12:00
Loket zorg en samenleven
koperen knoop
(bureau schuldhulp, maatschappelijk
werk, ouderenwerk, sociaal raadslieden)
van Limburg stirumstraat 119
t. 020-5573 338
open: ma 13:00-16:00; di 9:00- 12:00
uur en do 13:00-19:00 (inloop)
Gezondheidscentrum
staatsliedenbuurt
(maatschappelijk werk)
van Hallstraat 200
t. 020- 557 3338
open: alleen op afspraak
Noord
stichting Doras
maatschappelijke dienstverlening in Amsterdam-noord.
je vindt er maatschappelijk
werk, welzijn ouderen, sociaal raadslieden
en schuldhulpverlening. stichting
Doras is te vinden bij de vier Loketten Zorg
en samenleven in Amsterdam-noord. kijk
ook op www.doras.nl
Loket zorg en samenleven
Tuindorp oostzaan en Molenwijk
Aldebaranplein 2-c
t. 020-7510 610
open: ma, di, do en vr 9:00-12:00
Bereikbaar: ma t/m vr 9:00-15:00
Loket zorg en samenleven
Banne Buiksloot
Botterstraat 185-b
t. 020-7510 610
mug magazine

w e r k i n k o m e n b u d G e t
open: ma, di, do en vr 13:30-16:30
Bereikbaar: ma t/m vr 9:00-15:00
Loket zorg en samenleven
nieuwendam
volendammerweg 51-b
t. 020-7510 610
open: ma, di, do en vr van 9:00-12:00
Bereikbaar: ma t/m vr 9:00-15:00
Loket zorg en samenleven
Midden noord
Hagedoornplein 1-b
t. 020-7510 610
open: ma, di, do en vr 13.30-16.30
Bereikbaar: ma t/m vr 9:00-15:00
Oud-West
centram oud-West
maatschappelijk werk, schuldhulpverlening
en het melden van huiselijk geweld.
www.dienstencentrum-oudwest.nl
Borgerstraat 52-b
t. 020-607 1580
open: ma t/m vr 9:00-12:30 en 13:30-
17:00
Bereikbaar: ma t/m vr 9:00-17:00
Loket zorg en samenleven
oud-West
eerste Helmersstraat 106-b
t. 020-6187 715
open: di en do 9:00-12:30
Bereikbaar: ma t/m do 9:00-17:00
stadsdeelkantoor oud-West
kwakersstraat 3
t. 020-2523 511
open: ma 7:30-19:30; di t/m vr 7:30-
17:30
Loket zorg en samenleven
oud-West
kwakersstraat 3
t. 020-2523 456
open: ma, di, do en vr 9:00-12:00
Bereikbaar: ma, di, do en vr 9:00-17:00
Oud-Zuid
Bureau schuldhulpverlening zuid
voor jongeren tot 23 jaar is er aparte hulp
en begeleiding door een schuldhulpverlener.
kijk ook op www.puurzuid.nl
Banstraat 5
t. 020-346 4266
Bereikbaar: ma, di en do van 9:00-12:00
(telefonische aanmelding)
Loket zorg en samenleven oud-zuid
j. m. coenenstraat 4
t. 020-5708 111
open: ma, di, wo en do van 9:00-14:00
Zuideramstel
Loket zorg en samenleven
rivierenbuurt
Lekstraat 13 a
t. 020-5400 980
open: ma t/m vr van 9:00-12:00; do
15:30-18:00
Bereikbaar: ma t/m vr 9:00-17:00
Loket zorg en samenleven
Buitenveldert
A. j. ernststraat 112
t. 020-3012 727
open: ma, di en vr van 9:30-12:30 en do
van 14:00-18:00
Bereikbaar: ma t/m vr 9:00-17:00
mug magazine
Bos en Lommer
Dienstencentrum Bos en Lommer Loket
Zorg en samenleven, maatschappelijk
werk, schuldhulpverlening, ouderenwerk,
taalwijzer, advocatenspreekuur, meldpunt
Zorg en overlast en sociaal raadslieden.
www.dienstencentrum-bosenlommer.nl
Bos en Lommerplein 156
t. 020-580 0058
open: ma t/m vr 9:00-17:00
ma t/m vr 9.00-12.00 (taalwijzer)
De Baarsjes
centram de Baarsjes
Heeft de volgende iloketten: maatschappelijk
werk, schuldhulpverlening,
ouderenwerk en sociaal raadslieden.
www.dienstencentrum-debaarsjes.nl
Baarsjesweg 224
t. 020-589 6900
open: ma, di, wo en vr 9:00-12:30 en
13:30-17:00 uur; do 9:00-12:30
Mercatorpost
mercatorplein 49
t. 020-5891 979
open: ma t/m vr 10:00-16:00
Bereikbaar: ma t/m vr 10:00-16:00
ouderencentrum De Boeg
Hoofdweg 495
t. 020-5800 055
open: di 14:30-16:30
Bereikbaar: ma t/m vr 9:00-17:00
Osdorp
sEzo
maatschappelijk werk, ouderenwerk,
schuldhulpverlening, sociaal raadslieden,
Loket Zorg en samenleven en mobiel
Zorgloket osdorp. kijk ook op www.sezo.nl
sEzo Maatschappelijke
Dienstverlening
Wolbrantskerkweg 84
inloop: di 9:30 - 10:30 (inloop maat-
schappelijk werk)
t. 020-667 5100
Bereikbaar: ma t/m vr 9:00-17:00
Dienstencentrum osdorp
inloop: di 9:30 - 11:00
t. 020-667 5120
Bereikbaar: di t/m vr 9:00-12:00
schuldhulpverlening osdorp
t. 020-667 5115
Bereikbaar: ma, di, do en vr 9:00-11:00
(informatie); ma, di, do en vr 11:00-
12:00 (lopende zaken)
sociaal raadslieden osdorp
Wolbrantskerkweg 84
t. 020-667 5100
open: ma t/m vr 9:00-17:00
Mobiel zorgloket osdorp
t. 06-513 5 4974 of 06-513 5 4976 of
020-667 5100
open: ma t/m vr 9:00-17:00
Slotervaart en Geuzenveld-
Slotermeer
Impuls Maatschappelijke
Dienstverlening
Biedt maatschappelijk werk, sociaal
raadslieden en schuldhulpverlening in
slotervaart en Geuzenveld-slotermeer.
kijk ook op www.impuls.nl
Impuls Geuzenveld-slotermeer
t. 020-307 5200
Bereikbaar: ma t/m do van 9:00-12:00
(schuldhulpverlening); wo 14:00-
16:00 en vr 9:00-11:00 (sociaal raads-
lieden); di 10:00-11:00 en vrij 14:00-
15:00 (maatschappelijk werk)
Impuls slotervaart
t. 020-666 1000
Bereikbaar: ma, di, woe en vrij 9.00-
11.00 (schuldhulpverlening); di en do
9:00-10:00 en 14:00-15:00; woe 9:00-
10:00 (sociaal raadslieden); ma t/m vr
13:00-14.00 (maatschappelijk werk)
Loket zorg en samenleven
slotervaart
Pieter calandlaan 7
t. 020-7989 400
open: ma, di, wo en do 12:00-17:00 en
vr 9:00-13:00
Bereikbaar: ma, di, wo en do 9:00-
11:00
Loket zorg en samenleven Geuzenveld-slotermeer
Plein ‘40-’45 1
t. 020-8898 383
open: ma, di, do en vr 11:00-12:00
Bereikbaar: ma, di, do en vr 12:00-15:30
en do ook 17:00-19:00
Oost
Dynamo dienstencentrum oosterpark
Biedt de volgende diensten: Loket Zorg
en samenleven, maatschappelijk werk,
schuldhulpverlening en sociaal raadslieden.
kijk op www.dynamo-amsterdam.nl
‘s Gravesandeplein 19
t. 020-462 0300
spreekuur Loket Zorg en samenleven
t. 020-4620399
Bereikbaar: ma t/m vr 13:00-16:00
open: ma t/m vr 9:00-12:00
spreekuur schuldhulpverlening
t. 020-4620 380
Bereikbaar: ma, di, do 9:30-11:30
open: ma, di, do 14:00-15:00
crisisspreekuur schuldhulpverlening
open: ma, di en do 14:00-15:00; wo en
vr 9:30-10:30
civic zeeburg zorg & Dienstverlening
Biedt de diensten: Loket Zorg en samenleven,
maatschappelijk werk, schuldhulpverlening,
advies seniorenwerk,
ouderenadviseur, mantelzorg, taalwijzer
en sociaal raadslieden.
obiplein 14-16
t. 020-665 8001
schuldhulpverlening oost
t. 020-462 0380 (aanmelden)
Bereikbaar: ma, di en do 9:30-11.30
Loket zorg en samenleven zeeburg
ijburglaan 727 b
t. 020-4952 252
open: ma t/m vr 9:00-13:00 uur;
inloopspreekuur di en do 9:00-10:30 en
vr 9:30-11:30
Zuidoost en Diemen
Madi
verzorgt de maatschappelijke dienstverlening
in Zuid00st en Diemen. je vindt er
maatschappelijk werk, schuldhulpverlening,
ouderenwerk en sociaal raadslieden.
kijk ook op www.madizo.nl
karspeldreef 1009
t. 020-314 1618
open: ma, di, do en vr 9:00-11:00; di
en do 14:00-16:00 uur (algemeen);
ma, di, do en vr 13:00-14:00 (maDi
Loket); 9:00-16:30 (maatschappelijk
werk); 10:00-11:00 (schuldhulpverlening);
13:00-14:00 (ouderenwerk) en
13:00-14:00 (maatschappelijk werk)
Loket zorg en samenleven zuidoost
Anton de komplein 150
t. 020-2525 777
open: ma t/m vr 9:00-13:00,
do 17:00-20:00
Bereikbaar: ma t/m vr 9:00-12:00
stichting Interculturele Dienstverlening
amsterdam sTIDa
verzorgt onder meer schuldhulpverlening
(waaronder budgettraining) en
nederlandse taalles en computerles in
Zuidoost. kijk ook op www.stida.nl
klieverink 100-b
t. 020-695 8645
open: ma t/m vr 9:00-17:00 (schuld-
hulpverlening). ook op afspraak.
Raad en advies
Soms concrete hulp, altijd goede raad
en soms juridische bijstand op het
gebied van werk en inkomen vind je
bij de volgende organisaties.
formulierenbrigade
De Formulierenbrigade helpt bij het
invullen van lastige formulieren. Als u
slecht ter been bent, komt de Formulierenbrigade
bij u thuis.
formulierenbrigade centrum, oost/
Watergraafsmeer en zeeburg
Weesperstraat 117-3
t. 020-3466 010
Geen inloop, bellen voor een afspraak
formulierenbrigade zuidoost
Flierbosdreef 2-12
t. 020-3464 357
Geen inloop, bellen voor een afspraak
formulierenbrigade noord
klaprozenweg 91
t. 020-3466 390
Geen inloop, bellen voor een afspraak
formulierenbrigade nieuw-West
jan van Galenstraat 323
t. 020-3465 766
Geen inloop, bellen voor een afspraak
formulierenbrigade Westerpark,
oud-West en zuid
Banstraat 5
t. 020-3465 752 of 020-3465 524
Bereikbaar: ma t/m vr 8:30-17:00
comité Vrouwen en de Bijstand/EVa
Da costakade 162
t. 020-624 6666
Geopend: vr 11:00-14:00
(inloopspreekuur)
federatie nederlandse
Vakbeweging (fnV)
oftewel ‘de vakbond’, biedt hulp bij vragen
over arbeidsrecht of bij problemen met
je werkgever. Fnv geeft ook loopbaanadvies.
Lidmaatschap vereist. kijk ook op
www.fnv.nl
t. 020-581 6300
christelijke nederlandse
Vakcentrale (cnV)
De christelijke broer van de Fnv; helpt
onder andere consumenten tegen een
geringe vergoeding met het invullen van
belastingformulieren en biedt juridische
bijstand. kijk ook op www.cnv.nl
t. 030-751 1001
Vereniging Bijstandsbond
amsterdam
De belangenbehartiger voor mensen met
een uitkering en werkenden met een
minimaal inkomen.kijk ook op
www.bijstandsbond.org
Da costakade 162
t. 020-689 8806 of 06-618 1815
open: di en do 11:00-16:00
juridisch Loket
Hulp voor iedereen die langskomt met
een juridische vraag. verwijst door wanneer
nodig. kijk ook op
www.juridischloket.nl
vijzelgracht 21-25
t. 0900-8020 (10 ct p/m)
open: ma t/m vr 9:00-17:00
stichting Wetwinkel amsterdam
verlening gratis juridische hulp. je kunt er
terecht voor huur-, arbeids-, consumenten-
en bestuursrecht en voor overige
civiele zaken. De Wetwinkel doet geen
straf-, belasting-, personen-, familie- of
erfrecht. kijk ook op
www.wetwinkelamsterdam.nl
oudemanhuispoort 2-3
t. 020-330 30 29
open: di en do 19:00-21:00
Wijksteunpunten Wonen
amsterdam
informatie, advies en ondersteuning
over huren en wonen. Hulp is gratis. elk
stadsdeel heeft een Wijksteunpunt Wonen
met eigen spreekuren en telefoonnummers.
te veel om hier op te noemen. Bel
het algemene informatienummer of kijk
op www.wswonen.nl.
t. 020-523 0130
Bereikbaar: ma t/m do 9:00-17:00, vr
9:00-13:00
algemene nederlandse Bond
voor ouderen (anBo)
ijvert voor zeggenschap en emancipatie
van senioren. ook niet-leden kunnen
er voor vragen terecht. De Anbo heeft
diverse vestigingen. neem contact op met
de Anbo-lijn of kijk op www.anbo.nl.
t. 030-233 0060
Bereikbaar: ma t/m vrij 9:00-17:00
a p r i l 2010 mugWijzer 25

sPort
an d r é st u y f e r s a n t
de marathon van
rotterdam? voor een
lange-afstandloper uit
de Watergraafsmeer
is dat vloeken in de
kerk. die stad is iets
teveel ‘010’, om maar
in voetbaltermen te
blijven. theo stelling
rent liever in ‘eigen huis’,
waar hij de marathon
van amsterdam mee
bedoelt. en met succes:
want hij won bij de
veteranen.
Waarmee maak je iemand
blij wiens leven wordt
beheerst door rennen,
rennen en nog eens rennen? Met
deelname aan de marathon van
New York! The Big Apple is het
Nirvana van de marathon. Rennen
door New York en dan sterven, in
die volgorde.
Voor marathonloper Theo Stelling,
51 jaar, kwam zijn droom uit.
Op zijn vijftigste verjaardag kreeg
hij van vrouw en zoon als cadeau
een geheel verzorgde reis naar New
York én een startnummer. Voor
Stelling, technisch medewerker bij
de gemeente, werd dat een marathon
met een wel heel emotionele
lading.
,,Twee weken voor New York
werd mijn vrouw ziek. Er werd
kanker bij haar geconstateerd. Wij
besloten toch om te gaan. Het was
voor mij een race met twee gezichten.
Het idee dat mijn vrouw zo ziek
was, maakte mij heel emotioneel.
Maar aan de andere kant, de marathon
van New York, wát een belevenis”,
verzucht de tot op het bot afgetrainde
Stelling. Voor een hardloper
die gewend is aan Amsterdamse
verhoudingen was hardlopen door
New York een cultuurshock. Ren
je in Amsterdam voor twee man en
een paardenkop, in New York is dat
wel andere koek.
,,Twee miljoen mensen langs
de kant”, vertelt Stelling. ,,Vooral
de doorkomst door de verschillende
wijken was één groot feest.
Maar dan die de tegenstellingen...
In Harlem en de Mexicaanse wijk
kreeg je een heldenontvangst. In
Brooklyn, de joodse wijk, deden
die orthodoxe joden net of ze je
niet zagen. En overal bandjes en
live muziek. Normaal ben ik tijdens
een marathon heel fanatiek
en serieus, maar in New York liep
ik als een toerist. Ik had mijn camera
meegenomen en heb meer
dan driehonderd foto’s gemaakt.”
De marathonsfeer in Amsterdam
mag dan de gevoelstemperatuur
van een vrieskist hebben, dat
neemt niet weg dat Stelling daar
zijn ultieme loopmoment meemaakte.
Het hele vorige seizoen
had Stelling het rubber van zijn
loopschoenen getraind. Storm,
regen en kou werden daarbij op
de koop toegenomen. Op de atletiekbaan
van AV23 in de Watergraafsmeer
werd de snelheid aangescherpt.
En allemaal met één
motto: de tijd begint te dringen.
Wil je als vijftigjarige marathonloper
nog één keer de stopwatch
uitdagen, dan moet er gewerkt
worden.
Stelling, klein, levendige ogen,
ras-Amsterdammer, vertelt: ,,In
juni begon de vorm te komen.
Tijdens de Senior Games, een
sportspektakel in Zeeland, won ik
de halve marathon. Het begon bij
mij te dagen dat het in oktober wel
eens heel hard kon gaan.”
Najaar, de tijd dat de blaadjes van
de bomen vallen, maar ook dé tijd
voor de grote stadsmarathons. Begin
oktober beet de hoofdstad het
spits af. In het wedstrijdvak, tussen
de Afrikaanse loopwonderen, trad
ook Theo Stelling aan. Voor hem
was het erop of eronder. Goud
of blik. Het parkoers kon hij wel
dromen. Vooral van het gedeelte
langs de Amstel had hij wakker gelegen.
Als het daar maar niet al te
hard waaide. Dat helse open stuk
vanaf Buitenveldert naar Ouderkerk,
waar de Amstel overgestoken
wordt en dan weer terug langs de
rivier richting Amsterdam.
Hoe vaak had hij daar niet getraind?
Speurend naar de ideale
looplijn, opletten hoe en waar de
wind staat. Nog even een verse rochel
achter de huig vandaan trekken
en de polsstopwatch voor de
zoveelste keer controleren. Stelling
was er klaar voor. Na het startschot
waren de eerste tien kilometer
door Zuid een kwestie van volgen,
je hart niet boven je theewater jagen,
opletten waar de concurrentie
zit. Maar toen kwam het beruchte
pad langs de Amstel.
,,Alles op die dag zat mee”, vertelt
de kampioen. ,,Voor een marathonloper
was het schitterend
weer, met weinig wind. Langs de
Amstel, in de buurt van Ouderkerk
kreeg ik het heel moeilijk.
Mijn directe concurrent was er
vandoor. Ik heb langs die hele
Amstel in mijn eentje lopen jagen.
Terug in de stad, voor de Bijlmerbajes,
kreeg ik hem te pakken. In
mijn buurt, de Watergraafsmeer,
rekende ik met hem af.”
De rest is geschiedenis. In een
Theo Stelling:
‘mijn directe
concurrent was
er vandoor. Ik
heb langs die
hele Amstel
in mijn eentje
lopen jagen.
Terug in de
stad, voor de
Bijlmerbajes,
kreeg ik hem te
pakken.’ Foto:
Hilco Koke
‘Geld verdampt, herinneringen blijven’
tijd van 2.37 uur kwam Theo Stelling
over de streep. In het Olympisch
Stadion werd hij gehuldigd
als nieuwe veteranenkampioen,
maar ook recordhouder. Kregen
de winnaars bij de professionals
een vet bedrag op hun rekening
gestort, Stelling moest genoegen
nemen met een ‘plakkie’. De Watergraafsmeerder
is daar zelf nogal
nuchter over. Wat kan hem dat
geld nou schelen. Gezondheid is
veel belangrijker. Dat het met zijn
vrouw weer goed gaat, daar is de
hardloper uit Oost zielsgelukkig
mee. Geld verdampt, maar herinneringen
blijven en die zijn voor
hem véél belangrijker, die pakken
ze hem niet meer af.
Als hij der dagen zat is, de urinestraal
zwak en de benen dienst
weigeren, dan kijkt hij met voldoening
naar zijn rijk gevulde prijzenkast
en zakt hij weg in mijmeringen.
Hij ziet zich dan weer langs het Amsterdam-Rijnkanaal
ijlen, waar hij
zijn schrale, afgetrainde lijf op zijn
falie gaf, en hij ziet zichzelf rennend
over de Queensboroughbridge in
New York, hoort de aanmoedigingen
en telt zijn zegeningen.
Maar zover is het nog lang niet.
Begin maart startte Stelling in de
’20 van Alphen’ de openingsklassieker
van Nederland, waar hij tweede
werd. Theo Stelling kent ook zijn
zwakheden. ,,De afgelopen winter
met die maandenlange kou vroeg
ik mij wel eens af waar ik mee bezig
was. Dan lag ik liever op de bank
met een zakkie chips.”
mug magazine a p r i l 2010 sPort 27

Peeters
Cohen of Balkenende
De komende jaren zijn
bepalend voor de toekomst
van de sociale zekerheid.
Er moet 40 miljard euro
worden bezuinigd. Hoe is
nog de vraag. De vervroegde
kamerverkiezingen moeten
uitkomst bieden. Volgens
velen gaat het erom welke
partij de grootste wordt en
dus de premier levert.
Onzin, Nederland wordt
altijd bestuurd door wisselende
coalities van CDA,
PvdA, VVD en D’66. De
mate waarin die partijen
elkaar kunnen vinden is
beslissender dan de vraag of
het kabinet Cohen of Balkenende
heet. Zullen ze elkaar
kunnen vinden als het om de
sociale zekerheid gaat? Dat is
de hamvraag.
Ambtenaren onderzoeken
nu al hoe ze op de sociale
zekerheid kunnen bezuinigen.
Zo stelt de vereniging
van directeuren van sociale
diensten Divosa voor één
regeling in te stellen voor
alle langdurig werklozen, in
totaal zo’n 600.000 mensen.
Daarmee vervalt het onderscheid
tussen de Wet Werk
en Bijstand, de Wet Sociale
Werkvoorziening (WSW) en
de arbeidsongeschiktheidsverzekering
WIA/Wajong.
De WBVA vindt ook dat het
simpeler kan, vooral omdat
de problemen van WSW’ers,
Wajong-ers en bijstandsgerechtigden
vergelijkbaar
zijn. We hebben allemaal te
maken met een tekort aan
betaald en passend werk.
Maar er zitten adders onder
het gras. De WWB kent een
vermogenstoets en WSW-ers
verdienen nu nog 130 procent
van het minimumloon,
terwijl bijstandsgerechtigden
elke bijverdiende euro
gelijk kunnen inleveren.
Arme WSW-ers en WIA/Wajong-ers,
als die straks onder
het bijstandsregime vallen.
En de plannen gaan verder:
geen hele uitkering meer als
je in staat wordt geacht zelf
te verdienen. Of je ook echt
werk hebt, doet er niet toe.
Bij de verkiezingen gaat het
om dat soort keuzes en niet
om de vraag of Cohen of
Balkenende premier wordt.
Dat is iets voor aan de borreltafels
van de televisiemakers
Matthijs van Nieuwkerk
en Paul Witteman, die met
hun inkomens per definitie
makkelijk praten hebben.
Jacques Peeters
Werklozen Belangen Vereniging
Amsterdam (WBVA)
28 oPinie a p r i l 2010
sociAAL rAADsLieDen
Arm en ziek slachtoffer van nieuw belastingstelsel
U hebt het gemerkt bij de belastingaangifte
2009: vele aftrekposten
zijn geschrapt. U krijgt minder
geld terug of helemaal niets meer,
terwijl uw financiële en medische
omstandigheden ongewijzigd zijn.
Wanneer u tenminste 35% arbeidsongeschikt
bent en een uitkering
ontvangt van het UWV, wordt u
in de tweede helft van het jaar gecompenseerd
voor de belastingtegenvaller.
Er wordt via de Wet
Tegemoetkoming Chronisch Zieken
en Gehandicapten (Wtcg)
€350 betaald. Deze compensatie
geldt echter niet voor degene die
chronisch ziek of gehandicapt is en
een bijstandsuitkering van DWI
ontvangt. Daarnaast is er nog een
verandering die vooral de positie
van zieken en gehandicapten in
de bijstand verslechtert. Tot voor
kort ontving u een tegemoetko-
juriDiscH Loket
Wanneer u een lening wilt afsluiten
bij een bank, heeft de bank een
bijzondere zorgplicht bij het verstrekken
van een dergelijk krediet.
De bedoeling van deze zorgplicht
van de bank is dat u als kredietnemer
wordt beschermd tegen
eigen lichtvaardigheid of ondeskundigheid.
Hoe ver die zorgplicht
gaat, hangt af van de omstandigheden
en de aard van de door de
bank verleende dienst.
Bij een eenvoudige lening is het
voldoende dat de bank controleert
of u kredietwaardig bent en met
welke gegevens u staat geregistreerd
bij Bureau Krediet Registratie
(BKR). Mocht u uw gegevens
bij BKR zelf willen inzien (u heeft
recht van inzage) dan kunt u dit
doen door bij een willekeurige
bank in Nederland een aanvraag-
ming van DWI op grond van de
Regeling Chronisch Zieken en Gehandicapten.
Sinds de invoering
van de Wtcg, is deze gemeentelijke
regeling veranderd. Er wordt nu
slechts vergoeding verstrekt voor
een beperkt, vast omschreven aantal
kostenposten. Voor iedere soort
wordt €20 vergoed. In de Werkvoorschriften
van DWI staat:
De nieuwe gemeentelijke regeling
verschilt in veel opzichten van
de oude: het betreft een forfaitaire
vergoeding, bestaande uit minimaal
1 en maximaal 8 modules:
•Maaltijdvergoeding •Wettelijke
eigen bijdrages •(Tele)communicatie
•Energie •Bewassing •Kledingslijtage
•Dieet •Pedicure/
manicure
Volgens DWI is de belastingaftrekmogelijkheid
voor deze
kosten vervallen. Dit is niet juist.
formulier in te vullen. Dit formulier
is gehecht aan de brochure
‘Wat doet het BKR voor mij?’ en
is verkrijgbaar bij diezelfde bank.
Als u dit formulier bij de bankmedewerker
inlevert tegen betaling
van €4,95 dan ontvangt u normaal
gesproken binnen 7 werkdagen
het overzicht van uw gegevens van
BKR thuisgestuurd.
Mocht het niet om een eenvoudige
lening gaan maar om een
lening waaraan mogelijk risico’s
zijn verbonden, dan kan het zijn
dat de zorgplicht van de bank een
stuk verder gaat. De bank moet
dan onderzoeken of u als kredietnemer
voldoende begrijpt welke
gevolgen de lening eventueel zou
kunnen hebben en of u overziet
aan welke verplichtingen u zich
verbindt.
Nog steeds kunnen bijvoorbeeld
dieetkosten worden afgetrokken,
evenals kosten voor medisch
noodzakelijke pedicure/manicure
behandeling en bewassing en kledingslijtage.
Hoe het zit met kosten
die niet in dit rijtje staan en
waarvoor u wel vergoeding kreeg
onder de oude regeling: U sport
bijvoorbeeld op doktersadvies. U
kreeg de kosten hiervan vergoed,
maar nu dus niet meer. U gaat in
bezwaar maar uw bezwaren worden
ongegrond bevonden. De
DWI beweert dat u in aanmerking
komt voor de zogenoemde
Algemene Tegemoetkoming van
de Wtcg. Echter hiervoor moet u
aan bepaalde criteria voldoen, bijvoorbeeld
heeft u of krijgt u of is
er sprake van: •Een indicatie voor
langdurige AWBZ-zorg •Langdurig
hulp bij het huishouden
Bent u ontevreden over de manier
waarop een bank haar zorgplicht
heeft uitgevoerd of heeft
u een andere klacht, dan kunt u
tot een jaar nadat u op de hoogte
bent van het feit waarover u klaagt
bij die bank een klachtbrief indienen.
In deze brief omschrijft
u kort uw klacht en geeft u aan
wat u verwacht dat de er met uw
klacht wordt gedaan. Zo stelt u de
onderneming in de gelegenheid
om iets aan uw klacht te doen.
De Autoriteit Financiële Markten
(www.amf.nl) ontvangt graag een
kopie van uw klachtbrief.
Mocht u niet tevreden zijn
over de manier waarop uw klacht
wordt afgehandeld door de onderneming,
dan is de volgende
stap om een brief te schrijven naar
het Klachteninstituut Financiële
in natura via de Wmo •Ziekenhuisopname
voor bepaalde aandoeningen
•Revalidatiezorg in of
door revalidatiecentra •Fysio- of
oefentherapie voor bepaalde aandoeningen
•Intensief gebruik van
bepaalde medicijnen •Vergoeding
voor bepaalde hulpmiddelen. Stel
dat u niet voldoet aan een van deze
voorwaarden, dan krijgt u geen
algemene tegemoetkoming via de
Wtcg. De kosten voor medische
sportbeoefening uit ons voorbeeld,
komen dan voortaan voor
uw eigen rekening. U kunt proberen
‘gewone’ bijzondere bijstand te
vragen voor uw kosten. De ervaring
leert dat de aanvraag in de meeste
gevallen wordt afgewezen. U kunt
in bezwaar gaan. Ook daarvan kent
u de waarschijnlijke afloop.
Bank heeft zorgplicht bij het afsluiten van lening
juridisch Loket
tel. 0900-8020 (10ct per minuut)
iedere werkdag 9:00 - 17:00
Bezoekadres Vijzelgracht 21-25
website: www.hetjl.nl
inGezonden
Stuur uw brief naar redactie@
mugweb.nl of naar MUG,
Antwoordnummer 10520,
1000 RA Amsterdam. De redactie
behoudt zich het recht
voor uw brief in te korten.
Anonieme inzendingen worden
niet geplaatst.
sociaal raadslieden
Centrum 1e Laurierdwarsstr. 6
St Antoniebreestr. 32-46
Kleine Wittenburgerstr. 1
Haarlemmerstr. 132/136
tel. 557 33 33
Wederrechtelijke
binnentredingen
Dank aan MUG en Rick van
Amersfoort voor het verhaal in
MUG van maart over ‘Klikken levert
een loerende, achterdochtige,
wantrouwende samenleving op’.
Ik meen dat de overheid door het
instellen van anonieme kliklijnen
aan de poten van de rechtsstaat
zaagt. De vorming van een STASIachtige,
Kafkaeske maatschappij
bevordert. Als je als burger meedoet,
en anoniem klikt, verlies je de
mogelijkheid na te gaan wat er met
de door jou gegeven informatie
gebeurt. Als je als ambtenaar anonieme
meldingen niet direct in de
Zuidoost Hoofdvestiging
Kempering 100B, tel. 314 16 18
Noord Volendammerweg 51B
Hagedoornplein 1B
Tuindorp Oostzaan
Aldebaranplein 2C
prullenmand gooit maar er beleid
op gaat maken, bouw je een huisje
op het ijs. Als je als journalist uitlatingen
drukt van mensen die ‘niet
met hun naam in de krant willen’
verhef je onnodige angsthazerij tot
vanzelfsprekende regel. Een rechtsstaat
die maffia bestrijdt met maffiose
instrumenten en haar burgers
uitnodigt mee te gaan in een neergaande
spiraal is, naar ik vrees, aan
het ontstaan. Praktisch en individueel
kan je dit tegengaan door niet in
te gaan op verzoeken van al te vaak
ook overheidsinstanties, inlichtingen
te verstrekken over buren, collega’s,
etc. Mijn standaardformule is
‘het spijt me heren, maar het is niet
mijn gewoonte inlichtingen over
Maria de Grauw
Dienstverlening (www.kifid.nl).
Als voorwaarde wordt gesteld dat
u deze brief indient binnen drie
maanden na de reactie van de
bank en dat de brief niet handgeschreven
is. Ook hiervan ontvangt
het AFM graag een kopie.
Heeft u vragen over dit onderwerp
of heeft u een andere vraag
dan kunt u contact opnemen met
het Juridisch Loket.
Het Juridisch Loket Amsterdam
is gevestigd aan de Vijzelgracht 21-
25. Wij zijn geopend op werkdagen
van 9.00 tot 17.00 uur. Telefonisch
kunt u ons bereiken op werkdagen
van 9.00 tot 20.00 uur (0900-
8020, 10ct p/m). Of bezoek onze
website: www.juridischloket.nl.
Afra Kwak
Banne Buiksloot Botterstraat 185B
tel. (cliënten): 435 45 55
Buurtcentrum De Pijp
2e van der Helststraat 66
tel. 570 96 40
website: www.sociaalraadslieden.nl
derden te geven, tenzij er een wettelijke
verplichting of gerechtelijk
bevel daartoe bestaat’. Verder, waar
de Nederlandse rechtsstaat vaak
gebruik van maakt, is je oppakken
voor triviale overtredingen (pissen
in de gracht, geen achterlicht etc.)
en je 6 uur vasthouden op het politiebureau
omdat je geen legitimatie
op zak had. Als arrestant moet je
dan je sleutels inleveren. Daarmee
gaan ze naar je huis. Je hebt zo duizenden
van die ‘wederrechtelijke
binnentredingen’ waar toevallig
geen meldpunt voor is. Alleenwonenden
zonder thuisfront worden
zo dubbel gepakt.
Jaap van Veen, Amsterdam
mug magazine

JOeP BertraMS
nicoLien miZee
Zwakkeren gaan vervelen
Voor het eerst in mijn leven
woon ik een verkiezingsdebat
van plaatselijke partijen bij. Ze
zijn naar politieke kleur opgesteld:
van links naar rechts. Alsof
het zo wezen moet, zit ik recht
tegenover de Actiepartij – ik ben
mezelf altijd als links blijven beschouwen.
En de mevrouw van
Ton zit zover rechts dat ik haar
zonder bril niet goed kan zien.
Maar wel horen. ,,We staan met
onze rug naar Den Haag en ons
gezicht naar de burger!'', roept
ze. Ik schiet in de lach. Hoe lang
zijn we burger? Zo lang we het
met haar eens zijn?
De man van de Actiepartij pleit
voor betaalbare woningen. ,,En
dan heb ik het niet over sociale
woningbouw'', zegt hij, ,,want
daar zitten woningen bij van
achthonderd euro per maand.
Dat is driekwart van mijn uitkering!"
Ik houd acuut op met luisteren,
zak onderuit en kijk uit het
raam.
Vijf jaar geleden was ik applau-
mug magazine
disserend opgesprongen, had die
man na afloop ontroerd bedankt.
Ook ik had in die tijd een uitkering,
moest mijn huis uit en liep
wanhopig van loket naar loket.
Daar zat onveranderlijk iemand
die me blanco aankeek en zei
niets voor me te kunnen doen.
Het is nu jaren later, ik ben verzekerd
van woning en inkomen,
en nog altijd droom ik dat de
muren om me heen worden
afgebroken en ik daar sta, dood
alleen.
''De illegale huurders moeten
uit hun woningen gezet
worden", roept de mevrouw
van Moederpartij schril. ,,Om
plaats te maken voor alleenstaande
moeders met kinderen!"
,,Maar als daar nou een
illegale alleenstaande moeder
met twee kinderen woont", zegt
de woordvoerster van de SP,
,,moeten we die van u dan op
straat zetten?"
Die mevrouw van de SP ziet er
netjes en welvarend uit. En toch
bekommert zij zich om wat in de
politiek altijd omschreven wordt
als ‘de zwakkeren van de samen-
leving’. Ik stel me bij die ‘zwakkeren’
een stoet magere hompelaars
voor, die leunend op stokken
langs de horizon trekken. Vijftien
jaar lang was ik zo’n ‘zwakkere’.
Vijftien jaar lang hoorde ik politici
over mij en mijn medezwakkeren
praten, er was geen enkele
redevoering waar we niet in genoemd
werden. En er gebeurde
nooit iets. Nooit. Waarschijnlijk
kennen ze helemaal geen zwakkeren,
waarschijnlijk weten ze niet
hoe een zwakkere eruitziet. Ik
hield me ook schuil al die jaren.
Ik praatte op verjaarspartijtjes
van mijn familie ook niet over
mijn angst uit mijn huis gezet te
worden. Als ik het wel deed, zag
ik diezelfde blik van afweer die nu
op mijn eigen gezicht ligt.
Gisteren zei ik nog dat ik niet
begreep hoe Wim Kok en Tony
Blair van socialist tot grote
graaiers konden verworden. Maar
misschien is het heel eenvoudig:
misschien gaan zwakkeren
gewoon heel snel vervelen. Laten
we het over zwerfvuil hebben -
dat is ten slotte volksergernis
nummer één.
beTooG
Meer dan dagelijks brood
Deskundigen geven hun mening over een actueel onderwerp
het huidige
armoedebeleid helpt
mensen niet uit de
nood, aldus rutger
Koopmans, voorzitter
commissie activerend
armoede-beleid. het
vraagt om drastischer
maatregelen.
Wie zegt dat er in Nederland
schrijnende armoede
bestaat, wordt
door veel mensen ongelovig
aangekeken. Het begrip armoede
is in dit land natuurlijk niet te
vergelijken met de erbarmelijke
levensomstandigheden die in
Afrika, Zuid- Amerika of Azië
bestaan. Maar dat neemt niet weg
dat armoede in dit land hardnekkig
en schrijnend is. Wie in deze
omstandigheden leeft, loopt een
grote kans er in te blijven hangen.
De weg eruit lijkt een helling die is
volgesmeerd met groene zeep. In
Amsterdam leeft bijna één op de
vijf Amsterdammers in armoede,
landelijk ligt dat percentage rond
de 10%. Weinig mensen zullen met
die groep willen ruilen. Armoede
is niet alleen een economisch probleem,
je komt ook in een sociaal
en emotioneel isolement terecht:
je ligt eruit en doet niet meer mee.
Het leven wordt steeds smaller en
stiller als je arm bent. Je bent bepaald
niet de enige maar het lijkt
alsof je er moederziel alleen voorstaat.
En dát is in Azië (en elders)
wel degelijk anders.
De commissie Activerend Armoedebeleid
heeft in opdracht
van B&W Amsterdam onderzoek
gedaan naar alternatieve manieren
om armoede te bestrijden. Deze
opdracht was ingegeven door de
constatering dat het bestaande armoedebeleid
er alleen op gericht
is om de effecten van armoede zo
veel mogelijk te verzachten, niet
om deze te verminderen. Eén van
de conclusies van de commissie
was dan ook dat er een duidelijk
doel gesteld moet worden met betrekking
tot ons armoedebeleid.
Waarom niet geprobeerd de
armoede te halveren, zoals de millenniumdoelstelling
voor de rest
van de wereld voorschrijft? (waar
de sociaal economische uitgangssituatie
heel wat erbarmelijker
is.) Nog een aanbeveling die we
deden, was om een maatschappelijke
coalitie tegen de armoede
te vormen. Private en publieke
partijen zouden daarvoor samen
in de bres moeten springen want
armoedebestrijding is niet alleen
een taak van de overheid. Hier
en daar komen op dat punt wat
initiatieven tot stand. Toch lijken
welzijnsorganisaties, overheid en
andere instanties niet overtuigd
van de noodzaak armoede terug
te dringen. Het is tenslotte hun
dagelijks brood en het lijkt erop
dat het geworstel met dit probleem
het geloof in een oplossing
niet dichterbij brengt. Laat staan
uitgeroeid of op zijn minst gehalveerd
wordt.
De belangrijkste conclusie van
onze commissie was dat we van
een actief armoedebeleid op een
activerend beleid moeten overstappen.
Het huidige systeem van
regelingen en voorzieningen verzacht
de gevolgen van armoede
enigzins maar helpt mensen niet
om eruit te komen. Het plakt
pleisters op de wonde, maar lost
niets duurzaam op en activeert de
mensen niet om zelf een uitweg
uit hun situatie te zoeken. Activerend
armoedebeleid gaat uit
van de kracht in de mens, van self
empowerment, van het vermogen
om met vindingrijkheid, creativiteit,
én een helpende hand, een
oplossing te zoeken. Met andere
woorden: op eigen benen leren
staan om, met een steuntje in de
rug, zelfstandig verder te kunnen.
Die aanpak zou bij de helft van het
aantal armen wel eens succesvol
kunnen blijken. De vraag is: wat
heeft iemand nodig om uit de armoede
te komen? Het antwoord
is niet eenduidig en bovendien
heel persoonlijk. Ons huidige
armoedebeleid gaat uit van hulpeloosheid
en dicteert een antwoord
voor de hele groep. Activerend
armoedebeleid impliceert
en stimuleert zelfredzaamheid en
gaat uit van wederkerigheid: de
betrokkene die gebruik maakt van
een voorziening of regeling zal een
contraprestatie moeten leveren.
Dat zou gegoten kunnen worden
in een ‘sociaal contract’. Een gelijkwaardige
afspraak die het individu
uitdaagt de regie over zijn leven te
hernemen en zelfvertrouwen en
eigenwaarde op te bouwen.
Niet de beperkingen van het
individu zijn in deze benadering
leidend, maar zijn potentie. Van
de instanties wordt dan ook gevraagd
de situatie van het individu
centraal te stellen en niet het
uitvoeren van de regeling. Het
huidige stelsel van regelingen en
voorzieningen is een doolhof.
Daarom is het opheffen van de
scheiding tussen een aantal regelingen
hoogst noodzakelijk. Dat
zou leiden tot een aanzienlijke
inkrimping van de huidige (al dan
niet geprivatiseerde) uitvoeringsdiensten
en tot een effectievere
armoedebestrijding.
Wij wandelen met ons armoedebeleid
op oude wegen. De pijn
wordt verzacht maar het verschijnsel
blijft. Ik pleit voor een
nieuwe definitie van onze verzorgingsstaat.
Deze moet mensen
aanmoedigen voor zichzelf te
zorgen en hen, die dat niet kunnen,
ondersteunen. Dat is effectiever,
eerlijker en respectvoller
voor de zelfredzaamheid van het
individu.
Rutger Koopmans,
voorzitter Commissie Activerend
Armoedebeleid
a p r i l 2010 oPinie 29

kLerenZooi
zwierige jurk met stippen en bijpassende bolero
kooPWijZer
In de rubriek ‘Klerenzooi’
wordt elke
maand gekeken hoe
je je voor weinig
geld leuk kunt
kleden.
Fay Mensink is 18 jaar
en heeft vorig jaar haar
havo-diploma gehaald.
Ze treedt op als burlesque-danseres.
„Toen ik bij het variétégezelschap
de Risquettes
solliciteerde, was ik zestien
en officieel nog te jong
om op te treden. Maar ik
wilde er zo graag werken dat
de manager mij toch heeft aangenomen.
In het begin hielp ik de
dansers met de kleding en met het
opstellen van het decor. Inmiddels
dans ik er al weer een hele
tijd en heb ik mijn eigen show.”
Inspiratie voor haar shows
haalt Fay uit de jaren twintig en
dertig van de vorige eeuw. Destijds
was burlesque-theater populair
in Amerika. De voorstellingen
bestonden uit showdans,
variété, stijlvolle striptease en
veel grappen en grollen. De shows
waarin Fay optreedt zijn daarop
gebaseerd, maar aangepast aan
deze tijd: je vindt er nu rock
’n roll uit de jaren vijftig in
terug.
In het dagelijks leven
kleedt Fay zich vanzelfsprekend
heel anders dan in haar
shows, maar alledaags kun je haar
kledingstijl niet noemen. De jaren
vijftig hebben op Fay een onweerstaanbare
aantrekkingskracht. Het
zijn de zwierige jurken, de kokerrokjes,
de blouses met de hooggesloten
kraagjes, eigenlijk is ze gek
op alle kleren uit die tijd.
„Ik ben ermee opgegroeid want
mijn vader was er altijd mee bezig”,
zegt Fay. „Hij speelt in een rock ’n
roll band en heeft heel lang in een
grote Amerikaanse auto gereden,
een De Soto. Zelf rijd ik op een
lichtblauwe brommer uit de jaren
vijftig: een DKW Hummel. Daar
val ik wel mee op ja, net zoals met
mijn kleding.”
De blauwe jurk en de bijpassende
bolero met witte stippen die Fay op
de foto draagt, komt uit Amerika.
Ze heeft ze gekocht via de website
Etsy.com waar alleen vintage- en
handgemaakte kleding wordt verkocht.
Op Etsy.com hoef je niet op
de kleding te bieden. Alles wordt
aangeboden voor een vaste prijs en
net zoals op Marktplaats worden je
aankopen keurig naar je huisadres
opgestuurd.
„De jurk kostte eerst negentig
dollar”, zegt Fay, „maar ik heb gewacht
tot de prijs zakte.
Ik kijk iedere dag wel even op die
site. Er zijn natuurlijk meer kapers
op de kust. Omdat het om tweedehands
kleding gaat, wordt er meestal
bijgezet wat er aan een kledingstuk
mankeert. Inclusief een foto van
het mankement. Maar de meeste
artikelen zijn gewoon goed.
Ik heb er vorige week nog
twee hele grote blauwe
waaiers gekocht, gemaakt
van echte veren. Maar ik winkel
ook in de stad hoor! Het is
heerlijk om heel vroeg op
maandagmorgen op de
Noordermarkt rond te
snuffelen. Dan is er nog
niemand en heb ik de
eerste keus. Er staat daar
een koopman die mooie
vintage kleding verkoopt.
Onlangs kocht ik een
prachtige zijden hoed
bij hem. Daar betaal je
in de winkel al snel €65,-
voor maar ik kon hem
meenemen voor €25,-. Je
moet natuurlijk goed
zoeken en veel graaien
in bergen met kleding,
maar dan vind je ook
wat. Deze pumps met
naaldhak komen er
ook vandaan. Lopen
prima hoor.
• Jurk met bo-
lero: €35,-
www.etsy.com
• Pumps: €12,-
Noordermarkt
• Sjaaltje: €2,-
Waterlooplein
• Roos: €3,- H&M
tekst: Thea Golverdingen
foto’s: fotonova.nl
Biologisch: logisch of alleen maar heel erg duur?
MUG geeft elke maand
consumententips. Oftewel,
hoe voorkom je dat je wordt
uitgekleed als je toch al niet
veel te besteden hebt.
Biologische producten zijn hip en
hot. Het lijkt wel alsof je niet meer
meetelt als je geen biologische of
milieuvriendelijke producten eet. Of
zou het de invloed zijn van tv- en radiospotjes
over dierenleed en milieuvervuiling?
Hoe dan ook, we zijn we
ons daardoor wel een stuk bewuster
geworden van wat we eten en hoe we
met dieren omgaan. De afgelopen
jaren schoten de biologische winkels
als paddestoelen uit de grond.
Ook grootgrutters als Albert Heijn
verkopen inmiddels een breed assortiment
aan biologische artikelen.
Met wervende slogans als puur, eerlijk,
ambachtelijk en beter voor onze
gezondheid, proberen ze ons tot
aankoop te verleiden. Maar ze slaan
een gat in onze portemonnee. Biologische
producten zijn duur omdat
de teelt van biologische groentes en
fruit arbeidsintensief is. Er worden
geen chemische bestrijdingsmiddelen
gebruikt en de opbrengsten zijn
daardoor kleiner. Ook de verzorging
van biologische koeien, varkens en
kippen kost meer geld, want deze
dieren krijgen het duurdere biologisch
dierenvoer. Maar wat bete-
To bio or not to bio.
That’s the question.
kent dit voor de consument met de
smalle beurs? Stap je een biologische
supermarkt binnen dan zie je dat de
prijzen voor de meeste levensmiddelen
al snel twee á drie keer hoger zijn
dan die in de gewone supermarkt.
Seizoensgroentes en fruit vallen
daarbuiten. Ook biologische supermarkten
hebben regelmatig aanbiedingen,
soms al vanaf één euro.
Daarvoor koop je bijvoorbeeld een
ambachtelijk bereide koek of een liter
boerenyoghurt. Wie echt voordelig
biologische producten wil kopen,
kan het beste terecht bij de website
biologischeaanbiedingen.nl. Hier
kun je precies zien welke artikelen er
bij de verschillende natuurwinkels
tegen een gereduceerde prijs worden
aangeboden. Verder zijn er diverse
boerenmarkten in Amsterdam en
omgeving, maar die zijn nogal prijzig.
Langsgaan bij de biologische
boer is niet alleen een leuk uitje het
is ook een goed en goedkoop alternatief.
Of biologische producten ook
daadwerkelijk gezonder zijn en beter
voor het milieu is nog niet bewezen.
Voor de dieren is het in ieder geval
wel beter: biologische varkens, koeien
en kippen hebben meer bewegingsruimte
en daardoor onbetwist
een aangenamer leven.
www.zokanhetook.net
www.biologischeaanbiedingen.nl
www.voedingscentrum.nl
Stichting Voedingscentrum
Nederland. Tel:070-3068883
tekst: Thea Golverdingen
fotocollage: Eddo Gorter
mug magazine a p r i l 2010 service 31